สวัสดีค่ะ
ดีจังไปสุพรรณด้วย ไปหลายที่ ได้ชมไข่จระเข้หรือเปล่า
แล้วปวดตรงไหนบ้างหรือเปล่าหายหรือยัง พี่ดายังไม่ได้มาบอกเรื่อง การใช้สมุนไพรเพิ่มนอกเหนือจากน้ำมันมะพร้าว ตอบไว้บ้างแล้วที่บันทึก ถ้าปวดเข่า ในลักษณะเดินขึ้นลงบันไดแล้วตึงปวด เจ็บนั้น อาจารย์หมอบุญเลิส แพทย์แผนไทยบอกว่า เป็นสาเหตุจาก ไขมัน ไปรวมกับกรดยูริค มากแล้วข้น ก็ไปจับเกาะกับเส้นประสาท ที่เข่า จึงมีอาการตึง ปวด เจ็บ ฯ
ให้ นำ น้ำมะกรูดสด หมักดองกับเหล้าขาวหรือเหล้ากลั่น 7 วัน ในอัตราส่วนเท่ากัน เมื่อครบ 7 วันก็นำไปทานวดเข่าที่ปวดฯ แล้วให้ออกกำลังกายโดยการวิ่ง เพื่อให้เข่า มีการขยับ ไขมันจะได้คลายเร็ว และให้ทาน มะรุมด้วยวันละ 1มื้อก่อนอาหาร หากใครมีอาการปวดเข่าฝากบอก ทำใช้กันนะคะ
ตะลอนทั่วก่อนปิดเทอมหรือคะ...
ทั้งเด็กทั้งครูได้ประสบการณ์ตรงกันโดยถ้วนหน้า
มีความสุขกับค่ำคืนนี้นะคะ...
สวัสดีค่ะน้องบุษรา
...มาที่หนึ่งเลย แสดงว่านั่งหน้าจอพร้อมๆกัน
...พี่แวะไปอ่านบันทึกล่าสุดของน้องมาแล้วนะแอบซึ้งด้วยแหละ..
...ขอบคุณมาค่ะที่แวะมาเยี่ยมกันเสมอ
....คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะพี่กานดา...
...สวนทางกันไปสวนทางกันมานะคะ เสียดายจัง
...ขอบคุณพี่ดามากค่ะสำหรับความหวังดีและเป็นห่วงเรื่องเจ็บปวดตามร่างกาย ก่อนจะไปเที่ยว ก็ตัวเบาๆเหมือนดีขึ้นค่ะ แต่ตอนเดินทางมันระยะทางยาวไกล เบาะนั่งก็เอนได้เพียงเล็กน้อย มันก็เลยมาปวดหนักตรงไหล่และหลัง นอนก็หลับๆตื่นๆต้องคอยเดินตรวจตราความเรียบร้อยของเด็กๆ...ยานวดและยากินไม่ได้เอาไปที่สำคัญน้ำมันมะพร้าวค่ะคิดว่าคงจะพกพาลำบาก ...ก็เลยต้องมาเริ่มต้นกันใหม่..
...ไปคราวนี้ไม่เสียเที่ยว ได้มะรุมแบบแคปซูลจากชัยนาท มาสองซองใหญ่ กะว่าเอามาฝากญาติผู้ใหญ่ที่บ้านด้วย
...สูตรน้ำมะกรูดดองกับเหล้าขาวก็น่าสนใจนะคะ จะลองทำดูตามที่พี่ดาบอก
...ขอบคุณพี่มากๆค่ะ
....ด้วยความคิดถึงเสมอ มากด้วย
ขวดนี้ของหนูเอง...สูตรสกัดเย็น
ไปโคราช ขาดไม่ได้ คือ ขอพรคุณย่าโม และ นมัสการหลวงพ่อคูณ
เมฆสีรุ้ง สวยงามที่เชียงใหม่ค่ะ
สวัสดีคะ พี่นุช โอ... แค่ฟังชื่อก็อยากไปเที่ยวด้วยแล้วคะ
"ไม้กลายเป็นหิน" น่าสนุกจริงๆน่ะคะ ดีจังน่ะคะ ที่เดี๋ยวนี้รัฐบาลจัดงบนี้มาให้
เด็กๆได้สัมผัสกับแหล่งเรียนรู้จริงๆ ซึ่งเป็นอะไรที่เด็กๆประทับใจมากๆคะ
หนูก็ใกล้จะได้ไปเที่ยวแล้วคะ วันอาทิตย์นี้เอง
คิดถึงน่ะคะ..บาย
สวัสดีค่ะ น่าสนใจนะคะ ครูก็ยังไม่เคยไป น่าไปเรียนรู้พร้อมๆ กับเด็ก ขอบคุณที่นำมาฝาก ได้ที่เที่ยวอีกแล้ว
สวัสดีค่ะ
เคยมาเยี่ยมบันทึกนี้หนหนึ่ง แต่เน็ตล่มเลยพักไป วันนี้กลับมาใหม่ค่ะ แวะมาบอกว่าคิดถึงเสมอนะคะ
บึงฉวาก อยู่ห่างบ้านพี่ เกือบ 30 กม.
แล้วก็วันธรรมดานี่คะ...เด็กป.1 ห่างได้ซะที่ไหน
โอกาสหน้านะคะ...ดีใจที่มีพี่น้องชาวอืสานสนใจบึงฉวากบ้านเรา
สวัสดีพี่ปิ่นธิดา
สงสัยพี่ปิ่นเราเป็นตะเภาแก้ว หรือไม่งั้นก็ตะเภาทองแน่ ชอบตะเข้ด้วย