นั่งเรือด่วนเจ้าพระยาจากท่าสะพานตากสิน ขึ้นท่าวังหลัง(ศิริราช)
พอลงจากรถไฟฟ้า BTS พวกเราก็เดินลงมาที่ท่าเรือด่วน สะพานตากสิน ซึ่งมีชาวตางชาติและคนไทยจำนวนมาก ต่างมองมาที่กลุ่มเด็กของพวกเราที่เดินกันมาเป็นแถวคอยเรือด่วน พอเรือด่วนมาถึงเด็กของเราก็ลงเรือมีเด็กบางคนที่กลัวการตกน้ำเกาะครูแน่นมาก บางคนจับมือเพื่อน จับมือพี่ไม่ยอมปล่อยเลย
การจ่ายสตางค์ค่าเรือด่วนเด็กแต่ละคนจ่ายกันเอง มีผู้ใหญ่ใด 1 ท่าน ท่านได้จ่ายค่าเรือให้กับเด็กเล็กจำนวน 12 คน ขอขอบคุณมากนะค่ะ การนั่งเรือครั้งนี้ก้ถือเป็นประสบการณืครั้งแรกของเด็ก เด็กบางคนเอามือไปอั่งกับนำ แล้วก็บอกว่า แม่นำเจ้าพระยาเย็นมาก เด็กบางคนก็บอกว่าแม่นำแห่งนี้ชื่อว่าแม่น้ำโขง เลยต้องไปบอกว่าให้นำคำถามไปถามคุณครูที่โรงเรียน แล้วให้เด็กเขียนบันทึกเล่าประสบการณ์ของตนเอง
เด็กนั่งกันตัวตรง มองไปข้างหน้า และสองข้างทางอย่างสวยงามมาก ถามตลอดเวลาว่าสถานที่แต่ละแห่งมันคืออะไร ชื่ออะไร ทำไมต้องชื่อสะพานพุทธด้วย สร้างตั้งแต่ปีไหน มีผู้ใหญ่ใจดีท่านหนึ่งตอบคำถามของเด็ก พอมองเห็นวัดอรุณฯ ก็ถามต่ออีกว่า วัดนี้พวกเราจะมาไหว้พระใช่ไหม บอกว่าใช่ เด็กทุกคนบอกว่าเวลานั่งเรือมองไปแล้วสวยงามมากจริงๆๆ
เป็นการเดินทางที่สอนจากประสบการณ์จริง เป็นการเรียนรู้ที่เด็กๆๆอยากเรียนรู้ อยากไป อยากเห็น จึงต้องกับความต้องการของของเด็ก ที่คุณครูพยายามจะสื่อให้เห็นความอยากก่อน
เด็กนั่งมองสองชายฝั่งอย่างเพลินเพลิดเป็นอย่างมาก
แต่ก็มีเด็กบางคนที่นั่งแบบจับที่นั่งแน่นมาก เพราะกลัวตกน้ำ แต่ไม่ยอมบอกใคร
กลัวเสียฟอร์ม
มีเด็กบางคนว่า ครูขานั่งเรือแล้วทำให้หายเครียด เพราะเย็นน้ำที่กระเด็นมาถูกหน้า