ความหวังดียังมีให้กันเสมอ

ขอบคุณที่ยังรักกัน

เริ่มบันทึกก็นึกว่าเกี่ยวกับเรื่องความรัก แต่จริงก็ใช่ค่ะแต่เป็นความรักที่เรามีให้กับน้อง ๆ นิสิตที่เราเคยดูแลเขาเกี่ยวกับงานที่เราทำ ไม่ว่ารุ่นไหน ๆ ก็มีความรู้สึกผูกพันกับพวกเขาเป็นพิเศษ ทุกครั้งที่ได้ช่วยเหลือน้องเขาเกี่ยวกับการดำเนินของกิจกรรมขององค์กร ก็มีความรู้สึกเต็มใจและมีความสุขมากถึงแม้ว่าจะผ่านไปหลาย ๆ รุ่น แต่น้องก็ยังไม่เคยลืมผู้เขียน หลังจากที่เขาจบการศึกษาแล้ว พวกเขาเหล่านั้นก็เปลี่ยนกันแวะเวียนมาเยี่ยมผู้เขียนอยู่บ่อย ๆ และชวนไปโน้นไปนี่อยู่เรื่อย ๆ และยังเลี้ยงข้าวผู้เขียนอยู่เป็นประจำ แต่บางคนจบไปก็รอสมัครงานที่มหาวิทยาลัยที่ตนเองจบ และที่สำคัญเขาอยากมาอยู่หน่วยงานกับผู้เขียน หลายต่อหลายคน เขาก็รู้อยู่แก่ใจว่างานที่กองกิจการนิสิต เป็นงานที่จุกจิก และทำงานไม่ค่อยเป็นเวลา เนื่องจากทำงานเกี่ยวกับนิสิต ซึ่งเราจะต้องตื่นตัวอยู่เสมอ แต่พวกเขาก็เขาก็ยินดีที่จะอยู่เพื่อทำงานที่ตนเองรัก แต่แตกต่างที่สถานะกัน จะอย่างไรก็ตาม วันนี้ก็อยากบอกพวกเขาว่า “ขอบคุณที่ยังรักกันเสมอ” และอยากบอกพวกเขาอีกว่า “เราก็รักเขาเช่นกัน”

คำสำคัญ (Tags): #ความรู้สึกดี ๆจากการเรียนรู้

หมายเลขบันทึก: 372316เขียนเมื่อ 5 กรกฎาคม 2010 22:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 15:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน