ความสุขในการใช้ชีวิต (ของฉัน) คงไม่ต่างอะไรกับคนอื่น ๆ เท่าไร เช้าก้อต้องไปทำงาน เลิกงานก็กลับบ้านเพื่อดูแลครอบครัว เป็นอย่างนี้อยู่ทุกวัน แต่ความสุขจริง ๆ ไม่ได้อยู่ที่เช้าไปทำงานเย็นเลิกงานกลับบ้านเท่านั้น ชีวิตส่วนใหญ่ของคนทำงาน ส่วนมากจะใช้ชีวิตในสำนักงานมากกว่าที่อยู่บ้าน ซึ่งในสำนักงานหนึ่งมีผู้คนมากมาย ร้อยพ่อพันแม่ (จริง ๆ แล้วที่ทำงานของดิฉันมีไม่ถึง 40 ด้วยซ้ำไป) ที่ไหนมีคนมากปัญหาก็มากเป็นธรรมดา ขึ้นอยู่กะตัวของเราเองว่าจะทำอย่างไรถึงจะมีความสุขกับการทำงาน ณ ที่ตรง นั้น การมองข้ามปัญหาก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่จะทำให้เรามีความสุขได้ พยายามไม่ทำปัญหาเล็ก ๆ ให้เป็นปัญหาใหญ่ เอาใจเค้ามาใส่ใจเรา มองโลกในแง่ดี หลีกเลี่ยงการปะทะ เท่านี้ในวันหนึ่ง ๆ ก็ทำให้เรามีความสุขได้ ถึงจะไม่มากมายแต่ก้ไม่ทำให้เราเป็นทุกข์ ถ้าเรามัวแต่สนใจปัญหาที่อยุ่รอบตัวเรามากเกินไป ลำพังแค่งานที่ต้องรับผิดชอบแต่ละวันก็สร้างความเครียดให้พอประมาณอยู่ ถ้าเราคิดดีกับคนอื่น อย่างน้อยเราก้อมีความสบายใจ ไม่คิดร้ายกับผู้อื่น ถ้าให้ดี ถ้าหากมีโอกาสก็ให้ความสุขกะคนอื่นบ้าง
เห้นด้วยครับ สังคมหนึ่งสังคมอาจมีความหลากหลาย มากมายในเรื่องราวต่างที่ผ่านเข้ามาในแต่ละวัน ต้องเดินหน้าเผชิญมันต่อไปครับ
คุณตุ๊กกี้ คิดได้ดี ทำได้ดีแล้วครับ
ที่เล่ามาเนี่ย...ปลงแล้วใช่มั้ยจ๊ะ พี่ตุ๊ก ส่วนของหนูอย่าพูดเลย เรื่องมันเศร้าอ้ะ 5555++++
เห็นด้วยนะพี่ tukky ถ้าทุกคนทำได้อย่างที่พี่ทำชีวิตในการทำงานและที่ทำงานคงจะน่าอยู่มากๆ เลยนะ พี่เขียนได้ดีมากเลยนะนี่แค่เริ่มมีบล็อคเป็นของตัวเองนะ