ปัจจุบันคนเราเห็นว่าเรื่องของกฏหมายเป็นเรื่องที่ซับซ้อนยุ่งยาก เวลามีปัญหาที จะต้องวิ่งไปหาทนาย ไปหาตํารวจ ซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าเราต้องการที่พึ่ง เพราะเราไม่มีความรู้ในเรื่องต่างๆเหล่านี้ แต่แท้ที่จริงแล้ว กฏหมายมิใช่เรื่องยากเลย หากเราเปิดใจยอบรับและพร้อมทําความเข้าใจกับมัน ไม่มีอะไรที่ยากเกินความพยายามหรอกครับ ดังนั้นเราลองมาดูกันว่ามันจะยากอย่างที่คิดหรือเปล่าครับ
ตัวอย่าง คำพิพากษาศาลฏีกา395/2538
มาตรา 143 ทรัพย์นอกพาณิชย์
ที่ดินที่จำเลยขายให้แก่โจทก์ที่ 1 บางส่วนเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินที่สงวนไว้เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินโดยเฉพาะ จึงเป็นทรัพย์นอกพาณิชย์ซึ่งไม่อาจซึ่งขายกันได้ สัญญาจะซื้อจะขายและสัญญาซึ้งขายที่ดินส่วนดังกล่าว จึงมีวัตถุประสงค์เป็นการต้องห้ามชัดแจ้งโดยกฎหมายเป็นโมฆะ เท่ากับว่าจำเลยไม่เคยทำสัญญาจะซื้อจะขายที่ดินส่วนดังกล่าวกับโจทก์ที่ 1 จึงไม่มีสัญญาจะซื้อจะขายหรือสัญญาซื้อขายที่ดินส่วนดังกล่าวที่จำเลยจะต้องรับผิดในการรอนสิทธิ
คำวินิจฉัย ประมวลกฎหมายอาญามาตรา 143 ทรัพย์นอกพาณิชย์ หมายความว่าทรัพย์ที่ไม่สามารถถือเอาได้และทรัพย์ที่โอนแก่กันมิได้โดยชอบด้วยกฎหมาย
จากกรณีข้างต้น จะเห็นได้ว่า การซื้อขายที่ดินบางส่วนเป็นสาธารณสมบัติของแผ่นดินตามหลักกฎหมายไม่สามารถทำการซื้อขาย หรือการโอนกรรมสิทธิ์ให้แก่กันได้ เพราะเป็นสมบัติของส่วนรวม
(อิลชาอัลลอฮฺ) เดี๋ยวโอกาสหน้าจะมีมานําเสนอต่อเรื่อยๆครับ