การบนสิ่งศักดิ์สิทธิ์และไหว้เกจิอาจารย์ชื่อดัง

                 คนเรานี้บางทีเข้าใจยากทำงานด้วยกันอยู่ด้วยกันบางทีถึงคราวที่จะโกรธจะเกียจมันก็เกิดโกรธเกียดขึ้นมาอย่างที่เราไม่เข้าใจหรือเข้าใจไม่ทัน พระพุทธเจ้าสอนในธรรมบทว่า  " ติรจฺฉานา นาเมเต อุชุชาติกา โหนฺติ อกุฎิลา, มนุสฺสา ปน อญฺญํ หทเยน จินฺเตนติ, อญฺญํ มุเขน กเถนฺติ  (ธรรมบทภาคที่ 2 หน้า 12 สามาวดีวัตถุ)แปลความว่า "สัตว์เดรัจฉานเช่นสุนัขนั้นซื่อตรงไม่คดโกง ส่วนมนุษย์ปากพูดไปอย่าง ใจพูดไปอย่างไม่ตรงกัน...ใจมนุษย์นั้นรกชัฎยิ่งกว่าป่าดงดิบ"....มนุษย์เต็มไปด้วยความร้อยเล่ห์แสนกล ปากพูดอย่างหนึ่ง ใจคิดอีกอย่าง สุนัขยังดูง่ายกว่ามันชังมันก็คำราม มันรักมันก็แสดงให้เห็นง่าย ๆ คงจะจริงกระมัง งั้นวันนี้หนีปัญหาเรื่องคนและโดดงานไปเที่ยวดีกว่าดีไหม

                  เมื่อเราไปเที่ยวในเมืองไทยเช่นไปชมทะเล ชมภูเขา ป่าไม้ ชมน้ำตกและบางครั้งสถานที่เราไปท่องเที่ยวก็คือวัด วัดที่คนเข้าไปเที่ยวจำนวนมากมักเป็นวัดที่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือวัดที่มีเกจิอาจารย์ชื่อดังจึงจะมีคนเข้าไป ไปกราบไหว้ขอให้ท่านแผ่เมตตาบารมีช่วยเหลือหรือไปขอวัตถุมงคลจากพระชื่อดังเพื่อเป็นสิริมงคลให้กับตัวเองหรือบางคนไปเพื่อขโมยสิ่งของของคนที่มาเที่ยววัดก็มี

                วัดใดที่มีความเจริญน้อยหรือไม่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือว่าไม่มีพระเกจิชื่อดังแล้วปกติจะไม่มีคนเข้าไปท่องเที่ยว มีแต่ชาวบ้านไปจังหัน(ถวายอาหารตอนเช้า)หรือไปเพล(ถวายอาหารเพล)ตามอัตภาพ แต่ปราศจากนักท่องเที่ยว วัดที่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์จึงมีรายได้เข้าวัดเยอะเรียกว่าที่รวยก็ยิ่งรวย ที่จนก็ยิ่งจนเพิ่ม ฟ้าสูงแผ่นดินต่ำเป็นเรื่องธรรมดาคนไปวัดนั้นอาจจำแนกได้  7 ประเภทคือ

                   1.ไปทำบุญ (ไปทำวัตรสวดมนต์หรือสร้างวัด) คือตั้งใจไปทำบุญเช่นไปกราบพระ ไหว้พระ ไปถวายสังฆทาน ไปทำบุญตักบาตร ทำบุญทอดผ้าป่า ไปทำบุญทอดกฐิน ไปทำบุญวันเข้าพรรษา ไปทำบุญวันสลากภัตต์ ไปทำบุญมหาชาติ ไปทำวัตรสวดมนต์ ไปฟังเทศน์ก็จัดว่าเป็นการไปทำบุญเหมือนกัน  (ให้ทาน เคารพกราบไหว้พระและทำตัวอ่อนน้อมถ่อมตน รักษาศีล ฝึกสมาธิ) แม้เราไปเที่ยววัดแล้วร่วมทำบุญก็ถือว่าไปทำบุญได้

                   2. ไปช่วยบุญ (ไปช่วยวัด)คือไปร่วมช่วยงานที่วัดทำบุญมีอะไรพอช่วยได้ก็ช่วยทำเช่น จัดสถานที่ทำบุญช่วย แม้ประชาชนทำบุญขึ้นบ้านใหม่เป็นต้นเราไปช่วยจัดอาสนสงฆ์ จัดโต๊ะหมู่บูชา บริจาคทรัพย์สมทบการทำบุญในงานเหล่านั้นก็ถือว่าเป็นการไปช่วยบุญ (เวยยาวัจจมัย บุญคือการช่วยเหลืองานทำบุญต่างๆ) ไวยาวัจกรช่วยดูแลสมบัติของวัดก็ถือว่าเป็นการทำบุญไปทำบุญเช่นกัน

                  3. ไปชมบุญ (ไปชมวัด) คือไปดูวัดวาอาราม ชมสถานที่ทำบุญ เพราะวัดคือสถานที่ทำความดีหรือทำบุญนั่นเอง เมื่อมีงานบุญในวัดหรืองานทำบุญต่างๆนอกวัดก็ตาม มีบัตรเชิญเราไปร่วมงานเราไปเป็นเกียรติไปชมงานบุญนั้นๆ ชมบริเวณวัดนั้นๆ แต่ว่าถ้าไปดูด้วยความชื่นชมได้บุญเพราะชื่นชม( อนุโมทนา) แต่ถ้าไปดูเฉยๆหรือเห็นแล้วรังเกียจหงุดหงิดในที่นั้นๆ รังเกียจงานทำบุญก็ไม่ได้บุญเพราะกลายเป็นไปว่าเราไปตำหนิบุญ แม้นักท่องเที่ยวตามวัดต่างๆถ้าไปแค่ชมวัดก็ถือว่าไปชมบุญเช่นกัน

                  4.ไปกินบุญ (ไปกินของวัด)คือวัดทุกวัดตอนจัดงานต้องมีอาหารเลี้ยงคนที่ไปทำบุญ คนไปวัดก็ไปกินสิ่งที่เขาเอามาทำบุญ มีคนไปทำบุญถวายอาหารเสร็จก็มีคนรอรับเศษสิ่งของที่เหลือจากพระฉันหรือไม่ก็แอบซ่อนไว้พระไม่ต้องฉันกูฉันเอง งานบางงานมีคนใจบุญไปตั้งโรงทาน แต่คนอีกจำนวนหนึ่งไปกินของที่คนนำมาทำบุญ ถ้าเหลือจากกินอิ่มก็หาถุงพลาสติกบรรจุหิ้วกลับบ้านไปฝากลูกเมียฝากสามี มีงานทำบุญแต่ละครั้งบางคนหอบหิ้วของบริจาคได้เป็นถุงใหญ่  อิ่มไปตามๆกันทั้งครอบครัว  แม้ไวยาวัจกรของวัดเมื่อมีการก่อสร้างหรือมีบุญกฐินผ้าป่าแล้วคอยขอเงินไปซื้อสิ่งต่างๆมากิน หรือว่ากินเปอร์เซ็นต์จากเงินวัดก็น่าจะอยู่ในข้อนี้ ดูแล้วไม่น่ารักเลยทำแบบนี้

                  5. ไปขอบุญ (ไปขอพึ่งบุญบารมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือขอของวัด) พระเกจิอาจารย์รูปใดมีบุญญาบารมีมากหรือวัดใดที่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ คนก็จะไปกราบไหว้ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยตัวเองให้พ้นปัญหาต่างๆเช่น ของเสีย เมียหาย ขายที่ดินไม่ได้ก็ไปขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือพระช่วยให้ขายที่ดินได้ บางทีไปไหว้พระภิกษุที่มีอำนาจมากๆไว้เผื่อจะได้ขอวัตถุมงคลฟรีๆ หรือนำไปฝากเจ้านาย วัดมีห้องน้ำเข้าไปขอเข้าห้องน้ำเพื่อปลดทุกข์ก็เป็นการไปขอบุญเหมือนกัน คนที่ไปไหว้พระเพื่อขอศึกษาปฏิปทาการปฏิบัติของท่านมาเป็นแบบอย่างมีน้อย คนเราไปวัดก็เพื่อผลประโยชน์ตัวเองและพวกพ้องเป็นส่วนใหญ่  

                สิ่งศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ใด คนก็จะไปกราบไหว้และบนบานศาลกล่าวเอาทุกอย่างขอให้ได้และสิ่งที่คนบนให้ช่วยมากเช่น บนขอให้หายจากโรคภัยไข้เจ็บ  ขอให้ได้ทำงาน ขอให้ได้งานทำที่ดี ขอให้สอบติด  ขอให้ไปทำงานเมืองนอก ขอให้มีสุขภาพดีตลอดการไปทำงาน ขอให้ได้ย้ายกลับมาทำงานในเขตจังหวัดที่ครอบครัวอยู่   ขอให้สามีกลับคืนมาอยู่บ้านอย่าไปหลงเสน่ห์เมียน้อย  บางทีเมียน้อยก็มาบนให้สามีหลงเสน่ห์ตนอย่าหนีไปไหนอย่ากลับไปหาเมียใหญ่อีกเป็นต้น แล้วสิ่งศักดิ์สิทธิ์จะไปช่วยใครก่อนจึงจะทัน

                  6.ไปกวนบุญ (ไปก่อกวนวัด) คือบางทีก็ไปก่อกวนพระภิกษุสามเณรในวัดพูดหรือทำการที่ทำให้ท่านไม่เป็นอันไหว้พระสวดมนต์ ไม่เป็นอันรักษาศีลเพราะคนไปก่อกวน บางคนไปวัดไปทำร้ายพระสงฆ์ ลักขโมยสิ่งของตามกุฏิพระทำให้ลำบาก พระไปบิณฑบาตก็คอยแอบมาขโมยของในวัด ก่อกวนทุกรูปแบบ    บางคนถ้ามีการทำบุญที่ไหนก็ไปก่อกวนเขาทุกแห่งเช่นชกต่อยกันในงานวัด เอาเหล้าไปขายในวัด บุญกฐินก็เอาเหล้าไปกินในวัด ไปชกต่อยกันในวัด ในงานทำบุญแบบนี้เรียกง่ายๆว่าไปก่อกวนบุญทำให้งานบุญไม่เป็นบุญ

                7. ไปทำร้ายบุญ (ไปทำร้ายวัด) คือถ้ามีการทำบุญที่ไหนก็ตามจะทำร้ายการทำบุญคือไปทำร้ายคนในงานบุญนั้นๆเช่นฆ่าคนที่เป็นคู่อริในงานบุญในวัดเป็นต้น เข้าไปวัดไม่ช่วยแล้วยังทำร้ายวัดจะเป็นคนดีได้อย่างไร

               คนไปวัดมีทั้งคนที่ไปทำบุญ ไปช่วยบุญ ไปชมบุญ ไปกินของทำบุญ ไปขอบุญ ไปก่อกวนบุญ ไปทำร้ายบุญ

            ชาวพุทธมีปัญหาวิถีมากมายหลายมุม คนที่มีการศึกษาจบปริญญายังพึ่งพาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ไม่คิดพึ่งตนเอง ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ช่วยเหลือเกือบทุกเรื่อง ยังติดอยู่อบายมุข มิจฉาชีพ กรีดกระเป๋าสตางค์ แบกตู้บริจาคของวัดหนี ขโมยรองเท้าของคนที่ไปทำบุญหรือขโมยรองเท้าพระภิกษุสามเณรซึ่งล้วนเป็นอัปมงคลทั้งสิ้น                 

                    วิถีชาวพุทธที่แท้ต้องทำแต่สิ่งที่เป็นบุญ ช่วยกันรักษาสิ่งดีงามคือทำสิ่งที่เป็นมงคลแก่ชีวิตแล้วชีวิตจะเป็นมงคลเจริญรุ่งเรือง คนจบปริญญาตรีเชื่อตามตำรา จบปริญญาโทเชื่อตนเอง จบปริญญาเอกเชื่อหมอดู (แล้วคนผู้ไม่มีความรู้จะเชื่ออะไรดี)

[ธเนศ แซ่เจียง]

เห็นด้วย เพราะ การทำบุญเป็นเรื่องหนึ่งในการทำความดีเพื่อเป็นสิริมงคลให้กับตัวเอง ..

[สุทธดา]

เป็นข้อคิดที่เตื่อนสติคนอ่านได้

[อ.นุ]

ท่านอาจารย์พุทธทาสแจกแจงธรรมไว้ว่า..การทำบุญนั้นมี 3 แบบครับ

http://gotoknow.org/blog/pobbuddha/403789

ขอบคุณครับ