การพลัดพรากจากกันเป็นสิ่งสมบูรณ์

ทุกสิ่งที่เราจับต้องได้ล้วนไม่ยั่งยืน  ......  การพบกันเป็นสิ่งชั่วคราว การพลัดพรากจากกันเป็นสิ่งสมบูรณ์.. ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนมีเอกภาพของด้านตรงข้ามเสมอ.. ดั่งเช่น ความสุขและความทุกข์ เราจะไม่มีวันเข้าใจมันเลย หากเราไม่เคยพบพานอีกด้านของมัน  เฉกเช่นเดียวกัน ความอิ่มไม่เคยรู้สึกยิ่งใหญ่หากเราไม่เคยลิ้มรสความหิว.. แม้วันนี้เขาไม่สนใจ    แต่วันหน้าคนใหม่อาจจะมาพบพาน.. เมื่อวานรอคอยใครสักคนไม่ยอมมา วันนี้ใครบางคนอาจจะกำลังเดินทาง.. ใครที่กำลังโชคร้าย แม้ไม่อาจเรียกชะตาจากฟ้าคืนได้ อาจบางทีโชคดีกำลังจะมา.. แต่มันอาจแค่เดินทางมายังไม่ถึง..  ก้าวเดินไปต่อเถิด .. แม้หนทางข้างหน้าจะโหดร้าย ขอเพียงเราได้ขีดเขียนชะตาของเราเอง ได้ส่งสำเนียงของชีวิตเราเอง ได้ร้องเพลงที่เรารัก ได้พูดในสิ่งที่เราคิด ได้ก้าวเดินไปในเส้นทางที่เราอยากเดิน.. แค่นี้ชีวิตก็มีความหมายแล้ว เพียงเรามีความหวัง มีความฝันใฝ่ ไม่ร้างไร้ สำหรับความรักที่กำลังระทมทุกข์ เหตุใดก่อนหน้านั้นมันเป็นความสุข... มีคนกล่าวว่า "การพบกันเป็นสิ่งชั่วคราว การพลัดพรากจากกันเป็นสิ่งสมบูรณ์".. หากว่าเราไม่ได้พบกัน คงไม่มีวันได้พลัดพราก.. และความสัมพันธ์ที่แท้จริงของเรา มันจะสมบูรณ์เมื่อเราลาจากกันนั้นเอง..

".. หากเธอเสียใจที่ต้องพรากจากคืนวัน..
ถ้าเช่นนั้น..การพบกันคือความทุกข์.."

[โสภณ เปียสนิท]

 หากเธอเสียใจที่ต้องพรากจากคืนวัน.. 
ถ้าเช่นนั้น..การพบกันคือความทุกข์..

คำคมๆนีมาจากที่ฤาครับ น่าสนใจจัง การจากกันคือการครบวงจรของสิ่งที่เกิดขึ้น

[วัฒนา คุณประดิษฐ์]

การเปลี่ยนแปลง คือ ความสัมบูรณ์ครับ

[ยุทธพงษ์]

ประทับใจมากครับ