เหตุเกิดเพราะหัวแหวน

สร้างช่างทำแหวน

ผมค่อนข้างมีโมโหพอสมควรหลังจากที่ได้รับการผลัดผ่อนจากร้านรับทำแหวนว่า หัวแหวนที่ผมเอาไปให้ทำยังไม่ใส่ ครั้งแรกเมื่อวันศุกร์ที่ 9 มิถุนายน ตอนนั้นผมเข้าไปที่ร้านนี้กับแบกรีช่างตัดผม แบกรีแนะนำว่าน่าจะไปซื้อตัวแหวนที่เป็นเงินแบบสำเร็จเพราะว่าหนึ่งมันเร็ว สองมีแบบให้เลือกเยอะ และสามมันจะถูกกว่าสั่งทำตัวแหวน ผมก็เลยตัดสินใจนำหัวแหวนที่ฝากเขาซื้อมาจากประเทศแถวอ่าวเปอร์เซีย เป็นหัวสีฟ้าสวยมาก ที่เขาเรียกว่า "ฟิรุส" แต่เข้าใจว่า ภาษาทั่วไปเขาเรียกว่า "คลอยส์" ตอนแรกก็อุตส่าห์ดูตัวแหวนสำเร็จอย่างเมามัน แต่ปรากฏว่ากรรมของผมคือไซส์ของตัวที่จะลงกับหัวแหวนไม่มี ก็ไม่รู้จะทำยังไง เจ้าของร้านก็เลยพูดว่า "เอาอย่างนี้ไม๊ ดูแบบในหนังสือนี้ ถ้าชอบแบบไหนก็สั่งทำได้ตามแบบเลย" แล้วเจ้าของร้านก็หยิบหนังสือมาให้ผมเลือก ผมค่อนข้างเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งว่าจะทำได้ เพราะแบบมีมากและที่สำคัญจะทำที่ไหน ผมก็เลยเลือกแบบได้มาแบบหนึ่ง แล้วก็อยากรู้ว่าจะทำที่ไหน ผมก็เลยพูดว่า "งั้นผมเอาแบบนี้ แล้วเมื่อไหร่เสร็จครับ" เจ้าของร้านก็ปรึกษากับช่างแล้วบอกกับผมว่า "ถ้าทำจริงๆ วันเดียวก็เสร็จ เพราะมีบล็อคอยู่แล้ว" ผมก็เลยถามว่า "ยังไงครับ มีบล็อคอยู่แล้ว" เจ้าของร้านก็อธิบายพลาง ชี้ไปภายในตู้เห็นมีห่ออะไรขาวๆอยู่หลายห่อเยอะมาก แล้วแกก็บอกว่านี้เป็นบล็อคที่แกสั่งทำจากจีนแล้วให้เขาส่งมา เราแค่เทเงินลงในบล็อคก็จะได้หัวแหวนตามต้องการ แล้วก็มาตบแต่งอีกนิดหน่อย หลังจากได้คำตอบผมก็ยิ้มๆ พร้อมกับมั่นใจว่า วันอาทิตย์นี้ก็ได้แล้ว แล้วก็จัดการจ่ายเงินโดยไม่มัดจำ จ่ายให้หมดเลย จากวันนั้นถึงวันนี้ วันที่ 12 กรกฎาคม ผมเพิ่งได้เมื่อเช้านี้ ผมเซ็งมากเลยครับ เขาผลัดเขาผ่อนผมมาเรื่อยๆทีละวัน ทีละสัปดาห์ หลังจากที่เริ่มทำใจได้ ผมก็เลยมานั่งทบทวนว่ามันเกิดอะไรขึ้น จากนัดว่า 3 วันได้ มาเป็นหนึ่งเดือนได้ ก็ได้พบว่า วันที่ผมไปสั่งทำแหวน ผมได้คุยกับเจ้าของร้านอยู่พักหนึ่ง ก๊ะ(หมายถึงพี่สาวเป็นภาษาเรียกของคนที่นี่)เจ้าของร้านได้พูดว่า "จริงๆแล้วถ้าทางบ้านเรามีคนเรียนทำแหวนเยอะ ก๊ะ ก็ไม่ต้องง้อช่างที่มีอยู่ บางคนมาทำบ้างหยุดบ้าง นึกจะไม่ทำก็ไม่ทำ แต่ก๊ะก็ทำอะไรไม่ได้ เพราะช่างแถวบ้านเราหายากมาก" ผมก็เลยถามต่อว่า "แล้ว ก๊ะว่าทำยังไงดี ถึงจะแก้ได้" ก็ก็เลยอธิบายต่อว่า "จริงๆ แล้ว บ้านเรายังไม่มีการส่งเสริมการเรียนเพื่อจบมาทำอาชีพนี้อย่างจริงๆจังๆ ที่เป็นกันก็เพราะเรียนตามความสนใจ ฉะนั้นบ้านเราจึงขาดช่างฝีมือทางด้านนี้ จำนวนมาก ทั้งๆที่ ธุรกิจด้านนี้ บ้านเราไปได้ดี" ผมได้ฟังก็เลยถามต่อว่า "แล้วที่ไหนเขาสอนกันเป็นอาชีพบ้างหล่ะ" แกก็เลยบอกว่า "เท่าที่รู้ก็มีที่ ม.พายัพ" แต่ความหมายของก๊ะนี่แกหมายความถึงการเรียนรู้รวมทั้งหมดน่ะครับ ตั้งแต่การดูพลอยเป็น คัดพลอดเป็น เจียรไน จนกระทั่งการทำตัวแหวนด้วย จากคำพูดของก๊ะเจ้าของร้านผมก็เลยมานั่งคิดว่า จะมีใครคิดส่งเสริมอาชีพแบบนี้ แถวบ้านเราบ้าง เพราะดูแล้ว บ้านเรายังเล่นกับของพวกนี้อีกนาน ลองดูครับเผื่อมีคนคิดได้

[natt]

มองหาฝีมือช่างที่สามารถรับงานเองโดยไม่ต้องเป็นหน้าร้านอีกทอด เพราะราคาค่าทำจะสูงขึ้นอีก ทำให้ต้นทุนสูง แต่ก็หาถูกใจไม่ได้ ใจก็ยังคิดว่าเรียนเองซะดีมั้ย แต่พอเข้าไปดูเวปนึง ค่าเรียนก็หลาย และหลายขั้นตอน โอ๊ย! น่าจะเป็นคนชอบเฉพาะทางจริงๆเลยนะเนี่ย ป่านนี้ยังหาช่างทำเครื่องประดับเงินที่ราคาไม่แพง ฝีมือดีไม่ได้เลย ถ้าสบโอกาสเมื่อไหร่คงได้เจอช่างคนที่ต้องการ