เมื่อพบปัญหา จะแก้อย่างไร

เมื่อพบปัญหา จะแก้อย่างไร  

        วันก่อน ทำคลินิกเบาหวาน   ฉันทำหน้าที่ ซักประวัติ ผู้ป่วยกลุ่มน้ำตาลสูงมากกว่า 200 วันนี้แยกผู้ป่วยออกมาได้  20 ราย รู้สึกตกใจ ว่าทำไม ผู้ป่วยอำเภอเรา ควบคุมน้ำตาลไม่ค่อยได้ จะทำอย่างไรดีก็เป็นโจทย์ที่ให้เราแก้ปัญหากันต่อไป

       ก่อนอื่นฉันพยายามพูดให้คนไข้ เห็นความสำคัญของการควบคุมน้ำตาล ถ้าเราควบคุมไม่ได้ ไปเรื่อยๆ จะเกิดผลเสียอย่างไรบ้าง   และอธิบายให้คนไข้ ได้เห็นว่า ขนาดน้ำตาลก่อนอาหารที่เราเจาะ เป็นช่วงที่น้ำตาลควรจะลดลง แต่ถ้าพวกเรายังเกินสองร้อย ถ้าทานข้าวเยาะ  สองชั่วโมงหลังทานข้าวเป็นช่วงที่น้ำตาลสูงที่สุดน้ำตาลของแต่ละคนจะขนาดไหน 

      ฉันจึงยกตัวอย่างคนไข้คนหนึ่งที่น้ำตาลก่อนทานข้าว 240 แต่พอทานข้าวแล้ว  2 ชั่วโมงฉันเจาะให้อีกครั้งหนึ่ง น้ำตาลตั้ง 500  คนไข้รู้สึกตกใจว่าทำไมน้ำตาลถึงได้สูงขนาดนั้น ...  ทุกคนที่รับฟัง ก็เริ่มที่จะเข้าใจมากขึ้น ฉันเองก็ไม่รู้ว่าแต่ละคนจะควบคุมได้มากน้อยขนาดไหน .... เพราะปัจจัยที่ทำให้คนไข้ควบคุมน้ำตาลได้หรือไม่ได้มีหลายอย่าง

     ไม่ว่าจะเป็น ขาดยาเนื่องจากไม่มาตรวจตามนัด เนื่องจากลูกพาไปต่างจังหวัด ทำให้มาไม่ทัน ขาดยา ไป 1 สัปดาห์

      หรือบางคนแก่มากแล้ว ทานข้าวแซบหลาย  แล้วไม่ค่อยได้ทำอะไร นอกจากนั่งๆนอนๆ  (ก็ไม่รู้ว่าจะให้คนแก่ทำอะไรมากกว่านั้น)  บางคนควบคุมเรื่องอาหารการกินอยู่ตลอด แต่ก็ไม่สามารถควบน้ำตาลได้...

     พอเราเริ่มคุยกันและให้คนไข้เล่าให้ฟัง ฉันเองไม่เคยดุคนไข้ มีแต่จะให้กำลังใจคนไข้  พอเราให้เวลาและพูดคุย พร้อมทั้งรับฟังปัญหาของเขา สิ่งที่อัดอั้น    สิ่งที่อยู่ในใจที่ไม่เคยมีใครซักถาม  ไม่เคยมีใครเหลียวแล แม้แต่คนในครอบครัวก็พรั่งพรูออกมา พร้อมกับน้ำตาแห่งความทุกข์ใจ   บางคน ที่นา   ที่มีอยู่ถูกลูกเอาไปจำนอง แต่ไม่มีเงินที่จะไปไถ่คืนมา  ความทุกข์ที่อยูในใจมีผลให้ไม่สามรถควบคุมระดับน้ำตาลได้ 

     แต่ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะอธิบายอย่างไร  ทุกคนที่เศร้า ทุกคนที่มีความทุกข์  คุมเรื่องระดับน้ำตาลไม่ได้จริงๆ  ฉันได้แต่รับฟังและให้กำลังใจคนไข้  ฉันหวังว่าเมื่อมีผู้รับฟัง และเข้าใจเขา มันอาจจะช่วยบรรเทาความทุกข์ในใจเขาให้น้อยลง  และฉันหวังว่าต่อไปการควบคุมระดับน้ำตาลของคนไข้ จะดีขึ้น

   นี่คือตัวอย่างทีจะยังเป็นปัญหา และเป็นโจทย์  ให้เราไว้แก้ปัญหา ต่อไป และไม่มีวันจบ....

                            

[ครูรินน์]

ทุกคนที่เศร้า ทุกคนที่มีความทุกข์ คุมเรื่องระดับน้ำตาลไม่ได้จริงๆ

อันนี้เป็นเหตุและผลกันหรือเปล่าคะ

อยากได้ความรู้ค่ะ เพราะกำลังป้องกันตนเองไม่ให้เป็นเบาหวาน

ขอบคุณค่ะ

[ติ๋ม]

สวัสดีค่ะครูรินทร์ จากประสบการณ์ ในการดูแลผู้ป่วยเบาหวาน พบว่า คนที่ความทุกข์ ความเครียด

จะมีผลให้ควบคุมน้ำตาลไม่ได้ค่ะ ไม่ทราบว่าจะอธิบายเชิงวิชาการว่ายังไง แต่จะควบคุมไม่ค่อยได้จริงๆ ค่ะ

ถาเรายังไม่เป็น เบาหวาน แต่เป็นกลุ่มเสี่ยง ก็ขอให้ ออกกำลังกาย เป็นประจำ ควบคุมอาหารที่มีรสหวาน ทานน้อยลง

และควบคุมน้ำหนัก และตรวจสุขภาพ รวมเรื่องเจาะเลือด ปีละ 1 ครั้ง ก็จะทำให้เราสามารถป้องกันโรคเบาหวานได้แล้วค่ะ

[หมีพู]

คุณรู้หรือไม่... เบาหวาน ไม่หวานเหมือนชื่อ...

• คนที่เป็นโรคเบาหวานมีความเสี่ยงในการเกิดโรคหัวใจมากกว่าคนปกติ ถึง 2-3 เท่า

• ประชากรกว่า ๑๐๐ ล้านคนทั่วโลกป่วยเป็นโรคเบาหวาน โดยเฉพาะในเอเชีย มีจำนวนถึง ๕๐ ล้านคน

• เบาหวานถูกจัดให้เป็นสาเหตุของการตายเป็นอันดับ ๓ ของโรคไม่ติดเชื้อที่เป็นอันตรายถึงชีวิต

• ผู้ป่วยเป็นเบาหวานมีโอกาสตาบอด เนื่องจากจอประสาทตาเสื่อมสูงกว่าคนปกติถึง ๒๕ เท่า และมีโอกาสถูกตัดขาด เนื่องจากเกิดแผลตายเน่าที่เท้ามากกว่าคนปกติถึง ๔๐ เท่า

• ทุก 30 วินาที จะมีคนหนึ่งคนในโลกนี้ถูกตัดขาอันเนื่องมาจากโรคเบาหวาน

• อาการที่สำคัญ ของเบาหวาน คือ ปัสสาวะบ่อยขึ้น โดยเฉพาะกลางคืน ทานน้ำบ่อยขึ้น กินเก่งขึ้น แต่น้ำหนักลดลง แต่บางรายก็ไม่มีอาการ ตรวจพบโดยบังเอิญ

• วันที่ 14 พฤศจิกายน ของทุกปี ถือว่าเป็น วันเบาหวานโลก (World Diabetes Day)

• ผู้ที่มีอายุเกิน 45 ปี ควรตรวจระดับน้ำตาลเลือดเพื่อหาความเสี่ยงต่อโรคเบาหวาน ทุก 3 ปี

• การควบคุมเบาหวานที่ดี คือ สามารถ ควบคุมระดับน้ำตาลหลังงดอาหาร ได้น้อยกว่า 120 มก./ดล.

สนใจอ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://www.samitivejhospitals.com/allhealth_article_detail.aspx?id=405&lid=th