เขียนถึงคนบนฟ้า
อยากเล่าให้ฟัง
มีคนเคยบอกว่า ในชีวิตคนเรา ต้องมีบ้างที่จะได้รับการทดสอบเพื่อให้เรามีจิตใจที่แกร่งขึ้น มันไม่ได้ราบรื่นไปตลอดกาลหรอกนะ วันนี้หัวเราะพรุ่งนี้ร้องไห้ หมุนเวียนกันไป แต่มีใครไหมจะเข้าใจ ถ้าเขาไม่ประสบกับตัวเอง
เคยเห็นบางคนที่ไม่สามารถรับมือกับสิ่งที่เจอมาได้ จนทำให้เกิดผลกระทบกับงาน ยังคิดว่าทำไมนะ เขาไม่รู้จักแยกแยะเลย มันต้องได้สิ เรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวมันจะเอามาปนกันได้ยังไง มันไม่ได้... เพิ่งรู้ว่าจริงๆเราคิดผิดแล้ว
กำลังจะบอกว่า คนเราต่อให้เขาเข้มแข็งแค่ไหน แต่เมื่อมันมีหลายเรื่องประดังเข้ามาพร้อมๆ กัน ก็ทำให้สติแตกได้เหมือนกัน
เรื่องอะไร หรือที่ทำให้คนเราต้องรู้สึกได้ขนาดนั้น ต้องเป็นเรื่องที่เขาให้ความรู้สึกกับมันมากๆ แน่นอน คนเราให้ความสำคัญกับเรื่องราวต่างๆ ไม่เท่ากัน เรื่องที่เราแคร์มาก เราก็รู้สึกมาก เป็นธรรมดา
ความสัมพันธ์ ในครอบครัว สัมพันธภาพ ระหว่างกัน บางครั้ง มันมีแค่นิดเดียวที่ไปกั้นขวางคน 2คนให้ไม่มีโอกาสได้สื่อสารกัน ต่างคนต่างสื่อสานกันไปคนละทาง ต่างคนต่างคิดแตกต่างกันไปคนละขั้ว ทำให้ ไม่มีวันมาเข้าใจกันได้ ....ถ้าเราต่างไม่ยอมเข้าใจกัน
ในเมื่อไม่มีใครยอม ก็ต้องมีฝ่ายที่เจ็บ และเจ็บกว่าที่ได้รู้ว่า ความจริงแล้ว อีกฝ่ายไม่ได้รู้เรื่องราวอะไรด้วยเลย ไม่คิดว่าจะเป็นปัญหาด้วยซ้ำไป แน่นอนคนที่คิดมากกว่าย่อมต้องเจ็บมากกว่าเป็นธรรมดา
ถอยออกมาก่อนนะ ออกมาสักก้าว ถ้ายังมองอะไรไม่เห็นก็ถอยออกมาสักหลายก้าว แล้วค่อยมองไป มองไปด้วยใจที่เป็นกลาง หาข้อดี ที่มีมากมายของอีกฝ่าย แล้วกลับมามองข้อด้อย ที่มีไม่น้อย ของเรา แล้วมาชั่งกันใหม่ มันอาจทำให้เราคิดได้ มากขึ้น เมื่อได้คิดแล้วก็ใจเย็นขึ้นนะ
แล้วตอนนั้น เราทำไปได้อย่างไร เหมือนเด็กๆ เลยนะ คิดแบบเข้าข้างตัวเอง คิดแบบเกินข้อเท็จจริงไปไกล จินตนาการไปหลายร้อยโยชน์ ร้องไห้คนเดียว คิดคนเดียว เสียใจคนเดียว แล้วที่สุดก็เจ็บคนเดียว นั่นคือ รางวัลของคนคิดไกล แต่ไม่มีข้อเท็จจริง ไม่มีข้อมูลสนับสนุนเลย คิดไปเรื่อย เรื่อย เรื่อย..... จนเกือบทำให้ต้องฟุ้งซ่าน
รู้แล้วนะ ว่าการที่เราคิดฟุ้งซ่าน มันเกิดผลอย่างไร ดีหรือไม่ดี ทำให้คนอื่นต้องมารู้สึกอึดอัด กับท่าทีของเรา ไม่หรอกเราเองก็รู้สึกอึดอัด กับท่าทีของตัวเองเหมือนกัน มันเหมือนกับผู้ใหญ่ แต่แสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสม
เรามีความเครียด เรามีทางออกของการแสดงความเครียดได้มากมายหลายทาง แล้วทำไมไม่ทำ เก็บไว้ มันก็ต้องล้นเป็นธรรมดา ......
เขียนไดอารี่สิ ทำไมไม่เขียน เขียนไว้ให้ตัวเองอ่าน เขียนแล้ว มันก็เหมือนเราได้คุยกับเพื่อนนะ เพื่อนคนเดียวที่จะอยู่เคียงข้างเราเสมอ ไม่ว่า เราจะอยู่ในสภาวะ อารมณ์แบบไหน สุขหรือเศร้า เพื่อนจะอยู่เคียงข้างเราไปตลอด.. ไม่ว่าจะเกิดอะไร
อ่านหนังสือสิ อ่าน...อ่าน และอ่าน หนังสือมากมายมีไว้ทำไม มีไว้อ่านไม่ใช่หรือ
การอ่านหนังสือ บางครั้งทำให้เรายิ้มได้ทั้งน้ำตาก็ได้ นั่นไง ยังมีคนอีกหลายคนหลายชีวิต หลายครอบครัวที่เขาต้องผิดหวัง ต้องเสียใจ ไม่ได้ ในสิ่งที่หวังไว้ แต่เขายังสามารถประคองชีวิตอยู่ได้ อยู่กับสิ่งที่เขามี เพื่อสร้างสิ่งที่เขาหวังให้ได้สักวัน …
หรือ อ่านแล้วเราจะรู้ว่า ในโลกนี้ ไม่มีอะไรที่ได้มาฟรีโดยไม่แลกกับอะไรหรอกนะ แม้แต่...มิตรภาพ ถ้าเราไม่มีให้ใครก่อน คงจะหาความจริงใจจากใครได้ยากเหมือนกัน
ทุกวันนี้ โลกมันเปลี่ยนแปลงไปมาก ถ้าเราปรับตัวหมุนใจไปตามโลกไม่ได้ หรือไม่ทัน ก็ไม่ต้องไปตามมัน ขอแค่อย่าถึงกับหลุดจากวงโคจรไปก็พอ ...แค่รู้ให้เท่าทัน บางครั้งไม่จำเป็นต้องทำตามเขา เพราะว่าสิ่งนั้นมันอาจไม่ใช่ตัวเรา ไม่ใช่ตัวตนของเรา เราจะทำไปทำไม เราจะเป็นไปทำไมจริงไหม
กลับมาอยู่ในโลกแห่งความจริงดีกว่าไหม มันอาจมีหลายสิ่งที่ไม่เตะตา ต้องใจเรา แต่มันก็เป็นความจริง ความจริงที่
เราปฏิเสธมันไม่ได้ เราทำได้ อย่างเดียวคือยอมรับมัน อยู่กับมันแบบที่ไม่ต้องรู้สึกว่าต้องทน
บทเรียนชีวิต มันมีอีกหลายบทที่เรายังอ่านไม่ถึงมัน ไม่หน้าไหนก็หน้าหนึ่งที่เราต้องเจอสักวัน ตราบเท่าที่เรายังต้องอ่านและเรียนรู้ไปกับหนังสือเล่มใหญ่ที่สุดที่เรามี....โลกใบนี้ ......
peebah
28 /7/53
23 น
ความเห็น (18)
- สวัสดีค่ะคุณsubah
- เหตุการณ์เลวร้ายต่างๆ ความทุกข์ที่ถาโถมเข้ามาอาจทำให้เราซวนเซ แต่ถ้ามีสติไตร่ตรอง ค่อยหาทางแก้ไข ก็จะสามารถผ่านมันไปได้นะคะ
มาบอกว่าเห็นด้วยค่ะ
เพลงเพราะได้ใจ ได้มุมคิด
ขอบคุณค่ะ
"บทเรียนชีวิต มันมีอีกหลายบทที่เรายังอ่านไม่ถึงมัน ไม่หน้าไหนก็หน้าหนึ่งที่เราต้องเจอสักวัน ตราบเท่าที่เรายังต้องอ่านและเรียนรู้ไปกับหนังสือเล่มใหญ่ที่สุดที่เรามี....โลกใบนี้"
สวัสดีครับ แวะมาเยี่ยมชม บางส่วน ของหนังสือเล่มใหญ่ เล่มนี้ครับ...
แวะมาเรียนรู้ชีวิตครับ เรียนรู้ที่จะอยู่ต่อ
สวัสดีค่ะ
ขอบอกว่าอ่านแล้วมีความสุขมากค่ะ ขอขอบคุณที่เขียนให้อ่าน เพราะเรามีอะไร ๆ เหมือนกัน (เรื่องที่เขียน) แทบจะทั้งหมดค่ะ
และลงท้าย....ชื่นใจจริง ๆค่ะ ขอกลับไปอ่านอีกครั้งนะคะ
สวัสดีค่ะ
นั่งอ่านอยู่บนขุนเขาน้ำหนาวในวันที่ฝนริน มีความรู้สึกว่า สุขใจที่ได้อ่าน ชอบใจตรงที่ว่าเราปฏิเสธมันไม่ได้แต่ควรทำใจยอมรับมัน
ขอบคุณที่ให้แง่คิดในวันดีๆวันนี้ค่ะ
สวัสดี ค่ะkanchanasu
ขอบคุณที่แวะมาอ่าน มันเป็นสิ่งที่เราคิดเอาเองว่า แย่ แต่กลับไปมองอีกที มันไม่ได้ ขนาดนั้น เลยคิดว่า การถอยออกมา มองใหม่ คิดใหม่ ทำให้ เรารู้สึกดีขึ้นค่ะ
สวัสดี ค่ะ คุณkrutoiting
ชอบ เพลงนี้ ฟังแล้ว ทำให้คิดถึงคนบนฟ้า จริงๆ เคยดูหนังเรื่องนี้ โคตรรักเอ็งเลยที่โน๊ต อุดม แสดง ชอบมาก ทำให้ ได้คิดหลายอย่าง ฉากที่พระเอกนั่งคนเดียวที่เก้าอี้ สีแดงตัวนั้น....
การถอย ทำให้ เรารู้ว่า เรายังต้องการกันมากแค่ไหน
สวัสดีค่ะ คุณphornphon
ดีใจที่แวะมาค่ะ ยินดีที่รู้จักค่ะ โลกใบนี้ มีให้อ่านเยอะมากนะคะ มีความสุขมากมาย บนโลกใบนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดี ค่ะ คุณไฉน
ยินดี ที่แวะมาค่ะ ชีวิตยังมีให้เราเรียนรู้อีกมาก ถ้าเราไม่เบื่อชีวิตซะก่อน นะคะ ขอบคุณค่ะ
ยิ่งอ่านก็ยิ่งเข้าใจชีวิตมากขึ้น.....
ไม่มีอะไรดีไปกว่าต้องตั้งสติให้มั่น แล้วยึดเอาคำสอนจากธรรมะเป็นที่ตั้ง
เมื่อเราคิดได้ตามครรลองของหนังสือแต่ละเล่มเราก็จะดำเนินชีวิตได้อย่างปกติสุขและอย่างมีความสุข...
สวัสดี พี่ครูคิม ค่ะ
เราไม่ได้มาทักทายกันนานแล้วนะคะ ขอบคุณป้าคิมของเด็กๆ ที่มาเยี่ยม ช่วงนี้ มันมีเรื่องยุ่งยิ่งใจเล็กน้อยค่ะ ปัญหาอยู่ที่เราไม่ได้คุยกัน เรากลัวว่าถ้าเราเอ่ยก่อน แล้วเราจะเสียหน้า
แต่ตอนนี้ไม่แล้วค่ะ ได้บทเรียนมามากพอ ยังไงเราก็เจ็บอยู่ดี สู้เราบอกไปเลยว่าเรามีปัญหาอย่างไร อยากให้เขารู้ว่า เราอยากเห็นอะไรก็พอ เขาทำได้ หรือไม่ ไม่สำคัญ แค่เราบอกว่า เรารู้สึก อย่างนั้น ก็พอ นะคะพี่ครูคิม
ระลึกถึงอยู่เสมอ เมื่อ บังเอ็ญเปิดเจอ หน้าแรกที่มีชื่อ ครูคิม แม้ว่าไม่ได้เข้าไปทักทาย
แล้วค่อยเจอกันอีกนะคะ
สวัสดี ค่ะ คุณครู
น่าอิจฉานะคะ ได้นั่งอ่าน ในที่ที่ทำให้เรามีความสุข ในบรรยากาศดีๆ บนขุนเขาน้ำหนาว ในวันที่ฝนริน
ปฏิเสธไม่ได้ ในสิ่งที่เราเป็น และไม่อยากปฏิเสธที่เราเป็นแบบนี้ เพราะเราอยากเป็น
คนอื่นก็คงเหมือนกันกับเรานะคะ
ยินดีที่ได้ รู้จักค่ะ
สวัสดี ค่ะ ที่แวะมาอ่าน มันเป็นความรู้สึก ที่เรา อยากเก็บไว้ ว่า ครั้งหนึ่งเราเคยรู้สึกแบบนี้ และแก้ปัญหา ด้วยวิธีการนี้ เผื่อ คราวต่อไป จะได้ ไม่เกิดขึ้นอีก
ขอบคุณค่ะ
- แวะเข้ามาเรียนรู้ชีวิตค่ะ
- ชีวิตของแต่ละคนมีบทเรียนไม่เหมือนกันเลย
- จะเอาชีวิตคนหนึ่งไปเปรียบกับอีกคนหนึ่งไม่ได้
- บทเรียนชีวิต..เป็นหนังสือเล่มใหญ่เท่าตัวเรา..ที่เราไม่มีวันอ่านจบ..และหยุดอ่านไม่ได้
- ขอบคุณสาระดีๆที่นำมาแบ่งปัน..เพื่อร่วมกันเรียนรู้ชีวิตค่ะ
สวัสดี คุณกิ่งใผ่ใบหลิวค่ะ
ยินดี แลกเปลี่ยนประสบการณ์ค่ะ ปัญหาของแต่ละคนไม่เหมือนกัน วิธีการที่ได้ผลกับคนหนึ่ง อาจใช้ไม่ได้ กับอีกคน เป็นธรรมดา นะคะ
บางคราวเกิดปัญหาอีก เราคงมีทางอื่น ทางใหนอีก ที่ต่างไปจากเดิมก็ได้
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
นานแล้วนะที่ไม่ได้เข้ามาในนี้เลย คำว่า ไกลห่าง กับห่างไกล มันคงต่างกันนะ
ไกลห่างคงเป็นความรู้สึก ไกล... แล้วห่างกันไป
แต่ห่างไกล อาจจะอยู่ใกล้กัน แต่มันมีความรู้สึก..... ห่างกันไป เหมือนกับคำว่า ห่างใกล้ หรือเปล่า ไม่รู้นะ
ไม่ว่า จะห่างไกล หรือไกลห่าง เราก็ยังคิดถึง ความรู้สึกดีดี ที่เรามี ในพื้นที่
แห่งนี้เสมอมา และตลอดไป พื้นที่ที่ให้เราได้ รู้สึก ให้เราได้คิด หรือแม้แต่
เขียนความรู้สึกของเราได้อย่างอิสระ โดยไม่ทำร้ายใคร หรือแม้แต่ตัวเอง
ขอบคุณ gotoknow
กลับเข้ามาอ่านบันทึกของตัวเองได้รู้ว่าครั้งหนึ่งเราเคยรู้สึกอย่างไร. คิดอะไรดีเหมือนกันนะ. ขอบคุณการบันทึกที่ทำให้เราเรียนรู้จิตใจตัวเอง ขอบคุณพื้นที่นี้gotoknow