เดี๋ยว จะลืม งั้นวันนี้บันทึกไว้ก่อนนะครับ จะได้รู้คร่าวๆว่า ก่อนที่จะมาเป็นบล็อก Keep in mind by bon ที่เห็นนี้ ได้ผ่านการเรียนรุ้อะไรมาบ้าง
บล็อกนี้ จึงมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวที่ไม่ค่อยจะเหมือนใคร
ก.พ. 2549 นายบอนค้นข้อมูลในเวบของ อ.ประชาสรรณ์ครับ เพราะตามอ่านเรื่องของ Mind Map ของพี่โหน่งมาเรื่อยๆ
ดูในเวบ prachasan.com มาเจอบล็อกของพี่โหน่งที่ gotoknow ก็เลยคลิกไปดู และเขียนแสดงความคิดเห็นฝากข้อความไว้
นายบอนเคยเขียนบล๊อกที่เวบอื่นๆ อาทิ http://bonkalasin.blogspot.com http://bonlight.blogspot.com http://ithai.wordpress.com http://weblog.manager.co.th/publichome/bon48
ลอง ไปสมัครที่ bloghi.com, blog-city.com, 360.yahoo.com, exteen.com ลองเขียนไดอารี่ที่ thaidiarist.com มั่ง ลงโปรแกรมเวบไดอารี่เป็น PHP ในเวบฟรีมั่ง
แล้ว suft ืnet ไปเจอบล็อกของคนอื่นๆบ้าง ทั้ง blog.sanook, blog my space ของ msn , bloggang.com, blog ของ php-nuke ซึ่งก็เข้าไปลองเล่น หาประสบการณ์ เติมความรู้ไปเรื่อยๆ
แต่อุปสรรคที่พบอย่างหนึ่ง คือ เข้าไปเขียนข้อความได้ช้า แต่เวบของไทยจะเขียนได้เร็ว เข้าระบบปุ๊บ ก็เขียนได้ทันที
ผ่าน มาหลายที่ ที่ชอบ ประทับใจคือ ที่ blogspot หรือ blogger ของ google ตกแต่ง code ได้ด้วย server ก็ดี เหมือนเข้า google แต่เข้าระบบเขียนบล็อกช้าไปหน่อย และที่ เวบล็อกของผู้จัดการออนไลน์ เข้าได้เร็ว คนเยอะ
การที่ได้พบเห็นความหลากหลาย จนมาถึงวันนี้ มีบล็อกที่ gotoknow ที่ชื่อ keep in mind ประทับใจที่มีความรู้ที่หลากหลายเหลือเกิน จนวันนี้ เป็นส่วนหนึ่งของที่นี่ครับ
ก็เข้ามาเขียนบันทึกไปเรื่อยๆ ตามรูปแบบของตัวเอง จนเป็น Keep in mind อย่างที่เห็นกันทุกวันนี้นี่แหละครับ