"สิ่งที่มากระทบนั้น ...คือสิ่งที่มาสอนเรา"
วันพุธที่ 6 ตุลาคม 2553
ทุก ๆ วันมีเรื่องราวผ่านเข้ามาในชีวิตของผมมากมาย
แต่ส่วนใหญ่...ผมแทบจะจำเรื่องเหล่านั้นไม่ได้เลย
มันหายวับไปราวกับดอกไม้ไฟที่พุ่งขึ้นส่องแสงเจิดจ้า
และดับหายไปกลางอากาศ ....
แต่ก็มีเหตุการณ์ที่ผมจะจดจำได้
ถ้ามีปฏิกิริยาระหว่างผมกับคนอื่น ๆ
เช่น รัก โลภ โกธร หลง
โดยเฉพาะสิ่งเหล่านั้น มีทิศทางเชิงลบ
อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านั้น มันก็สามารถเบาบางลงได้
ตามวันเวลาที่พาชีวิตเราเคลื่อนไหวไป
และส่วนใหญ่...ผมแทบจะลืมสิ่งเหล่านั้นได้หมด
มันหายวับไปราวกับดอกไม้ไฟที่พุ่งขึ้นส่องแสงเจิดจ้า
และดับหายไปกลางอากาศ ....
ความจริงการลืมอะไรสักอย่าง ...แทบไม่ต้องใช้ความพยายามอะไรเลยนะ
ดังนั้น บทเรียนที่ผมไม่อาจลืมมันได้
คือ...
"สิ่งที่มากระทบนั้น ...คือสิ่งที่มาสอนเรา"
เสมอ เสมอ
*********
ความเห็น (5)
มาอ่านมุมคิดดีๆ .. เราควรเลือกจดจำเฉพาะสิ่งดีๆ ขอบคุณค่ะ
ขอบพระคุณ คุณ poo มากครับ
ครับ ...ควรเลือกจดจำเฉพาะสิ่งดีๆ
เพราะ..
กาลเวลาไม่อาจพลัดพรากไปจากความทรงจำ
บางแห่งมีกลิ่นพิเศษที่หอมกรุ่นเมื่อหลับตานึกถึง
ว้าว หนุ่มคารมคมคายแห่งแดนอิสานอีกราย ;)
กาลเวลาไม่อาจพลัดพรากไปจากความทรงจำ
บางแห่งมีกลิ่นพิเศษที่หอมกรุ่นเมื่อหลับตานึกถึง
ชอบๆ อ่านแล้ว นึกถึงเรื่องราวดีๆ อดีตอันแสนหวานนะคะ ;)
ขอบพระคุณ คุณ poo มากครับ อีกรอบ
ความทรงจำเปรียบเสมือนปีกแมลงอันเปราะลาง
จะละลายไปกับความร้อนของแสงตะวันและสลายไปชั่วนิรันดร์
...ยายธี...ตาม..เวลา...ที่ไม่พัดพรากจากความทรงจำ...มาเจ้าค่ะ...(คิดถึงค่ะสวัสดี..เจ้าค่ะ)