เจาะเลือดแบบไหนดี
เช้านี้ไปเจาะเลือด เพื่อดูภาวะไทรอยด์ ได้เจาะเป็น คนที่ 27
ระหว่างรอมีผู้ป่วยหญิงจากแสมดำ กทม.มารอตรวจโดยจนท. รถนำมาส่ง
แล้วจากไป ก่อนจากไปทำหน้าที่เข็นรถผู้ป่วยรายใหม่ ได้หันมายิ้มแล้วพูดว่า
จนท.ก็ช่วยได้เท่านี้ อยู่ไม่ได้ คนไข้รอคิวให้เข็นยาวเลย
ฉันขยับเข้าไปคุยกับผู้ป่วยทราบว่าไม่มีญาติมา
ท่าทางอิดโรย บ่นปวดหัว มึน
ไม่รู้จะช่วยอย่างไร ผู้ป่วยคงอดน้ำ และอาหารมาเช่นเดียวกับฉัน
ท้องเริ่มร้องดังๆเพราะเมื่อวานอาหารที่ตกถึงท้องมื้อสุดท้ายคือ
มื้อกลางวัน แต่ยังคงดื่มน้ำจนถึง 2 ทุ่ม
ป้าคงหิว จึงให้กำลังใจ และช่วยเข็นรถให้เดินหน้าไปหาจนท.เจาะเลือด
ก็พอดีถึงคิวรับหลอดเก็บเลือดของเบอร์ 27 ต้องไปยืนรอประมาณ 5 นาที
รับขวดเจาะ และใบแจ้งรับผลแล้วก็เดินเข้าห้องเจาะ
เห็นพี่ซิมมือโปรไม่ว่าง ก็เลยต้องไปนั่งที่โต๊ะเจาะ หน้าใหม่
เป็นเด็กผู้หญิงรุ่นๆ ท่าทางไม่ค่อยมั่นใจตัวเองนัก
นึกในใจ โอ้นี่คงเป็นวันแรกของมือใหม่หัดเจาะแน่เลย
เมื่อนั่งลง ยื่นแขนซ้ายวางบนเบาะน้อย
ก็ถูกมือใหม่ใช้นิ้วจิ๋มๆๆบริเวณหลอดเลือดที่แขนพับ
ยังไม่ทันมองว่ามือใหม่จับเข็มสวมที่สลิ้งตอนไหน
แต่ดูเหมือนดันหลอดไม่สุด
จะเอ่ยปากเตือนแล้วแต่ช้ากว่ามือใหม่
เธอลงเข็มจึง อูยยยยเจ็บ
นึกแล้ว แต่ก็มองอย่างเข้าใจ
ใหม่ๆก็เป็นอย่างนี้เอง ต่อไปจะนิ่มเอง
จ้องมองเลือดที่ดูเหมือนไม่ไหลเข้าเข็ม
นึกได้เลือดคงเข้ม
นี่ถ้าเป็นมือเจ้าหลานสาวหละก็อยู่เลย
ขานั้นชำนาญจริงๆ
วันนี้ไม่ได้มาเจาะให้อา ไม่เจอหน้าเลยคงขึ้นเวร
คิดไปดูไป อ๊ะๆๆๆดันสลิ้งเข้ามา
เอ้าโช๊กสะแล้ว อย่างนี้หลอดเลือดแตกกระจายแน่
ทำอย่างนี้ถึง 4 ครั้ง
ต้องบอกมือใหม่ว่า"ใจเย็นๆนะหนู ค่อยๆดึงเข็มช้าๆ
แล้วอย่าดันเข็มเข้าช้าๆเลือดมันข้นนะ
ขืนทำเช่นนี้อีกเลือดหนีเข้าหลอดเลือดฝอยหมด ไม่รู้จะขำดีไหม
เฮ้ย...ไม่น่าพูดเลย ดูเด็กหน้าซีด และลุกขึ้นยืน
ตั้งท่าใหม่
เอาเข็มออกมาใหม่ก็ได้หนู แล้วมาเจาะแขนขวา
แต่มือใหม่ไม่ทำตาม
ดันเข็มเข้าไปใหม่
แล้วดึงออกมาช้าๆ..น่าเห็นใจจริง
เลือดมันไม่ไหลออกมา
ดูหน้ามือใหม่แล้วสงสาร
พอเถอะลูกไม่ได้เจ็บ หรือกลัวอะไรมากมายนะ
ชินแล้วกับการเห็นเลือด เลืดแค่นี้พอไหม
บอกให้เขาใช้น้อยๆ ประหยัดๆหน่อย
รวมแล้วมือใหม่ดึงเข็มเข้าๆออกๆ 5 ครั้ง
ดูถ้าจะท้อ และหวั่นไหวซะด้วย
ได้เลือดไปน้อย เพราะเลือดข้นมาก
รับผลเลือด 3 โมงเย็น
กลับขึ้นไปประชุมคณะกรรมการชุมชนงานอาสาชั้น 7 ถึง 4.30 โมงเย็น
นึกได้ต้องไปรับยา ฝากน้องคูรๆห้องเภสัชให้ช่วยรับยาแทน
และจะลงมาเอาตอน 4 โมงเย็น
ไม่ทันแล้ว แหม่มโทรที.. ให้ใครไปรับยาที่คูณๆแล้วเอายามาฝากที่ห้องสังคม
เดี๋ยวคูณรีบกลับบ้านจะไม่ได้ยา
ประชุมเลิก แล้วลงมาที่ห้องสังคมฯ
ยายังเดินทางมาไม่ถึง
น้องยุ้ยไปรับยาแทน
กว่าจะได้มาก็เกือบ 5 โมง
พร้อมแจ้งผล เห็นแล้วก็ขี้เกียจอ่าน
ก็เป็นแบบนี้ ไม่ตัวใดตัวหนึ่งมักโด่ขึ้นมา แต่คราวนี้กินไขมันเยอะ ผลออกมาแบบนี้
มีภาวะเลือดจางเล็กน้อยหมอบอก ต้องกินผักใบเขียวมากหน่อย
T3 2.35
Free T4 1.69
TSH 0.0008
Cholesterol 229
triglyceride 148
HDL Cholesterol 55
LDL 144.4
ดูวันนี้มันยุ่งเหยิงยังไงชอบกล
แล้วทุกอย่างก็ผ่านไป
งานชุมชนสรุปการทำงานในครั้งต่อไปเรียบร้อย
งานประชุมแกนนำเสนอให้เส็จภายในเดือนนี้
วันที่ 2-3ส.ค จัดงานGIVE AND TAKE ที่รร. เด็กจาก 7 รร.จะมาร่วมกิจกรรม
เชิญคณะกรรการชุมชนในวันนี้ร่วมกิจกรรม
วันที่4-5สค.ไปเพชรบุรีที่แก่งกระจานรีสอร์ท
ความเห็น (7)
ไม่ได้กลัวเข็ม แต่กลัวพยายาม เด็กๆๆมาทำกิจกรรมอะไรบ้างที่โรงเรียนตั้ง 7 โรง มากจริงๆๆ
ความพยายามอยู่ที่ไหน.....อิอิ
เดี๋ยวนี้ก็ชินเหมือนกันค่ะ กับการเจาะเลือดไปตรวจ
แต่แบบพี่ต้อยติ่งยังไม่เคยเจอเลยค่ะ
แผนการทำงานยุ่งจริงๆด้วยพี่
มีความสุขกับการทำงานนะคะ
เรียนน้องอ.ขจิต
เด็กๆจำนวน 70 คน เข้ารับการฝึกอบรมให้เป็นจิตอาสา
ให้รู้จักและสามารถ GIVE AND TAKE ได้
โดยเริ่มจากตัวเอง ครอบครัว และสังคม
นำเสนอในรูปแบบกิจกรรม
จัดเป็นฐานเรียนรู้ และสรุปกิจกรรม
กลางคืนมีกิจกรรมดูอารมณ์ค่ะ
ก็คิดขึ้นมา แล้วปรับใหม่หลังจากทดลองใช้
กับจิตอาสาน้อยรุ่นก่อน
หลังจากเข้าร่วมกิจกรรมแล้ว
เราจะติดตามผลเพื่อ
TAKE AND GIVE เด็กค่ะกลับกัน
เพื่อเติมเต็ม เติมฝัน เติมพลัง
น้องมีไอเดียอะไรรบกวนเสนอชี้แนะด้วยนะคะ
จัดขึ้นในวันที่ 2 และ3 ต้นเดือนสิงหานี้ค่ะ
พี่อยากชวนเพื่อนสมาชิกgotonowมาช่วยกันสานฝันให้เด็กๆ
แต่เเกรงใจด้วยสถานที่พัก
พี่ไปลิงค์กับสังคมสงเคราะห์โรงพยาบาลมีน้องจุ๊กับแหม่มน้องนุ้ย
และกลุ่มแกนนำบอกว่าจะหอบถุงนอนมาคนละใบ
วันที่ 4 เดินทางอย่างไร
พี่ว่าจะไปขึ้นรถที่อนุสาวรีย์
เห็นเดียวบอกว่าถึงแก่งเลย
ก็โอนะ ขอบคุณค่ะ
พี่ต้อยค่ะ ตอนเด็กๆ จำได้ว่า เวลาฉีดวัคซีน ที่รร. ต้องมีคนแอบไปหยบ ห้องน้ำทุกที ก็คนกลัวเข็ม กว่าจะทำใจได้
ไม่เหมือนเจ้าของคห.๑ ขออมยิ้มหน่อยนะคะ ไม่กลัวเข็ม แต่กลัวยม(พยา)บาล อดฮาไม่ได้ ..
ส่งใจไปนอนกลางแจ้ง ใส่ถุงนอน คงได้บรรยากาศมากๆ ค่ะพี่ต้อย
น้องปูคะ พี่เคยกลัวเพราะตอนเด็กๆเคยถูกฉีดยาที่สะโพก
มันเสียว เพราะมองไม่เห็น
แต่เดี๋ยวนี้ไม่กลัว
เพราะเห็นเข้มฉีดยา
ขอบคุณค่ะ
- เอามาฝากครับ
- เย้ๆๆๆ
- แล้วพบกันครับ
- ทีเดียวถึงแก่งครับ
- http://portal.in.th/kha-ku/pages/9678/