การไปฝึกประสบการวิชาชีพครู ทำให้รู้ว่า ตัวเองไม่มีความรู้อะไรเลย สิ่งที่เคยเรียนมันหายไปกับกาลเวลา
แล้วนี่เราจะสอนนักเรียนได้รึเนี่ย? เราจะให้อะไรกับเค้าได้บ้างเนี่ย?
เครียดอยู่ประมาณครึ่งวัน คิดไปถึงว่า เลิกคิดเป็นครูซะดีกว่ามั้ง เฮ้อ....................
อยู่ ๆ ก็ไม่รู้ว่าพลังมันมาจากไหน (สงสัยได้ฝึกสมาธิจากทำโยคะ หรือได้เห็นหน้าน้องหนูดี หรือบุญจัดสรร อิอิ ไม่รู้เหมือนกันคะ) เกิดความคิดว่า ไม่ได้สิ ปล่อยไปไม่ได้แล้ว เราจะต้องศึกษา เราจะต้องรู้จริง
พอได้ทบทวน ได้ศึกษา ได้ถามครูพี่เลี้ยง แบบนั่งสนทนา ถามคำถามทุกอย่างที่อยากถาม ครูพี่เลี้ยงก็ใจดี ตอบคำถามทุกอย่างให้หมด พอเข้าใจก็พบว่า เราเข้าใจอะไร ๆ ได้ดีขึ้น แบบแท้จริง และนำไปใช้ได้ ที่ผ่านมาเราถูกสอนแบบในหนังสือ แล้วในใจเราก็ไม่เคยเชื่อสิ่งที่ครูสอนเลย
เช่น ครูบอกว่า เตารีดนี่กินไฟนะเธอ (ในใจก็จะนึกว่า จริงดิ ซึ่งมันไม่นำไปสู่การตระหนักว่าต้องประหยัดเลย)
แต่วันนี้ ได้ดูสื่อการสอนของครูพี่เลี้ยง มันได้เห็นของจริง ก็เชื่อแล้วก็ตระหนักคิดว่าจะลดค่าไฟจะทำไงบ้าง แล้วก็มั่นใจว่านักเรียนที่ได้ดูด้วยก็เข้าใจเหมือนกัน
อาจารย์พี่เลี้ยงพูดคำนึงว่า "จะเป็นครูสอนให้ดี ต้องเริ่มคิดแบบนี้ ว่าเราไม่เก่ง เราก็จะหาวิธีที่ทำให้เราเข้าใจได้ เพื่อเด็กจะเข้าใจได้ด้วย แต่คนที่เก่งแล้วนั้น ก็มักจะคิดว่าเด็กเข้าใจแล้ว"
เพราะฉะนั้น จะไม่ปล่อยให้ตัวเอง ไม่มีความรู้เด็ดขาด
เอากับเค้าสิ คนเพี้ยน........................................
ปอลอ. บันทึกนี้ยาวจัง ตั้งใจว่าจะไม่บันทึกยาว กลัวคนอื่นเข้ามาอ่านแล้วรีบผ่านไป (ที่จริงเวลาเราเจอบันทึกยาว ๆ เราก็ผ่านของเขาไปไง ก็เลยกลัว อิอิ ) แต่ก็มีอย่างน้อยคนนึงที่อ่าน คือตัวเราเอง
/////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เป็นความคิดที่เยี่ยมมากเลยครับ เป้นกำลังใจให้ครับคุณครู
ขอบคุณคะ คุณบีเวอร์ เมื่อไหร่จะเขียนบันทึกอีกคะ จะได้เข้าไปอ่าน ชอบบันทึก ฟ้าหม่นแล้วใจเอย ..... อย่าหม่น ของคุณบีเวอร์มากคะ ภาพสวยจริง ๆ อ่านแล้วเย็นใจดีด้วย 555+
คุณกีรติ์พรครับ ไม่มีใครไม่มีความรู้หรอกครับ เพียงแต่เราไม่คุ้นกับมันเท่าสนั้นเอง มนุษย์ก็เป็นแบบนี้เองครับ ไปพบสิ่งใหม่ ทำอะไรใหม่ๆ จะเริ่มต้นด้วยความแน่ใจเสมอ เข้าใจได้เช่นนี้ ทุกอย่างลุยได้ครับ
ขอบคุณ คุณครูหยุยคะ ที่สละเวลามาแนะนำกัน ดีใจมาก ๆ คะ
sfsfsfsf