เริ่มต้น
หลังจากที่งีบหลับไปเพราะอิ่มกับมื้อกลางวัน งัวเงียขึ้นมา ขยี้ตามองฝ่าเปลวแดดออกไปยังแปลงนาซึ่งกำลังถูกปรับเปลี่ยนเป็นสวนผสมตามยุคสมัย แดดยามบ่ายวันนี้ร้อนอบอ้าว เมื่อวานตอนบ่ายฝนเทลงมาจนดินชุ่ม ใบไม้เริงร่า เขียวสดขึ้นทันตาเหมือนได้อาหารวิเศษ ร่องสวนที่ขุดไว้ช่วงที่ลุ่มลึกเริ่มมีน้ำขัง กล้วยน้ำว้าที่ลงไว้เมื่อ 4-5 วันที่แล้วเริ่มโผล่ยอดอวบรับฝน แต่ก็ยังอดห่วงไม่ได้เพราะหากไม่ดูแลให้ดีลูกวัวกำลังซนก็จะมากินยอดกล้วย ทำให้ชะงักการเติบโต เพื่อนบ้านที่เลี้ยงวัวไว้ใกล้สวน ตัวโตๆก็จะผูกล่ามไว้ส่วนเจ้าตัวเล็กยังไม่เจาะจมูกก็จะปล่อยให้วิ่งเล่นแทะเล็มหญ้าตามสบาย
มองไปที่ริมสวนก็เห็นเจ้าตัวน้อยสีน้ำตาลกำลังเลียบๆเคียงๆเล็มหญ้าอยู่จริงๆด้วยผมรีบลุกขึ้นหยิบหมวกปีกกว้างกางแล้วเดินจ้ำไปหา เหมือนจะรู้ตัวเจ้าตัวเล็กรีบถอยออกไปทันทีที่มองเห็นผมเดินเข้าไปหา
เราน่าจะทำรั้วกั้นรอบสวนจะได้ไม่ต้องกังวลคอยระวังมากนัก แต่รั้วมันต้องใช้งบประมาณใช้แรงงานมากเหมือนกัน นอกจากนั้นยังจะต้องคุยกับเพื่อนบ้านที่เคยเดินผ่านที่นาแห่งนี้เป็นประจำด้วย ว่าถ้าเราทำรั้วแล้วเขาจะไปเดินทางไหน เพื่อนบ้านใกล้เรือนเคียงอยู่ร่วมกันก็ต้องถ้อยทีถ้อยอาศัยกันที่สำคัญต้องเข้าใจกัน
เรื่องวัวเข้ามากินพืชผลของชาวบ้านนั้นมีมานานแล้ว ผมเคยหารือกับท่านเจ้าอาวาสท่านก็แนะนำให้ทำรั้วกั้นเสียจะได้ไม่มีปัญหา ท่านบอกว่านี่คือวิถีชีวิตของชาวบ้านที่นี่
เมื่อเดินกลับมานั่งพักใต้ต้นไม้เสียงแกรกๆดังอยู่ข้างหลัง เหลียวไปดูมีจิ้งเหลนสองตัววิ่งไล่กัน พวกเขาคงมีกิจกรรม อาจหวงพื้นที่ของตัวเอง หรือไม่ก็แย่งอาหารหรืออาจต่อสู้เพื่อแสดงความสามารถให้ตัวเมียเห็นก็ได้ ผมไม่ค่อยได้สนใจมากนัก
ไร่นาสวนผสมที่ทำตามๆ มีทั้งประสบผลสำเร็จและล้มเหลว แล้ววันนี้ผมมาเริ่มต้นใหม่ก็คงต้องคุยกับผู้ที่ประสบความสำเร็จ และต้องศึกษาสาเหตุของความล้มเหลวไปพร้อมๆกัน
แต่วันนี้เป้าหมายของผมไม่ใช่ประสบความสำเร็จในลักษณะของชาวสวนผู้มั่งคั่ง แต่เป้าหมายกลับอยู่ที่สุขภาพต่างหาก
ชีวิตหลังวันเกษียณ สุขภาพไม่ค่อยดีนัก การได้มาออกกำลังกาย โดยการขุดดิน ปลูกต้นไม้ ชื่นชมกับการเจริญเติบโตของไม้แต่ละต้นที่ปลูก พักชีวิตที่เร่งรีบ กินอาหารธรรมชาติมากขึ้น เหลือกินก็แบ่งปัน สนทนากับเพื่อนบ้านผู้ใช้ชีวิตที่เรียบง่าย อยู่กับธรรมชาติให้มากขึ้น ตามความรู้ที่ได้รับมาว่าสุขภาพกายและสุขภาพจิตน่าจะดีขึ้น นี่ต่างหากคือเป้าหมายการมาทำไร่นาสวนผสมของผม ส่วนจะออกหัวออกก้อยก็แล้วแต่เหตุปัจจัยที่ทำมาในอดีต ที่กำลังทำในปัจจุบัน และจะทำต่อไปในอนาคต
...................................
โดย ปู่หลง 28/9/53
ความเห็น (6)
ชีวิตหลัง 60 กับท้องทุ่งไร่นาสวนผสม สงบและมีความสุข ผมตั้งใจและเตรียมที่ทางไว้แล้วครับ คงได้เดินรอยทางเดียวกัน
ขอบคุณครับ ครูหยุย ที่แวะมาอ่าน
อย่างคุณครูคงจะหาเวลาอยากสักหน่อย เพราะมีงานที่ท้าทายให้คุณครูแก้ปัญหามากมาย โดยเฉพาะสังคมปัจจุบัน แต่ถ้ามีเวลาให้กับตัวเองบ้าง ทำอย่างที่เราคิดฝันบ้างน่าจะเติมเต็มให้กับชีวิตนะครับ
..เริ่มต้นที่ไม่มี..คำว่า ..สาย..กับ ธรรมชาติ ต้นไม้ สัตว์..สิ่งแวดล้อม...(ยายธี..มาเป็นเพื่อนให้..กำลังใจเจ้าค่ะ)..ธรรมชาติเป็นเพื่อนแสนดี..ที่ไม่เคยลืมเรา..ตราบใดที่เรายังอยู่กับเขา..เขาก็จะอยู่กับเราเสมอไป...ปราศจากคำว่าเจ้าเข้าเจ้าของโดยแท้...สวัสดี..ยายธีค่ะ
ขอบคุณมากครับ ที่มาให้กำลังใจ
ไม่มีคำว่าสาย แต่ถึงมาสายก็ยังดีกว่าไม่มาใช่ไหมครับ คุณยาย
สวัสดีค่ะ
การขุดดิน ปลูกต้นไม้...เป็นสิ่งที่ครูมีนาวาดฝัน และจะทำในวัยเกษีณค่ะ ช่วงนี้ก็เริ่มปลูกต้นไม้ไว้บ้างแล้ว ปลูกแบบมั่วๆนะคะ กะให้เป็นป่าไปเลย...วันนั้นมาถึง.จะมีกระท่อมน้อยของตากะยายอยู่กลางป่า แต่ก็อีกหลายปีค่ะ...เวลานั้นต้นไม้คงโตแล้ว
ชื่นชม..และเป็นกำลังใจค่ะ ขอให้สำเร็จ มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ
*ขอบคุณมากครับ ทีี่มาให้กำลังใจ
*เป็นโชคดีของโลกที่เดียว ที่คุณครูมีนา ได้เริ่มปลูกต้นไม้
*ในอนาคตต้นไม้คงเป็นความหวังเดียวที่จะให้ความร่มเย็นแบบธรรมชาติจริงๆ
*ขอให้ฝันเป็นจริงในเร็ววัน