สายตาเธอ...
พบกันเพื่อผ่าน...
+
+
+
เช้านี้ฝนตกพรำ
การเดินทางเพื่อชีวิตก่อกำเนิดซ้ำเดิม
ฉันเคลื่อนผ่านฝูงชน
จนสะดุดกับสายตาของเด็กน้อย
เสื้อขาวขุ่นกระโปรงสีกรมคอยท่า
มือกุมผู้ให้กำเนิดพรางตัว
เข้าโรงเรียนเพื่อที่จะได้มีที่ยืนในโลกใหม่
อนาคตเล่าเจ้าคงเติบใหญ่
ทำงานรับใช้สังคม
หรือแค่เคลื่อนไหวให้ทันโลก
ทำงานด้วยจิตวิญญาน์
หรือคุณค่าแค่ฟันเฟือง
ในสายพานการผลิตรับใช้อำนาจมืดบริสุทธิ์
ทางเลือกมีให้เดิน
คนที่เลือกเดินถูกอาจหัวเราะซ้ำเติมคนเขลา
เฉกเช่นคนเขลาไม่แยแสผู้สูงส่ง
ดวงตาฉันในวัยเด็กคงถูกประเมินมานับครั้งไม่ถ้วนเช่นนั้นหรือ
ณ วันสิ้นเดือนเก้า หนึ่งศูนย์
หมายเลขบันทึก: 400038เขียนเมื่อ 30 กันยายน 2010 21:08 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 16:36 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (9)
สวัสดีครับ
"คม" มากเลยครับ
สวัสดีท่านหนานเกียรติครับ
สบายดีนะครับ...
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาส่งความระลึกถึงกันค่ะ....วันนี้มาพร้อมกับหนูน้อยน่ารัก ๆ ค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
ลึกซึ้ง ซ่อนมุมคิดมากๆ .. ภาพงามอีกแล้ว ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ.. บทกวีไพเราะ ชวนคิดตาม
ภาพก็สวยมากค่ะ
คงเพราะคุณได้ทำในสิ่งที่ตนรัก
ผลจึงออกมางดงามเช่นนี้
สบายดีนะคะ....
สวัสดีค่ะ
ลุ่มลึก เต็มไปด้วยความหมายมากค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้กับงานใหม่ของน้องนะคะ
ความหมายแฝงที่มาพร้อมกับชีวิตจริงของใครบางคน
มันคงหนีไม่พ้นความจริงที่ว่า ต่างคนต่างประเมินกันด้วยสายตา
แต่....ภายใต้ความคิดที่แตกต่าง
"พบกันเพื่อผ่าน"
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจให้เขียนบันทึกดี ๆ ค่ะ
เติบโตไปพร้อมกับจิตวิญญาณด้วยจึงจะเป็นความสมบูรณ์ของชีวิตครับ