malignant bowel obstruction ตอนที่ 2 "เรื่องคาใจ"
วันนี้เป็นว้นที่ 2 ที่ผมไปเยี่ยมคุณป้าในตอนที่แล้ว "ป้ารู้สึกโดดเดี่ยว (ท่ามกลางครอบครัว)" วันนี้อาการดีขึ้นมาก ไม่ปวดไมอาเจียนยาที่ผมให้ในผู้ป่วยรายนี้ใช้ morphine แค่ 2 dose ผมให้ hyoscine 1 amp iv(ลด bowel secretion)+dexa 5 mg iv (หลังผลลด tumor edema and luminal obstruction)+morphine prn สีหน้าคนไข้ดีขึ้นมาก ผมทบทวนที่คุยกันเมื่อวานเรื่องจิตใจ
ผม- วันนี้จิตใจเป็นยังไงบ้าง
ป้า- ก็ยังมีเหงาๆ อยู่ แต่รู้สึกว่าใจมีช่วงสว่างมากขึ้น
ผม-ใจดี กายก็จะทรมานน้อยลงด้วยครับ
ป้า-เหงาๆ แต่ไม่กลัวตายแล้ว นะหมอ
ผม-บางครั้งการเดินบนเส้นทางนี้คนเดียวก็อดหวั่นใจไม่ได้ครับ...ป้ามาถูกทางแล้วครับ ใจเริ่มนิ่ง สติเริ่มไว ก็เห็นความจริงในใจมากขึ้น...
ป้า-อาการป้าจะแย่ลงกว่านี้ไหม?
ผม-ก็อาจเป็นได้ทั้งดีขึ้น หรือแย่ลงครับ...แต่จากที่ดูตอนนี้ น่าจะยังไม่แย่ลง ผมคิดว่าเป็นช่วงเวลาที่ดีที่จะลองทบทวนว่า อะไรที่ยังติดค้างในใจหรือยังห่วงกังวล
ป้า-มีอยู่เรื่องหนึ่งหมอ..ป้าเป็นคนที่ทำอาหารให้คนในครอบครัวกิน และทุกคนกินข้าวพร้อมกัน...ช่วงนี้รู้สึกบรรยากาศนั้นหายไป
ผม-แล้วป้ารู้สึกยังไง
ป้า-ห่วงว่าถ้าป้าไม่อยู่แล้วลูก ๆ จะไม่รักสามัคคีกัน
ตอนที่คุยกันลูกชายและลูกสะใภ้นั่งอยู่...ผมรู้ได้เลยว่านี่คงเป็นเรื่องที่คาใจป้าอยู่
ผม- เพราะอะไรป้าถึงคิดว่า การไม่กินข้าวด้วยกันแปลว่า พี่น้องจะไม่สามามัคคีกัน
ป้า-ตั้งแต่เล็กก่อนแต่งงาน มีพี่น้อง 10 คนรักใคร่กัน พอมารักกับปา (สามีคนไข้) กินข้าวด้วยกันมาตลอด พอสุดท้ายป้าป่วยลูกหลายกลับแยกกันกิน
ผม- ดูป้าจะห่วงเรื่องนี้มาก
ป้า-ก็ห่วงนะ
ผม- ป้าคุยกับลูก ๆ ยังไง
ป้า- คุยกันแล้วและ ลูกๆ ก็ว่าไม่มีอะไร
ผม- ผมเชื่อว่าลูกๆ ก็พยายามอย่างดีนะครับ ลูกชายก็ดูแลคุณแม่,ลูกสาวก็ช่วยดูร้าน..
ป้า- ป้าก็รู้ว่าเขาก็พยายามเต็มที่...แต่ความห่วงก็ยังมี
ผม- การปลดห่วงไม่ใช่เรื่องง่าย...แต่ผมเชื่อว่าป้าน่าจะผ่านไปได้ครับ
ป้า (ยิ้ม)- ขอบคุณที่หมอรับฟังคะ
หลังจากคุยกันจบผมถามลูกชายว่า ประเด็นที่แม่ห่วง จริงๆ แล้วมีความขัดแย้งจริงไหมครับ ลูกชายบอกว่าก็ไม่ได้ขัดแย้ง แต่แม่คงคิดมาก
ผมบอกลูกชายว่า เรื่องที่แม่ห่วง ลูกๆ อาจจะดูว่าจะช่วยอะไรได้บ้าง ปรับจุดที่ปรับได้..ลูกชายรับปาก
เรียนรู้: การรับฟัง การสะท้อนความรู้สึก และ ปรับมุงมองในเรื่องเดียวกันในมุมบวกช่วยได้มาก ความขัดแย้งในใจ และในครอบครัว อาจจะไม่ได้แก้ไขได้ง่ายๆ หากแต่ การจับประเด็นและส่งสเริมให้เกิดการแสดงความรู้สึกจะช่วยกระตุ้นให้เกิดการสื่อสารที่ดีในครอบครัวได้
คนไข้รายนี้มีค่านิยมเรื่องการกินเป็นสัญลักษณ์ของความสามัคคี ซึ่งในยุกต์ปัจจุบันลูกหลานคิดต่างออกไป ผมให้วิธีพูดคุยให้คนไข้ได้เห็นว่า มีหลายเหตุปัจจัยที่ทำให้พี่น้อยห่างกัน
เจอกันตอนหน้าครับ
ความเห็น (8)
มาติดตามอ่าน.. ประสบการณ์ดูผู้ป่วยพี่โรจน์
เข้าถึงผู้ป่วยจริงๆ นับถือคะ
พี่โรจน์เคยใช้ Ranitidine IV ลด bowel secretion ไหมคะ ได้ผลไหมหนอ ( นึกถึง อ.David Currow )
ฝากประชาสัมพันธ์ การประชุมเครือข่าย Palliative care ในโรงเรียนแพทย์คะ พี่โรจน์ได้รับจดหมายเชิญไหมคะ
ปล. ครั้งนี้ ม.ช. เป็นเจ้าภาพคะ 2-3 ธันวาคม
ยังไม่ได้ลองนะ แต่ review ranitidine ใน MBO ไม่เห็นมีเลยยังไม่ได้ใช้อะ สบายดีนะแต้
บทความนี้เทพมากครับ 555
นำภาพหาดแม่รำพึงที่ไปเยือนเมื่อวันก่อนมาฝากครับ
หวัดดีครับ
พี่ศุภรักษ์...เทพเทือกหรือเปล่าครับพี่ อิอิ
อาจารย์โสภณ...ขอบคุณสำหรับรูปสวนๆ ครับ
เขียนดีมากค่ะ ตามอ่านหลายตอน ขอบคุณบทความดีๆจากอาจารย์ค่ะ