เมื่อวานหลังจากกลับจากสนามกีฬา แม่พาน้องหนูดีไปขี่ม้าหมุน แต่หนูดีไม่สนุกอย่างที่แม่คิด เพราะมีผึ้งบินอยู่เต็ม มันบินเข้าหาไฟที่ติดอยู่รอบ ๆ ม้าหมุน
แม่นั่งรอข้างล่าง พ่ออุ้มน้องหนูดีขึ้นไป เล่นอยู่หลายรอบ แม่นึกขึ้นได้ว่าในรถมีกล้องถ่ายรูปเลยหยิบไปถ่ายรูปลูกดีกว่า
พอไปถึงน้องหนูดีก็มีแผลเป็นรูเล็ก ๆ อยู่ที่ข้างตา แล้วก็ชี้ไปที่พื้น มีแมลงตัวเล็ก ๆ นอนอยู่ แม่ดูก็รู้ว่าเป็นผึ้ง
พ่อก็บอกว่า ตอนขึ้นมาลูกโดนผึ้งมาเกาะที่หน้า แล้วปัดออก
โอ้...ลูกแม่ หนูโดนผึ้งต่อยที่ข้างตาเลยนะเนี่ย (นึกถึงตัวเองตอนเด็ก ที่โดนตัวต่อต่อย รู้สึกเจ็บมาก ๆ มือบวม แล้วก็เป็นไข้อยู่สองวัน)
แม่ก็รีบถามลูก "เจ็บมั้ยคะน้องหนูดี"
ลูกก็ตอบ " แม่คะ เจ็บ..... เจ็บ"
แต่หนูไม่ยักกะร้อง จะพาไปหาหมอก็ไม่ยอมไป จะขอเล่นม้าหมุนต่อ
ด้วยความที่แม่มีความรู้มาว่า ผึ้งตัวใด ถ้าหากได้ปล่อยเหล็กไน มันจะต้องตาย เอาล่ะ...ตัวนี้แน่เลย ที่นอนตายอยู่เนี่ย มันต่อยลูกเราแน่ แม่จะเก็บมันไว้ให้คุณหมอดูด้วย (อยากบอกว่าตัวมันใหญ่มากคะ)
พ่อบอกว่าลูกไม่ร้อง น่าจะไม่โดนต่อยนะ แม่ก็ลงมานั่งรอลูก แล้วในมือก็ถือเจ้าผึ้งอยู่ ดูไปดูมา ....รู้สึกเหมือนเข็มตำที่ฝ่ามือ พร้อมกับความแสบกระจายแผ่ซ่าน โอ๊ะ..........ผึ้งต่อยที่มือเข้าแล้ว
มันปล่อยเหล็กในแต่เหล็กไนยังติดอยู่ที่ก้นมันนิดนึง แม้มันจะหมดแรงใกล้ตาย แต่ก็ยังมีแรงเฮือกสุดท้ายของมันมาต่อยเราได้
แม่กับลูกจึงต้องพากันไปหาหมอ พบหมอเสร็จ ผลคือ น้องหนูดีกับแม่ ไม่แพ้พิษผึ้ง เพราะคุณหมอบอกว่าถ้าผ่านไป 1 ชั่วโมงแล้ว ไข้ไม่ขึ้นหรือ ไม่ได้บวมมาก หมายถึงไม่เป็นอันตรายแน่
แม่ก็โล่งอก
สิ่งที่แม่อยากขอบคุณสำหรับเมื่อวานคือ
ข้อคิดเตือนใจ : สัตว์ใดก็ตามที่มีพิษ แม้มันอาจจะตายไปแล้ว อย่าเอามาใส่ในมือหรือเก็บมันไว้เลย 555+
และแล้วก็จบแบบ Happy Ending จนได้
5555555555555555555555555555555555555555555
--------
ใช่แล้วคะ คุณ handy
สบายดีนะคะ คิดถึงเสมอคะ