เธอกับฉัน
เธอก็สร้างในทางที่เธอเห็น ฉันก็เป็นผู้สร้างในทางฉัน
เธออาจสร้างดวงดาวเพริศพราวพรรณ ส่วนตัวฉันสร้างดินถิ่นกันดาร
เธอสูงค่าเลิศหรูผู้ดีเก่า ฉันหรือเล่าต่ำสิ้นแม้ถิ่นฐาน
เธอห่อหุ้มแพรไหมใยตระการ ฉันแค่ร้านมือสองป้องปิดกาย
เธอเป็นปราชญ์ยิ่งใหญ่แต่ใจหวง ฉันเป็นเปรตเปล่าตักตวงเพื่อเป้าหมาย
เธอชอบรับคำชมลิ้มลมกราย ฉันชอบการบรรยายจากใจจริง
เธอใจแคบแอบฆ่าคราคนเผลอ ฉันนะเหรอชกซึ่งหน้ากล้าเกินหญิง
เธอฉกฉวยโอกาสมาพาดพิง ฉันฉกชิงพูดความตามที่รู้
เธออาศัยจามจุรีเป็นที่มั่น ฉันเกาะพันกัลปพฤกษ์ผนึกสู้
เธออาฆาตว่าฉันนั้นศัตรู ฉันขออยู่กับธรรมะว่า “อภัย”
เธอกับฉันแตกต่างอย่างที่เห็น แต่ต่างเป็น เพียง “คน”บนโลกใหญ่
จะยั่งยืนคงมั่นนั้นเมื่อใด “หยุดหายใจ”เหมือนกันทั้งฉันเธอ
ความเห็น (5)
- คุณภาทิพครับ
- คติประจำใจของผมคือ " คำหยามหยัน คือบันไดแห่งการพัฒนา " ครับ
- ผมเป็นนายก้ามกุ้งอยู่ได้ทุกวันนี้ เพราะ คำดูถูก คำตำหนิติเตียน
- ผมไม่เคยขึ้งโกรธ แต่มุ่งมั่นพัฒนาตนเองครับ
- เหมือนภาษิตจีนกล่าวว่า " แก้แค้น 10 ปี ยังไม่สาย "
- จริงครับ วันนี้ นายก้ามกุ้งยืนอยู่บนขาของตัวเองได้อย่างมั่นคง
- ลบคำสบประมาทต่าง ๆ ได้อย่างงดงามครับ
- สู้ ๆ ๆ ๆ นะครับ ผมเอาใจช่วย เพราะคุณเจอสถานการณ์เหมือนผม
สวัสดีค่ะ
ตามคุณกิตติพัฒน์มาอ่านบทกลอนที่ไพเราะ เชือดเฉือนอารมณ์ในตอนเช้าค่ะ
ทึ่งกับความสามารถ สรรค์หาคำมาร้อยเรียงได้ไพเราะเหลือเกิน
เธอก็คนฉันก็คน ต่างปะปนบนโลกกว้าง
ฉันมีแสงเทียนส่องทาง ก็สว่างสงบเอย
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ นายก้ามกุ้ง ขอบคุณมากค่ะ
- แล้วมันก็จะหายไป
- เพียงแต่ยังไม่ใช่วันนี้
- ฉันขอเลือกทำแต่ "สิ่งดี"
- ยืนหยัดวิถีที่ฉันเป็น
สวัสดีค่ะครูดาหลา ขอบคุณทีแวะมาอ่านค่ะ
- ขอบคุณที่คุณภาทิพให้ความสนใจบันทึกของผมครับ
- ผมก็ไม่ทราบว่าจะตั้งชื่อบล็อกช่วยให้เด็กอ่านได้อย่างไรดี ผมเรียนบริหารครับ
- ไม่ค่อยถนัดเรื่องภาษานัก
- กรุณนาตั้งชื่อให้ใหม่ได้ไหมครับ เอาเก๋ ๆ เลย
- ขอบคุณล่วงหน้า
- อ้อ..! ผมเคยแวะไปห้องเรียนสีชมพูของคุณครูภาทิพอยู่นะครับ
- น่าสนใจดี
- ขอบคุณอีกครั้ง
- โห ! นี่ขนาดจบบริหารนะคะ แต่เรื่องในวิมานไม้ไผ่ แต่ละเรื่อง ชั้นครูทั้งนั้น (วัยรุ่นเขาพูดว่า เทพขิงๆ ) ก็ไม่รู้ว่าทำไมมันไม่พูดตรงๆ
- ไม่หาญกล้าถึงกับไปตั้งชื่อบล็อกหรอกค่ะ ชื่อที่ตั้งอยู่มันก็บอกเนื้อในชัดเจนแล้ว เพียงแต่สำหรับครูภาทิพ อ่านแล้วมันเหมือนเป็นชื่อของบันทึก บันทึกหนึ่งมากกว่าที่จะเป็นชื่อบล็อก แต่ในบันทึกแต่ละบันทึก ชื่อกลับเท่กว่า เช่น "นายรถไฟ" คิดได้ไง เท่จัง แถมกลวิธีสุดยอดอีกต่างหาก