ระหว่างที่เที่ยวลอนดอนครูก้อยและเพื่อนพักอยู่ ALDERSHOT ชานเมืองลอนดอน
ตอนเช้าพี่ชายเพื่อนมารับไปเที่ยวลอนดอน
บอกว่าไม่ต้องเอารถไปเพราะว่าหาที่จอดรถยากมาก
เดินทางโดยรถไฟสะดวกกว่า โดยซื้อตั๋ววัน(ซื้อครั้งเดียวใช้ได้ทั้งวัน)
โดยเริ่มการเดินทางของวันนี้ โดยการเดินด้วยเท้า (เป็นทหารราบ๑๑) อิอิอิ
เดินจากบ้านไปสถานีรถไฟ คนนำทางบอกว่าไม่มีที่จอดรถ
ด้วยความที่ครูก้อยเป็นคนรอบคอบก็ถามว่าไกลเปล่า(แต่เพื่อนว่าสอดรู้มากกว่า)
พี่ชายเพื่อนบอกว่า 2 minutes
แหมแค่ ๒ นาที สบายมาก อากาศเย็นๆแบบนี้เดินไม่มีปัญหา
อีกอย่างถ้าเรื่องเที่ยวแล้ว ครูก้อยก็จะเป็นคนว่าง่าย
ระหว่างทางก็ชมบ้านเมืองไปอาคารบ้านเรือนสวยดี
ก็เดินตามๆเขาไปวกไปวนมา ก็ยังไม่ถึงสักที
อากาศก็หนาวๆ เดินไปเดินมาแทนที่จะอุ่น
มันก็ยิ่งหนาวมากขึ้นเพราะอยู่นอกอาคาร
นี่ขนาด๒นาทีนะนี่ พอถึงสถานีรถไฟ
ครูก้อยก็เลยบอกพี่ชายเพื่อนว่า ไอ้๒นาที ที่บอกนี่นะ เมืองไทยเขาเรียกว่าครึ่งชั่วโมง
ฝรั่งมองหน้าและพยักหน้าบอกว่า ใช่ UK. MINUTE
โหย ฝรั่งก้อมีกวนด้วยนี่หว่า
ครูก้อยอยากจะชวนมาเที่ยวไทยให้มาเดิน๒กิโลแม้วให้เข็ด
ก็ไม่กล้าชวนกลัว เขาถามว่ากิโลแม้วเกี่ยวข้องกะผู้ก่อการร้ายเปล่า
อ้อ ไม่ใช่ซีตอนนั้นยังเป็นนักโทษหนีคุกอยู่
แล้วครูก้อยก้อนั่งรถไฟจากสถานี ALDERSHOTไปลงที่สถานี WATERLOO
การเดินทางจากนอกเมืองมาใช้รถไฟบนดิน
ส่วนเขตในตัวเมืองเป็นรถไฟใต้ดิน
จาก WATERLOOก้อเดินๆตามคนนำทางไปต่อรถไฟใต้ดิน
เดินขึ้นเดินลง จนจำไม่ได้ว่าไปตรงไหนบ้าง
แล้วก็มาโผล่ที่สถานีเวสต์มิสเตอร์
ภายในรถไฟแบ่งโซนด้วยค่ะ
โซนที่ครูก้อยนั่งเป็นโซนใบ้เอ๊ยเป็นโซนสงบห้ามโทร ห้ามฟังเพลงด้วย
แต่ครูก้อยว่าไม่ได้ห้ามคุยนี่นา อิอิอิ
ตอนแรกๆไม่เห็นป้ายค่ะ ก็ถามคนนำเที่ยวไปเรื่อย
ก็สงสัยเหมือนกันว่าเขา ก็สงสัยเหมือนกันว่าวันนี้ตอบน้อยลง
พอเห็นป้ายก็สายไปแล้วค่ะ ปล่อยไก่ไปครึ่งฟาร์มแล้ว
รถไฟอังกฤษสะอาด สบาย แต่สู้ รฟท.ไม่ได้ตรงที่ไม่มีของขายข้างทางให้บริการ
...แบบว่า ไข่โต้มมมม เหนียว-ไก่ปิ้ง ฯลฯ
สวัสดีครับ
แวะมานั่งรถไฟฟ้าที่อังกฤษด้วยคนครับ อิอิ...
ขอบคุณครับ