ร้องเพื่อขาย "ขนมจีบ" เขาบอกแม่ในภายหลัง
แม่บอกกับพ่ออย่างนี้หลังจากได้ฟังเพลงจริง
พ่อไปส่งแม่ที่สถานีรถไฟหาดใหญ่กลับเมืองกรุง
และไปเกือบไม่ทัน รถไฟเกือบออกจากสถานีไปแล้ว
พ่อมีเวลาประมาณห้าหกนาที ยื่นของฝากสามสิ่งให้แม่
เทปเพลง วิค วาโปรับ และ
หนังสือนิยายเล่มหนึ่ง
ซึ่งภายหลังหนังสือเล่มนี้มีการตีพิมพ์ใหม่ และเปลี่ยนชื่อเป็น "กระดึง สายลมและคมดาบ"
<3 <3 <3
อ่านบันทึกนี้ประกอบครับ บันทึกจากพ่อถึงลูก
แอบมาใส่เพลงหวาน แห่งประวัติศาสตร์ ตอนดึก ๆ
โ ร มัน คา ธอ ลิค....;P
แวะมาฟังเพลงหวาน ๆ ด้วยค่ะ
ของฝากจากคุณพ่อขายาวนี่โรมันกะติกจริง ๆ ค่ะ...ให้ฟังเพลงหวาน ๆ แต่ให้หนังสือนิยายบู๊ลิ้ม และกลัวจะอ่านคร่ำเคร่งเลย ให้วิควาโปรับไว้ทากันหวัดตอนนอนดึก... 55555...เข้ากันไหมคะ
(^__^)
คุณภูสุภาครับ
บันทึกนี้ อ่านแล้ว จินตนาการตาม เห็นอากัปกริยาของผู้ให้และผู้รับด้วย นะครับ
..
ความทรงจำ ดีดี เนี่ย
นึกถึงกี่ครั้ง ก็มีความสุขทุกครั้งไป
ความทรงจำ ดีดี เนี่ย
นึกถึงกี่ครั้ง ก็มีความสุขทุกครั้งไป
แสงแห่งความดี น้องแสง พี่มักจะใช้วิธีนี้เรียกพลังกลับคืนในวันและคืน ที่เหนื่อยหรือล้ากับการงานค่ะ
ต้องเข้าใจชีวิต ที่มีการดำเนินไปตามครรลอง เราหลาย ๆ คนด้วย มีการงานรับผิดชอบ บางครั้งบางทีต้องแยกย้ายกันทำงาน..จริงไหมคะ
ขอบคุณที่นำภาพรุ้งสวย ๆ มาฝากค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาฟังเพลงที่มีความหมายด้วยคนค่ะ
ระลึกถึงเสมอนะคะ
อย่าลืมดูแลสุขภาพด้วยนะคะ
ขอบคุณสำหรับบันทึกนี้ค่ะ^__^
กุหลาบสีแดง ฉากสถานีรถไฟหาดใหญ่ คล้ายเรื่องพันธะหัวใจ ตำนานรักเก้าเส้ง เลยค่ะ
โรมันกะติก มากๆ ค่ะพี่หมอเล็ก ยังมีคุณพ่อขายาวสำเนาอีกคนหลงเหลืออยู่ไหมคะเนี่ย ;)
ต้นเฟิร์นขอบคุณค่ะ น้องเฟิร์นชอบกุหลาบสีอะไรเอ่ย