ใบไม้...ร่วงโรย
ใบไม้แห้งร่วงโรยลงบนพื้น
มิอาจยืนสวนกระแสอันไหลเชี่ยว
จากใบอ่อนสีเขียวไหวปราดเปรียว
ร่วงหล่นเดี่ยวเดียวดายไร้เพื่อนใจ
เคยหลอกล้อเย้าเล่นกับผีเสื้อ
เคยเอื้อเฟื้อให้มดน้อยคอยไต่เร้น
ถึงวันหนึ่งจำจากด้วยจำเป็น
มิอาจเห็นใบไม้เดิมอันงดงาม
พรพล
๑๔ กรกฎา ๕๓
๑๒.๔๔
ความเห็น (11)
แค่ใบไม้คุณเก็บมาสอนได้เยี่ยมครับ
สวัสดีท่าน เบดูอิน ครับ
ขอบพระคุณที่แวะมาเยี่ยมชมนะครับ...
เปรียบได้ดังชีวิตคน.....
เกิดแก่เจ็บตาย สูญสลายหายไป
ใบไม้ร่วงโรย...คนร่วงลา...
ชิวิตเหมือนใบไม้ ต้องปลิวไปไม่แปรผัน ความแก่ของชีวัน... ผ่านพริ้วไปเหมือนไม้ปลิว
ใบไม้ ผลิออก ชูชื่น
เปรียบดัง วันคืน เริงร่า
ใบไม้ เหี่ยวเฉา โรยรา
มีค่า เพียงหล่น ลงดิน
ยังมี คุณค่า รู้ใช้
เปรียบได้ ดังดิน ปุ๋ยสิน
ใบไม้ ล่วงหล่น ลงดิน
หมดสิ้น หมดรู้ หมดปัญญา
ใบไม้ที่ล่วงหล่นนี้ หากแต่เกิดขึ้นและเติบโตด้วยการที่มีต้นไม้ใหญ่เป็นที่หล่อเลี้ยง ยามปลิดปลิวได้ช่วยลงบนพื้นถิ่นอาศัย ให้มดหนูหมู่แมลงมาชอนไช ได้เป็นประโยชน์ให้กับต้นไม่งาม.....
...
เข้ามาอ่านใบไม้หวต้องแรงลม ปลิดปลิวล่วงหล่นบนผืนแผ่นดิน.....ครับ
สวัสดีท่าน krugui ครับ
"เปรียบได้ดังชีวิตคน.....
เกิดแก่เจ็บตาย สูญสลายหายไป
ใบไม้ร่วงโรย...คนร่วงลา..."
ขอบพระคุณครับ...
สวัสดีคุณ ศิรินทร ครับ
"ชิวิตเหมือนใบไม้ ต้องปลิวไปไม่แปรผัน ความแก่ของชีวัน ผ่านพริ้วไปเหมือนไม้ปลิว"
ขอบพระคุณที่มาเยี่ยมพร้อมข้อคิดนะครับ...
สวัสดีท่าน ครูอ้อย ครับ
"ใบไม้ ผลิออก ชูชื่น
เปรียบดัง วันคืน เริงร่า
ใบไม้ เหี่ยวเฉา โรยรา
มีค่า เพียงหล่น ลงดิน
ยังมี คุณค่า รู้ใช้
เปรียบได้ ดังดิน ปุ๋ยสิน
ใบไม้ ล่วงหล่น ลงดิน
หมดสิ้น หมดรู้ หมดปัญญา"
ขอบพระคุณท่านครูอ้อย ที่นำบทกวีมาฝากครับ...
สวัสดีท่านเนิ่มครับ
ทุกสิ่งล้วนยังประโยชน์ต่อกันนะครับ
อยู่ที่ว่าเราจะเห็นมันหรือไม่...
สวัสดีค่ะ คุณพรพล
ทุกสิ่งมีเกิดและมีดับ เหมือนใบไม้เมื่อยังเขียวสด ยังให้ร่มเงา ให้คุณค่าต่อสิ่งมีชีวิตอื่น แม้จะเหยี่ยวแห้งก็ยังเป็นปุ๋ยบำรุงดิน
แล้วชีวิตคนเราเล่า เมื่อยังมีชีวิตอยู่ได้สร้างประโยชน์ให้กับใครบ้าง และเมื่อจากไปมีคุณค่าอะไรให้คนอยู่เบื้องหลังได้ระลึกถึง