๒๖๔.วันวานที่พากเพียร สู่วันเกษียณที่ภาคภูมิ ของ รศ.สุพรรณี ภู่งาม
วันที่เห็นลูกศิษย์ประสบความสำเร็จทั้งด้านการศึกษา การทำงาน และการดำรงชีวิต ย่อมเป็นวันที่คุณครูผู้เคยอบรม พร่ำสอน ลูกศิษย์เหล่านั้นมามีความภาคภูมิใจมากที่สุด และเมื่อถึงวันที่ครูต้องปลดเกษียณชีวิตราชการ จอดเรือจ้างลำน้อยที่เปี่ยมล้นด้วยความเมตตาลง แต่คุณงามความดีที่เคยมอบให้ไว้กับลูกศิษย์ยังคงตราตรึงอยู่ตลอดไป
ผลลัพธ์แห่งความทุ่มเทตลอดชีวิตราชการ หากสามารถตีมูลค่าออกมาได้เท่ากับความสุขมหาศาล เพียงพอแล้วสำหรับการรับหน้าที่ครูผู้สอน และเมื่ออายุครบ 60 ปีบริบูรณ์ ก็ถึงเวลาที่จะต้องลาจากชีวิตการเป็นข้าราชการ "ครู"
ดังที่พระราชดำรัสบางส่วนของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ที่พระราชทานแก่คณะครูอาวุโส ณ ศาลาดุสิดาลัย เมื่อวันพฤหัสบดีที่ 4 พ.ย.2519 เพื่อเป็นสิริมงคลกับข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษาทุกท่านที่เกษียณอายุราชการ ในปี พ.ศ. 2551
มีใจความว่า "บัดนี้ ถึงหากจะพ้นหน้าที่ตามทางการแล้ว แต่ท่านก็ยังมีความเป็นครูอยู่อย่างสมบูรณ์ ทั้งด้วยกายและจิตใจ สาธุชนยังเคารพเลื่อมใสและนิยมยกย่องอยู่มิได้เสื่อมคลาย ข้าพเจ้าจึงปรารถนาอย่างยิ่ง ที่จะได้เห็นท่านทั้งหลายร่วมมือร่วมใจกัน บำเพ็ญความดีอันเป็นคุณธรรมของครูต่อไป ให้เป็นนิมิตหมาย ที่คนรุ่นหลังได้ยึดถือเป็นแบบฉบับ ในอันที่จะดำรงความบริสุทธิ์สะอาด ความเป็นศรีสง่าและความศักดิ์สิทธิ์ของสถาบันครูไว้ให้ดำรงอยู่กับชาติบ้านเมืองไทยของเรา"
ค่ะ..การเกษียณอายุราชการเป็นวิถีทางสำหรับข้าราชการทุกคน
วันเสาร์ที่ ๑๘ กันยายน ๒๕๕๓ บรรดาพี่น้องผองเพื่อนชาว BIOLOGY มหาวิทยาลัยราชภัฎนครราชสีมา ได้ร่วมกันจัดกิจกรรมมุฑิตาจิต แด่ รองศาสตราจารย์สุพรรณี ภู่งาม รองผู้อำนวยการกองวิเทศสัมพันธ์ สำนักงานอธิการบดี
บรรยากาศเป็นไปด้วยความชื่นมื่น ทั้งบรรดาศิษย์เก่าศิษย์ปัจจุบัน ต่างร่วมแรงร่วมใจจัดการแสดงอย่างยิ่งใหญ่ มีการทำเซอร์ไพรส์จนอาจารย์ไม่อาจกลั้นน้ำตาไว้ได้ทั้งครูและลูกศิษย์
จากนี้ขอให้อาจารย์แม่ได้พักผ่อน หลังจากที่ได้ตรากตรำทำหน้าที่ของ "ครู" อย่างสมบูรณ์แบบ ศิษย์จะขอนำทุกสิ่งที่อาจารย์แม่ทำมาเป็นต้นแบบของการทำหน้าที่ครู ให้สมกับการที่ครูคนนี้ได้สร้างพวกเรามา... อยากบอกว่า "พวกเรารักและเคารพอาจารย์แม่เสมอมาและจะเป็นเช่นนี้ตลอดไปค่ะ"....
ขอบพระคุณข้อมูลบางส่วนจากหนังสือพิมพ์ข่าวสดรายวัน ปีที่ 20 ฉบับที่ 7224
ความเห็น (20)
สวัสดีครับครูแป๋ม
เห็นแล้วซึ้งมากเลยครับ นึกแล้วคิดถึงคุณครูทุกๆที่เคยสอนผมมาเลยครับ
เดี๋ยวขอตัวไปโรงพยาบาลก่อนนะครับ ตรวจครั้งสุดท้ายแล้ว
เดี๋ยวตอนดึกจะมาคอมเม้นใหม่คร้าบ
สวัสดีค่ะ 
คุณน้อมนับ
- เป็นอย่างไรบ้าง
- เพิ่งผ่านวันเกิดมาหมาดๆ
- คงมีความสุขมากถึงมากที่สุดเนาะ
- ชอบมากเลยกับครอบครัวของนับ
- อบอุ่นและเป็นกันเองอัธยาศัยดีทั้งบ้านเลย
- ประทับใจค่ะ
- ไปตรวจแล้วมาเล่าให้ฟังหน่อยนะคะ
- วันนี้มีงานที่ต้องทำดึก(มั๊ง..)
มาชม
เดือนนี้เป็นการทำงานท้ายสุดของผู้...เกษียนอายุราชการ ...ในปี 2553 นี้
ในทุกถิ่นที่ต่างจัดงานใหญ่โตเป็นพิเศษ...อย่างน่าชื่นชมนะครับผม...
สวัสดีค่ะครูแป๋ม ครูปูก็เป็นลูกศิษย์อาจารย์สุพรรณีเหมือนกันนะคะ เอกจิตฯแนะแนว ค่ะ แต่เรียนวิทยาศาสตร์กับอาจารย์ 1ตัว จำได้ว่าอาจารย์ใจดีมากๆเลย ขอให้อาจารย์พักผ่อนให้หายเหนื่อยค่ะ
สวัสดีค่ะ 
ท่านอาจารย์umi
- ค่ะ เป็นเดือนสุดท้ายที่ผู้ครบกำหนด
- เกษียนอายุราชการจะต้องจากลาภารกิจ
- หน้าที่ที่เคยตรากตรำทำงานกันมาครบอายุ 60 ปี
- การจัดงานมุฑิตาจิตถือเป็นการแสดงความรักความเคารพให้กับท่าน
- เป็นครั้งสุดท้ายของชีวิตราชการค่ะ
- ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายนะคะ.
สวัสดีค่ะ 
คุณครูปู
- โอ้.. มาเจอลูกศิษย์ของคุณแม่สุพรรณีอีกคนแล้ว
- อยู่เอกจิตวิทยาแนะแนวเหรอคะ.. ดีจัง
- อาจารย์แม่ท่านใจดีมีเมตตากับศิษย์เสมอ
- แล้วอย่างนี้จะไม่ให้รักได้ไงเนอะ..
- ปล.ครูแป๋มกับเพื่อนๆจะมีนัดเซอร์ไพรส์อาจารย์แม่สักวัน
- แล้วไงจะกลับมาเล่าที่นี่อีกนะคะ.. จุ๊ๆๆๆ.
เป็นบรรยากศที่ซึ้งมากๆ เลยนะคะ แต่ก็แฝงไปด้วยความรัก ความอบอุ่นที่ทุกคนมีให้อาจาย์แม่ค่ะ
บุคคลที่เกษียณอายุเป็นบุคคลที่มีค่าต่อสังคมค่ะ เพราะเขาเหล่านั้นได้สั่งสมประสบการณ์ต่างๆ มามากมายกว่าเด็กรุ่นใหม่ๆ ดังนั้นเราก็ยังติดต่อ ปรึกษาหารือกับอาจารย์ได้นะคะ และท่านจะรู้สึกดีใจมากที่ยังได้ทำประโยชน์แก่คนอื่นอีก
สวัสดีค่ะ 
คุณBaby
- จริงค่ะ..
- เดือนนี้ครูแป๋มน้ำตาซึมไปหลายงานแล้ว
- ความรู้สึกของอาจารย์แม่ก็คงจะตื้นตันที่ลูกศิษย์มาแสดงมุฑิตาจิต
- ยิ่งไปกว่านั้นก็คงจะใจหายไปกับวันเวลาที่นับจากนี้จะไม่ต้องมาทำงาน
- ไม่ต้องมาวุ่นวายกับลูกศิษย์ที่มีความหลากหลาย
- ว่าแล้วก็คิดถึงท่านจังเลยค่ะ.
สวัสดีค่ะ 
คุณกิตติพัฒน์
- ขอบพระคุณที่แวะมา
- ทักทายก่อนเข้านอน
- ราตรีสวัสดิ์ค่ะคุณกุ้ง.
นางสาว อันธิกา วรรณวงศ์ ชั้น ม.4/8 เลขที่ 23
การเป็นครูไม่ได้ง่ายหรือยาก แต่เป็นบุคคลที่ลูกศิษย์ทุกคนจดจำ ดูรูปแล้วบรรยากาศดูอบอุ่นจังเลยนะค่ะ
สวัสดีค่ะ นางสาว อันธิกา วรรณวงศ์ ชั้น ม.4/8 เลขที่ 23
- ค่ะ.. ถูกของหนู
- "การเป็นครูไม่ได้ง่ายหรือยาก
- แต่เป็นบุคคลที่ลูกศิษย์ทุกคนจดจำ"
- ครูแป๋มเองฝันอยากเป็นแบบนี้เช่นกัน
- รศ.สุพรรณีท่านมีสิ่งนี้เต็มเปี่ยมค่ะ
- ภูมิใจที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นศิษย์ของท่าน
- ขอบใจนะคะที่แวะมาทักทายครูแป๋มที่นี่.
Hi~
จากทีดูผ่านๆมา
ครูทำได้ทุกอย่าเพื่อลูกศิษย์เป็นทั้ง แม่ ที่ปรึกษา ถือนัดเป็น แม่คนที่สองเลยก็ว่าได้
การทำไห้ครูสบายใจหรือดีใจก็ทำไห้เรารู้ว่าครูรักเรามากแค่ไหน
ผม นาย สราวุฒิ โสภาค ม.4/8 เลขที่ 39
สวัสดีค่ะ
ขอน้อมคารวะ "มุทิตาจิต" ด้วยความเคารพนับถือค่ะ
สวัสดีค่ะ 
คุณHoRoohm
- เห็นด้วยค่ะว่า..
- "ครูทำได้ทุกอย่างเพื่อลูกศิษย์
- เป็นทั้ง แม่ ที่ปรึกษา ถือเป็น แม่คนที่สองเลยก็ว่าได้
- การทำไห้ครูสบายใจหรือดีใจก็ทำให้เรารู้ว่าครูรักเรามากแค่ไหน"
- ขอให้มีความสุขมากมายค่ะ.
สวัสดีค่ะ 
คุณพี่ครูคิม
- ขอบพระคุณค่ะ..
- กับการมาร่วมน้อมคารวะ "มุทิตาจิต"
- ด้วยความเคารพนับถือ
- มีความสุขมากมายค่ะพี่คิม.
นาย กฤษณศักดิ์ มงคล ม.4/6 เลขที่ 16
"ถึงแม้ว่าชืวิตราชการจะหมดไป แต่จิตวิญญาณความเป็นครูยังคงอยู่ในกระแสเลือด"
ครูทุกคนผมเชื่อว่าไม่อยากจากศิษย์อันเป็นที่รักไป แต่ด้วยกาลเวลาและสภาพร่างกายจำจนจะต้องจาก เคารพครูครับ ถึงแม้จะไม่ได้สอนโดยตรงแต่ก็ควรเคารพสวัสดีค่ะ นาย กฤษณศักดิ์ มงคล ม.4/6 เลขที่ 16
- ใช่แล้วจ๊ะ..
- "ถึงแม้ว่าชืวิตราชการจะหมดไป
- แต่จิตวิญญาณความเป็นครูยังคงอยู่ในกระแสเลือด"
- ความจำเป็นหลายประการที่ทำให้ครูเราต้องอำลา
- ไปจากชีวิตราชการที่อยู่กันมานานนับเดือนนับปี
- ดีมากค่ะที่แสดงความเคารพเพราะครูผู้นี้สอนครูของต่อมาในอดีต
- รักและเคารพครูเสมอค่ะ.
ปัญญา มาดี
ผมเป็นศิษย์ชีววิทยา รุ่นที่ 20 ตลอดระยะเวลาที่ผมมาเรียนที่โคราช (ปี 2543-2547) ผมรักครูคนนี้มากที่สุด ครูคนนี้ทำให้ผมมีวันนี้ วันที่ผมได้เป็นครูเหมือนอาจารย์ ตอนนี้ผมอยู่ในฐานะผู้ให้เช่นอาจารย์แล้ว ผมจำได้ว่า มีวันหนึ่งอาจารย์เรียกผมมาถามว่า "เธอมีเงินทานข้าวไหม" " ต่อไปเธออย่าเดินมานะ มันไกล" แล้วอาจารย์ก็มอบเงินให้ผม อาจารย์ไม่รู้หรอก ในตอนนั้น ผมเดินหนีจากอาจารย์ไป แอบไปร้องไห้หลังตึก 11 การร้องไห้ของผม ไม่ใช่หมายถึงการยอมแพ้ แต่เป็นกำลังใจที่ครั้งหนึ่ง มีผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นห่วงผม เมื่อวันที่ 18 เดือนกันยายน 2553 ผมได้รับเกียรติจากภาควิชานำเสนอผลงานทางวิชาการ มันเป็นของขวัญที่ศิษย์คนนี้ มุ่งที่จะมอบให้อาจารย์ และผมก็ดีใจที่ครั้งหนึ่ง ผมได้ขานชื่ออาจารย์ พร้อมอุทิศผลงานทางวิชาการแก่ท่าน การไปโคราชครั้งใด นั้นหมายถึงการไปหาอาจารย์ ต่อไปผมคงไม่ได้เห็นอาจารย์เดินบนตึก 11 อีกแล้ว เมื่อหน้าที่ทางราชการของอาจารย์สิ้นสุดลง ผมเองก็พยายามที่จะให้อาจารย์อยู่ต่อ แต่มันเป็นการเห็นแก่ตัวเกินไป ดีใจที่อาจารย์ได้ทำหน้าที่ ส่งลูกศิษย์ทุกคนขึ้นฝั่ง เพื่อสานต่อหน้าที่ของครู อยากบอกเหลือเกินว่า ขอบพระคุณที่อาจารย์ได้ให้โอกาสเด็กคนนี้
รักแม่มากครับ
สวัสดีค่ะ คุณปัญญา มาดี
- น่าดีใจแทนอาจารย์แม่เหลือเกิน
- ที่ไม่ว่าจะไปที่ใดลูกศิษย์ลูกหาที่เคารพรักท่าน
- มีอยู่มากมายเต็มแผ่นดินสมกับการเป็น"ครูผู้สร้าง"จริงๆ
- อ่านเรื่องราวความผูกพันของคุณที่มีต่อท่านแล้วก็รู้สึกประทับใจค่ะ
- ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเพียงใดเชื่อว่าหัวใจรักที่ท่านมีต่อศิษย์
- และความรักความนับถือที่ศิษย์มีต่อท่านก็จะยิ่งเพิ่มพูนเป็นร้อยเท่าพันทวี
- อยากบอกว่าพวกเราทุกคนล้วนโชคดีที่ได้เป็นศิษย์ของท่านค่ะ
- รองศาสตราจารย์สุพรรณี ภู่งาม..ครูดีในดวงใจศิษย์โดยแท้..