kmกับการพัฒนาการเรียนการสอน
เมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา หลังนักเรียนสอบเสร็จ ครูส่งเกรดส่งคะแนนกันครบ นโยบายท่านผู้อำนวยการยังไม่ให้โรงเรียนปิดเทอมทันทีเหมือนทุกครั้ง คณะครูทั้งโรงต้องจำยอม(ฮา)เข้าร่วมประชุมสัมมนาบ้าง เชิงปฏิบัติการบ้าง กับหลายเรื่องหลายราว ซึ่งล้วนเป็นงานประจำของครูเอง 3 วันรวดครับ ตั้งแต่ 11-13 ตุลาคม
สำหรับวันสุดท้าย ประมาณครึ่งชั่วโมง โรงเรียนให้เกียรติผมได้นำเสนอรูปแบบการจัดการเรียนการสอนต่อที่ประชุม ซึ่งตัวเองบอกเล่าผ่านบล็อกในGotoKnowแห่งนี้ มาอย่างต่อเนื่องกว่า 2 ปี
ประชุมแบบนี้มาประจำ รวมทั้งมีโอกาสนำเสนองานพิเศษอื่นๆ ซึ่งรับผิดชอบในลักษณะเดียวกันนี้มาบ้าง แต่ไม่รู้สึกดีเท่าครั้งนี้ ทั้งที่ไม่ค่อยพอใจกับความติดๆขัดๆ หรือไม่ราบรื่นของตัวเอง อันเนื่องมาจากปัญหาในการมองเห็น
ก่อนนี้ยังคุยกับพี่คนหนึ่งเลย ตลอดระยะเวลาเป็นครูมากว่า 20 ปี ประชุมมากมายที่เรากระทำกันจนชาชิน ส่วนใหญ่เป็นการให้ความรู้ แบบหลายครั้งไม่ต้องรู้ก็ได้ หรือทำแล้วก็ไม่เห็นจะดีขึ้นสักเท่าใด หัวใจของโรงเรียนจริงๆ คือ การเรียนการสอนมิใช่หรือ? แล้วทำไมแต่ละครั้งแทบไม่พูดถึงกันเลย พูดถึงบ้างก็เป็นทฤษฎี หลักการ หรือแนวคิด เรื่องแลกเปลี่ยนเรียนรู้ประสบการณ์การสอนจริงๆระหว่างเพื่อนครูด้วยกัน ซึ่งน่าจะสำคัญและเกิดประโยชน์กว่า แทบไม่ปรากฎ พิจารณาเรื่องนี้ให้ละเอียดแล้ว..แปลกมากนะครับ
โดยทั่วๆไป เรื่องการจัดการเรียนการสอน มักไม่น่าสนใจสำหรับผู้บริหาร อาจเนื่องมาจากไม่เห็นผลชัดเจน ไม่เห็นทันทีทันใด คงดั่งกล้วยไม้ออกดอกช้าตามที่นักการศึกษาได้เปรียบเปรยไว้ เอาไปคุยหรือโพนทะนาก็ไม่ค่อยจะได้ งานอื่นที่เป็นรูปธรรม รวดเร็ว นับได้ วัดได้ อาทิ สร้างรั้ว ทำป้าย ฯลฯ จึงมักได้รับการดูแลเอาใจใส่มากกว่า
นอกจากนั้นแล้ว โดยทั่วๆไปอีกเช่นกัน ความรู้สึกนึกคิดของครูหลายท่าน ไม่นิยมให้ใครมาดู มาชม หรือมาวิพากษ์วิจารณ์การจัดการเรียนการสอนของตัวเองกันนักดอก ในการถอดบทเรียนแต่ละเรื่องการเปิดใจจึงสำคัญมาก พอครูมีความรู้สึกอย่างนี้ จึงมักไม่เข้าไปยุ่ง วุ่นวาย หรือแสดงความคิดเห็นใดๆต่อการจัดการเรียนการสอนของเพื่อนครูคนอื่น จะมองเป็นมรรยาท เป็นการให้เกียรติซึ่งกันและกันก็ได้
ด้วยแนวคิด ความรู้สึก รวมถึงการปฏิบัติ ทั้งจากผู้บริหารและครูโดยทั่วๆไปเป็นเช่นนี้ การจัดการเรียนการสอน จึงไม่ใคร่ถูกหยิบยกขึ้นมาพิจารณา หรือมาร่วมเรียนรู้ สุดท้ายการพัฒนาก็ไม่เกิด
โดยส่วนตัวผมมีความเชื่อว่า ครูโรงเรียนใดย่อมจะสอนนักเรียนโรงเรียนนั้นได้ดีที่สุด “จะสอนนักเรียนต้องวิเคราะห์หรือต้องรู้จักผู้เรียนเสียก่อน” เมื่ออยู่ด้วยกันสอนกันมานาน พ่อแม่เป็นใคร บ้านอยู่ไหน นิสัยใจคอ ครูบางคนสอนนักเรียนคนเดิมซ้ำในหลายระดับชั้น จึงรู้ทะลุปรุโปร่ง เจ้าหมอนี่ เด็กหญิงคนนี้ อากัปกิริยาอย่างนี้ เพราะเหตุใด พื้นฐานทางบ้านหรือเปล่า เข้าใจหรือไม่ ถ้าไม่เข้าใจ ต้องใช้ไม้ไหน หรือกระบวนท่าใดต่อไป อย่างนี้ในการจัดการความรู้(knowledge management=km) เรียกว่า ความรู้ฝังลึก(tacit knowledge)
ดังนั้น หากโรงเรียนจัดกิจกรรมอะไรก็ได้ ที่จะทำให้คณะครูมีโอกาสเรียนรู้กระบวนยุทธ์ในการจัดการเรียนการสอนของกันและกันอย่างเปิดใจ ความรู้ที่แต่ละคนมีอยู่จะผ่องถ่ายไปสู่ทุกคนอย่างรวดเร็ว สุดท้ายจะหลอมรวมเป็นองค์ความรู้ที่ชัดแจ้ง(explicit knowledge) เกิดรูปแบบการเรียนการสอนเฉพาะกับนักเรียนโรงเรียนนั้นๆ ถ้าที่บ้านกร่างก็อาจจะได้ “บ้านกร่างโมเดล” เป็นต้น
ครั้งเริ่มมาเขียนบันทึกที่GotoKnowใหม่ๆ ผมแทบไม่รู้อะไรเลย โดยเฉพาะเรื่องการจัดการความรู้กับการจัดการศึกษา แต่หลายบันทึกที่นี่ ต้องขอบคุณหลายๆท่าน ที่ทำให้พอเข้าใจ
หาคำตอบให้กับตัวเองถึงความรู้สึกดีๆ ซึ่งเกิดขึ้นในที่ประชุมวันนั้นครับ..
หากจะทึกทักเอาว่า โรงเรียนผมเริ่มนำการจัดการความรู้เข้ามาพัฒนาการจัดการเรียนการสอนแล้ว ก็คงไม่ใช่คำกล่าวอ้างซึ่งเกินเลยไปนัก
ความเห็น (24)
ครูธนิตย์ครับ...
ยินดีมากครับทีมีโอกาสได้เรียนรู้ร่วมกันกับครูใน gotoknow
ที่สุดเเล้ว เราเองก็จัดการความรู้กันตลอดเวลา การเขียน blog ก็เช่นเดียวกันครับ
การเรียนรู้ทำให้เราเขียน blog อย่างมีจุดมุ่งหมายมากขึ้น มากกว่าการเขียนเเล้วสื่อออกไป
เเต่การเขียนจะกลายเป็น "ทุนความรู้" ของสังคมที่ทรงพลังได้ด้วย
ประสบการณ์ทำงานของผม ทำให้ผมเรียนรู้ว่า การแลกเปลี่ยนกัน ไม่ว่าจะรูปแบบไหนก็ตาม
เราจะได้ความรู้ใหม่ๆเสมอ โดยเฉพาะเราสร้างวัฒนธรรมการเรียนรู้เหล่านั้นให้เป็นวัฒนธรรมองค์กรได้
ผมคิดว่า องค์กรนั้นๆจะก้าวทะลวงไปสู่เป้าหมายได้ไม่ยาก
หากเป้าหมายการศึกษาคือ "การสร้างคนที่อุดมปัญญา"
เราคงต้องหากระบวนการที่หลากหลายนะครับ ว่า การที่จะก้าวไปสู่ตรงนั้นได้
ต้องทำอย่างไร...ที่สอดคล้องกับบริบทของตนเอง
เเละวิธีการที่เรามีความสุข ผ่อนคลาย
วิธีการ กระบวนการเหล่านั้น ก็คงต้องปรับเปลี่ยนไปกับสังคมที่เปลี่ยนไปทุกวินาที
เรียนรู้กับการเปลี่ยนแปลงเพียงเเต่กล้าที่จะเปลี่ยนตัวเองทั้งวิธีคิดเเละการปฏฺบัติ
ให้กำลังใจครับ
"บ้านกร่างโมเดล"
สวัสดีค่ะครู
ขนาดภาพอิฐ กะทราย ครูธนิตย์ยังจับได้งามยิ่งปานนี้เลยนะคะ ส่งกำลังใจ เชื่อมั่น ศรัทธา ด้วยจิตคารวะ ค่ะ ;)
สวัสดีค่ะ อาจารย์ธนิตย์
โรงเรียนสวยงามสะอาดมาก...น่าอยู่ นักเรียนคงภูมิใจนะคะ
การเข้ามาเป็นสมาชิก G2K ถือเป็นการพัฒนาตนเองระดับหนึ่ง จากที่
Krudala ไปอบรมการใช้ ICT ตั้ง 5 วันแต่ตามไม่ทัน คนเก่งก็ไปข้างหน้าตาม
วิทยากรได้เรื่อยๆ เราเกิดอารมณ์เซ็งมาก...มาได้เพื่อนพ้องชาวG2K ที่แนะนำ
และได้ฝึกตามความสามารถอย่างช้าๆ จึงได้พัฒนาขึ้นมาก และตอนนี้ก็สามารถ
นำไปพัฒนางานได้ค่ะ
ภาพนักเรียนไปศึกษาแหล่งเรียนรู้สวนทวีชล เชียงใหม่ค่ะ
*** กำลังจัดการความรู้บางเรื่อง ที่เหนื่อยมาก ...ยังทำไม่เสร็จสักที
*** มาอ่านบันทึกนี้แล้ว รู้สึกว่าต้องทำอะไรให้มากขึ้นอีก
*** ส่งต้นตาลมีดๆมาให้ดูจ้ะ
สวัสดีค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ น้องธนิตย์ยังเป็นความสำคัญของเด็ก ๆ อยู่นะคะ สู้ ๆ ๆ ค่ะ
สวัสดีค่ะ
Km กระบวนการที่ช่วยให้เกิดปัญา แนวความคิดที่ต่อยอดสู่การปฏิบัติจริง
เกิดการพัฒนาการทำงาน และจิตใจควบคู่กันไปอย่างมีระบบ
ที่จริงเราใช้KM กันมานานแล้ว ในวงการลูกเสือเองที่ได้นำมาใช้Meeting
เห็นยุทศาสตร์ของเขตก็มีแนวKm แต่ทำไมยังเข้าไม่ถึงสักที
เสียดายความรู้ความสามารถของเพื่อนครูที่วันเวลาที่ผ่านไปๆ
ไม่นานก็จะถูกลืมเพราะไม่มีกานำมาแบ่งปันเรียนรู้ และต่อยอดนะคะ
อย่างรร.บ้านกร่างทำนี่สุดยอดของการพัฒนาค่ะ
ขอบคุณค่ะ
- พี่ครูธนิตย์ครับ
- ถ้ามีโอกาสได้แลกเปลี่ยนการเรียนการสอนกับครูด้วยกันบ่อยๆๆ
- นั่งคุยเรื่องการสอน
- การวิพากษ์การสอนจะได้ผลดีมาก
- แค่เริ่มวงเล็กๆก่อนก็ดีแล้วครับ
- ชอบมุมกล้องและการเขียนของอาจารย์ครับ
สุขสันต์วันปิดเทอมค่ะอาจารย์
- อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนๆกันเลย คงไม่ต้อง ซตพ. (ซึ่งไม่ต้องพิสูจน์) อิๆๆ
- ผลการศึกษา ออกดอกช้าฉันใด ย่อมสอดคล้องกับ "การศึกษาตลอดชีวิต"
- ผู้บริหารการศึกษาหลายคน (แต่ไม่ทุกคน) ที่เห็นวัตถุในโรงเรียนดีกว่าการเรียน
- บางแห่ง (ย้ำ ว่าบางแห่ง ) ให้นักเรียนปรับปรุงภูมิทัศน์เสียเกือบทั้งวัน โดยเฉพาะนักเรียนที่เรียนอ่อน..(เด็กชอบกิจกรรมนี้มากกว่าเรียน)
- ครูผู้สอนชะเง้อดูว่าเมื่อไร เขาจะให้เด็กมาเรียน ผู้บริหารอาจคิดว่า มันเป็นการเรียนรู้นอกห้องเรียน 5555
- จึงมีผู้บริหาร ใช้หลักการ....เหมือนที่ว่า.......
เรื่องการจัดการเรียนการสอน มักไม่น่าสนใจสำหรับผู้บริหาร อาจเนื่องมาจากไม่เห็นผลชัดเจน ไม่เห็นทันทีทันใด คงดั่งกล้วยไม้ออกดอกช้าตามที่นักการศึกษาได้เปรียบเปรยไว้ เอาไปคุยหรือโพนทะนาก็ไม่ค่อยจะได้ งานอื่นที่เป็นรูปธรรม รวดเร็ว นับได้ วัดได้ อาทิ สร้างรั้ว ทำป้าย ฯลฯ จึงมักได้รับการดูแลเอาใจใส่มากกว่า
- ขอบคุณค่ะ
สวัสค่ะ
โรงเรียนน่าอยู่จังเลย (โรงเรียนของเราน่าอยู่ คุณครูใจดีทุกคน ยกเว้น ผอ.หนี่งคน เราทุกคนชอบมาโรงเรียน)
ล้อเล่นนะคะ (ผอ.ไม่ใช่ตัวปัญหาซะหน่อย) ว้าว...............
ยินดีด้วยค่ะ อาจารย์ ...บางทีเรามีอยู่แล้วโดยธรรมชาติค่ะ เป็นความงดงามคะ
สวัสดีค่ะ
- ยินดีด้วยนะคะที่ครูหันมาสนใจเรื่องของตนเองมากขึ้น
- ครูต้องคู่กับการสอน...หากครูให้ความสำคัญกับการสอนมากที่สุด
- ปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นเนื่องจากเด็กๆจะลดน้อยลงอย่างแน่นอนค่ะ
- เป็นธรรมดานะคะที่ฝ่ายบริหารจะสนใจเรื่องอื่นๆมากกว่าการสอน...คุณครูต้องรวมพลังกันให้ได้...ที่สำคัญเราเริ่มต้นที่ตัวเราเองถูกต้องแล้วค่ะ
สวัสดีครับ
- กิจกรรมที่ใช้ฝึกให้นักเรียนรู้จักคิด น่าสนใจครับ
- ผมคิดว่าครูคงต้องปรับตัวเองให้ทันต่อเทคโลยีสมัยใหม่มากขึ้น
- ไม่เหมือนยุคเก่า ที่เรียนแบบ เลข คัด เลิก ฮะๆๆ
- ขอบคุณครับอาจารย์ที่ให้กำลังใจนักเรียนเข้าใหม่วันนี้
ใครๆก็ชอบรูปธรรมมากกว่านามธรรม...
ขนาดจะเลือกคู่ครองสักคนเรายังต้องมองภายนอกก่อนแล้วจึงจะศึกษาภายในจิตใจ
นี่เป็นการมองในมุมบวกของพี่ เพราะฉะนั้นก็ต้องเข้าใจผอ.ในระดับหนึ่ง
ส่วนพวกครูทั้งหลายก็แลกเปลี่ยนกันพูดคุยกันในสายของตัวเองก่อนดีไหม??
แล้วค่อยขยายไปยังสายอื่น...สุดท้ายก็จะได้นำเข้าที่ประชุมได้
เอาใจช่วยให้สู้ต่อไปค่ะ...
*** เป็นคนชอบศึกษา-เรียนรู้และพยายามเข้าร่วมประชุม-สัมมนา ฯลฯ และเติมเต็มประสบการณ์ด้วยกิจกรรมต่างๆ ตามที่โอกาสจะเอื้ออำนวย เห็นด้วยอย่างยิ่งกับกระบวนการจัดทำ Km ของทุกหน่วยงาน แต่มีน้อยนะคะ ที่จะ (กล้า) สะท้อนความจริง ยินดีกับโรงเรียนของอาจารย์ธนิตย์นะคะที่ก้าวล้ำวัฒนธรรมการทำงานแบบเดิมๆ เพื่อความก้าวหน้าขององค์กรและการพัฒนาการศึกษาไทยค่ะ
มาส่งกำลังใจค่ะ...สู้ๆๆๆๆค่ะมาชวนไปเที่ยวที่บ้านท่านคิมอิลซุงค่ะ....ที่นี่นะคะ
-สวัสดีครับอาจารย์ธนิตย์....
-แวะมาเยี่ยมครับ....
-สบายดีนะครับ...
-เก็บเห็ดโคนจากพรานกระต่ายมาฝากด้วยครับ....
พี่ครูธนิตย์ครับ เปิดเทอมแล้ว เป้นอย่างไรบ้างครับ
เห็ดน่าทานมากนะคะ สดใหม่ น่าจะหวานกรอบ
สวัสดีค่ะพี่ธนิตย์ที่เคารพ
ไม่ใช่คำกล่าวที่เกินเลยไปค่ะ มันเป็นความจริงเลยค่ะ
ผมเริ่มนำการจัดการความรู้เข้ามาพัฒนาการจัดการเรียนการสอนแล้ว ก็คงไม่ใช่คำกล่าวอ้างซึ่งเกินเลยไปนัก
การที่ไม่มีการหยิบยกเรื่องการจัดการเรียนการสอนมาพูด และไม่แสดงความคิดเห็นต่อการจัดการเรียนการสอนของกันและกัน ส่วนหนึ่งเป็นเรื่องของมารยาท... ซึ่งความจริงแล้ว ไม่ถูกตามหลักของ KM เท่าไหร่นัก และยังมีคนอีกหลายๆ ท่าน ที่ไม่เห็นด้วยกับ KM.. (จากที่หนูมองเห็นอยู่ค่ะ)...
พี่ธนิตสบายดีนะคะ... หนูไม่ได้เข้า G2K นานมากๆ ไม่ได้เที่ยวเพลินนะคะ สุขภาพ และเวลาไม่ค่อยเอื้ออำนวย ช่วงหลังนั่งหน้าจอคอมพ์นานไม่ค่อยได้..เลยค่ะ
ยังคงเคารพและระลึกถึงพี่ธนิตย์ และพี่ครูกาญจนาเสมอค่ะ..
ขอบคุณสำหรับบันทึกที่มีคุณค่า
ขอบคุณทุกความเห็น
ผมมาร่วมวงได้ 3 4 วัน ทำให้ผมมีแนวทางในการเรียนการสอนมากขึ้น
ผมไปเตรียมสอนดีกว่า
อีกอย่างหนึ่งผมไม่ชอบเลยที่ต้องมาซ้อมเด็กบางคนไปแข่งขันต่างๆ เราน่าจะเห็นกับเด็กส่วนใหญ่มากกว่า
มาอีกรอบค่ะ...ขอบคุณที่ไปแวะเยี่ยมนะคะ
สวัสดีค่ะครูธนิตย์
- ไม่ได้เป็นครู...แต่ก็มาชื่นชมวิธีการของครูที่ทำได้อย่างน่าชื่นชมค่ะ
- การทำงานแต่ละที่ก็มีแนวทางของตนเอง...ซึ่งก็เหมาะสมกับสถานที่นั้นๆ
- ขอให้ครูธนิตย์ซึ่งเป็นตัวอย่างที่ดีของเพื่อนครู...มีพลังกายและใจที่ดีและสามารถผ่านอุปสรรค์ทุกอย่างได้อย่างมีความสุขและน่าภูมิใจแทนโรงเรียนและนักเรียนและเพื่อนครูค่ะ
- ขอให้สุขภาพแข็งแรงและมีความสุมากๆค่ะ
- สุขในการแบ่งปันความรู้....ยิ่งให้ยิ่งได้...
สวัสดีค่ะอาจารย์ธนิตย์มาเยี่ยมชมการบันทึกที่สุดยอดและชมโรงเรียนที่สวยงาม มีระเบียบ สวยงาม น่าชื่นชม การนำKM ลงสู่โรงเรียนมีผลดีมากนะคะ อยากจะให้ครูมีการจัดการความรู้ที่มีระบบอย่างทั่วถึงนะคะ ฝันดีค่ะ