เจ้ามารน้อย
ช่วงนี้มีญาติธรรมที่เกษียณอายุราชการแวะเวียนมาหาธรรมฐิตอยู่เนืองๆ
มาสนทนาธรรมเพื่อนำหลักธรรมไปดำเนินชีวิตให้เกิดความทุกข์น้อยลง
ธรรมฐิตก็นำเสนอพอเป็นแนวทางจากปัญญาอันน้อยนิด
ตามแนวของความเป็นจริง
ตามจริงแล้วความสุขหรือทุกข์ที่ว่านี้นะมันก็คงอยู่กับเราท่านคู่โลกตลอดเวลา
หลักธรรมเปรีบยดังอาวุธที่เป็นอุปกรณ์ในการค้นหามัน
และไม่จำเป็นว่าต้องนับถือศาสนาอะไร เชื้อชาติอะไร
การปฏิบัติธรรมแท้จริงแล้วหาได้เกี่ยวกับศาสนา
และไม่ได้อยู่ในรั้วกำแพงวัดอย่างเดียว
แต่เป็นสิ่งที่มนุษย์ผู้ปรารถนาความสมบูรณ์
แห่งฐานะความเป็นมนุษย์พึงตระหนักรู้
ความสุขหรือทุกข์ปรากฏอยู่กับเราทุกเวลาแต่เราท่านจะสัมผัสมันด้านไหน
ก็อยู่ที่ว่าอุปกรณ์(ธรรม)แห่งการสัมผัสของแต่ละท่าน
จะมีประสิทธิภาพมากน้อยขนาดไหนก็เท่านั้น
ครูบาอาจารย์เคยเล่าให้ธรรมฐิตฟังว่า
นานมาแล้วยังมีมารน้อยน่ารักน่าชังอยู่สามตัว
มารน้อยนี้มันเกลียดพวกมนุษย์มากหาวิธีการ
เพื่อที่จะแย่งชิงสิ่งที่มนุษย์มีทุกวิถีทาง
และเมื่อใดมันเห็นมนุษย์มีความสุขมันจะทุรนทุรายด้วยความอิจฉาริษยา
จึงตกลงกันที่จะขโมยความสุขของพวกมนุษย์ให้ได้
และแล้วมันก็ทำสำเร็จ
เมื่อมารทั้งสามขโมยความสุขของพวกมนุษย์มาแล้ว
ก็ไปปรึกษากัน ณ ที่แห่งหนึ่ง
เพื่อจะหาที่ซ่อนความสุขที่ขโมยมาจากมนุษย์ไม่ให้มนุษย์หาเจอ
มารตัวที่หนึ่งเสนอว่าต้องเอาไปซ่อนไว้บนภูเขาที่สูงที่สุดในโลก
แต่มารตัวที่สองค้านว่าไม่ได้หรอกขนาดว่าภูเขาเอเวอร์เรตทั้งสูงทั้งหนาวเหน็บ
พวกมนุษย์ยังเอาธงไปปักได้เลยไม่นานมันคงตามหาเจอแน่
มารตัวที่สองเลยเสนอว่าต้องนำไปซ่อนไว้ที่ใต้สะดือมหาสมุทรที่ลึกสุดของโลกซิ
มารตัวที่สามแย้งว่าไม่ได้ๆมนุษย์มันชาญฉลาดยิ่งนักไม่กี่ปีถ้ามันรู้มันต้องสร้างเรือดำน้ำลงไปเอาได้แน่
แม้แต่เรือไททานิคที่จมลึกลงไปสามสี่กิโลเมตรมันยังหาเจอเลย
มารตัวที่หนึ่งและสองถามมารตัวที่สามพร้อมกันว่า
งั้นเจ้าว่าเอาไปซ่อนไว้ที่ไหนละจึงจะปลอดภัย
มารตัวที่สามยิ้มก่อนแล้วพูดว่า
..มนุษย์ถึงจะฉลาดยังไงแต่ก็ฉลาดในเรื่องภายนอกโดยมาก
ดังนั้นที่ๆเราควรนำความสุขที่ขโมยมาไปซ่อนแล้วหาพบได้ยากสำหรับมนุษย์นั้นมีที่เดียวเท่านั้น
..ที่นั้นคือ..ภายในจิตใจของมันไงละ...?????????????????
และแล้วมารก็คิดถูกจริงๆ
เพราะทุกวันนี้มนุษย์เพียรพยายามเพื่อหาความสุขจากปัจจัยภายนอก
แต่น้อยคนนักที่รู้แล้วค้นหาว่าที่แท้สุขนั้นอยู่ในใจเรานี่เอง..
แต่กระนั้นมากต่อมากหรืออาจทุกคนบอกว่ารู้นะรู้แหละว่าสุขทุกข์เกิดจากใจ
แต่ก็บอกว่ายากนะทำไม่ได้หรอก ไม่ใช่พระอรหันต์นี่ ไม่ใช่พระนี่
ต้องมีภาระนี่ ฉันมีครอบครัวนะ มีภาระนะ..ฯลฯ......
เพราะเงื่อนไขเหล่านี้แหละเราจึงหาสิ่งที่มารน้อยทั้งสามซ่อนไว้ไม่เจอสักที.....
ธรรมะสวัสดีขอรับ..
ความเห็น (9)
นมัสการพระน้องเจ้าค่ะ
มารน้อย ดูเหมือนเล็กน้อยนะคะ แต่หากมองปัญหาต่างๆ ที่พ่วงเป็นโดมิโน่ทั้งหลาย
ล้วนแล้วมาจาก มารน้อยๆ ที่เป็นบ่วงพันธนาการ หากใครพบพานแล้วจัดการไม่ได้ก็เละ
ขอบคุณข้อคิดดีๆ ยามเช้านี้ค่ะ
นมัสการเจ้าค่ะ
สุขที่ไม่ต้องอิงอาศัยปัจจัยภายนอก เราพบได้เอง
แต่มักไม่ค่อยเปิดประตูไปพบนะเจ้าคะ
นมัสการลา
นมัสการพระคุณเจ้าขอรับ
- ไม่ได้สดับธรรมของพระคุณเจ้าเป็นเพลานานแล้ว พระคุณเจ้าสบายใจไหมขอรับ
- วันนี้ได้มาสดับธรรมของพระคุณเจ้า อ่านแล้วได้ข้อคิดดีมากทีเดียวขอรับ
- ขอบพระคุณธรรมดีๆ ที่นำมาแบ่งปันขอรับ
กราบนมัสการท่านธรรมฐิตเจ้าค่ะ
เจ้ามารน้อยช่างฉลาดปราดเปรื่องเสียจริงเจ้าค่ะ
ซ่อนความสุขไว้ที่ใกล้ที่สุด แต่กลับเป็นที่ที่คนมองผ่านและหายากที่สุด!!!
บางคนทั้งๆ ที่รู้ว่าความสุขอยู่ที่ใจ แต่กลับไม่พยายามเข้าไปค้นหา...อ้างเงื่อนไขต่างๆ นานา
ในที่สุด เมื่อไม่เปิดประตูใจเข้าไปหาความสุข จึงต้องวิ่งวนหาความสุขเรื่อยไป....ไม่ต่างจากหนูถีบจักร
กราบขอบพระคุณเจ้าค่ะ
ธรรมะสวัสดีพี่ปู..
ทุกคนพบพานอยู่ทุกวันแหละ..
เพียงแต่เขาพยายามเบือนหน้าหนีมันเท่านั้น
สงสัยหากุญแจไม่เจอมั้งเนาะพี่ณัฐรดา..
สาธุเนาะอาจารย์.
ธรรมฐิตก็พอยังอัตภาพให้เป็นไปได้ขอรับ.
ตามความจริงแล้วประตูใจเปิดอยู่ตลอดเวลาเนาะดาวฟ้า
แต่เจ้าของบ้านสิดันเอากุญแจSOLO
ไปล๊อคไว้แน่นหนาแล้วคว้างลูกกุณแจทิ้งเสียนี่..
เลยต้องเป็นหนูถีบจักรต่อไปเนาะ
ธรรมฐิตขอตัวไปหาลูกกุญแจก่อนเนาะสงสัยตั้งลืมที่ไม่ได้คว้างหรอก..(๔+๑)
นมัสการพระน้องเจ้าค่ะ สบายดีนะคะ ด้วยความระลึกถึงค่ะ