สารรัก
ในสมัยก่อนเรื่องของความรักเป็นเรื่องที่ปิดบัง หนุ่มสาวทั่วไปเมื่อมีรักมักไม่เปิดเผยมักจะแอบรักไม่ให้คนอื่นรู้ ไม่กล้าเอ่ยปากฝากรักเหมือนหนุ่มสาวสมัยนี้ การสื่อสารด้วยรักจึงมีหลายแบบ มีการให้แม่สื่อแม่ชักเป็นผู้ติดต่อ ส่งสารกันผ่านทางวาจา ฝากข้อความไปถึง ลางทีก็เขียนจดหมายส่งผ่านด้วยวิธีการต่างๆ การโต้ตอบแต่ละครั้งมักใช้เวลานาน
ครั้นยุคสมัยนี้ ยุคมือถือและยุคโลกไซเบอร์ วัฒนธรรมเปลี่ยนไป การติดต่อกันจึงรวดเร็ว ชนิดคุยกันทางโทรศัพท์ คุยกันทางเวบ hi5 msn face book ฯ
สาวสมัยก่อนอยู่ในโอวาทของผู้ใหญ่ ไม่ชอบสังคม ชอบเก็บตัวเงียบๆ แต่สาวสมัยนี้มีสิทธิเสรี ในการคบหาและเลือกด้วยตนเอง มีการติดต่อกันใกล้ชิดมากขึ้น
ใครมีประสบการณ์ในเรื่องนี้ มาแชร์กันหน่อยนะคะ
ความเห็น (7)
ผมนะโบราณไปแล้วครับ สนใจรับรู้มากกว่า เพราะมีแต่ประสบการณ์โบราณคือเขียนจดหมายหรือเดินตื้อ ก็..เท่านั้น
อัษฎา งามศรีขำ
การทอดสะพานไม่ใช่สิ่งน่าเกลียดมีศิลปะหน่อย การศึกษาเรียนรู้กันม้นสำคัญมากพอพอกับความยากที่รู้ว่าเขาเป็นอีแอบตอนนั้นนะจะทำไงดี มีวิธีรับมือกับความเจ็บปวดได้ใช่ใหม หรือเขาอาจไม่ใช่คนที่ควานหามาทั้งชีวิตก็ได้นะ เพราะธาตุแท้ของชายไทยเป็นความเศร้าของผู้หญิงอย่างเราๆมานักต่อนัก อ่านแล้วยังอยากรักใครอีกรึป่าว
สวัสดีคะคุณครูหยุย
เป็นไปตามยุคสมัยคะ วิธีการของคุณครูสมัยนั้นทันสมัยกับผู้คนในยุคนั้น ดูแล้วเหมาะสมคลาสสิคดีนะคะ
ฟังจากคนรุ่นพ่อแล้วตั้งแต่ยุค 2500 ไม่มีสาวมาจีบหนุ่มให้เห็นกันนะคะ มีเพียงเรื่องเล่าการแกล้งทำผ้าเช็ดหน้าหล่นให้หนุ่มก้มเก็บมาส่งคืน ก็เป็นเพียงภาพที่เห็นในภาพยนต์ยุคนั้นคะ
แต่ที่เป็นเรื่องจริงก็คือเรื่องที่ครูหยุยเล่าให้ฟัง หนุ่มสมัยนั้นนิยมส่งจดหมายและเดินตามจีบคะ
ขอบคุณคะที่แบ่งปัน
สวัสดีคะคุณ อัษฎา
การทอดสะพานอย่างมีศิลปคงทำได้ในบางโอกาส การพูดคุยที่เรียบง่ายเป็นการให้โอกาสอย่างหนึ่ง
การให้การติดต่อที่ดูกลมกลืนไม่เสียศักดิ์ก็ดูดีนะคะ
ในอดีตผู้ชายมักเป็นฝ่ายเริ่มก่อนนะคะ ดูอย่างเพลง สาส์นรัก ของ มัณฑนา โมรากุล คะ
http://www.youtube.com/watch?v=y5MKKAmGHWs
เรียนคุณพิมลวรรณ
ฟังเพลงแบบนี้ แม้ไม่เปิดเผยอายุ แต่พอคาดเดาได้ครับ
สวัสดีคะ อาจารย์ โสภณ เปียสนิท นักกลอนเอก
เล่นแซวกันแบบนี้เขินแย่ซิคะ
ที่บ้านคุณพ่อเปิดให้ฟังบ่อยๆคะ คุณพ่อสอนลูกด้วยเพลงนะคะ
ที่บ้านมีเครื่องเล่นแผ่นเสียงโบราณใช้เล่นแผ่นที่ทำด้วยครั่งคะ
ผมมีลูกสาว 1 คนอยู่ มอสี่ ก็แช็ท คุยกับเพื่อนทุกวันละครับ
สำหรับผม เรื่องนี้ จะห้ามขาด คงไม่ได้ เอาเป็นว่า พบกันครึ่งทาง
ผมให้เล่นได้ วันละ 1 ชั่วโมง แล้ว เครื่องคอมพ์ ตั้งกลางห้องโถง ให้เห็นชัดๆ