แค่นั้น...เอง


 

 

 

 

 

 

 

เมื่อข้างนอกหนาว...ฉันอุ่น

เมื่อข้างนอกวุ่นวาย...ฉันเงียบ

 

 

 

เมื่อผู้คนมองฟ้า...ฉันก้มหน้า

เมื่อผู้คนหลับ...ฉันตื่น

 

 

 

ฉันหิว...ฉันกิน

เมื่ออิ่ม...ฉันพอ

 

 

 

เมื่อคิดถึง...ฉันไปหา

เมื่ออยู่ใกล้...เธออบอุ่น

 

 

 

พรพล

๑ กรกฎาคม ๕๓

๙.๕๘

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 371049เขียนเมื่อ 1 กรกฎาคม 2010 10:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 23:08 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

เหมือนจะงงๆ....

แต่ผมก็เริ่ม...เข้าใจ

...ขอคุณ...

  • มาทักทายมื้อเที่ยง
  • พร้อมดื่มด่ำบทกวี
  • แค่นั้น..เอง
  • ไปทำงานต่อแล้วนะคะ.

เมื่อคิดถึง...ฉันไปหา

เมื่ออยู่ใกล้...เธออบอุ่น

เมื่อไม่มีเธอฉันเหงา

เมื่อไม่มี "เรา" ฉันคงร้องไห้คนเดียว

ขอบคุณค่ะ

ขอบคุณ คุณเส้าหลงที่มาเยี่ยมครับ...

ขอบพระคุณท่านครูแป๋มที่มาเยี่ยมชมครับ...

ขอบพระคุณ คุณศิรินทร ที่มาเยี่ยมชมครับ

"เมื่อคิดถึง...ฉันไปหา

เมื่ออยู่ใกล้...เธออบอุ่น

เมื่อไม่ มีเธอฉันเหงา

เมื่อไม่มี "เรา" ฉันคงร้องไห้คนเดียว"

  • สวัสดีคะพี่พรพล
  • มาอ่านบทกลอน แค่นัน้เอง  ความหมายดีคะ
  • ขอบคุณคะ..

               ทำไมไม่หลับละค่ะ ตื่นทำไม  สบายดีนะคะ

           

ขอบพระคุณ คุณ phornphon ที่มาเยี่ยมชมครับ

ขอบพระคุณ คุณกานดาที่มาเยี่ยมพร้อมหมู่มวลเมฆนะครับ...

ชอบค่ะ

หากเรารู้จักคำว่า... ในที่สุดแล้ว ก็แค่นั้นเอง...

โลกคงสงบสุขมากขึ้น ๆ

ขอบคุณค่ะ

(^___^)

ขอบพระคุณที่มาเยี่ยมนะครับ

ทุกสิ่ง...มันก็แค่นั้นเองนะครับ

คลายๆกันบ้าง โลกคงไม่ร้อนรุ่มเกินไปนะครับ

^_^

  • สวัสดีค่ะคุณPhornphon
  • เมื่ออิ่ม...ฉันพอ แต่บางคน บางกลุ่มไม่รู้จักพอ ไม่เพียงพอ
  • ชอบค่ะ ก็แค่นี้เอง ชีวิต...

ขอบพระคุณ คุณ kanchana ที่มาเยี่ยมนะครับ...

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท