เมื่อถึงวัน ..ที่ฉันต้องกล่าวลา
เมื่อถึงวัน..ที่ฉันต้องกล่าวลา
เมื่อคืน..พอล้มตัวลงนอนก็นึกถึงวันพรุ่งนี้ว่าเราจะต้องกล่าวคำอำลาอาลัย แล้วก็อดใจหายไม่ได้ ได้แต่บอกกับตัวเองว่า..อย่าร้องน่ะ อย่าร้อง! ซ้อมพูด ซ้อมแล้วซ้อมอีก ทั้งๆที่ไม่เคยคิดที่จะซ้อมพูดอะไรขนาดนี้เลย มันเป็นความรู้สึกลึกๆข้างในหัวใจจริงๆ
กับการที่เรามาอยู่ที่โรงเรียนทุ่งตาพลวิทยาแห่งนี้ ตั้งแต่เป็น อาจารย์ 1 ระดับ 3 ตั้งแต่ยังเป็น นางสาว จน เป็น นาง ตั้งแต่ เอว 28 จนเอว 34 อืม! ก็นานพอควรน่ะ นานพอที่จะทำให้เกิดความทรงจำ และความผูกพันธ์ต่างๆมากมาย
ครูบันเทิงมาอยู่ที่นี่ ตั้งแต่ยังไม่มีสัญญาณโทรศัพท์ ตั้งแต่ถนนไม่ลาดยาง ตั้งแต่ไม่มีรถประจำทางผ่าน มาวันแรกก็อึ้งอยู่เอาการเหมือนกัน ทางที่มาโรงเรียนค่อนข้างคดเคี้ยว และถนนมักชำรุดเป็นหลุมเป็นบ่อตลอดทาง จนเราชอบพูดกันว่า..ทางที่ต้องไปกับใจที่ต้องสู้.. มา "ถึงโรงเรียนก็เจียรจะสายจวนได้เวลา เห็นศิษย์รอกันพร้อมหน้า ต้องรับมาทำการสอน ไม่มีเวลาที่จะได้มาหยุดพอพักผ่อน โรงเรียนในดงป่าดอน" แหม ..ช่างเหมือนในเพลงเปี๊ยบ!
ครูบันเทิงได้รับหน้าที่เป็นครูประจำชั้น ป.3 และครูดนตรี-นาฏศิลป์ ป.3-ม.3 สอนแต่ละเทอมไม่เคยต่ำกว่า 27 คาบเลย แต่ก็เพราะ ฉันทำด้วยหัวใจ..และเพราะนายสั่ง
จะขอกล่าวถึงลูกศิษย์ ป.3 ที่ประจำชั้นแต่ละปีให้ฟังสักเล็กน้อยน่ะค่ะ
ปีแรก..รุ่นน้องแอม รุ่นนี้น่ารัก เรียนเก่ง ทุกคน
ปีสอง..รุ่นน้องจูน รุ่นนี้ ญ 2 ชายทั้งห้อง และเรียนค่อนข้างอ่อน
ปีสาม..รุ่นมะปราง เรียนพอใช้ แต่ตอนนั้นกำลังแพ้ท้องเลยไม่ค่อยได้ดูแลเท่าที่ควร และลาคลอดรุ่นนี้ด้วย
ปีสี่..รุ่นจอย เรียนดีหลายคน รำเก่ง เล่นดนตรีเก่ง ออกงานตลอด ครูประทับใจค่ะ
ปีห้า..รุ่นป๊อก เรียนปานกลาง ส่วนใหญ่กล้าแสดงออก เล่นดนตรีเก่ง เคยถ่ายคลิป MV เพลงนันทนาการในรวมมิตรเพลง น่ารักๆๆ
ปีหก..รุ่นกิ๊บ เรียนเก่ง เรียบร้อย รุ่นนี้ถ่ายคลิปลงยูทุปเยอะมากๆ หลายต่อหลายเพลง เช่นเพลงประกอบการสอนภาษาไทย
ปีเจ็ด..รุ่นนี้เด็กเยอะสุด ซนมากๆ และเรียนค่อนข้างอ่อนหลายคน ประกอบกับครูก็มี
งานมากมาย และเคลียร์ภาระงานเรื่องย้ายด้วย จึงเป็นรุ่นที่น่าสงสารมากๆ ครูขอโทษน่ะค่ะ
พอถึงเวลาที่ต้องกล่าวลาจริงๆ ครูบันเทิงก็เสียงสั่นๆค่ะ แต่เก่งมากที่ไม่ร้องออกมา ประทับใจท่าน ผอ. มากๆค่ะ ที่กล่าวความรู้สึกดีๆที่มีต่อครูบันเทิงให้ฟัง แต่พอมาถึง พิธีกรเชิญเพื่อนร่วมงานขึ้นมากล่าวเท่านั้นแหละ..ปล่อยโฮออกมาเลย ทุกคนในที่นั้นก็ไม่อาจกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้ ครูบันเทิงได้แต่ยืนหันหลัง สะอื้นไห้ เอ่อ! ร้องจนได้น่ะ ..น้องเค้า ออกมาพูดขอบคุณ ครูบันเทิงที่สอนงานต่างๆ คอยเป็นเพื่อนเดินทางมาโรงเรียนด้วยกัน คอยเป็นที่ปรึกษา และแนะนำหลายๆเรื่อง ต่อไปนี้เค้าต้องนั่งรถมาทำงานในถนนสายคดเคี้ยวนี่คนเดียว มาโรงเรียนก็คงเหงา เพราะขาดพี่ที่เป็นเหมือนเพื่อนสนิท
เอ่อ! รู้สึกดีขึ้นมาบ้างแล้วค่ะที่ได้บันทึกอะไรที่มันอยู่ในใจ ซึ่งมันมากด้วยความรู้สึก ซับซ้อนหลายๆอย่าง รวมๆกัน
ขอบคุณน่ะค่ะ
ความเห็น (20)
สวัสดีค่ะน้องครูบันทึก
ซาบซึ้งในความผูกพันระหว่างครูกับศิษย์ "ขอให้เหมือนเดิม" เราจะรักกันและมีกันตลอดไป
ขอเชิญร่วมกันรำลึกถึงความรักของแม่ และทำความดีเพื่อแม่รักแม่ทุกวัน และรักตลอดไป
ให้ความรักที่เรามีแต่แม่หอมฟุ้ง ดอกมะลิขาวสะพรั่งไปทั่วผืนแผ่นดิน บอกรักแม่ให้ดังก้องฟ้านะคะ
หากจะเอ่ย ถึงความรัก ที่ยิ่งใหญ่
จะมีใคร เทียบเคียงได้ รักของแม่
เมื่อยังเด็ก ลูกยังเล็ก ลูกอ่อนแอ
คนที่เฝ้า คอยดูแล คือแม่เรา
แม่เฝ้ารัก แม่เฝ้าห่วง แม่เฝ้าหวง
เพียงลูกอิ่ม แม่จะอด แม่ทนได้
ลูกผิดหัวง เสียน้ำตา แม่ปลอบใจ
หากเป็นได้ แม่ขอเจ็บ แทนลูกเอง
ลูกขอกอด ขอกราบ แทบเท้าแม่
ที่แม่ทน เลียงดู ให้เติบใหญ่
ลูกขอแทน ความรัก ที่แม่ให้
จะตั้งใจ กระทำตน เป็นคนดี
….รักแม่ที่สุดในโลกค่ะ…
ประพันธ์โดย : แววดาว
โอ้โย้ พิมพ์ผิด "สวัสดีค่ะน้องครูบันเทิง" ไม่ใช่ "ครูบันทึก" ฮิ ฮิ
ขออภัยค่ะ
โอ๋ โอ๋... อย่าร้องไห้น๊า!!!
ขอบคุณค่ะพี่จุ๋ม แหมมาก่อนใครเลยน่ะค่ะ คงนอนดึกเหมือนกันน่ะค่ะ
ไม่ทราบว่าพี่สบายดีรึยังค่ะ ช่วงนี้ก็อย่าหักโหมงานน่ะค่ะ รักษาสุขภาพด้วย
- สวัสดีค่ะน้องบันเทิง
- หายรู้สึกใจหายหรือยังคะ เวลาตื้นตันใจ มักพูดไม่ได้น้ำตารินไหล เข้าใจค่ะ พี่ก็เป็นอย่างนี้เหมือนกัน...
- คิดถึงนะคะและขอให้มีความสุขกับที่ทำงานแห่งใหม่จ้า
ครูบันเทิงจะย้ายไปไหนเหรอคะ ใจหายเเทนนักเรียนนะคะ
ที่ต้องเสียครูนาฏศิลป์ เก่งๆ ไป เเต่คิดว่าคงไปเพื่อสิ่งที่ดีในอนาคตนะคะ พี่กุ้งนางเป็นกำลังใจให้ค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่กาญจนา
ตอนนี้ก็ยังเศร้านิดๆ แต่พอผ่านไปได้ มันก็คงจะดีขึ้นค่ะ
ต่อไปก็คงจะมีกิจกรรมที่โรงเรียนบ้านนกงางน่ะค่ะ แล้วจะนำมาเล่าค่ะ
อ้าววววววววว
ไม่ได้เข้ามาเยี่ยมตั้งนาน
ทำไมครูบันเทิงถึงกล่าวลาละค่ะ
อย่างไรก็ดี เป็นสิ่งที่ครูเลือก ย่อมเป็นสิ่งที่จะสร้างความสุขให้ครูด้วย เช่นกัน
ขอให้มีความสุข มากๆ ค่ะ
ขอบคุณค่ะพี่กุ้งนาง
ครูบันเทิงได้ย้ายไปโรงเรียนบ้านนกงางค่ะ ซึ่งอยู่ในเขต อำเภอเมืองก็ใกล้บ้านมานิดนึงค่ะ แต่ยังต้องเดินทางไกลพอควรค่ะ ห่างจากบ้าน 30 ก.ม. ค่ะ โรงเรียนเดิมนั้นห่างบ้าน 50 ก.ม. ค่ะ พี่กุ้งสบายดีน่ะค่ะ
*** ชีวิตต้องก้าวไป พี่เคยรู้สึกเหมือนน้องบันเทิง ทุกที่ที่เคยอยู่ คือความผุกพัน
*** มีความสุขในทุกที่และทุกสถานการร์นะคะ
*** คิดถึงสองแม่ลูก...ในวันแม่....ฝากบอกน้องอซ์ด้วยค่ะ
ขอบคุณค่ะ พี่กิติยา
หนูก็เพิ่งเคยรู้สึกค่ะ มันผูกพันธ์จริงๆค่ะ
พี่กิติยาสบายดีน่ะค่ะ
หนูไม่ได้ลาไปไหนหรอกค่ะ แค่ย้ายโรงเรียนและนึกผูกพันธ์กับเด็กๆน่ะค่ะ..
เอามาฝากในวันแม่ค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะ
" สุขสันต์วันแม่...มีความสุขมากๆ นะคะ "
มีความสุขมากๆน่ะค่ะ
- เคยรู้สึกเช่นนี้มาถึงสองครั้งค่ะ
- แต่ละครั้งช่างบีบคั้นหัวใจเหลือเกิน
- วันกล่าวลาไม่เท่าไหร่ดอกนะคะ
- แต่วันจากลาสิคะ..
- นึกถึงวันที่เด็กๆวิ่งตามรถร้องไห้ตามทีไร
- น้ำตาก็พาลจะไหลออกมาทุกทีเลยค่ะ
- อยู่ที่ใดก็รู้สึกผูกพันและรักที่นั่นค่ะ.
ขอบคุณค่ะ ครูแป๋ม
ความรู้สึกเช่นนี้ สุดจะบรรยายจริงๆค่ะ
เมื่อวานมัวแต่ยุ่งๆเลยไม่ได้ถ่ายคลิปมาให้ชมกัน
ได้เพียงถ่ายรูปเล็กๆน้อยๆค่ะ พอดีจัดงานวันแม่ และเลี้ยงส่งในวันเดียวกันค่ะ
สุขสันต์วันแม่น่ะค่ะ
สวัสดีค่ะน้องครูบันเทิง
- อ่านหัวเรื่องก็ตกใจ อิ..อิ...
- คิดว่าจะลาจากบ้านหลังนี้ซะอีก
- ต้องรีบมาเผื่อเป็นเช่นนั้นจะได้สะกัดทัน 5555555+
- ที่แท้ก็ย้ายโรงเรียนนี่เอง
- พี่อิงก็มีความรู้สึกแบบนี้มาสองครั้งแล้วค่ะ
- อยากให้มีครั้งที่สาม แต่เขียนย้ายมาสามครั้งแล้วไม่ได้สักครั้ง
- ก็ต้องอยู่ที่เดิมไปก่อนค่ะ
- คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องที่ต้องแสดงความยินดีใช่มั้ยคะ
- เพราะการเขียนย้ายไปที่ใดก็แสดงว่าเราต้องการจะไปที่นั่น
- เป็นกำลังใจให้นะคะ คนทำงาน อยู่ที่ไหน ๆ อยู่กับเจ้านายคนใด ก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้ว
- มีความสุขเสมอ ๆ นะคะ
น้องบันเทิงจ๋าพี่เคยผ่านเหตุการณ์ แบบนี้มาแล้วเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว ตอนนั้นพี่เจอ ภาวะแท้งคุกคาม จึงลองเขียนย้าย แล้วบอกเหตุผล จึงได้ย้าย
...ตอนกล่าวคำลา เนี่ยมันเป็นช่วงเวลาปราบเซียนจริงๆ ขนาดครูผู้ชายยังเสียงเครือๆ กลั้นแทบแย่เหมือนกัน แล้วหญิงบอบบาง(เอวหนา)อย่างเราหรือจะทนได้
คิดถึงเพื่อน คิดถึงเด็ก อาคาร ห้องเรียน ห้องพักครู ทางไปโรงเรียนเดิม โอ๊ย ...สารพัด ..เวลาผ่านไป เราก็จะปรับตัวให้เข้ากับโรงเรียนใหม่ของเรา เองนะจ๊ะ
...ครูมีคุณภาพอย่างน้อง ไปที่ไหนก็มีแต่คนรัก แน่ๆ เพราะอารมณ์ดี อัธยาศัยดีเข้าคนง่าย เรื่องงานไม่มีปัญหาแน่ค่ะ...
...แต่ความทรงจำดีๆ จากโรงเรียนเดิม ก็เก็บไว้เพื่อเป็นความทรงจำนะจ๊ะ
..ขอให้น้องมีความสุขกับการทำงาน ในโรงเรียนแห่งใหม่ ทุกวัน ทุกเดือน ทุกปี
..............และท้ายนี้ สุขสันต์ วันแม่จ้า....
อ่านแล้วก็พลอยเศร้าและอาลัยที่เก่าไปด้วยค่ะ
บี๋เองก็เป็นคนหนึ่งที่ติดอะไรเดิมๆ พอเปลี่ยนแปลงทีมักจะใจหาย แต่ไม่นานก็ชินค่ะ
ไม่ได้มาเยี่ยมพี่สาวคนสวยซะนาน...คิดถึงนะคะ :-))
กล่าวลา เป็นคำพูดที่ค่อนข้างจะเศร้านะครับ
แต่เป็นการกล่าวลาหน้าที่เท่านั้น นี่นา