เทียนขาว
นาง เพ็ญทิวา เพ็ญทิวา สารบุตร

เรียงความของนักศึกษาเมืองขุขันธ์


แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

งานรายวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสารและการสืบค้น

            ให้นักศึกษาเขียนเรียงความ เรื่อง  แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า  โดยใช้ตัวอักษร Angsana New  ขนาด 16 ปกติ  จำนวน 2 หน้ากระดาษ  เอ 4  จัดรูปแบบให้เหมาะสม  สวยงาม  วางโครงเรื่องให้น่าอ่าน  น่าสนใจ

(ความหมายของ  เรียงความ เป็นงานเขียน ร้อยแก้ว ชนิดหนึ่งที่ผู้เขียนมุ่งถ่ายทอดเรื่องราว ความรู้ ความคิด และทัศนคติในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ด้วยถ้อยคำสำนวนที่เรียบเรียงอย่างมีลำดับขั้นตอนและสละสลวย  เมื่อผู้อ่านอ่านแล้วสามารถเข้าใจในสิ่งที่ผู้เขียนต้องการนำเสนอได้)

           รายละเอียดการเขียนเรียงความ  ประกอบด้วย   1. คำนำ   เป็นส่วนแรกของเรียงความ ทำหน้าที่เปิดประเด็น ดึงดูดความสนใจ  มีความพิถีพิถัน คำนึงถึงเรื่องที่ตนจะเขียน เน้นศิลปะในการใช้ภาษา

หลักการเขียนคำนำ  ต้องไม่ยืดยาด เยิ่นเย้อ   ไม่ควรกล่าวถึงสิ่งที่ไม่เกี่ยวกับเนื้อเรื่อง ไม่ควรซ้ำกับส่วนสรุปหรือความลงท้าย   อาจหาคำคม สำนวน สุภาษิต หรือบทกวีที่ไพเราะและเกี่ยวกับเนื้อเรื่องมาเป็นคำนำก็ได้

 2. เนื้อเรื่อง   เป็นส่วนสำคัญและยาวที่สุดของเรียงความ ประกอบด้วย ความรู้ ความคิด และข้อมูลที่ผู้เขียนค้นคว้า และเรียบเรียงอย่างเป็นระบบ ระเบียบ การเขียนเนื้อเรื่องเป็นการขยายความในประเด็นต่าง ๆ ตามโครงเรื่องที่วางไว้ล่วงหน้าแล้ว ในการเขียนอาจมีการยกตัวอย่าง การอธิบาย การพรรณนา หรือยกโวหารต่าง ๆ มาประกอบด้วย โดยอาจจะมีย่อหน้าหลายย่อหน้าก็ได้  หลักการเขียนเนื้อเรื่อง  เน้นความถูกต้อง ชัดเจนสมบูรณ์ ผู้อ่านสามารถเข้าใจเจตนารมณ์ของผู้เขียนได้เป็นอย่างดี ซึ่งเรียกว่า      มีสารัตถภาพ ใจความสำคัญแต่ละย่อหน้า จะต้องมีเพียงใจความเดียว ไม่ออกนอกเรื่อง สับสน วกวน ซึ่งเรียกว่ามีเอกภาพ        เนื้อหาในแต่ละย่อหน้าจะต้องมีความสัมพันธ์เกี่ยวเนื่องกันโดยตลอด ย่อหน้าที่มาหลังจะต้องเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์กับย่อหน้าที่มาก่อน ซึ่งเรียกว่ามีสัมพันธภาพ  

2.3 สรุป  เป็นส่วนสุดท้าย หรือย่อหน้าสุดท้ายในเรียงความแต่ละเรื่อง ผู้เขียนจะทิ้งท้ายให้ผู้อ่านเกิดความประทับใจ สอดคล้องกับเรื่องที่เขียน กระชับรัดกุม ซึ่งการเขียนสรุปมีหลายวิธี เช่น ฝากข้อคิด และความประทับใจให้ผู้อ่านย้ำความคิดสำคัญของเรื่อง ชักชวนให้ปฏิบัติตาม ให้กำลังใจแก่ผู้อ่าน ตั้งคำถามที่ชวนให้ผู้อ่านคิดหาคำตอบ และยกคำพูด คำคม สุภาษิต หรือบทกวีที่น่าประทับใจ เป็นต้น การเขียนสรุปควรยึดแนวทางต่อไปนี้

- เขียนสั้น ๆ ไม่เยิ่นเย้อ (ความยาวควรจะเท่า ๆ กับคำนำ) - อาจสรุปโดยการอ้อนวอน เชิญชวนหรือแสดงความคิดเห็น -ควรหลีกเลี่ยงคำขออภัย หรือคำออกตัวว่าผู้เขียนไม่มีความรู้ –ไม่ควรเสนอประเด็นใหม่เข้ามาอีก

                3. วิธีการส่ง(ภายใน 5 ส.ค.53)

                3.1  ส่งมาที่  Email: [email protected]          

                3.2  นำไปวางใน http://gotoknow.org/blog/lifeschool/379963

                3.3  ให้พิมพ์มาด้วยและออกมานำเสนอที่หน้าห้องเรียนรายวิชาภาษาไทยเพื่อการสื่อสารและการสืบค้น

(วันที่ 7 ส.ค.53 ก่อนสอบในภาคบ่าย )

(ทั้งหมดนี้  30 คะแนน  นะคะ)

หมายเลขบันทึก: 379963เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2010 10:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 22 มิถุนายน 2012 13:49 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (22)

เมื่อเข้ามาถึงหน้านี้แล้ว ให้นักศึกษา copy เรียงความในไฟล์ของนักศึกษา มาวางลงในหน้าต่างนี้แล้วบันทึกนะคะ ใต้ชื่อเรียงความให้นักศึกษา ใส่ชื่อ - นามสกุล และเลขที่ประจำตัวนักศึกษาด้วยนะคะ ตัวอย่าง

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

นางสาวสุพัตรา สารชาติ

รหัสประจำตัวนักศึกษา........................

คำนำ.................................................................................................................................................................

เนื้อเรื่อง.............................................................................................................................................................

สรุป...................................................................................................................................................................................................................

คุณเทียนขาวให้การบ้านนักศึกษาหรือครับ ผมไม่ใช่นักศึกษาเลยไม่ต้องทำ ไชโย

ขอบคุณค่ะ พัักนี้ไม่เห็นอาจารย์นานแล้้ว (ทางทีวีน่ะค่ะ) สุขภาพแข็งแรงนะคะ

กิตติมา จิตมงคลรุ่ง รหัส 53223551207

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

กิตติมา จิตมงคลรุ่ง

รหัส 53223551207

*********************************************************************

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

ลูกคำสั้นๆ แต่มีความหมายเหลือเกิน ทั้งรัก ทั้งห่วง ตั้งแต่ลูกเกิดจนเข้าอนุบาล เราไม่เคยห่างกันเลย จนกระทั่งลูกเข้า ป.1 แม่ถึงคิดจะเรียนต่อเพื่อจะเอาใบปริญญาเก็บไว้ให้ลูกดู ถ้าข้าพเจ้าไม่มีลูกก็คงไม่คิดจะเรียน ต่อปริญญาตรี คนในวัย 40 แล้วเข้าสู่วัยกลางคนแล้ว ผมเริ่มหงอก สายตาเริ่มสั้นลง สมองเริ่มหลงๆ ลืมๆ ทำอะไรนิดๆหน่อยก็ปวดเมื่อยไปหมด แต่ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น ถึงจะมาคิดได้ตอนแก่ก็ไม่เป็นไร ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย

ตระกูลของข้าพเจ้า เป็นตระกูลข้าราชการ คุณปู่มีลูก 6 คน รับราชการหมด คุณตามีลูก 8 คน รับราชการหมด คุณปู่เป็นครูใหญ่ คุณตาเป็นครูใหญ่ ปัจจุบันคุณปู่กับคุณตาเสียชีวิตแล้ว คุณพ่อคุณแม่ก็รับราชการ พี่น้องร่วมท้องเดียวกัน จบปริญญาโท และรับราชการหมดทั้ง น้องสาว น้องเขย น้องชาย น้องสะใภ้ ลูกหลาน คนอื่นๆ เป็นครู เป็นตำรวจ เป็นพยาบาล

เป็นอาจารย์สอนอยู่ราชภัฏศรีษะเกษก็มี บางคนกำลังเรียนปริญญาตรีอยู่ก็มี แต่มีนอกคอกอยู่คนเดียวก็คือ ตัวข้าพเจ้าเองที่เรียนไม่จบ ปริญญาตรี และไม่ได้รับราชการ ตัวข้าพเจ้าเองไม่เคยคิดเสียใจหรือน้อยใจ ในวาสนาของตัวเอง เพราะตัวเองตัดสินใจเอง ตอนพ่อแม่ส่งให้เรียนไม่เรียน ทำแต่งานเลิกเรียนไปเฉยๆ ก็โทษตัวเองไม่โทษใคร

อะไรที่เรียกว่าประสพความสำเร็จ บางคนสำเร็จหลายอย่าง สอบเข้าเรียนต่อได้ก็สำเร็จ สอบเข้าทำงานได้ก็สำเร็จ มีบ้าน มีรถ ก็สำเร็จ สำหรับข้าพเจ้าสิ่งที่ขาดตอนนี้คือ ใบปริญญา ซึ่งคาดว่าอีก 4 ปีข้างหน้าก็คงจะประสพความสำเร็จ ได้ใบปริญญามาครอบครองสมใจ ได้ใบปริญญามาแล้วจะเอาไปทำอะไร อีก 4 ปีข้างหน้าก็คงได้รู้กัน ว่าจะเอามาประดับฝาบ้านเฉยๆ หรือว่าทำให้ชีวิตดีขึ้นกว่าเดิม

ปัจจุบันข้าพเจ้ามีลูกชายอายุ 7 ขวบหนึ่งคนก็อยากเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกเห็นว่าแม่ก็เรียนนะ แม่จะพยายามเพื่อลูกจะไม่ขี้เกียจ จะขยัน อดทน จะไม่คร่าครวญถึงสิ่งที่ผ่านมาแล้ว กลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว จะอยู่กับปัจจุบันว่าวันนี้จะทำอะไร จะไปเรียนทุกครั้งไม่ขาด ยกเว้นจะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น คนอื่นอาจคิดว่าเรื่องแค่เรียนปริญญาตรี เป็นเรื่องจิ๊บๆไม่เห็นจะต้องพูดมากเลย แต่สำหรับข้าพเจ้าในวัย 40 มันยิ่งใหญ่นะการได้ทำอะไรเพื่อคนที่เรารัก มันมีความสุขมาก และยิ่งทำสำเร็จนะจะมีความสุขมากแค่ไหน

-2-

มีอยู่วันหนึ่งไปเรียนกลับมา แล้วบ่นว่ารายงานเยอะจังเลย แม่เหนื่อยจัง ลูกนั่งทำการบ้านอยู่ข้างๆได้ยิน รีบลุกมากอดแม่บอกว่า สู้ สู้ นะแม่เพื่ออนาคตของแม่ ดูสิลูกอายุ 7 ขวบบอกให้แม่สู้เพื่ออนาคต อายลูกจัง ไม่รู้คิดได้ยังไง

การศึกษาเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับ มนุษย์ทุกคนบนโลกใบนี้ ใบปริญญาคือใบเบิกทางให้คนประสพความสำเร็จ สามารถนำไปสมัครงานได้ ทำให้มีงานทำเลี้ยงตัวเองได้ เลี้ยงครอบครัวได้ สังคมอยู่ได้ ประเทศก็อยู่ได้ บางคนไม่จบปริญญาก็ประสพความสำเร็จได้ แต่ต้องเก่งบวกเฮงจริงๆแต่พอเขาตั้งตัวได้ เขาก็ไขว่คว้าหาใบปริญญามาจนได้ ไม่มีใครแก่เกินเรียน มีข่าวบ่อยๆว่า คนแก่อายุ 70-80 ปีเข้าแถวรับปริญญา ข้าพเจ้าดู ข่าวทีไรก็ปลื้มใจไปกับเขาทุกครั้ง

ลูกคือสิ่งบันดาลใจอย่างแรกที่ข้าพเจ้าคิดออก ในการที่จะพยายามเรียนให้สำเร็จเป็นตัวอย่างให้ลูกเห็นว่าคนไม่เรียนหนังสือเป็นยังไง และคนที่เรียนหนังสือเป็นยังไงแม่อยู่บ้านเลี้ยงลูกอย่างเดียว ในขณะที่คนอื่นเขาออกไปทำงานกัน ถึงจะมีฐานะทัดทียมกัน แต่แม่ก็รู้สึกได้ว่าคนรอบข้างแอบดูถูกนิดๆว่า รวยแต่โง่ ซึ่งมันจะไม่มีวันเกิดกับลูกของแม่เด็ดขาด ลูกจะได้เรียนสูงที่สุดเท่าที่ลูกจะเรียนได้ และตัวแม่เองก็จะพยายามคว้าใบปริญญาให้สำเร็จให้ได้ นอกจากลูกจะเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิตแม่แล้ว ลูกยังเป็นสิ่งบันดาลใจที่ยอดเยี่ยมที่สุดของแม่

………………

อาจารย์ได้อ่านแล้วค่ะพี่ปุ๊ก เก่งนะคะ การเขียนเล่าเรืองแบบเรียงความ พี่ปุ๊กสามารถทำให้คนอ่าน อ่านแล้วเข้าใจในสิ่งที่ต้องการเล่าบอก และจากเรื่องราวทั้งหมด ทำให้เกิดจินตนาการได้ แรงบันดาลใจนั้นมีอยู่จริงและเป็นแรงบันดาลใจในชีวิตพี่ปุ๊กจริงๆ เอาใจช่วยนะคะ สู้ สู้

แรงบันดาลใจเป็นสิ่งที่ดี

อาจารย์คะ หนูเรียงข้อความไม่ถูก ไม่รู้จะเริ่มยังไงดีก่อน ช่วยหนูด้วยหน่อยคะ

นางสาวจินตนา บุญเลิศ

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

นางสาวจินตนา บุญเลิศ

รหัส 53223551210

ความสำเร็จต่างๆที่เกิดขึ้นในชีวิตของคนเรานั้น จะเกิดขึ้นได้ก็ต่อเมื่อเจ้าของชีวิตตั้งใจและมุ่งมั่นที่จะสร้างความฝันและจินตนาการของตนเองให้เกิดขึ้น โดยมีความคาดหวังกับเรื่องนั้นๆ และเชื่อมั่นว่าจะต้องเป็นจริงได้ในวันหนึ่งของชีวิตอย่างแน่นอน สิ่งที่จะนำไปสู่ความสำเร็จของชีวิตได้นั้น คือพลังจากภายในตัวของบุคคล ซึ่งเป็นพลังที่จะผลักดันและนำไปสู่จุดหมายของชีวิตอย่างแรงกล้า ก็คือพลังแห่งแรงบันดาลใจ แรงบันดาลใจที่เกิดขึ้นในช่วงชีวิตแต่ละคนจะแตกต่างกัน บางคนจะเริ่มค้นหาเมื่อเกิดความสงสัย และจะค้นพบได้ก็ต่อเมื่อเข้าใจความเป็นจริงในตัวตนของตนเอง จะมีความสุขกับสิ่งที่ได้ค้นพบ จึงกล้าทำในสิ่งที่ตนเองคิดและใช้ความสามารถเพื่อเป็นหนทางไปสู่ความสำเร็จในชีวิต

ข้าพเจ้าเป็นคนหนึ่งที่ใฝ่ฝันสู่ความสำเร็จในหลายๆด้านของชีวิต ด้านที่จะกล่าวถึงนี้คือ ความสำเร็จของด้านการศึกษาระดับปริญญาตรีโดยรวม ทำไมข้าพเจ้าจึงใฝ่ฝันเช่นนั้นเป็นเพราะข้าพเจ้าเกิดในครอบครัวที่ยากจนครอบครัวหนึ่ง ในวัยเด็กในหมู่บ้านของข้าพเจ้าไม่มีใครได้เรียนจบเลยสักคน มีครูประจำโรงเรียนและหมอที่สถานอนามัยเท่านั้นที่มีความรู้ระดับปริญญา ข้าพเจ้าชื่นชมบทบาทของบุคคลเหล่านั้น ซึ่งมีแต่คนต่างถิ่นสุดท้ายก็ต้องย้ายกลับถิ่นฐานเดิมของเขา ข้าพเจ้าอยากเรียนจบและมีงานทำเหมือนพวกเขา ความเป็นไปได้ที่จะได้เรียนจบปริญญาตรียากมากสำหรับข้าพเจ้า เพราะความยากจนของครอบครัวไม่สามารถที่จะส่งเสียให้ข้าพเจ้าเรียนต่อได้หลังจากจบชั้นประถมศึกษา ข้าพเจ้าเป็นเด็กชอบฟังนิทานและอ่านหนังสือเรื่องสั้น มีเรื่องสั้นเรื่องหนึ่งที่ข้าพเจ้าอ่านเมื่ออายุประมาณ 8-9 ขวบ แล้วก้ออ่านซ้ำเรื่อยๆจนจบชั้นประถมคือ เรื่องสั้นชื่อเรื่องว่า พี่ชาย ข้าพเจ้าอ่านแล้วเกิดความประทับใจมาก แต่ไม่เคยอ่านชื่อผู้แต่งเลยจึงทำให้ข้าพเจ้าไม่เคยทราบชื่อผู้แต่งเรื่องนี้ ข้าพเจ้าชอบตัวละครที่เป็นพี่ชายคนโตซึ่งเป็นตัวเอกของเรื่อง พี่ชายคนนี้เขาสามารถวางแผนชีวิตของตนเองและน้องๆ จนประสบผลสำเร็จทางการศึกษาและมีคุณภาพชีวิตระดับสูง น้องสาวของเขาได้เรียนจนจบปริญญาเอกก็มีโดยที่พวกเขาไม่มีพ่อแม่เป็นหลัก พ่อกับแม่ทิ้งพวกเขาไปทำงานที่ต่างถิ่นตั้งแต่น้องคนเล็กพึ่งหัดคลานแล้วก็ไม่กลับมาอีกเลย พวกเขาต้องช่วยเหลื่อกันเองในหมู่พี่น้องทั้งห้าคน โดยที่พี่ชายคนโตเป็นผู้จัดการและดูแลในทุกๆ เรื่อง ความคิดของพี่สามารถส่งน้อง ๆ ไปสู่ความสำเร็จของชีวิต พวกเขาได้ศึกษาจนจบปริญญามีงานทำและมีครอบครัวที่อบอุ่น ถึงแม้น้องชายคนหนึ่งของเขาได้เรียนจบแค่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ก็ตาม ข้าพเจ้ามองภาพโดยรวมของเรื่องมาไว้ที่พี่ชายผู้ที่สร้างความสำเร็จให้กับน้อง ๆ เขาเป็นผู้ที่สร้างความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ ในความรู้สึกของข้าพเจ้า ตัวพี่ชายเป็นคนที่สร้างฐานทางการศึกษาให้กับน้อง ๆ เขาเป็นผู้สร้างรากฐานของชีวิตเพื่อการพัฒนาชีวิตที่มั่นคงข้าพเจ้าชื่นชอบตัวเอกของเรื่อง จนถึงขั้นเก็บนำไปฝันและมีจินตนาการอยากเป็นพี่ชายเพื่อจะวางแผนชีวิตการศึกษาของน้อง ๆ ข้าพเจ้าหวังอยากให้น้อง ๆ ได้เรียนระดับปริญญาจนจบอย่างในละคร ข้าพเจ้าอยากให้น้อง ๆ ของข้าพเจ้ามีความรู้ความสามารถไปคนละด้าน เพื่อพัฒนาทุกระบบในชุมชนของข้าพเจ้า แต่ละครกับชีวิตจริงมีความแตกต่างกันในกลไกของชีวิตกับความคิดอยู่แล้ว ข้าพเจ้าจึงค้นหาหนทางที่พอจะเป็นไปได้จริง ข้าพเจ้าเริ่มค้นหาตัวเองเปรียบเทียบกับตัวละคร สิ่งแรกที่แตกต่างชัดเจน คือข้าพเจ้าเป็นผู้หญิงและไม่ใช่ลูกคนโต และข้าพเจ้าโชคดีที่ยังมีพ่อและแม่ ข้าพเจ้ามีพี่น้องทั้งหมด 6 คน ซึ่งมากกว่าตัวละคร ส่วนความยากจนแร้นแค้นเหมือนๆ กัน ที่สำคัญความคิดของพ่อแม่สำหรับการตัดสินใจในเรื่องของชีวิตส่วนใหญ่ในขณะนั้น เป็นไปเพื่อความอยู่รอด ของชีวิต เรื่องปากท้องต้องมาก่อนเรื่องอื่น ต่างจากตัวละครที่ตัวพี่ชายนั้นมีสามารถในการใช้ความคิดและวางแผนโดยที่ไม่มีกรอบอย่างเช่นตัวข้าพเจ้า ปัญหาครอบครัวคือมีรายได้ไม่เพียงพอต่อการดำรงชีวิตฉะนั้นจึงไม่มีส่วนใดที่พ่อแม่จะส่งลูกเรียนต่อได้จนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 หรือความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นเมื่อเรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 หนทางที่จะมีรายได้คือออกไปทำงานต่างถิ่น พ่อของข้าพเจ้าหาหนทางเพื่อการเรียนต่อของข้าพเจ้า โดยการนำข้าพเจ้าไปฝากกับผู้ใหญ่ในตัวจังหวัดศรีสะเกษท่านหนึ่ง แล้วพ่อของข้าพเจ้าก็บอกกับท่านผู้นั้นว่าข้าพเจ้าชอบเรียนหนังสือและอยากเรียนต่อ แต่ตัวของพ่อไม่สามารถที่จะส่งเสียได้ ผู้ใหญ่ท่านนั้นออกปากว่าจะส่งข้าพเจ้าเรียนจนจบสูงๆ เท่าที่ข้าพเจ้าจะมีสมองเรียนได้แล้วจะต้องกลับมาช่วยดูแลกิจการธุรกิจของท่าน เมื่อจะถึงเวลาเรียนจริงๆ ข้าพเจ้ากลับมีความคิดเดิมขึ้นมา ความคิดที่ต้องการให้น้องๆ ได้เรียนสูงๆเช่นกับเรื่องสั้น เรื่องพี่ชาย ถ้าหากข้าพเจ้าเรียนโดยไม่มีรายได้ แล้วใครที่จะหารายได้ส่งเสียให้น้องๆ เรียนต่อเนื่องจนจบชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจลาออก เพื่อที่จะวางรากฐานทางด้านการศึกษาในอนาคตให้กับน้องๆ ในครอบครัวและยกฐานะครอบครัวของข้าพเจ้าให้ดีขึ้น

ดังนั้นข้าพเจ้าจึงมีความคิดว่า ทุกคนควรกล้าที่จะลงมือทำในสิ่งที่ตนเองใฝ่ฝัน เพื่อจะนำพาชีวิตไปสู่ความสำเร็จโดยไม่จำกัดเวลา หากพยายามสุดความสามารถเพื่อไปสู่ความฝันของตนแล้วแต่ไม่ประสบความสำเร็จ ก็จงอย่าท้อแท้กับปัญหาและอุปสรรคต่างๆที่เกิดขึ้น ให้นำปัญหาและอุปสรรคที่เกิดขึ้นนั้นมาเป็นบทเรียนสำคัญของชีวิตที่จะต้องเรียนรู้และแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาด เพื่อเป็นหนทางไปสู่ความสำเร็จของชีวิตให้จงได้ ดังเช่นคำสุภาษิตที่กล่าวไว้ว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั้น”

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

นางสาวสุมิตร ดอกพอง

รหัสนักศึกษา 53223551205

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

แรงบันดาลใจ ที่หมายถึง ปัญญาความกล้าหาญและความเพียรทนซึ่งเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ไม่ใช่แค่ กำลังใจ ชีวิตของมนุษย์ทุกคนเกิดมาต้องมีเป้าหมายของชีวิต เป้าหมายที่ดีต้องมีวิธีการ วิธีคิดที่ดีที่เกิดจากแรงบันดาลใจ ที่จะทำเพื่อบรรลุเป้าหมายที่วางไว้นั้น เป้าหมายไม่ใช่ความฝันที่เลื่อนลอยฝันโดยไม่รู้ว่าจะเป็นจริงได้อย่างไร เพราะขอบฟ้ามิได้อยู่ที่สุดสายตา แต่อยู่ทุกย่างก้วที่เราเดิน แรงบันดาลใจเกิดจากความรู้และประสบการณ์การเรียนรู้ไปสู่การปฎิบัติอย่างเป็นแบบแผนจนเห็นผล สรุปเป็นหลักการกลายเป็นปํญญาสู่ความสำเร็จของชีวิต

แรงบันดาลใจเพื่อบรรลุเป้าหมายสูงสุดของข้าพเจ้าคือความรู้และปัญญา เรือที่ฝ่าคลื่นอยู่กลางมหาสมุทรจะแล่นถึงฝั่งได้ นายเรือจะต้องตั้งจุดหมายปลายทางไว้ถูกต้องและรู้จักควบคุมหางเรือให้เรือวิ่งปไม่ผิดทิศทางฉันใด คนเราจะประสบความสำเร็จในชีวิตได้ก็ต้องตั้งตนและเพียรพยายามฉันนั้น

ชีวิตของข้าพเจ้าเกิดมาใช่จะโรยด้วยกลีบดอกไม้ ใช่ว่าจะมีคนปูพรมไว้ให้เดิน แต่ชีวิตของข้าพเจ้าเกิดมาพร้อมกับคำว่า ขวนขวาย คำว่าขวนขวายในที่นี้ใช่ว่าจะขวนขวายในทุกสิ่งทุกอย่างจนไม่รู้จักพอ และไม่พบกับความสุขของชีวิต แต่เป็นการขวนขวายที่มีการวางเป้าหมายที่พอประมาณ พอเหมาะ พอควร พองามสมกับฐานะสถานภาพของตนเองเป็นเป้าหมายของชีวิตที่ทำได้จริงไม่ใช่แค่ความฝัน ถ้ารู้ตัวเองว่าชีวิตเป็นของเรา เราก็คือเรา ถ้ารู้ว่าเป้าหมายชีวิตคือความสุขความสุขที่เกิดจากแรงบันดาลใจจากภายในถ่ายทอดความรู้สึกสู่ภายนอกได้อย่างงดงามเราก็จงแสวงหาความสุขนั้นด้วยความเพียรพยายาม อดทนและมีความซื่อสัตย์สุจริตกับตนเองและผู้อื่น

แรงบันดาลใจเป็นสิ่งสำคัญมากซึ่งอาจเป็นขั้นตอนแรกในการสร้างความสุขความเจริญก้าวหน้าเราจำเป็นต้องตั้งเป้าหมายชีวิตที่เกิดจากแรงบันดาลใจภายในครอบครัวและของตนเองให้ถูกต้องเสียก่อนว่าชีวิตนี้ต้องการอะไร จากนั้นจึงแสวงหาความรู้ความสามารถพากเพียรพยายามเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตให้ได้ต้องเรียนรู้ดูงาน ดูชีวิตของคนที่เคยล้มเหลวแล้วประสบความสำเร็จ เรียนรู้จากบทเรียนของคนที่ใช้ปัญญาแก้ไขปัญหา เรียนรู้ความเป็นจริงว่า ไม่มีอะไรได้มาฟรีเรียนแล้วเอามาคิด เอามาวิเคราะห์ เอามาสรุปบทเรียนให้กับตนเองประยุกต์ใหเหมาะสมกับศักยภาพของตนเอง ประเทศเสือ 5 ตัว ในเอเชียพัฒนามากกว่าไทยไม่ใช่เพราะทรัพยากรธรรม

ชาติมากกว่าแต่เพราะมีความรู้มากกว่า เขาเน้นการศึกษามาหลายสิบปี บางประเทศไม่มียางพาราสักต้นแต่ขายยางพารา ไม่มีนาสักไร่แต่ขายข้าว ไม่มีน้ำมันสักบ่อแต่ขายน้ำมันและกำหนดราคาน้ำมันให้เรา ห้าหกสิบปีที่แล้ว ประเทศอิสราแอลกลับไปตั้งรกรากในแผ่นดินเดิม พบแต่ทะเลทรายกว้างใหญ่ไพศาล กันดารทุกอย่างแต่เพราะมีความรู้ อิสราแอลเปลี่ยนทะเลทรายให้เป็นป่า

-2-

เป็นสวนเป็นไร่นา ที่อยู่อาศัย จ้างคนไทยไปทำงานให้เป็นหมื่นเป็นแสน ส่งพืชผักผลไม้จากทะเลทรายไปขายทั่วโลก

คนมีความรู้เปลี่ยนทะเลทรายให้เป็นป่า คนไม่มีความรู้เปลี่ยนป่าให้เป็นทะเลทราย

และนี่ก็คือแรงบันดาลใจที่ทำให้ข้าพเจ้าคิดว่าคนที่มีความรู้มีสติปัญญารอบคอบเท่านั้นในยุคปัจจุบันยุคที่มีแต่ความวุ่นวายสับสน มีการคอรัปชั่นสร้างปัญหาให้กับประเทศชาติ มีแต่การแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น โดยไม่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึงกันและกัน การจะไปให้พ้นจากสภาพที่ถูกครอบงำนี้ เราจะต้องรู้จักกำหนดชีวิตของตนเองว่าชีวิตนี้เราต้องการอะไร จะไปทางไหนอย่างไรและสิ่งใดจะนำพาให้เราพบกับความสุขและความเจริญก้าวหน้าของชีวิต ตามที่ใจของเราได้วาดฝันไว้ และเมื่อรู้ว่าอะไรคือจุดหมายปลายทางแล้วก็ควรใส่ใจขวนขวายเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตนั้นให้ได้

ผู้ที่รักความก้าวหน้าทั้งหลาย แรงบันดาลใจที่ทำให้เราเกิดความรู้ ปัญญา ความเพียรทนและความกล้าหาญคือบันไดไต่สู่ความสำเร็จของชีวิตตามที่ตั้งเป้าหมายเอาไว้ ควรประคับประคองตนให้ดำเนินชีวิตไปตามเป้าหมายนั้นด้วยความระมัดระวังและตั้งฐานะของตัวแองให้ได้ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตต่อตนเองและผู้อื่นและความสุขความเจริญจะเกิดขึ้นกับตัวเราได้ไม่ยาก ข้าพเจ้าจะขอเดินทางเงียบๆสู่ภายในของตนเอง ถกและถามถึงความฝันซึ่งหล่นหาย อาจเป็นไปได้ว่าข้าพเจ้าจะเรียกคืนขณะแห่งการทำฝันให้ตื่นฟื้นอีกครั้ง เพราะข้าพเจ้าเชื่อมั่นเสมอว่าข้าพเจ้าจะต้องไปถึงเป้าหมายของบข้าพเจ้าให้จงได้ ความสำเร็จรอเราอยู่ทุกคน ถ้าเราสามารถดึงหรือสร้างแรงบันดาลใจของเราออกมาหรืออาจจะมองคนทีประสบความสำเร็จแล้วทำตามเขาและบอกกับตัวเองเสมอว่า เราก็ทำได้ และทำได้ดีกว่าเขา

หนูตัวเล็กๆยังสู้อุตส่าห์ขุดรูอยู่

นกกระจิบกระจอกยังสู้อุตส่าสร้างรัง

เราเกิดมาเป็นคนทั้ทีก็ต้องสร้างฐานะที่ดีให้ได้

จินตนาและสุมิตร เขียนได้ดีค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ เตรียมนำเสนอวันที่ 7 ส.ค.53 ภาคเช้านะคะ พูดให้ชัด

นางนารีย์ วันทะวงษ์ รหัส 53223551208

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

นางนารีย์ วันทะวงษ์

รหัสประจำตัวนักศึกษา 53223551208

เรียงความเรื่องแรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

แรงบันดาลใจหมายถึง พลังอำนาจในตนเองชนิดหนึ่ง ที่ใช้ในการขับเคลื่อนความคิด และการกระทำใดๆ ที่พึงประสงค์ เพื่อให้บรรลุผลสำเร็จได้ตามต้องการโดยไม่ต้องอาศัยสิ่งจูงใจภายนอกก่อให้เกิดแรงจูงใจขึ้นภายในจิตใจเสียก่อนเพื่อที่จะกระตุ้นให้เกิดความคิดและการกระทำในสิ่งที่พึงประสงค์เหมือนเช่นปกติวิสัยของมนุษย์ส่วนใหญ่ ไม่ว่าสิ่งที่ตนกระทำนั้นจะยากสักเพียงใด ตนก็พร้อมที่จะฟันฝ่าอุปสรรคทั้งหลายสู่ความสำเร็จที่ต้องการให้จงได้แม้จะต้องเสียสละบางสิ่งของตนเองไปบ้าง ก็พร้อมที่จะเสียสละได้เสมอ ถ้าจะช่วยนำมาซึ่งผลสำเร็จที่ต้องการนั้นได้จริงๆ

มนุษย์เราเกิดมาเป็นคนเหมือนกันถึงแม้จะเลือกเกิดมิได้ แต่การดำเนินชีวิตเราสามารถลิขิตได้ แม้โลกจะกว้างไกลแสนไกลแต่การดำเนินชีวิตหรือการเดินทางไปสู่จุดหมายของแต่ละคนนั้นไม่มีใครนำเราไปหรอก แต่ละคนต้องวางแผนกันเอาเอง ข้าพเจ้าเป็นคนหนึ่งที่เชื่อว่าถ้าเราได้วางแผนไว้อย่างสุขุมรอบคอบแล้วค่อยๆเดินก็ย่อมสู่จุดหมายในชีวิตของแต่ละคน แต่ปัจจัยที่จะชี้นำให้ชีวิตถึงวัตถุประสงค์ของแต่ละคนนั้น ข้าพเจ้าว่าจะต้องมีคุณธรรมไปสู่ความสำเร็จ เพราะมันทำให้เราประสบความสำเร็จได้แต่ปัญหามีอยู่ว่าคนเราไม่ค่อยค้นหาแรงบันดาลใจของตนเอง

ครั้งหนึ่งลูกเคยถามข้าพเจ้าว่า “ แม่จ๋าตอนนี้ครอบครัวของเราติดหนี้อยู่เท่าไหร่” ข้าพเจ้าบอกกับลูกว่า“ตอนนี้ตอนนี้ครอบครัวเราติดหนี้เยอะเหลือเกิน ติดหนี้ทั้งสหกรณ์การเกษตร และหนี้เงินล้าน” ลูกชายคนโตบอกว่า “ โตขึ้นหนูจะหาเงินใช้หนี้ช่วยแม่น่ะ” ข้าพเจ้านึกแล้วอายลูกจังเลย เด็กอายุเพียง 10 ขวบยังรู้จักคิดขนาดนี้

พอเย็นวันหนึ่ง ลูกได้เอาพริกไปขายได้เงินมา 20 บาท แล้วเขาก็เอาตังค์ที่ขายพริกได้ไปใช้หนี้ที่ร้านค้า แทนข้าพเจ้า เพราะเมื่อตอนเช้าพึ่งไปเอาไข่ไก่จากร้านค้ามา ซึ่งข้าพเจ้ายังไม่ได้จ่ายตังค์ให้แม่ค้า พอวันต่อมาข้าพเจ้าถามลูกว่า “ลูกจ๋าไหนล่ะเงินที่หนูขายพริกได้เอาไปไหนแล้วล่ะ”

ลูกตอบข้าพเจ้าว่า “หนูเอาตังค์ที่ขายพริกได้ไปจ่ายให้ร้านค้าแทนแม่แล้วครับเพราะหนูไม่อยากให้แม่ติดหนี้อีก” พอได้ฟังลูกพูดเท่านี้แหละลูกเหมือนจะปลุกวิญญาณภายในตัวของเจ้าให้กระตุกเต้นอีกครั้งเพราะแม้แต่ลูกตัวเล็กแค่นี้ยังรู้จักคิด แล้วตัวข้าพเจ้าล่ะจะไม่ทำอะไรเพื่อลูกบ้างเลยหรือ

สำหรับตัวข้าพเจ้าเองลูกของข้าพเจ้าเป็นแรงบันดาลใจที่จะทำให้ตัวเองมีความเพียรพยายามที่จะทำงานหาเงินใช้หนี้ให้หมดเร็วที่สุด ความรู้และโอกาสเป็นส่วนหนึ่งที่เกิดขึ้นที่ข้าพเจ้าต้องมีกับตัวเองเพื่อกระตุ้นให้กระทำ คนเราจะกระทำสิ่งใดๆก็ตามมักจะมีแรงบันดาลใจทุกครั้งและข้าพเจ้าจะขอเริ่มด้วยตัวเองก่อน ความเพียรพยายามและความรู้เป็นสิ่งสำคัญมาก คนเราจะมีปํญญาความสามารถสักเพียงใดก็ตามถ้าไม่มีโอกาสเสียแล้วเราก็ไม่อาจใช้ความรู้ความสามารถนั้นได้ และไม่อาจประสบความสำเร็จ บางครั้งข้าพเจ้ายอมแพ้ตั้งแต่ก่อนที่จะพยายามในครั้งแรกด้วยซ้ำ เหตุผลที่ข้าพเจ้ายอมแพ้ก็เพราะความล้มเหลว ความจริงก็คือเส้นทางสู่ความสำเร็จล้วนมีอุปสรรค และคนที่จะประสบความสำเร็จมักจะล้มเหลวบ่อยกว่าคนที่ไม่ประสบความสำเร็จ แต่คนที่จะประสบความสำเร็จมักจะมีความพยายามมากกว่า ข้าพเจ้าจำไว้เสมอว่าเราต้องทำเพื่อลูกเพื่อคนที่เรารัก และไม่มีใครเกิดมาล้มเหลว มีแต่ล้มเลิกเสียก่อน

สำหรับตัวข้าพเจ้าแล้วข้าพเจ้าคิดว่า ความเพียรเป็นสิ่งที่รับประกันได้ว่าจะพาข้าพเจ้าและครอบครัวไปสู่ความสำเร็จ แม้พรสวรรค์หรือความอัจริยะก็ไม่อาจสู้ความเพียรได้ ทุกคนมีพรสวรรค์แต่ความสามารถก็ต้องอาศัยความเพียร ข้าพเจ้าคิดว่าไม่มีคุณสมบัติอื่นใดที่สำคัญกว่าความสำเร็จมากเท่ากับความเพียร มันเอาชนะได้แทบทุกอย่าง แรงบันดาลใจจากลูกสู่ชัยชนะที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเราไม่ใช่อยู่ที่การไม่เคยล้ม แต่อยู่ที่การลุกขึ้นทุกครั้งที่เราล้ม ข้าพเจ้ามีกำลังใจเกินร้อยที่จะไขว่คว้าหามันจนประสบความสำเร็จให้ได้

ดังนั้นคุณสมบัติเดียวที่จะรับประกันความสำเร็จในชีวิตไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเรียน การทำงาน ของข้าพเจ้าก็คือ ความเพียรและความตั้งใจของเราที่จะเกาะติดอยู่กับเป้าหมายอย่างเด็ดเดี่ยว ลูกและครอบครัวคือสิ่งบันดาลใจที่ดีที่สุดสำหรับข้าพเจ้า

ความรักคือความผูกพันอย่างลึกซึ้ง

ของหัวใจดวงหนึ่ง ต่อหัวใจอีกดวงหนึ่ง

แม้นสังขารจะร่วงโรยด้วยกาลเวลา

แม้วิญญาณจะสูญสลาย

แต่ความรักของข้าพเจ้าที่มีต่อครอบครัวไม่มีวันสูญสิ้น

ชนทั้งหลายผู้ไม่ย่อท้อ พากันขุดน้ำในทะเลทราย

ได้น้ำในทะเลทรายนั้นอันเป็นที่ดอน ฉันใด

มุนีผู้ประกอบด้วยความเพียรอันเป็นกำลัง ไม่เกียจคร้าน

พึงประสบความสำเร็จได้ฉันนั้น

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

การเดินทางโดยไม่มีเป้าหมายที่ชัดเจนแน่นอน ก็ไม่ต่างจากการเดินทางโดยไร้ทิศทาง ดังนั้นการสร้างแรงบันดาลใจในการทำงานด้วยเป้าหมายจะสามารถควบคุมให้การทำงานอยู่ภายในกรอบจินตนาการ และความใฝ่ฝัน ดังนั้นเมื่อมีความต้องการเกิดขึ้นวิธีที่สร้างตอบสนองความต้องการให้บรรลุผลอย่างไรให้ผลลัพธ์เป็นที่น่าพึงพอใจเพื่อมุ่งไปสู่ความสำเร็จข้างหน้าโดยไร้อุปสรรคไม่อะไรเกินความสามารถที่คนจะทำได้

ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้ามีแรงบันดาลใจมาจากการมีครอบครัวมีภรรยา มีลูก หนึ่งคน มีมารดาที่อายุมากแล้วซึ่งป่วยเป็นโรคความดันโลหิตสูงที่ต้องดูแล และนี่คือเหตุผลที่ทำให้ข้าพเจ้ามีแรงบันดาลใจในการต่อสู้กับความยากลำบากในการดำเนินชีวิต เพื่อมุ่งสู่ความสำเร็จในหน้าที่การงานหรือเรื่องครอบครัว เพราะข้าพเจ้าคิดว่าถ้าข้าพเจ้าจะมีครอบครัวที่อบอุ่นได้ ข้าพเจ้าจะต้องมีงานมีค่าตอบแทนที่เหมาะสมและสามารถใช้จ่ายในครอบครัวได้โดยไม่ขัดสนแม้ไม่มีเก็บแต่ก็ไม่อด ก่อนที่จะมีงานดีๆทำก็ต้องมาจากการศึกษาที่ดีก่อน ซึ่งความเป็นจริงนั้นข้าพเจ้าเองไม่ใช่คนเรียนเก่งอะไร ต้นเหตุของปัญหาคือไม่เอาใจใส่ต่อการเรียนเท่าที่ควร โดยเฉพาะสมัยเรียนมัธยมจนถึงมหาวิทยาลัยก็เรียนมาแล้วหลายที่แต่ไม่ประสบความสำเร็จในการเรียน จากความตั้งใจที่จะทำให้ได้ดังที่ได้หวังไว้ทำให้ข้าพเจ้าเครียดมากวิธีแก้ปัญหาของข้าพเจ้าคือต้องออกกำลังกายโดยพักการเรียนไว้แล้วกลับมาบ้านเพื่อสมัครเป็นทหารเกณฑ์เพื่อพักสมอง ข้าพเจ้าเป็นทหารเรือแต่อยู่หน่วยทหารราบนาวิกโยธินซึ่งเป็นหน่วยรบที่มีประสิทธิภาพสูงและข้าพเจ้าเคยรบจริงยิงปืนจริงยิงคนจริงๆไม่ใช่การซ้อมยิงปืนและข้าพเจ้าก็ผ่านประสบการณ์ที่ถือว่าสุดยอดที่สุดในชีวิตมาแล้ว ที่ข้าพเจ้ารอดมาได้ก็เพราะมีความตั้งใจในการฝึกฝนรับเอาความรู้ที่ครูฝึกสอนและพัฒนาตนเองให้มีความอดทนอดกลั้นต่อสถานการณ์ที่คับขันอย่างมีสติ และเมื่อข้าพเจ้าได้ปลดประจำการณ์มาก็ได้ใช้ประโยชน์จากการฝึกฝนอดทนมาใช้ในการทำงานและการเรียนเพื่อให้บรรลุเป้าหมายของชีวิต จากที่ข้าพเจ้าได้กล่าวมาแล้วนั้นอาจจะไม่ใช่แรงบันดาลใจโดยตรงของข้าพเจ้าแต่ความสามารถที่ได้มาก็อาจมีส่วนช่วยทำให้แรงบันดาลใจของข้าพเจ้าประสบความสำเร็จได้ เพราะแค่การขยันไปเรียนหรือขยันไปทำงานก็ไม่อาจประสบผลสำเร็จได้ ต้องอดทนตั้งใจมีสติสัมปชัญญะแล้วทุกอย่างจะดีเอง ดังนั้นเมื่อข้าพเจ้ามีภาระที่ต้องรับผิดชอบและยังเป็นคนที่ให้กำลังใจและรอความสำเร็จของข้าพเจ้าอยู่นี่คือทุกสิ่งทุกอย่างที่ผลักดันให้ข้าพเจ้ามีแรงฮึดสู้เพื่อที่จะให้ได้มาซึ่งความสำเร็จในการดำเนินชีวิต และในอนาคตข้างหน้านี้ข้าพเจ้าจะใช้แรงบันดาลใจที่มีนำความสำเร็จในการทำหน้าที่ของลูกที่ดีของแม่ พ่อที่ดีของลูก สามีที่ดีของภรรยา เป็นพนักงานที่ดีของที่ทำงานและเป็นประชาชนคนดีของประเทศชาติ นี่แหละครับคือแรงบันดาลใจของข้าพเจ้าที่ข้าพเจ้าจะต้องทำให้สำเร็จ

ความสำเร็จใดๆ กว่าที่จะได้มาก็ต้องลงทุนลงแรงด้วยกันทั้งนั้น เพราะไม่มีความสำเร็จใดๆที่เราจะได้มาง่ายๆฟรีๆ ฉนั้นคนเราจะต้องมีแรงบันดาลใจในการปฎิบัติหน้าที่ของตนเองให้ประสบความสำเร็จเสมอเพื่อที่จะทำให้คนที่เขารอเรา หรือเรารอเขาภูมิใจในตัวเรา

นายสุทธิ งีเกาะ รหัส 53223551214

นางสาวสุพัตรา สารชาติ รหัส53223551201

เรื่อง แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

สิ่งต่างๆรอบตัวเราที่เรามักจะมองข้าม เมื่อเราท้อถอยผิดหวัง หรือไม่ประสบผลสำเร็จ เราหาไม่ว่านั้นคือสิ่งกระตุ้นความรู้สึกให้เกิดพลังความสรัทธา ซึ่งจะนำไปสู่ความสำเร็จได้ เหมือดั่งคำพูดว่า กองทัพต้องเดินด้วยท้อง เมื่อท้องอิ่มก็สามารถทำสิ่งดีๆ เช่นกัน สิ่งรอบๆตัวข้าพเจ้าก็คือครอบครัว เมื่อครอบครัวอบอุ่น ก็ทำให้ข้าพเจ้ามีความสุข มีแรงใจ แม้ยามท้อก็มีคนที่เรียกว่าคู่ชีวิตคอยให้แรงใจ และไม่เคยทิ้งกันคอยอยู่เคียงข้างกายตลอด และสักวันสิ่งที่ฝันจะสำเร็จ

ไม่นานสักเท่าไร ตอนที่ข้าพเจ้าบรรลุนิติภาวะ ข้าพเจ้าเริ่มมีความฝัน เริ่มอยากได้ อยากมีในสิ่งที่ทุกๆคนต้องการจะมีเหมือนกัน ตั้งแต่เด็กจนถึงสิ้นลมหายใจ สิ่งนั้นคือ “เงิน” เงินมีส่วนช่วยได้มากที่จะพาเราไปสู่ความสำเร็จ ในสิ่งที่เรามุ่งหมาย แต่บางครั้งเงินก็ไม่สามารถทำทุกอย่างให้เราได้ ยามเราท้อถอย เงินก็ไม่สามารถแนะนำหรือปลอบใจเราได้ เงินแค่ทำให้เราสุขสบานเท่านั้นเอง แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือครอบครัว คำว่าครอบครัวไม่ต้องหาซื้อมาจากไหน ไม่มีราคา และสิ่งนั้นก็อยู่ข้างๆเราตลอดมา แต่คนส่วนมากมักมองข้ามครอบครัว ครอบครัวคือทุกสิ่ง ทุกอย่างของข้าพเจ้า สิ่งนี้แหละเป็นแรงพลังอย่างมากที่พลักดันให้ข้าพเจ้าสู้ สู้จนกว่าจะสำเร็จ แม้ยามข้าพเจ้าท้อ เจอปัญหาที่หนักครอบครัวก็คอยให้กำลังใจ ไม่เคยแม้แต่จะดุด่า สำเติม มีแต่คอยให้กำลังใจ ให้เราลุกขึ้นสู้กับปัญหาที่อยู่ข้างหน้าให้สำเร็จ แม้ความสำเร็จของข้าพเจ้าวันนี้จะยังไม่ยิ่งใหญ่นัก แต่ครอบครัวก็ทำให้ข้าพเจ้ามีแรงบันดาลใจในการทำสิ่งดีๆ ต่อสู้กับปัญหาที่เข้ามาในชีวิตครั้งแล้วครั้งเหล่า ถ้าไม่มีครอบครัวข้าพเจ้าคงจะไม่มีแรงบันดาลใจในการทำงานหรือต่อสู้กับปัญหาต่างๆ

ความสำเร็จมาพร้อมกับแรงบันดาลใจ แรงบันดาลใจของแต่ละบุคคลไม่เหมือนกัน แต่ลองคิดดูว่า ถ้าแรงบันดาลใจนั้นอยู่รอบๆ ตัวเรา ใกล้ๆ เราทุกวันไม่ต้องหามา ซื้อมามันจะดีสักเพียงไหน

ฝันเอยฝัน ฝันมันจนเลือดระเหย

แต่ฝันจ๋าอย่าได้ละเลย ผู้ที่เคยร่วมทางเดินตามฝัน

นายประสงค์ ในทอง 53223551213

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

นายประสงค์ ในทอง

รหัสนักศึกษา 53223551213

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตข้าพเจ้า

แรงบันดาลใจ หมายถึง สิ่งสนับสนุนกระตุ้นให้เรากระทำหรือละเว้นบางสิ่งบางอย่าง คนเราจะกระทำสิ่งใดๆก็ตามมักจะมีแรงบันดาลใจทุกครั้ง เช่นถ้าเรารู้สึกง่วงนอนก็เพราะร่างกายต้องการพักผ่อนเช่นปกติวิสัยทัศน์ของมนุษย์ส่วนใหญ่ ไม่ว่าสิ่งที่ตนกระทำนั้นยากสักเพียงใด ตนก็พร้อมที่จะฝ่าฟันอุปสรรคทั้งหลายสู่ความสำเร็จที่ต้องการให้จงได้ แม้จะต้องเสียสละบางสิ่งของตนเองไปบ้างก็พร้อมที่จะเสียสละได้เสมอ ถ้าจะช่วยมาเพื่อความสำเร็จที่ต้องการนั้นได้จริงๆ

แรงบันดาลใจเพื่อบรรลุเป้าหมายของข้าพเจ้าคือ ความรู้และปัญญาบวกกับปริญญาและอนาคตที่ดีแต่ก่อนที่จะมีวันนั้นก็ต้องฝ่าฟันอุปสรรคที่หนักๆให้ได้เหมือนที่เรือฝ่าคลื่นอยู่มหาสมุทรที่จะแล่นถึ่งฝั่งได้ นายเรือก็จะต้องตั้งจุดหมายปลายทางให้ถูกต้องและรู้จักควบคุมหางเรือให้วิ่งไปไม่ผิดทิศทาง ก็เหมือนกับคนเราจะประสบความสำเร็จได้ในชีวิตก็ต้องขยันหมั่นเพียรและพยายามหาความรู้ใส่ตัว

ชีวิตของข้าพเจ้าไม่ได้ราบเรียบเหมือนถนนลาดยางชีวิตของข้าพเจ้าเปรียบเสมือนป่ารกทึบและข้าพเจ้าจะต้องฟันฝ่าชีวตออกไปจากป่านี้ให้ได้ แต่ในชีวิตนี้ก็ยังมีความโชคดีมาบ้างที่บิดา มารดา ของข้าพเจ้าที่ให้ร่างกายมาครบ 32 ประการและอีกส่วนที่เหลือข้าพเจ้าก็ต้องไขว่คว้าเอง คำว่าไขว่คว้าในที่นี้ใช่ว่าจะไขว่คว้าในทุกสิ่งทุกอย่างจนไม่รู้จักพอ และไม่พบความสุขของชีวิตแต่เป็นการไขว่คว้าที่มีการวางเป้าหมายที่พอจะเป็นไปได้ไม่เกินความสามารถและไม่เกินกำลังสถานภาพของตนเองที่ทำให้เป็นเป้าหมายคือความสำเร็จที่เกิดจากแรงบันดาลใจที่สามารถถ่ายทอดความรู้สึกจากใจของเราได้ เราก็จงแสวงหาความสำเร็จนั้นด้วยความเพียรพยายามและอดทน

แรงบันดาลใจเป็นสิ่งที่สำคัญมากซึงอาจเป็นขั้นตอนแรกในการสร้างความสุขในชีวิตถ้าจะดีต้องเกิดแรงบันดาลใจจากครอบครัวและตนเองว่าต้องการอะไรจากนั้นก็พยายามพากเพียรเพื่อบรรลุเป้าหมายชีวิตให้ได้โดยแสวงหาและเรียนรู้จากสิ่งต่างๆแล้วนำมาประยุกต์ให้เข้ากับความสามารถของตนเอง

ประเทศที่เจริญก้าวหน้าในเอเชียพัฒนาไปมากกว่าประเทศของเราไม่ใช่เพราะทรัพยากรณ์ธรรมชาติแต่เป็นเพราะการมีความรู้มากกว่า เขาเน้นการศึกษามากกว่า และนี่คือแรงบันดาลใจที่ทำให้ข้าพเจ้าคิดว่าคนที่มีความรู้มีสติปัญญารอบคอบเท่านั้น ในยุคปัจจุบันเป็นยุคที่มีแต่ความวุ่นวายสับสนมีแต่การแก่งแย่งชิงดีชิงเด่น ลักขโมยผู้คนอดอยากใช้สติปัญญาไปในทางที่ผิด ไม่มีความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ซึ่งกันและกัน แต่การที่เราจะไปให้พ้นจากสภาพที่ถูกครอบงำเช่นนี้เราจะต้องรู้จักกำหนดชีวิตของเราเอง ว่าชีวิตนี้สิ่งที่เราต้องการในขณะนี้คืออะไรจะเดินไปทางไหนอย่างไรและสิ่งใดจะนำพาให้เราพบกับความสุขและความเจริญก้าวหน้าของชีวิต ตามที่ใจของเราได้วาดฝันไว้และเมื่อรู้ว่าอะไรคือจุดมุ่งหมายปลายทางและเราก็ควรสนใจไขว่คว้าและบรรลุเป้าหมายของชีวิตให้ได้

ผู้ที่รักความก้าวหน้าทั้งหลายแรงบันดาลใจที่ทำให้เราเกิด ความรู้ปัญญา ความเพียรอดทน และความกล้าหาญคือบันใดไต่สู่ความสำเร็จของชีวิตตามที่ตั้งเป้าหมายไว้ ควรประคับประคองตนให้ดำเนินชีวิตไปตามความเป้าหมายด้วยความระมัดระวังและตั้งฐานะของตนเองให้ได้ด้วยความซื่อสัตย์สุตจริตของตนเอง ถามถึงความฝันของตนเองที่หายไปตามที่เคยฝันเอาไว้ตอนที่จบมัธยมปลาย แต่อาจเป็นไปได้ว่าข้าพเจ้าจะเรียกคืนและทำความฝันให้ฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง เพราะข้าพเจ้าเชื่อว่าข้าพเจ้าต้องไปให้ถึงเป้าหมายของตนเองให้ได้ ความสำเร็จรอเราอยู่ทุกคนถ้าเราสามารถดึงหรือสร้าวแรงบันดาลใจของเราออกมา หรืออาจจะมองคนที่ประสบความสำเร็จแล้วเอาตามแบบอย่างเขา และบอกกับตัวเองว่าเราก็ทำได้และทำได้ดีกว่า ถึงแม้ว่าจะอายุมากแล้วก็ตามแต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคกับการศึกษา ถึงจะช้าข้าพเจ้าก็ภูมิใจ

เต่าถึงแม้จะเดินช้าแต่ก็ยังชนะกระต่าย

เพราะว่าเต่ามีความเพียรอดทน

เราเกิดมาเป็นคนทั้งทีต้องมีความเพียรอดทนสร้างฐานะที่ดีให้ได้

อาจารย์ได้อ่านแรงบันดาลใจของนักศึกษาทุกคนที่ส่งแล้วนะคะ ถือว่าเป็นการเริ่มต้นการเขียนทีดี เพราะเริ่มเขียนจากสิ่งที่ใกล้ตัว ก็คือ ความรู้สึก ความคิด ความฝัน ที่สำคัญแรงบันดาลใจทุกคนมีอยู่ในตัวเองอยู่แล้ว ที่จะเป็นแรงผลักให้ตนเองก้าวไปข้างหน้า เพียงแต่ หลายคนมองข้ามหรือไม่ใส่ใจกับสิ่งนั้นเท่าที่ควร

อย่างไรก็ตาม อาจารย์เชื่อว่า ทุกคนสามารถประสบความสำเร็จได้ เมื่อมีแรงใจ พลังใจที่สำคัญจากแรงภายในตนเองและคนในครอบครัว ซึ่งล้วนแต่มีคุณค่ามากกับความรู้สึกของนักศึกษาทุกคน เป็นกำลังใจให้นะคะ

นางสุพรรณิการ์ ไชยนิล

รหัสประจำตัว 53223551212

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

ความมุ่งมัน คือ จุดเริ่มต้น

แรงบันดาลใจ (Inspiration) เป็นพลังอำนาจในตนเองชนิดหนึ่ง ที่ใช้ในการขับเคลื่อนการคิดและการกระทำใด ๆ ที่พึง ประสงค์ เพื่อให้บรรลุผลสำเร็จได้ตามต้องการ โดยไม่ต้องอาศัยสิ่งจูงใจภายนอกก่อให้เกิด แรงจูงใจขึ้นภายในจิตใจเสียก่อน เพื่อที่จะกระตุ้นให้เกิดการคิดและการกระทำในสิ่งที่พึงประสงค์ และอาจจะเกิดจากการใช้คำสั่งหรือการขอร้องที่กระตุ้นความ กระตือรือร้นของ ผู้ตาม โดยชี้ให้เห็นคุณค่าแห่งความสำเร็จ ความใฝ่ฝันและแรงบันดาลใจ หรือทำให้ เกิดความเชื่อมั่น เหมือนเช่นปกติวิสัยของมนุษย์ส่วนใหญ่ ไม่ว่าสิ่งที่ตนกระทำนั้นจะยากสักเพียงใด ตนก็พร้อมที่จะฝ่าฟันอุปสรรคทั้งหลายสู่ความสำเร็จที่ต้องการให้จงได้ แม้จะต้องเสียสละบางสิ่งของตนเองไปบ้าง ก็พร้อมที่จะเสียสละได้เสมอ ถ้าจะช่วยนำมาซึ่งผลสำเร็จที่ต้องการนั้นได้จริง ๆ

ภายใต้สภาวะการของชีวิตที่ต่างต้องแข่งขันเพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่เราเรียกว่าความสำเร็จ แต่ใช่ว่าทุกคนจะสามารถก้าวไปยืนอยู่บนจุดสูงสุดนั้นได้ บ่อยครั้งที่เราได้พบเห็นความไม่ทัดเทียมกันของชีวิต ทั้งฐานันดร รูปสมบัติ ทรัพย์สมบัติ หรือต้นทุนทางความคิด ซึ่งแต่ละคนต่างพกพาทรัพยากรเหล่านี้มาอย่างไม่เท่าเทียมกัน แต่เหนืออื่นใดคือทุกคนต่างปรารถนา ที่จะก้าวไปให้ถึงซึ่งความสำเร็จของชีวิต ข้อเท็จจริงที่เราต่างรับรู้คือ โอกาสแห่งความสำเร็จของแต่ละคนนั้นมีไม่เท่าเทียมกัน แม้ว่าบางคนจะทุ่มเทแรงกาย แรงใจ แต่ก็ไร้ผล ขณะที่อีกหลายคนก็มุ่งมั่นค้นหาจนขาดสมดุลของชีวิต ทั้งชีวิตการทำงาน ชีวิตครอบครัว และเวลาที่เหลือส่วนตัวเพราะเราวัดค่าและนิยามความสำเร็จด้วยเงินตรา หลายคนจึงมุ่งค้นหาจนละเลยจุดยืนแห่งความถูกต้อง ผลลัพธ์ที่ตามมาคือความเห็นแก่ตัวที่เริ่มพอกพูนมากขึ้นในสังคมโดยไม่คำนึงถึงวิธีการให้ได้มาซึ่งความสำเร็จและเงินทอง ต่างเชื่อว่าทางลัดสู่ความสำเร็จโดยไม่ต้องลงทุนด้วยความพากเพียร และปราศจากความมุ่งมั่นนั้นมีอยู่จริง

ในส่วนของการดำเนินชีวิตของข้าพเจ้าเรื่องที่ยากที่สุดในชีวิตคือ ความมุ่งมั่นและความอดทน รวมถึงปัญหากับอุปสรรคที่อยู่ตรงหน้าเพื่อความสำเร็จที่ถาวรของชีวิต ซึ่งเป็นสิ่งที่ท้าทายมนุษย์ ข้าพเจ้าเองต้องพยายามต่อสู้กับแรงยั่วยวนของทางลัดแบบผิดๆ ที่มีเข้ามาอย่างต่อเนื่อง พร้อมหมั่นเพียรเพื่อเรียนรู้และพัฒนาตนเองทั้งเรื่องของการทำงาน และการเรียนรู้ตลอดเวลา เพื่อสร้างฐานรากแห่งความแข็งแกร่งทั้งในเรื่องของฐานะ การงาน เหนือสิ่งอื่นใดคือความเป็นอยู่ที่ดีของสมาชิกในครอบครัว โดยยังสามารถคงความฝันจนไปถึงความสำเร็จในชีวิตได้

ครอบครัวก็เป็นส่วนหนึ่งที่ที่คอยอยู่เคียงข้างข้าพเจ้าในยามที่ท้อแท้ เหน็ดเหนื่อย ซึ่งเมื่อเราเห็นบรรยากาศที่อบอุ่นก็จะกระตุ้นให้เรามีแรงกาย แรงใจ ที่จะใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างมีคุณค่า กำลังใจที่ดีก็จะก่อให้เกิดความความมุ่งมั่น ในอันที่จะทำสิ่งใด ๆ ให้บรรลุผลสำเร็จให้จงได้ ไม่ว่าจะต้องทุ่มเทแรงกาย แรงใจ และกำลังสติปัญญามากน้อยแค่ไหน ไม่ว่ามันจะต้องเปลืองเวลาเนิ่นนานสักเท่าใด และ ไม่ว่าจะยากสักปานใด ก็จะไม่ย่อท้อโดยเด็ดขาด เพื่ออนาคตที่ดีของทุกคนในครอบครัว

ความใฝ่ฝันอันสูงสุดของข้าพเจ้าคือการได้รับปริญญาบัตร ต่อพระพักตร์พระบรมวงศานุวงศ์พระองค์ใดพระองค์หนึ่งเพื่อเป็นเกียรติและขวัญกำลังใจในการดำเนินชีวิตของข้าพเจ้าและสมาชิกในครอบครัว ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจศึกษาต่อเพื่อเป็นการพัฒนาองค์ความรู้ และสานฝันของตนเองให้เป็นจริง ซึ่งเหนือสิ่งอื่นใดการที่จะทำทั้งสองอย่างได้ คือทั้งการเรียนที่ต้องควบคู่กับการทำงานด้วย ต้องอาศัยความมุ่งมันและความอดทนอย่างยิ่งยวด ซึ่งข้าพเจ้าได้ให้ปฏิญาณกับตัวเองไว้ว่าจะต้องศึกษาให้จบครบตามหลักสูตร หน้าที่การงานมั่นคง ความมุ่งมันเท่านั้นที่จะทำให้ก้าวไปสู่จุดหมายที่วางไว้ได้ ซึ่งข้าพเจ้าไม่เคยย่อท้อต่ออุปสรรคใดๆ แม้งานจะหนัก จะเหนื่อย หรือเรียนจะหนัก ภาระงานที่ได้รับมอบหมายจะมหาศาลเพียงใด ข้าพเจ้าก็พร้อมที่ฝ่าฟันอุปสรรคเหล่านั้นไปให้ได้ ข้าพเจ้าเชื่ออยู่เสมอว่าแม้อุปสรรคจะมากมายเพียงใดขอให้เรามีจิตใจที่มุ่งมันก็ย่อมที่จะก้าวข้ามอุปสรรคเหล่านั้นไปได้อย่างแน่นอน

ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ของชีวิตคือ การเติมเต็มองค์รวมในทุกๆ มุมของวงจรชีวิตที่ปฏิสัมพันธ์กัน โดยเกื้อกูลและมุ่งมัน ซื่อสัตย์ เหนือสิ่งอื่นใดคือความดี และบทสรุปของการมีชีวิตที่ดีคือ ความสุขกายสุขใจ เติมเต็มสติให้มองเห็นในสิ่งที่ถูกต้อง ยึดหลักข้อเท็จจริง จนเกิดปัญญาในการเรียนรู้และพัฒนาภูมิคุ้มกันของความพอเพียงเพื่อให้เกิดวิสัยทัศน์ในการทะนุถนอมคุณค่าเหล่านี้ให้เติบโตต่อเนื่อง อย่างยั่งยืน ที่สำคัญที่สุด ทุกชีวิตมีทางเลือก แต่ใช่ว่าทุกคนจะเลือกทางที่ถูกต้อง การมีวิสัยทัศน์อันทรงคุณค่าของชีวิตคือ การค้นพบภูมิคุ้มกันแห่งความสำเร็จของชีวิตที่แท้จริง

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จของข้าพเจ้า

นายสุเพียร ท คำวงค์

รหัสประจำตัว 53223551203

ความสำเร็จเป็นผลของนิสัยการคิด นิสัยไม่ใช่สัญชาตญาณ หากแต่เป็นปฏิกิริยาที่เกิดจากการทำซ้ำ ดังนั้น การคิดดี พูดดี ทำดี ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจะกลายเป็นนิสัยที่ดี ซึ่งเป็นนิสัยแห่งความสำเร็จ นักคิดผู้ยิ่งใหญ่ล้วนคิดตรงกันในประเด็นที่ว่า เราจะเป็นอย่างที่เราคิด เช่น

พระวจนะหนึ่งของ พระพุทธเจ้า คือ จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว

โซโลม่อน กล่าวว่า เพราะมนุษย์คิด ในหัวใจของเขา เขาจึงเป็นเช่นนั้น

คนเราจึงเป็นในสิ่งที่เราคิดและเก็บบันทึกลงในสมองเราไว้ คนที่ประสบความสำเร็จ คือ คนที่โปรแกรมเรื่องราวของความสำเร็จไว้ในสมองของเขาหรือเธอ ส่วนคนที่น่าสังเวชจะนำเอาแต่เรื่องแย่ๆ ใส่สมอง ดังนั้น ขอให้เราจงเป็น โปรแกรมเมอร์ เพื่อพัฒนาโปรแกรมด้วยตนเอง โดยพัฒนาแต่สิ่งดีๆ ไว้ในสมอง และหลีกเลี่ยงการนำเรื่องแย่ๆ ใส่สมอง โปรดจำไว้ว่า เราจะเป็นอย่างที่เราคิด

ดังนั้น จงตั้งใจให้แน่วแน่ในการนำเอาหลักการที่นำเสนอนี้มาปรับปรุงตนเอง เพื่อมุ่งไปสู่ความสำเร็จในชีวิต ตั้งแต่วินาทีนี้

คนส่วนใหญ่ยอมแพ้ตั้งแต่ก่อนที่จะพยายามในครั้งแรกด้วยซ้ำ เหตุผลที่เขายอมแพ้ก็เพราะกลัวอุปสรรคและความล้มเหลว ความจริงก็คือ ทุกเส้นทางสู่ความสำเร็จล้วนมีอุปสรรคและคนที่ประสบความสำเร็จมักจะล้มเหลวบ่อยกว่าคนที่ไม่ประสบความสำเร็จ แต่คนที่ประสบความสำเร็จจะมีความพยายามมากกว่า โปรดจำว่า ไม่มีใครเกิดมา ล้มเหลว มีแต่ ล้มเลิก เสียก่อน

คนที่ประสบความสำเร็จจะมีความคิดว่า ทุกปัญหามีทางแก้ แต่คนที่ไม่ประสบความสำเร็จมักจะมีความคิดว่า ทุกทางแก้มีปัญหา

สำหรับแรงบันดาลใจที่จะนำไปสู่ความสำเร็จของข้าพเจ้า ก็คือ ชื่อของข้าพเจ้า นายสุเพียร คำวงศ์ เป็นชื่อที่ได้รับมาตั้งแต่เกิด และชาตินี้ ข้าพเจ้าจะมีเพียงชื่อเดียวเท่านั้น เป็นชื่อซึ่งบิดา และมารดาของข้าพเจ้าเป็นผู้ตั้งให้ ถื่อว่าเป็นพรอันประเสริฐที่สุดในชีวิตที่ข้าเจ้าได้รับ เพราะว่าเมื่ออายุ 24 ปี ข้าพเจ้าเคยได้อุปสมบทเป็นพระ โดยได้ลาราชการไปบวช 3 เดือนเต็ม ที่วัดบ้านปรือคัน ตำบลปรือใหญ่ อำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ ได้ใช้เวลาในช่วงดังกล่าว ศึกษาธรรมะกับครูบาอาจารย์ จากหนังสือ ใบลาน และคัมภีร์พระไตรปิฎก ได้ฝึกปฏิบัติตนตามพระธรรมวินัย อย่างเคร่งครัด และหมั่นพิจารณาชีวิตตนเองอยู่เสมอ ๆ ครั้งหนึ่ง ข้าพเจ้าได้ตั้งปุจฉาวิสัชนากับตัวเองว่า ชื่อเราที่บิดา และมารดาของข้าพเจ้าเป็นผู้ตั้งให้มีความหมายว่าอย่างไร ? ขณะที่ได้นั่งสมาธิในอุโบสถนั้น ก็เผลอหลับไป และมีนิมิตได้ยินเสียงคนอ่านกลอนเป็นชื่อเราให้ฟัง มาว่า

สุ - ฟัง อ่าน ศึกษา วิทยาจนแตกฉาน

เพียร - ขยันมุ่งมั่นการชอบด้วยเหตุผล

คำ - พูด มโนกรรม มุ่งกระทำเพื่อปวงชน

วงศ์ - แห่งบุคคลดีมีคุณธรรม

ก็ได้สะดุ้งตื่นขึ้นมา และรีบจดลงกระดาษเก็บไว้ และท่องจำจนขึ้นใจ และได้ถือเป็นคติ และแรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จของข้าพเจ้ามาจนถึงปัจจุบัน

คนที่ประสบความสำเร็จในโลกนี้ กว่า 85% ล้วนแล้วแต่มิใช่คนเก่ง แต่เป็น คนดี ทั้งสิ้น คนเก่งมักจะมี อัตตา จะไม่ยอมปรับตัวเข้าหาโลก ไม่รับฟังความคิดเห็นของคนอื่น ไม่มีความกตัญญูรู้คุณ

ไม่ยอมรับการพัฒนาความรู้และสิ่งใหม่ๆ เราอาจใช้เวลาไม่กี่ปีพัฒนาตัวเราให้เก่งได้ แต่ ความดี

ต้องใช้เวลาหมั่นฝึกฝนอบรมตนเองชั่วชีวิต ดังนั้น จงพัฒนาให้ตนเองเป็นคนที่มีความรู้คู่ความดี

จึงจะบันดาลให้ชีวิตไปสู่ความสำเร็จได้อย่างแท้จริง

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

การที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ก็ถือว่าเป็นความโชคดียิ่งของคนเรา และการได้ทำความรู้จักกับสิ่งต่างๆที่ผ่านเข้ามาในชีวิต ก็ถือว่าเป็นสิ่งสำคัญที่เราจะต้องเรียนรู้ทำความเข้าใจ

แต่สิ่งที่น่าเสียดายเมื่อเราได้ชีวิตมาครอบครองก็คือ เมื่อมีการทำความรู้จักกับสิ่งใดๆแล้วเรามักคุ้นเคยสิ่งนั้นๆมากจนเกินพอดี ทำให้ชีวิตมีปัญหา จากสิ่งที่คิดว่าได้มาแล้ว

จะทำให้ตัวเรามีความสุขกลับกลายเป็นว่ายิ่งมีสิ่งต่างๆผ่านผ่านเข้ามาให้รู้จักมากเท่าใดก็มักจะเป็นปัญหา ให้เราต้องแก้อยู่เสมอข้าพเจ้าได้มองว่าชีวิตที่จะมีความสำเร็จได้นั้นจะต้องอาศัยปัจจัยหลายๆด้านมาคอยสนับสนุน จากบทเรียนที่ผ่านมาทำให้ชีวิตของข้าพเจ้าเสียโอกาสดีๆมาก็มาก เช่น ในเรื่องการเรียนแทนที่ข้าพเจ้าจะได้เรียนไปพร้อมกับเพื่อนๆแต่ก็ต้องมาหยุดชะงักลงตอนจบมัธยมตอนต้นแต่ข้าพเจ้าก็รั้นที่จะเรียนต่อ ก.ศ.น จนจบ ม.ปลายและได้มีโอกาสมาสมัคเรียนที่มหาลัยราชภัฏศรีสะเกษที่ข้าพเจ้าทำเช่นนี้ก็เพื่อต้องการประสบความสำเร็จในชีวิต ดั่งที่ข้าพเจ้าได้เห็นเพื่อนๆที่เคยเรียนด้วยกันมาพวกเขาเหล่านั้นเรียนจบได้เป็นครูอาจารย์ สิ่งที่เป็นแรงบันดาลใจให้แก่ข้าพเจ้าได้เห็นเพื่อนรุ่นเดียวกันประสบความสำเร็จในหน้าที่การงานข้าพเจ้าก็อยากเป็นหนึ่งในนั้นบ้าง ทุกวันนี้ สิ่งที่ข้าพเจ้าต้องการคือ ความรู้และปัญญาบวกกับใบปริญญาและสิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้ที่จะทำให้ข้าพเจ้าได้ในสิ่งที่ต้องการคือ กำลังใจจากคนในครอบครัวมีพ่อแม่ที่คอยห่วงใย มีสามีที่เข้าใจและลูกสาวที่น่ารักอีกคน เขาเหล่านี้เป็นยาชูกำลังให้แก่ข้าพเจ้าได้เป็นอย่าง ทุกวันนี่ปัญหาอุปสรรคมีรอบด้านแต่ข้าพเจ้าก็ไม่ท้อถอยกับอุปสรรคเหล่านั้นและที่สำคัญต้องอดทนอดกลั้นกับปัญหาที่เจอและความพากเพียรเป็นสิ่งที่รับประกันได้ว่าจะนำพาข้าพเจ้าไปสู่ความสำเร็จแม้พรสวรรค์หรือ อัจฉริยะก็ไม่อาจสู้ความพากเพียรได้ความขยันหรือจะสู้ความเพียรพยายาม

ไม่สำคัญว่าเราจะมาจากไหน สำคัญที่เราจะไปที่ไหนและที่ที่เราจะไปนั้นจะต้องถูกกำหนดด้วยตัวเราเองเราเป็นผู้ตั้งเป้าหมายนั้นเพราะเป้าหมายคือสิ่งที่เราจะไปให้ถึงเพื่ออนาคตของเราและครอบครัวจะต้องดีขึ้นอย่างเป็นลำดับไม่ว่าสิ่งที่เรากระทำนั้นจะยากสักเพียงใดข้าพเจ้าจะสร้างความมั่นใจว่าการเปลี่ยนแปลงนั้นจะนำมาซึ่งความสำเร็จสิ่งดีๆจะเกิดขึ้นเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงจงทำในสิ่งที่เชื่อจงเชื่อในสิ่งที่ทำ อย่านอนตื่นสาย

อย่าอายทำกิน

อย่าหมิ่นเงินน้อย

และอย่าคอยวาสนา น.ส.รัตนา พิมพร 53223551209 e-mail rattana1234 @ yahoo.co.th

ข้าพเจ้านางวลัยรัตน์ ทองวิจิตร

รหัสประจำตัวนักศึกษา 53223551202

เขียนเรียงความเรื่อง แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

แรงบันดาลใจ คือ ปัญญา ความกล้าหาญ และความเพียร ซึ่งเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ ที่จะทำให้คนหลายๆ คนไปสู่ความสำเร็จในชีวิตได้

ข้าพเจ้าก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ต้องการความสำเร็จในชีวิต เป้าหมายที่สำคัญที่สุดในชีวิตคือ ความรู้และสติปัญญา ความมีสติปัญญา คือ กุญแจดอกสำคัญที่จะทำให้หนทางชีวิตของมนุษย์แต่ละคนแตกต่างกัน คนมากมายวิ่งตามหาความมั่งคั่ง ความร่ำรวย ทั้งชีวิต แต่ไม่เคยเจอหลายคนดำเนินชีวิต และตายไปอย่างแร้นแค้น และขาดแคลนที่สุด ทั้งที่มีเงินมากมายในบัญชีธนาคาร

ชีวิตก็เป็นแบบนี้ธรรมชาติให้เวลาชีวิตมาจำกัดเท่ากันหมดเรามีสิทธิ์ที่จะเลือกว่าจะเอา อะไรใส่ไปในตะกร้าชีวิตของเราบ้าง ถ้าเราไม่ระมัดระวัง ตะกร้าชีวิตของเราซึ่งถูกจำกัดเวลากำลังความสามารถแรงกายแรงใจของเราก็จะหมดไป กับสิ่งที่ไม่จำเป็นของชีวิต เพราะฉะนั้นหน้าที่ของเราคือ รู้ให้แน่นอนว่าอะไรที่สำคัญกับชีวิต ไม่ว่าจะเป็นเวลา เงินทอง แรงกาย แรงใจ ความคิดสติปัญญาความรู้สึก เทพเจ้าแห่งปัญญาจะรู้ว่าเป้าหมายของชีวิต คือ ความสุขไม่ใช่เงินเราไม่สามารถใช้เงินซื้อความสุขได้ จิตใจคนเรามีระบบป้องกันตัวเอง เวลาที่ใจเราปวด เราทุกข์ เราเครียดไม่มีความสุข นั่นคือสัญญาณเตือนให้เราเปลี่ยนแปลงความคิด ความเจ็บปวดกำลังเตือนเราว่า เรากำลังมีความคิดความเห็นที่ไม่ถูกต้อง เราหยุดทบทวนใช้สติปัญญาที่มีชี้นำชีวิตเราไปสู่ความสำเร็จ การตั้งเป้าหมายชีวิตที่ผิด ย่อมพาชีวิตไปสู่วังวนของปัญหาที่ไม่มีจุดจบ

อะไรจะสำคัญเท่าการมีอิสระทางใจ การมีอิสระทางใจมีจิตใจที่ปรอดโปร่งในบ้านหลังเล็กพอตัว ควบคุมชีวิต ควบคุมการเงินของตัวเองได้ มีสมองเปิดกว้างเพื่อตนเอง เพื่อคนอื่นด้วยใจที่ไม่เครียดชีวิตเบาสบายไม่แบกหนัก

หลายคนอาจคิดว่าความสำเร็จของชีวิต คือใบปริญญา แต่สำหรับตัวข้าพเจ้าแล้ว ความสำเร็จของชีวิตไม่ได้อยู่ที่ใบปริญญา ความสำเร็จในชีวิตอยู่ที่ว่า คนๆนั้นทำให้คนในครอบครัว คนรอบข้าง และคนในสังคมยอมรับเราได้แค่ไหน เวลามีปัญหาอะไรเข้ามาในชีวิตเราๆสามารถแก้ปัญหา และสามารถยืนหยัดอยู่ได้ด้วยตัวเองต่างหาก

บทเรียนในชีวิตทำให้เรามีแรงผลักดันตัวเองไปสู่จุดมุ่งหมายที่ตั้งไว้ ให้ประสบผลสำเร็จ

ถ้าหากเหตุการณ์ ร้ายๆในชีวิตไม่เกิดขึ้นเราอาจจะ ไม่ได้ค้นพบว่าเราเป็นคนที่เข้มแข็งและมีความสามารถเป็นแม่ที่ดีของลูกได้

ชีวิตเราเป็นตัวอย่างให้ลูกได้ว่าในยามเกิดปัญหา เราสามารถลุกขึ้นมาสร้างชีวิตที่มั่นคงให้ลูกได้ ชีวิตคนไม่สมบูรณ์แบบหรอก แต่เราเรียนรู้และพัฒนาได้ทุกวัน

วิกฤติที่รุนแรงที่สุดในชีวิตเกิดขึ้นในเวลาที่เราคาดไม่ถึง ในที่ๆเราคาดไม่ถึง และจากคนที่เราคาดไม่ถึงเสมอ แน่นอนเพราะถ้าเราคาดถึงมันก็จะไม่รุนแรงที่สุดในชีวิต วิกฤติครั้งสำคัญในชีวิตของมนุษย์แต่ละคน ก็คือการถูกทำลายความมั่นคงแต่ละระดับ และมันก็คือกุญแจดอกสำคัญ เป็นพลังอันยิ่งใหญ่ นำพาเราไปสู่ความสำเร็จ

ข้าพเจ้าเชื่อว่าฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ ไม่มีใครหรอกที่ไม่เคยล้ม แต่ทำไมบางคนล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่ได้อย่างรวดเร็วแถมยังมีความสุขที่ยิ่งใหญ่ เป็นอิสระมีพลังทำประโยชน์ อย่างมีคุณค่ามีความหมายและงดงามกว่าเดิม มีกฎอะไรในโลกที่คนบางคนรู้แล้วทำให้ทั้งเหตุการณ์ ดีและร้ายกลายเป็นของขวัญที่ทำให้ชีวิตเราเติบโต และมีความสุขอย่างแท้จริงได้

เพราะฉะนั้นครอบครัว คนรอบข้าง และเหตุการณ์ร้ายๆ ทั้งหมดในชีวิตเป็นแรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่ที่ทำให้ข้าพเจ้า ประสบผลสำเร็จในชีวิตได้

แรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จในชีวิตของข้าพเจ้า

นางกัญญาภัค ศรีสิงห์

รหัสประจำตัว ๕๓๒๒๓๕๕๑๒๐๖

คนเราเกิดมาไม่มีใครพร้อมไปทุกอย่าง แต่เมื่อเราฝึกฝนและอบรมได้ก็จะประสบความสำเร็จในชีวิต การหาสิ่งที่จะทำให้ชีวิตของเราได้พบกับความสำเร็จย่อมต้องค้นหาให้ได้ว่าอะไรคือปัจจัยความสำเร็จหากแต่ความเพียรของตัวเรานั่นเอง

ข้าพเจ้าเกิดมาในครอบครัวที่มีฐานะปานกลางไม่ถึงกับยากจน บิดาและมารดาของข้าพเจ้ามีบุตรด้วยกัน ๒ คน ข้าพเจ้าเป็นบุตรคนสุดท้อง หลังจากที่ข้าพเจ้าเรียนจบชั้นประถมปีที่ ๖ ข้าพเจ้าก็ใฝ่ฝันอยากจะศึกษาต่อระดับมัธยมศึกษา มารดาของข้าพเจ้าจะไม่ให้ข้าพเจ้าไปศึกษาต่อเพราะช่วงนั้นพี่ชายของข้าพเจ้ากำลังศึกษาต่อระดับปริญญาตรี มารดาของข้าพเจ้าท่านบอกว่าถ้าศึกษาต่อทั้ง ๒ คนแล้วคงไม่มีปัญญาหาเงินมาส่งเสียให้เรียนทั้ง ๒ คนได้ แต่ด้วยความที่ข้าพเจ้าอยากที่จะศึกษาต่อทำให้ข้าพเจ้าเกิดความดื้อรั้นไปสมัครเรียนต่อด้วยตนเองจนได้ จำได้ว่าวันที่ข้าพเจ้าไปสมัครเรียนเป็นวันสุดท้ายของการเปิดรับสมัครเรียน ข้าพเจ้ายังมีความภาคภูมิใจในทุกวันนี้ที่ความดื้อรั้นของข้าพเจ้าเองทำให้ข้าพเจ้าสามารถจบมัธยมศึกษาตอนปลายมาได้

มารดาของข้าพเจ้าเป็นนคนหัวโบราณพอสมควร ชาวบ้านเราจะมีความคิดที่ว่าถ้ามีบุตรผู้หญิงเป็นคนสุดท้อง บุตรคนนั้นต้องอยู่กับพ่อแม่เลี้ยงดูท่าน มารดาของข้าพเจ้าท่านก็มีความคิดเช่นนี้ หลังจากที่ข้าพเจ้าจบชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๖ แล้ว ข้าพเจ้าก็อยากที่จะศึกษาต่อระดับปริญญาตรีแต่ด้วยความที่ข้าพเจ้าสงสารบิดาและมารดาของข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจึงตัดสินใจที่จะไม่ไปศึกษาต่อเพราะช่วงนั้นบิดาและมารดาของข้าพเจ้าท่านมีรายจ่ายค่อนข้างมากเพราะต้องส่งเสียให้พี่ชายของข้าพเจ้าที่กำลังศึกษาอยู่ระดับปริญญาตรี ข้าพเจ้าจึงขึ้นไปทำงานที่กรุงเทพมหานคร เพื่อที่จะได้ช่วยแบ่งเบาภาระตรงนี้ได้บ้าง เงินเดือนของข้าพเจ้าที่ได้จากการทำงานก็ส่งมาให้บิดา-มารดาของข้าพเจ้า บางเดือนก็ได้ส่งให้พี่ชายเพื่อใช้จ่ายในการศึกษาบ้างเท่าที่มี

บิดาและมารดาของข้าพเจ้าท่านเป็นคนที่ขยันและอดทนเป็นอย่างมาก ท่านประกอบอาชีพเกษตรกรรมและท่านก็หางานเสริมเพื่อที่จะได้มีรายได้มาส่งเสียค่าเทอมให้กับลูก ๆ บิดาของข้าพเจ้าท่านรับจ้างเลื่อยไม้สำหรับใช้สร้างบ้าน มารดาของข้าพเจ้าท่านทำขนมขายและท่านก็รับจ้างงานทั่วๆไปเงินทองที่ได้มาท่านก็จะเก็บออมไว้เพื่อจะได้ส่งให้กับพี่ชายของข้าพเจ้าใช้จ่ายในการศึกษาในแต่ละเดือน

พี่ชายของข้าพเจ้าได้รับการฝึกฝนที่ดีจากบิดา-มารดา และท่านเป็นแบบอย่างที่ดีให้กับลูกๆ ตลอดระยะเวลาที่ศึกษาอยู่พี่ชายของข้าพเจ้าตั้งใจศึกษา ขยันอ่านหนังสือเป็นอย่างมาก พี่ชายของข้าพเจ้าศึกษาระดับปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยรามคำแหง คณะนิติศาสตร์ ในความคิคของข้าพเจ้าข้าพเจ้าคิดว่าคณะนี้เป็นอะไรที่ยากมากเพราะเกี่ยวกับกฎหมายต้องใช้การท่องจำในแต่ละมาตรา แต่ด้วยความที่พี่ชายของข้าพเจ้าเป็นคนที่ขยันหมั่นเพียรพี่ชายของข้าพเจ้าจึงสามารถศึกษาจนจบภายในระยะเวลา ๔ ปี หลังจากที่ศึกษาจบและรับใบปริญญาแล้วพี่ชายของข้าพเจ้าก็ติดตามเกี่ยวกับการสอบบรรจุรับราชการทุกครั้งที่ศึกษามา ทุกครั้งที่เข้าสอบการแข่งขันพี่ชายของข้าพเจ้าก็ผ่านการสอบรอบแรกทุกครั้ง แต่ก็ไม่ผ่านตรงที่เรียกสัมภาษพ์ แต่พี่ชายของข้าพเจ้าก็ไม่ย่อท้อมีความมุ่งมั่นต่อไปและติดตามการสอบบรรจุมาเรื่อยๆ จนในที่สุดก็สามารถผ่านการสอบบรรจุและติดอันดับ ๑ ในจำนวนหมื่นคนที่เข้าสอบแข่งขัน

ปัจจุบันพี่ชายของข้าพเจ้ารับราชการเป็นตำรวจประจำอยู่ที่จังหวัดปทุมธานี พี่ชายของข้าพเจ้าก็ได้ประสบความสำเร็จในชีวิตแล้วและได้ทำงานในสาขาที่ตนศึกษามาตามที่หวังไว้และตัวของข้าพเจ้าเอง ข้าพเจ้าจะตั้งใจศึกษาให้จบปริญญาตรี จะขยันหมั่นเพียรและจะเอาแบบอย่างที่ดีจากพี่ชายของข้าพเจ้ามาใช้ในการศึกษาให้จบปริญญาตรีให้ได้ เพื่อความก้าวหน้าในชีวิตของข้าพเจ้าเอง บิดาและมารดาของข้าพเจ้าจะได้มีความภาคภูมิใจ

สิ่งที่จะทำให้ข้าพเจ้าประสบความสำเร็จในชีวิตได้ ส่วนหนึ่งขึ้นอยู่กับแรงบันดาลใจและแรงบันดาลใจในชีวีตของข้าพเจ้า คือ บิดา- มารดา และพี่ชายของข้าพเจ้าเอง คนเราทุกคนก็สามารถที่จะประสบความสำเร็จได้ขึ้นอยู่กับแรงบันดานใจของแต่ละคน

ความล้มเหลวทำให้เจ็บปวด แต่มันจะยิ่งเลวร้ายกว่าการไม่เคยทำอะไรให้สำเร็จเลย และในชีวิตเราไม่มีทางได้อะไรมาโดยปราศจากความพยายาม

เรียงความเรื่องแรงบันดาลใจสู่ความสำเร็จของข้าพเจ้า

โดยนาง วัฒนา แพงวิเศษ รหัสประจำตัว 522551211 ศูนย์เมือง ขุขันธ์

กาลเวลาผ่านไปสอนให้รู้ ชีวิตอยู่ต้องสู้จนสมหวัง

มีสิ่งใดในโลกนี้จะจีรังเท่า ความหวังของเราที่เฝ้าคอย

กลอนบทนี้มีความหมายให้ข้าพเจ้าตระหนักถึงความอดทน ในอุปสรรค วันเวลาการรอคอยที่หลายคนต้องประสบ แต่ก็อาจมีบางสิ่งบางอย่างที่จะทำให้ใครหลายคนมีกำลังใจที่จะก้าวไปดังใจฝัน นั้นคือสิ่งที่ข้าพเจ้าเรียกว่าแรงบันดาลใจซึ่งแต่ละคนอาจมีที่มาไม่เหมือนกัน ความหวังและปัญหาก็จะแตกต่างกัน

แม่เคยเล่าให้ฟังเมื่อครั้งข้าพเจ้ายังเด็กว่า ความอดอยากทำให้แม่ต้องพาพี่น้องออกของทานไปทั่ว แต่แม่ไม่เคยที่จะขอได้มาง่ายๆแต่แม่จะทำงานหนักเพื่อแลกอาหาร แล้วได้นำมาเลี้ยงครอบครัว ต่อมาแม่ก็ได้แต่งงานกับพ่อ ซึ่งพอจะมีที่นาอยู่บ้าง แต่พอก็ไม่เอาสมบัติจากย่าเลยสักนิด พ่อนั้นยกที่นาให้กับน้องสาวทุกคน โดยไม่แบ่งให้กับน้องผู้ชายเลยโดยที่พ่อคาดหวังว่าน้องๆซึ่งเป็นผู้หญิง จะเป็นผู้ที่จะดูแลพ่อแม่ในยามชรา จากนั้นพ่อก็พาแม่ย้ายตามญาติคนหนึ่งมาบุกเบิกที่ทำกินใหม่โดยญาติคนนั้นบอกว่าจะแบ่งที่นาให้ เมื่อบุกเบิกได้แล้ว ระยะเวลาหลายปีที่พ่อกับเพื่อนอีกสองสามคนช่วยกันถากถาง จนมีผืนนาจำนวนเกือบสองร้อยไร่ เป็นที่อุดมสมบูรณ์เหมาะแก่การเพาะปลูกอย่างยิ่ง แต่แล้วญาติคนนั้นก็เปลี่ยนไป ไม่แบ่งที่นาให้ดังที่เคยพูดไว้ ตอนครั้งย้ายครอบครัวตามมา แต่ถึงพ่อไม่ได้รับส่วนแบ่งจากญาติคนนั้น แต่ด้วยความประหยัดและอดออม ของพ่อกับแม่จึงพอมีเงินได้ซื้อที่นาเป็นของตัวเองอยู่แปลงหนึ่ง และด้วยความที่เป็นคนขยันของพ่อกับแม่ ที่สู้ทนทำงานหนักมาโดยตลอดหารับจ้างทุกอย่าง แม้ว่าแม่จะเพิ่งจะคลอดลูกได้เพียงสามวันแม่ก็ได้ออกรับจ้างหาบน้ำตำข้าว เพื่อขอแลกเป็นอาหารนำมาเลี้ยงลูก

ปัจจุบันแม่มีอายุร่วมเจ็ดสิบสาม ปี แล้วแม่มีลูกทั้งหมดหกคน คนโตเป็นผู้หญิง ไม่ได้เรียนหนังสือเพราะมีน้องหลายคน จึงต้องเสียสละให้น้องได้เรียนมากกว่า ในปัจจุบันพี่สาวเลิกกับสามีมีลูกสองคนและพากลับมาอยู่กับยาย ลูกคนที่สองของแม่ เป็นผู้หญิงได้เรียนหนังสือแค่ ชั้น ป.4ก็หยุดเรียน แล้วเข้าทำงานที่กรุงเทพฯ เพื่อหาเงินช่วยเหลือแบ่งเบาภาระ ของพ่อกับแม่และส่งให้น้องได้เรียนในระดับสูงขึ้น พี่สาวข้าพเจ้าได้ทำงานที่กรุงเทพฯ เรื่อยมา เป็นเวลาหลายปี ยังไม่แต่งงานมีครอบครัวพี่สาวของข้าพเจ้าจะส่งเงินมาให้ข้าพเจ้า และครอบครัวมาโดยสม่ำเสมอ

ลูกคนที่สามของแม่เป็นผู้หญิงมีโอกาสได้เรียนในระดับอนุปริญญา ทำงานเกี่ยวกับสื่อวิทยุอยู่ทางจังหวัดกาญจนบุรีปัจจุบันยังไม่มีครอบครัว

ลูกคนที่สี่เป็นผู้ชาย ในครอบครัวเรามีลูกชายเพียงคนเดียว เป็นพี่ชายที่เก่งมากแม้จะพลาดการสอบเข้าเรียนในอำเภอแต่พี่ชายไม่ละความพยายาม ที่จะศึกษาต่อให้สูงขึ้น โดยที่พี่ชายได้ตัดสินใจบวชเรียน เพื่อไปศึกษาต่อในตัวจังหวัด พี่ชายเป็นคนฉลาดและขยันศึกษาเล่าเรียนจนครูบาอาจารย์ชื่นชมและสนับสนุนให้มีรายได้จากการสอนเหล่าพระสงฆ์ในวัดและสอนนักเรียนในโรงเรียนแห่งหนึ่งในตัวจังหวัด ต่อมาพี่ชายก็สามารถสอบติดพระธรรมทูตสายต่างประเทศได้ และเดินทางไปเผยแผ่พระพุทธศาสนา ที่ประเทศ อเมริกาตั่งแต่ปีพ.ศ.2541 ในระหว่างนี้พี่ชายได้ศึกษาต่อจนสำเร็จปริญญาโท แล้วลาสิขาบท แต่ยังทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ของโรงพยาบาลแห่งหนึ่งอยู่ที่ประเทศ อเมริกาโดยที่ยังไม่แต่งงานมีครอบครัวและที่ผ่านมาพี่ชายก็จะส่งเงินมาให้ข้าพเจ้าเละครอบครัวมาโดยตลอด

ข้าพเจ้ามีน้องสาวคนหนึ่งเป็นคนสุดท้องน้องสาวของข้าพเจ้าเป็นคนเรียนหนังสือเก่งพ่อกับแม่จึงหวังที่จะส่งเสียให้น้องได้เรียนจนสำเร็จสมความตั้งใจ แต่เมื่อน้องของข้าพเจ้าได้เข้ามาเรียนหนังสือในเมืองหลวงตามลำพังหลายปี คนอยู่ทางบ้านไม่ทราบเลยว่าน้องจะใช้ชีวิตอยู่อย่างไรกับการเป็นนักศึกษา น้องจะติดต่อมาทางโทรศัพท์ก็เมื่อต้องการเงินเท่านั้น น้องจะบ่ายเบี่ยงที่จะเล่าให้ทางบ้านได้ทราบถึงความเป็นอยู่ ที่ในเมืองหลวงนั้นใช้ชีวิตอย่างไร จากการที่น้องเคยเป็นคนเรียนเก่งเรียนดี เดี่ยวนี้ผ่านมาหลายปีแล้วน้องก็ยังเรียนไม่จบ และยังไม่หางานทำเพื่อจุนเจือตัวเอง แต่ที่ผ่านมาพี่ๆจะส่งเงินให้ใช้ตลอด น้องยังไม่รู้จักที่จะช่วยเหลือตัวเองเลยแม้จะมีอายุ ผ่านวัยสามสิบกว่าปีมาแล้ว ทำให้พ่อแม่รู้สึกกังวลและผิดหวังมาก

ส่วนข้าพเจ้าเป็นลูกคนที่ห้าเป็นคนที่แม่กีดกันไม่ให้เรียนหนังสือ เพราะเคยได้รับอุบัติเหตุจากที่โรงเรียนทำให้ข้าพเจ้าเดินไม่ได้ไปหลายเดือนเมื่อหายดีแล้วข้าพเจ้าก็ดื้อหนีไปโรงเรียนหนีไปโรงเรียนทุกวันเมื่อกลับมาบ้านก็จะถูกแม่หยิกตีด่าทอว่าเป็นลูกที่ดื้อด้านไม่เชื่อฟังพ่อแม่ แต่ข้าพเจ้าก็อดทนจนจบชั้นประถมปีที่หก จึงตัดสินใจหยุดเรียนช่วยพ่อแม่ทำนาแล้ว เข้าทำงานกรุงเทพฯส่งเงินกลับมาให้ทางบ้าน ต่อมา ข้าพเจ้าก็ได้แต่งงานมีครอบครัวมีลูกสองคน แต่ก็ยังอาศัยอยู่กับพ่อแม่มาตลอด เมื่อยามมีลูกความรับผิดชอบที่มีให้ลูกนั้นทำให้ข้าพเจ้าเกิดความคิดอยากที่จะเรียนต่อข้าพเจ้าคิดว่าหากข้าพเจ้ามีพื้นฐานความรู้ที่หลากหลาย สามารถให้คำปรึกษาให้กับลูกอยากให้เขาได้คำตอบที่ ดี ถูกต้อง เหมาะสม หากพ่อแม่มีการศึกษาที่ดี จะมีส่วนช่วยส่งเสริมให้ลูกๆของข้าพเจ้าได้เจริญก้าวหน้ายิ่งขึ้น

แม้ว่าที่ผ่านมาอุปสรรคในการศึกษาของข้าพเจ้าจะมีมากมาย พื้นฐานการศึกษาของข้าพเจ้าอาจจะมีไม่เท่าคนอื่นแต่กำลังใจที่จะทำให้ข้าพเจ้า ได้ประสบความสำเร็จนั้นได้มาจากลูกและครอบครัว เมื่อนำมาผนวกกับความขยัน ความ มานะพยายาม ความ ตั้งใจจริง และความอดทน ของตัวข้าพเจ้าเอง ทำให้ข้าพเจ้าสามารถก้าวผ่านปัญหาต่างๆนั้นมาได้ดั่งบทกลอนที่ ข้าพเจ้าเคยท่องให้คนในครอบครัวฟังเป็นประจำว่า

สองเท้าก้าวไปข้างหน้า จะไขว่คว้าและดิ้นรน แม้จะผิดพลาดก็บางครั้ง

แม้จะผิดหวังก็บางหน แม้จะสับสนก็บางที เพราะถนนเส้นนี้ยาวไกล

อุปสรรคมากมายในทุกที่ ฉันจะก้าวไปเพื่อเธอนะคนดี จุดหมายที่ริบหรี่ต้องได้มา

ขอบคุณนักศึกษาทุกคนนะคะ ที่มีแรงบันดาลใจและค้นหาแรงบันดาลใจสำหรับตัวเอง ทุกคนจะเป็นกำลังใจให้พวกเราค่ะ และเราจะเป็นแรงบันดาลใจให้เพื่อนๆ ประสบความสำเร็จต่อไป แลกเปลี่ยนความสุข สร้างสรรค์เป็นสิ่งที่ดี

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท