ใครที่มีลูก แล้วประความสำเร็จในการเรียนในหน้าที่การงานก็ถือว่าโชคดี และก็มักจะอดอวดลูกไม่ได้ เหมือนนิทานที่ผมจะเล่าต่อไปนี้
ประภาพรรณ สมชาย เทิดศักดิ์ และเกรียงไกร(นามสมมติทั้งสิ้น) เป็นเพื่อนรักกันมากและไม่เจอกันมานาน พอมาเล่น Facebookเจอกัน ก็นัดสังสรรค์กัน ณ ที่แห่งหนึ่ง ทั้งสี่คนพบกันด้วยความดีใจมาก ประภาพรรณก็นำยา วิตมิน อาหารเสริมสารพัดอย่างมาแจกเพื่อน ๆ แล้วก็บอกเพื่อน ๆ ว่า ลุกสาวเตรียมไว้ให้มาฝากลุง ๆ ลูกสาวเป็นหมอ ส่วนสมชายก็นำผลไม้มาฝากเพื่อน ๆ เหมือนกัน แล้วก็บอกเพื่อนๆว่าลูกชายมีเมียเป็นชาวสวนมีกิจการใหญ่โตดีมาก ส่วนเทิดศักดิ์ก็ไม่ยอมน้อยหน้า นำอาหารทะเลมาฝากเพื่อน ๆ เหมือนกัน แล้วก็บอกว่า ลูกเป็นเจ้าของโรงงานอาหารทะเลส่งออก มีแต่เกรียงไกร คนเดียวที่นั่งเงียบไม่มีอะไรมาฝากเพื่อน ๆ เลย ทำให้เพื่อน ๆ สงสัย ก็ถามไปว่า เกรียงไกรลูกทำงานอะไรไม่เอาของฝากมาฝากลุง-ป้า บ้างเลย เกรียงไกรรู้สึกไม่ค่อยดีที่ไม่มีอะไรมาฝากเพื่อน ก็พูดเบาๆ ว่า เราไม่มีอะไรมาฝากเลย ลูกชายเราเปิดร้านขายอาวุธปืนและลูกปืน
บอกสาเหตุคุณหอยไปแล้วว่าถ้าช่วงนี้จะยุ้งมากเลย แต่หอยเขาก็ยืนยันกำหนดเดิม