รัสเซียเคลียร์ใจ ตอนที่ 6 – อยากจะด่าแต่ไม่รู้ภาษารัสเซีย
วันนี้ตื่นตีห้า จัดกระเป๋าเสร็จลงมาทานอาหารตอนหกโมง (ตามที่ไกด์บอกไว้) แต่พบว่าห้องอาหารยังไม่เปิด (เปิดเจ็ดโมง) ผมขึ้นไปบอกไกด์ เขาโทรถามไกด์รัสเซียจึงได้ทราบว่าให้ทางโรงแรมจัดเป็นอาหารกล่องไว้ให้กลุ่มเรา พอผมลงมาจึงเห็นอาหารกล่องวางไว้ใกล้ๆ เคาน์เตอร์เช็คอิน เห็นคณะทัวร์กำลังเปิดกล่องอาหารกิน กินไปบ่นไปเพราะหลายคนทานไม่ได้ ระหว่างนั้นผมและภรรยาก็หาพีทลูกชายซึ่งลงมาก่อนหน้า แต่ว่าไม่พบไม่รู้หายไปไหน ขณะกำลังทานอาหารในกล่องอยู่ตรงล๊อบบี้โรงแรมเห็นลูกชายเดินมา ก็ถามว่าหายไปไหนมา เขาบอกว่าเขาเข้าไปทานอาหารเช้าในห้องอาหาร ตอนนั้นมีคนไทยอีกคนหนึ่งทานอยู่ พนักงานเดินมาบอกพวกเขาว่า “ยังไม่เปิดต้องรอเจ็ดโมงก่อน” แต่เขากำลังทานจึงไม่ยอมลุกออกมา ทางพนักงานก็เลยปิดห้องอาหารไม่ให้คนอื่นเข้าไปอีก เขากินเสร็จจะออกก็ออกไม่ได้เพราะใช้กุญแจล็อก หาพนักงานก็ไม่เจอ ต้องเดินเข้าไปในครัว ลงไปชั้นใต้ดิน ขึ้นไปชั้นนั้นชั้นนี้กว่าจะมาถึงล๊อบบี้ เดินไปตั้งหลายที่กว่าจะออกมาตรงนี้ได้
ผมเองรู้สึกหงุดหงิดใจกับการประสานงานของไกด์ เพราะถ้ารู้ว่ามื้อเช้านี้เป็นอาหารกล่อง ทำไมต้องให้มากินกันในล๊อบบี้โรงแรมล่ะ น่าจะนัดรถมารับหกโมงแล้วกินอาหารกันในรถหรือไปกินที่สนามบินก็ได้ เพราะตอนลงมาเข้าห้องอาหารทุกคนก็พร้อมหมดแล้ว กระเป๋าก็หิ้วลงมากันทุกคนแล้ว (ทัวร์นี้เราต้องขนกระเป๋ากันเองทุกเที่ยว) ตกลงกว่าจะขึ้นรถได้ก็เป็นเวลาหกโมงห้าสิบ (นี่เป็นครั้งแรกที่รถมาก่อนเวลานัดสิบนาที) ระหว่างทางไปสนามบินรถแวะให้ถ่ายรูปที่โบสถ์หยดเลือด (ที่ติดไว้ตั้งแต่เมื่อวาน) ตอนนั้นท้องฟ้ายังมืดอยู่ แต่มีแสงไฟส่องไปยังโบสถ์ และผมก็เตรียมขาตั้งกล้องมาก็ทำให้ถ่ายภาพได้ ในตอนนั้นต้องเดินอย่างระมัดระวังมาก เพราะเมื่อคืนหิมะตก ถนนค่อยข้างลื่น มีคนในคณะคนหนึ่งลื่นล้มวัดพื้นแต่โชคดีที่ไม่เป็นอะไร
ถ่ายภาพไปสักพักก็ขึ้นรถเพื่อมุ่งไปยังสนามบิน รถไปไม่ได้เร็วเท่าไหร่เพราะติดไฟแดงหลายครั้งมาก พอไปถึงสนามบินก็ยังเข้าที่จอดรถไม่ได้ ต้องถอยไปอีกทาง เสียเวลาไปบ้าง กว่าจะจอดให้ เข้าพวกเราลงจากรถได้ก็เจ็ดโมงห้าสิบนาที เมื่อลงจากรถก็รีบเร่งเอากระเป๋าจากใต้ท้องรถ ต่างคนต่างก็ลากกระเป๋าของตังเองเข้าสนามบิน เข้าไปในอาคารไกด์ไทยบอกว่าให้รอตรงแถวนั้น ในใจก็ยังสงสัยเหมือนกันว่าให้รอทำไม น่าจะไปที่เคาน์เตอร์ Check-in เลยเพราะดูเวลาแล้วกระชั้นมาก ไกด์ไทยบอกว่าให้คอยก่อนเพราะไกด์อูยีนกำลังติดต่ออยู่ เราเองก็คิดว่าในรัสเซียเป็นระบบแบบนี้ รอไปรอมาเวลาก็ผ่านไปเรื่อยๆ ก็ยังไม่มีไกด์คนไหนมาตามเลย แล้วจะขึ้นเครื่องทันไหมนี่ ท้ายสุดไกด์ไทยก็หน้าจ๋อยมาบอกว่า “ตกเครื่อง check ของเข้าเครื่องไม่ทัน เพราะตามกฎของเขาต้องมาก่อน 45 นาที แต่ตอนนี้ไม่ทันแล้ว” ต้องซื้อตั๋วใหม่คนละอีกสี่พันกว่าบาท คณะทัวร์นี้มียี่สิบเอ็ดคนก็เป็นแสนบาท ต้องเป็นเงินสดจะเป็นเงินรัสเซียหรือยูเอสก็ได้ ใช้บัตรเครดิตไม่ได้ ตัวไกด์ไทยเองไม่มีเงินสดสำรองมามากขนาดนั้นจึงต้องขอความร่วมมือให้ออกกันก่อนแล้วทางบริษัททัวร์ไทยจะรับผิดชอบคืนให้ทีหลัง ตอนที่ได้ฟังก็ทั้งโกรธทั้งสะใจ สะใจที่เตือนไกด์รัสเซียไว้แล้วตั้งแต่เมื่อคืนว่าเดี๋ยวจะตกเครื่องบิน แต่ก็ไม่ฟังกัน อยากจะด่าแต่ก็ไม่รู้ภาษารัสเซีย !
ความเห็น (5)
- ช่างเป็นการท่องเที่ยวที่น่าจดจำจริง ๆ นะคะ ลูกทัวร์คงเข็ดขยาดบริษัททัวร์นี้จนตาย ..........น่าจะด่าเป็นภาษาไทยให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย ...๕๕๕
- พระราชวังสวยงามมาก ๆ ค่ะ ท่านอาจารญถ่ายภาพได้สวยมาก
- ขอบพระคุณนะคะที่พาคนอยู่บ้านได้สัมผัสการท่องเที่ยวรัสเซีย..แสนเพลียหัวใจ
อ่าน Comment ของ ครูตา แล้วทำให้ผมนึกอยากเปลี่ยนชื่อบันทึกใหม่ เป็น "เที่ยวรัสเซีย แสนพลียหัวใจ" เพราะในอีก 3 -4 ตอนที่เหลือ มันออกมาอารมณ์เช่นนั้นจริงๆ
การมาเที่ยวรัสเซียก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ อย่าไปคาดหวังอะไรมาก ดีนะที่ไม่โดนคนรัสเซียด่าเพราะว่าหลายกรุ๊ปโดนมาเยอะแล้วค่ะ บางทีไกด์ไทย ก็ไม่รู้ภาษารัสเซียแล้วก็ไม่ได้อยู่ที่รัสเซียเลยไม่ชำนาญ ผลปรากฎว่าตกเครื่องไป
รู้จักรัสเซียแบบซอกแซกทุกซอกทุกมุม เริ่มต้นที่ 50000 บาท หยุดชะโงกกันซักที! ไปรัสเซียทั้งทีต้องทัวร์สั่งได้ ตามใจผู้จัดไม่ขัดผู้เดิน เที่ยวเพลินๆ กับ SNITRAVEL พบกันที่งานเที่ยวทั่วไทย ไปทั่วโลก ZONE PLAZA บู๊ธเลขที่ Z59 ระหว่างวันที่ 23-26 กพ.2555 ณ ศูนย์ประชุมสิริกิตติ์
ติดต่อ
หรือ
นี่แหละคนไทย
ขณะกำลังทานอาหารในกล่องอยู่ตรงล๊อบบี้โรงแรมเห็นลูกชายเดินมา ก็ถามว่าหายไปไหนมา เขาบอกว่าเขาเข้าไปทานอาหารเช้าในห้องอาหาร ตอนนั้นมีคนไทยอีกคนหนึ่งทานอยู่ พนักงานเดินมาบอกพวกเขาว่า “ยังไม่เปิดต้องรอเจ็ดโมงก่อน” แต่เขากำลังทานจึงไม่ยอมลุกออกมา -------ดิฉันอ่านประโยคนี้แล้วก็อดขำไม่ได้ ดิฉันเคยเป็นไกด์ outbound ค่ะ ไปกับคนไทยซึ่งเป็นนักศึกษาปริญญาโทและคณาจารย์ แต่ขอโทษเถอะค่ะ การศึกษานี่ไม่ได้ช่วย ดูถูกคนอื่นเป็นที่ 1 เรื่องง่ายๆ ก็ทำให้เป็นเรื่องยาก เชื่อไม๊คะ ครั้งเดียวค่ะ ดิฉันเลิกเลย โชคดีที่ดิฉันไม่ได้ตบปากลูกทัวร์ไปซะก่อน ตลกที่สุด เจ้าของบริษัทบอกดิฉันว่า พวกนี้ก็เป็นอย่างนี้แหละ ชั้นไม่อยากจะพูด แต่เชื่อชั้นเถอะ ต่อให้เป็นด๊อกเตอร์ถ้าจบประเทศไทย พูดภาษาอังกฤษไม่ได้หรอก และคอยดูนะ แกจะโดนกดขี่จนแกสยองไปเอง อ้อ ลืมบอก ด้วยจรรยาบรรณทำให้ดิฉันไม่ได้บอกบรรดาท่านๆ เหล่านั้นไปว่า ดิฉันเป็นนักเรียนทุนรัฐบาลรัสเซีย จบปริญญาโทจากมหาวิทยาลัยอันดับ 7 ของโลกค่ะ ดิฉันแค่แจ้งให้ทราบว่า จบมัคคุเทศก์จากสถาบันไหนแค่นั้นแหละค่ะ และแน่นอนว่า ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ดิฉันใช้สื่อสารในตอนแรก ดังนั้น คงไม่ต้องสงสัยนะคะว่า ดิฉันมีความสามารถขนาดไหน ขออภัยนะคะ แต่ดิฉันว่า ควรปรับปรุงที่ตัวเองก่อนค่ะ และเรื่องอาหารนั้น คุณก็ต้องเข้าใจ จะให้อร่อยถูกปากถูกใจย่อมเป็นไปไม่ได้ ถ้าอยากให้อร่อยถูกใจ อยู่บ้านเถอะค่ะ