แนวการดำเนินงานโครงการพัฒนาเด็กและเยาวชนสู่ความเป็นนักประดิษฐ์ ปี2553
วันที่ 12-16 สิงหาคม ช่วงวันหยุดยาว ครูต้อยกลับต้องไปร่วมกิจกรรมค่ายการพัฒนาศักยภาพความคิดสร้างสรรค์ ณ บ้านวิทยาศาสตร์สิริธร อุทยานวิทยาศาสตร์แห่งชาติ หลายคนไม่เคยไป แท็กซีพาหลงไปพิพิธภัณฑ์วิทยาศาสตร์ แต่สุดท้าย ก็ได้มาร่วมกิจกรรมกันเกือบครบทีม (มีบางเขตไม่มา คงเป็นเพราะเป็นช่วงแห่งความวุ่นๆของสัปดาห์วิทยาศาสตร์) จากที่ก้าวเข้าไปจนถึงวันกลับ เป็นกิจกรรมที่เค้นศักยภาพความคิดสร้างสรรค์กันจนลืมแก่(วิทยากรบอกว่าคำนี้เป็นคำหยาบ..ห้ามพูด แต่ครูต้อยขอยอมรับความจริง เพราะตอนกรอกข้อมูล อายุครูต้อยก็เกือบเท่าๆกับคนอื่นน่ะแหละ เพียงแต่ของครูต้อยเป็นอายุราชการ ของคนอื่นเขาเป็นอายุจริง..55)
สพฐ.อยากให้ครูวิทยาศาสตร์ มีการเร่งรัดพัฒนาเด็กและเยาวชนในด้านการประดิษฐ์คิดค้นอย่างจริงจัง ครูต้อยเลยอยากชวนเพื่อนครูให้มาส่งเสริมเยาวชนของเรากันมากๆ ขอยืมคำพูดของคุณบัณฑิต อึ้งรังษี "เด็กไทยไม่แพ้ชาติใดในโลก" มาเป็นกำลังใจให้ครูวิทย์ช่วยกันพัฒนานักเรียนของเรานะคะ
ขอแจ้งแผนการดำเนินงาน/ปฏิทินปฏิบัติงาน ปี2553 กิจกรรมการออกแบบสร้างสรรค์สิ่งประดิษฐ์ทางวิทยาศาสตร์ ที่สพฐ.กำหนด ดังนี้
1. ประชาสัมพันธ์และแจ้งกิจกรรมฯ ก.ค.2553
2. แจ้งแนวการดำเนินงาน ก.ค.2553
3. ส่งเสริมและสนับสนุนให้นักเรียนออกแบบและสร้างสรรค์ ก.ค.-ก.ย.53
4. รวบรวมผลงานส่งเขตพื้นที่ภายในเวลาที่กำหนด ก.ย.53
5. สรุปรายงานผล รวบรวมผลงานฯ ส่งสพฐ ต.ค.53
6. แต่งตั้งคณะกรรมการคัดเลือกผลงาน พ.ย.-ธ.ค. 53
7. จัดค่ายหรือกิจกรรมอื่นๆเพื่อต่อยอด มี.ค.-เม.ย. 54
8. สรุปผลการดำเนินงาน เม.ย.-พ.ค. 54 (สพฐ.)
ขอให้เพื่อนครูวิทยาศาสตร์ในจังหวัดกำแพงเพชร ช่วยกันพัฒนาผลงานสิ่งประดิษฐ์ของนักเรียนให้ดียิ่งๆขึ้น แล้วพบกันในงานศิลปหัตถกรรมนะคะ
ความเห็น (6)
เมื่อเกือบสามสิบปีที่แล้ว ตอนที่ผมกำลังเรียนอยู่ประถมปลาย (ป.5-7สมัยนั้นเรายังแยกเป็นประถมต้นและประถมปลาย ประถมปลายจะมีความพร้อมที่จะเข้าเรียนต่อมัธยมมาก ไม่ว่าจะเป็นครู เครื่องไม้เครืองมือ เรียกได้ว่าน้องๆมัธยม หลังจากแผนการศึกษาปี 2520 ไม่รู้ว่าพหูสูตรท่านใดรวมชั้นประถมเข้าด้วยกันแล้วตัดออกไปหนึ่งปี เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ชั้นเรียนประถมเพิ่มขึ้นทันทีหลายหมื่นห้องครูขาดทันทีหลายหมื่นคน คุณภาพการศึกษาระดับประถมศึกษาทั้งระบบล้มเหลวมาจนถึงทุกวันนี้ ) พวกเรานักเรียนสนใจเรื่องวิทยาศาสตร์ การทดลอง การประดิษฐ์กันมาก เพราะได้มีการปฏิบัติจริง มีความท้าทายการเรียนการสอนเป็นไปอย่างสนุกสนาน ทั้งที่เป็นโรงเรียนบ้านนอก
อุปสรรคที่สำคัญของพวกเราไมใช่การทำความเข้าใจในห้องเรียน แต่เป็นความยากลำบากในการหาอุปกรณ์เพื่อนำมาทำสิ่งที่เราอยากทำ ซึ่งก็มีพื้นฐานมาจากตำราเรียนนั่นเอง อย่างเช่นเราอยากทดลองประดิษฐ์มอเตอร์หรือไดนาโม หลักการเรื่องขดลวดตัดสนามแม่เหล็กใครก็รู้ แต่เวลาลงมือทำเราหาอุปกรณ์ในท้องตลาดในตัวจังหวัดของเรา หรือใกล้เคียงไม่ได้เลย ผมจำได้ว่าต้องแคะแม่เหล็กจากกล่องดินสอมาใช้ แกะมอเตอร์เด็กเล่นเอาชุดขดลวดที่พันเหล็กมาใช้ เอาสังกะสีมาตัดทำตัวถังแค่นี้ต้องใช้เวลาเป็นอาทิตย์แต่ก็ภูมิใจอย่างที่สุดที่มันทำงานได้
ที่จริงเราอยากทดลองประดิษฐ์อะไรอีกหลายอย่างเช่นเครื่องจักรไอนำ แต่มาดูเรื่องอุปกรณ์ และระดับความรู้ของพวกเราแล้วคงเป็นไปได้ยาก แต่ก็ฝันอยู่เสมอ..
ต่อมาเมื่ออยู่มัธยม เราอยากประดิษฐ์วิทยุรับส่ง อุตสาห์ไปควานหาวงจรมา(คิดดูว่าไม่มี internet เหมือนปัจจุบันมันยากแค่ไหน) เมื่อได้แล้วก็พยายามหาซื้ออุปกรณ์ใช้เวลาสะสมนานมากเพราะต้อตระเวนหาซื้อหลายแห่งแม้แต่เดินทางข้ามจังหวัดไปก็เคย ที่ร้ายกว่านั้นเมื่อนำมาประกอบ มาทดลองก็ต้องหลบๆซ่อนๆเพราะมันมีกฎหมายควบคุม เป็นเรื่องความมั่นคง (เยาวชนเราก็เลยโง่อย่างมั่นคง) spec บอกว่าส่งได้ไกล 300 ม. ของเราทดลองแทบแย่ได้ไม่เกิน 15 เมตร...ดีใจแทบตาย
เชื่อไหมครับ วันนี้ ขณะที่โลกก้าวหน้ามาขนาดนี้ เด็กหัวเท่ากำปั้นยังมีโทรศัพท์มือถือใช้ แต่ลองไปหาอุปกรณ์ที่เด็กจะสามารถเอามาใช้เป็นวัตถุดิบประดิษฐ์สิ่งของตามจินตนาการดูเถอะครับ...
..เฟืองพลาสติกซักตัวยังต้องไปแกะเอาจากของเล่นเก่าเหมือนเมื่อ 30 ปีที่แล้วอยู่เหมือนเดิม
ไม่เถียงครับว่าในร้านหนังสือชั้นนำ หรือร้านคุรุภัณฑ์ใหญ่ๆ มีพวกชุด kit เสริมทักษะพวกนี้ขาย แต่ถามว่าเมื่อดูราคาแล้วเด็กที่มีฐานะธรรมดาๆจะมีปัญญาหาซื้อได้ไหม?
นี่สะท้อนความตระหนัก ความจริงใจ วิสัยทัศน์ของผู้ใหญ่ ของผู้รับผิดชอบหรือเปล่าครับ
พอมีใครสะกิด มีกระแส เอ้าระดมกันมาส่งเสริมฮือฮากันเกรียวกราว...
...ไม่พ้นเทอมหน้าก็เลิกฮิตครับ !
The Outsider
อ่านแล้วมองเห็นภาพความยากลำบากได้ชัดเจนมาก มองอีกมุม ถ้าไม่ลำบากคงไม่สนุก
มีการสนับสนุนบ้าง ก็คงดีกว่าไม่มีเลย มาช่วยกันเถอะค่ะ ใครไม่ทำ ครูเรานี่แหละช่วยกันทำ
คิดว่าคงได้รับความคิดเห็นดีๆจาก The Outsider อีก ขอบคุณมากค่ะ
- มาขอบคุณที่เข้าไปทักทายที่อาศรมก้ามกุ้งครับ
ดอกกุหลาบ มัดกำ นำมาให้
ด้วยดวงใจ เต็มเปี่ยม ให้สุขสันต์
มอบความรัก ให้กัน ทุกคืนวัน
ขอเธอนั้น มีรัก ตลอดกาล............สุขสันต์วันแห่งความรักนะจ๊ะ....
โครงการพัฒนาเด็กและเยาวชนสู่ความเป็นนักประดิษฐ์ ปี2553
เป็นไงบ้างค่ะ ใกล้จะรายงานผลแล้ว สู้ๆ นะค่ะครูต้อย
ครูคือผู้มอบทุกๆ อย่างให้เด็ก เพื่อเป็นอนาคตของชาติ