๕๙๘.ชีวิต(ไม่)ประจำวัน
ความจริงวันนี้เข้าบ้านช้ากว่าปกติ เนื่องจากต้องไปทำธุระหลายเรื่อง และพรุ่งนี้อาจตื่นสายได้เพราะไม่ต้องไปทำงานแต่ไปราชการที่กรุงเทพมหานครแทน จึงควรเขียนบันทึกเล่าเรื่องที่อยากจะเล่าก่อนนอน
จากบันทึก แมวมาหาหมามาสู่ ได้มีลูกหมาสีดำมาอยู่ด้วยและตั้งชื่อว่า "ลูกหมี" วันแรกที่ลูกหมีเข้ามาอยู่มีอาการผิดปกติคือวิ่งวนตลอดทั้งคืน เหนื่อยก็นอนพักและลุกขึ้นมาวิ่งใหม่อีก วันอาทิตย์กลางวันคิดว่าหายเหงาหายคิดถึงบ้านแล้ว เห็นวิ่งเล่นและดูเป็นปกติดี กินข้าวกินน้ำได้ แต่กลางคืนแอบไปนอนใต้ตู้เมื่อตื่นนอนก็ออกมาวิ่งอีกเหมือนเดิม
เช้าวันจันทร์เปิดประตูรั้วให้ทั้งคณะ ทุกตัวกลับมาส่วนลูกหมีนอนใต้ท้องรถ จนกระทั่งฉันจะไปโรงเรียนไม่พบลูกหมีจึงออกตามไปอีกซอยเห็นเดินโซเซไม่ตรงทาง จึงไปอุ้มแต่ลูกหมีไม่ให้อุ้ม ทำท่าจะกัด มีน้ำลายฟูมปากเล็กน้อยคิดว่าไปกินอะไรมา นำมาล้างปากและเช็ดตัว ตอนเย็นพบว่าลูกหมีตัวสั่นแบบชักกระตุก วิ่งชนข้าวของสะเปะสะปะ และวิ่งไม่หยุด จึงโทรศัพท์ไปหาสัตวแพทย์ จึงลงความเห็นว่า "เป็นสุนัขบ้าหรือมีอาการทางประสาทปนอยู่ด้วย" เพราะดวงตามีสีแดง จึงจับเข้ากรงขังไว้ก่อน
เรื่องที่สองประจำวันไม่พ้นคุณสี่ขา เจ้าเฉินหลงหายไปตั้งแต่ก่อนเที่ยง เนื่องจากทำประตูรั้วใหม่ เจ้าหลงจึงถูกขังให้อยู่ในบริเวณบ้านแต่มีความสามารถเหยียบกระถางต้นไม้ปีนกำแพงรั้วไปเที่ยวได้แต่เข้าบ้านไม่ได้ สองวันแรกนั้นนอนรอหน้าประตู แต่วันนี้เพื่อนบ้านโทรศัพท์ไปบอกว่าหายหน้าไปตั้งแต่ก่อนเที่ยงวัน สามทุ่มแล้วยังไม่เห็นวี่แวว จึงลงทุนเปิดบล็อกของคุณยาย และทำตามวิธีการที่คุณยายทำกับเจ้าเดล บังเอิญที่บ้านซื้อหม้อสำหรับนึ่งข้าวเหนียวมาไว้ แต่ไม่เคยนำมาใช้เลย ทำไปก็นึกขำตัวเองว่า "มันจะขลังหรือเปล่าเพราะหม้อนึ่งยังไม่เคยใช้เลย" ลงไปเปิดประตูรั้วพอมีช่องทางให้เข้า ประมาณ ๕ ทุ่มครึ่งลองไปเรียกหาอีกครั้ง เห็นเดินมาอยู่แต่ไม่กล้าเข้าบ้านมอมแมมมาเต็มที่เลย ตอนนี้ได้ยินเสียงเข้านอนแล้ว ขอขอบคุณพิธีภูมิปัญญาของคุณยาย
เรื่องโง่เป็นเรื่องที่สาม คือตอนเย็นไปร้านตัดผมแต่ไม่มีที่จอดรถจึงไปจอดไกลหน่อย เมื่อไปถึงร้านช่างบอกให้คอยถึง ๒ ชั่วโมง ได้ชวนกันไปไปเดินเล่นที่ตลาดริมน้ำ น้องที่โรงเรียนไปด้วยคนหนึ่งบอกให้ฉันล้อคกุญแจกันขโมย ฉันลังเลเล็กน้อยเพราะยังไม่ได้เรียนรู้เรื่องการใช้งาน เอาก็เอาไม่ใช่เรื่องยาก ง่ายจริง ๆ แต่...ตอนจะกลับบ้านเมื่อเปิดกุญแจล็อคแล้ว กำลังจะติดเครื่องปรากฏว่าเหยียบเบรคไม่ลง ลองติดเครื่องก็ไม่ติด งุนงงกับรถที่มีอายุเพียง ๖ วันเครื่องไม่ติดเป็นไปไม่ได้ จึงหยิบคู่มือเบรคมาดู "หากกุญแจยังล็อคอยู่ล้อและเครื่องจะไม่ทำงาน" ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ คนเดินผ่านไปมามองกันใหญ่คิดว่าเราสองคนโจรกรรมรถแน่เลย ตัดสินใจโทรหาน้องอีกคนเขารีบมาแก้ไขให้ เพราะขั้นตอนการล็อคผิดวิธี "ที่จริงมันง่ายหละ" แต่ฉันโง่ที่ไม่เรียนรู้มัน
เรื่องที่สี่โง่ยิ่งกว่า เก็บเสื้อผ้าเตรียมยัดใส่กระเป๋าแต่ไม่มีปัญญาเปิดกระเป๋า ทั้ง ๆ ที่เป็นกระเป๋าที่ถูกใช้มาทุกครั้งที่เดินทาง และไม่ได้ล็อคกุญแจหรือรหัส หมดปัญญาจึงเปลี่ยนกระเป๋าเป็นทางเลือกที่ดี
การเรียนรู้เท่านั้นจะทำให้เกิดปัญหาน้อยลงหรือไม่เกิดปัญหาเลย ไม่ว่าเรื่องการช่วยเจ้าลูกหมีเพราะความสงสาร การทำประตูรั้วคิดว่าจะป้องกันหมาออกนอกบ้าน การใช้ล็อค การเก็บและดูแลกระเป๋า แม้ว่าจะมีเหตุการณ์อันน่ายุ่งและดูเหมือนวุ่นวาย ยิ่งเล่าวกวนสับสน แต่ฉันไม่ยุ่งใจและไม่สับสนกับจิตใจ ถือเป็นเรื่องราวประจำวันแต่ไม่ได้เกิดขึ้นทุกวัน ขำ ๆไปกับความโง่ของตัวเองเสียมากกว่า
ความเห็น (24)
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายในยามเช้า
คงสบายดีนะคะ
- มาฟังเรื่องเล่าของพี่คิมค่ะ
- เป็นเรื่องที่หลายคนก็คงเคยประสบมาบ้าง
- ไม่มากก็น้อยนะคะ รวมทั้งแป๋มด้วย
- "การเรียนรู้เท่านั้นจะทำให้เกิดปัญหาน้อยลงหรือไม่เกิดปัญหาเลย"
- แป๋มเห็นด้วยกับพี่คิมมากๆเลยกับคำกล่าวนี้ค่ะ.
ตกลงลูกแมว ชื่อน้องลูกหมี นะคะพี่คิม ๕ ๕ คงมีวีรกรรมของเจ้าถิ่นกะน้องใหม่ จะคอยติดตามค่ะพี่
อ่านเรื่องราวพี่คิม แล้วเพลินดีค่ะ ปูก็เป็นแบบลืมกุญแจไว้ในห้อง ลืมนั่นนี่ มีความสุขกับวันนี้นะคะพี่
ครูคิมครับ
เหตุการณ์อันน่ายุ่งและดูเหมือนวุ่นวาย ยิ่งเล่าวกวนสับสน แต่ฉันไม่ยุ่งใจและไม่สับสนกับจิตใจ ถือเป็นเรื่องราวประจำวันแต่ไม่ได้เกิดขึ้นทุกวัน
และแต่ผมเมื่ออ่านบันทึกนี้แล้วก็ไม่ได้ยุ่งยากใจและไม่ได้สับสนกับจิตใจด้วยครับ 5555
สวัสดีค่ะน้องครูแป๋ม
กว่าจะจัดการกับรถได้ก็เป็นชั่วโมงทีเดียวค่ะ เพื่อนบอกให้ลองโน่นลองนี่ แต่ดูแล้วมันไม่ใช่ของน่าลองที่เราไม่รู้ และไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยตนเอง
เนื่องจากเราล็อกผิดวิธีค่ะ เปิดได้แต่เครื่องไม่ติดเพระล็อกคลายไม่หมดนั่นเอง ฮา ๆ ๆ ๆ ๆ มีความสุขกับการโง่ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องpoo
น้องใหม่มีเชื้อพิษสุนัขบ้าค่ะ ตอนนี้ขังอยู่ในกรงห้องครัว คงเหงาคิดถึงแม่คิดถึงบ้านด้วย เพราะยังเล็กจัด
ต่อไปหากจะช่วยหมา ๆ ก็ต้องระวังหน่อยนะคะ ฮา ๆ ๆ ๆ กับความไม่รอบคอบค่ะ เก็บเขามาก็ต้องดูแลให้ถึงที่สุด
สวัสดีค่ะคุณสุเทพ ไชยขันธุ์
บางอย่างหากไม่ได้ดั่งใจหรือไม่ราบรื่นติดขัด อาจทำให้คนบางคนเสียอารมณ์ได้นะคะ
พี่คิมเคยเป็นเหมือนกันค่ะ เพระเป็นคนอารมณ์ร้อน ภายหลังสูงวัยขึ้นก็จัดการกับเรื่องเหล่านี้ได้ ให้มองทุกอย่างเป็นธรรมดา
เรื่องของเรื่องคือขาดการเรียนรู้นั่นเองค่ะ
เช้ามาได้อ่านเรื่องเบาๆสบายๆจากชีวิตประจำวันที่เกิดขึ้นกับใครก็ได้
เพียงแต่ว่าบางคนไม่ได้ใส่ใจที่จะจดจำ....
แต่ของพี่คิมใส่ใจรายละเอียดเล็กๆน้อยๆจนสามารถเรียงร้อยถ้อยคำมาเป็นบันทึก
ที่น่ารักและทำให้ฉุกคิดได้ว่า เออ...จริงๆแล้ว แต่ละคนก็เจอเหตุการณ์ที่คล้ายๆกัน
อยู่ที่ว่าเราจะเก็บมาเป็นประโยชน์กับตัวเราและคนอื่นได้อย่างไร...
มีความสุขกับการทำงานนะคะ
สวัสดีค่ะ
วันนีพี่คิมไม่ไปโรงเรียนค่ะ แต่จะไป กทม. ๑ สัปดาห์ค่ะ เตรียมตัวเดินทาง เมื่อคืนได้รับข้อความผ่านบันทึกแล้วนะคะ ขอขอบคุณสื่อรักที่ติดตามตัวอักษรมาหาพี่คิมค่ะ
เพราะเหตุล็อกรถไม่เป็นไปตามขั้นตอน เราจึงกลับบ้านดึก ดีว่าวันนี้ไม่ต้องไปโรงเรียนนั่นเอง
เหตุการณ์ที่เราผ่านพบทุกอย่างคือบทเรียนรู้นะคะ ขอขอบคุณมากนะคะที่ติดตาม
พี่คิม...
เดินทางกี่โมงครับ
ค่ำนี่ผมจะไปดอยมูเซอ เตรียมการเรื่องฝายแม้วครับ
สวัสดีตอนเช้า ค่ะพี่คิม
...เรื่องเล่าเช้านี้ เกิดขึ้นได้กับทุกคนนะคะ
..บางวันเข้าสอนผิดชั้นก็มีค่ะ โดนเด็กโห่ซะ หน้าแตก
..บางครั้งโทรศัพท์ อยู่กับหู ตัวเองแท้ๆ แต่โวยวายกับลูกๆ ว่าใครเห็นมือถือแม่บ้าง ฮ่า...
..ว่าแต่ตอนนี้ป้าคิม จัดเสื้อผ้าใส่กระเป๋า ใบใหม่เสร็จยังคะเนี่ย อิอิ..
...เมื่อวานหนูโอนตังค์แล้วนะคะ800บาท เวลา17.00น. จากตู้กรุงไทยค่ะ
...ต้องขออภัย พี่มากๆที่ผ่านพิษณุโลก แล้วไม่แวะหา ด้วยเวลา และผู้ติดตามมากมาย เกรงว่าจะไม่สะดวก เลยขอติดไว้ไปเป็นการส่วนตัวนะคะ คงได้ไปอีกหลายครั้ง เพราะจุดหมายปลายทางอยู่ที่ เจียงฮายเจ้า
..........รักษาสุขภาพนะคะ สวัสดีค่ะพี่......................................
พี่ใหญ่เองเดี๋ยวนี้ บางเรื่องไม่อาจคิดปุ๊บ..ทำปั๊บ เหมือนแต่ก่อน..ต้องตั้งสติลำดับขั้นตอน.."ช้าๆ..ได้พร้าเล่มงาม"..แถมขี้ลืมอีกต่างหาก..
สวัสดีค่ะ พี่คิม
แวะมาเยี่ยมยามบ่ายค่ะ
พี่คิมขาหนูรี ยังไม่ได้เข้าเมือง ยังเป็นมนุษย์ถ้ำอยู่เลยค่ะ...ต้นเดือนหน้า อาจจะเป็นวันที่ 7น่ะค่ะ จะโอนเงินค่าเสื้อไปให้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
มาส่งความคิดถึงและชวนไปเอาบุญบั้งไฟด้วยกันที่
http://gotoknow.org/blog/0815444794/370867
มาตายี
สวัสดีค่ะน้องหนานเกียรติ
เดินทาง ๑๑ โมงนิดหน่อยค่ะ ไปอ่านที่บันทึกใหม่ได้เลยนะคะ
ถึง กทม.แล้วรายงานตัวกับเจ้าพ่อ เจ้าแม่ในกรุงทุกคนแล้วค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้กิจกรรมใหม่ด้วยนะคะ
สวัสดีค่ะน้องปิ่นธิดา
ป้าคิมไม่เปลี่ยนกระเป๋าใบใหม่ค่ะ แต่เลือกใบเก่ามาปัดฝุ่น ใช้ได้ค่ะ มาที่ กทม.ได้รับแจกกระเป๋าผ้าสีชมพูสวยใส บรรจุเอกสารตำราเต็มเลยค่ะ
ครูที่โรงเรียนพี่คิมมีเรื่องสนุก ๆ หลงลืมมากมายค่ะ จะเปิดเล่าให้อ่านเล่น ๆ ในบันทึกหน้านะคะ
โอกาสหน้า ด้วยยินทีที่จะต้อนรับน้องสาว หลานสาวค่ะ ไม่ต้องเกรงใจนะคะ กี่ท่านก็รับรองได้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
การหลงลืมเป็นเรื่องธรรมมดาของบางคนนะคะ แต่บางคนเป็นนิสัยค่ะ ถือพวงกุญแจไว้ในมือ ก็ยังถามหากุญแจค่ะ
น้องก็ลดความคล่องตัวทั้งทางใจและกายค่ะ ทำใจเย็นลงมาก ๆ แล้ว ไม่ร้อนเหมือนก่อน ๆ
ขอขอบคุณกับข้อคิดเตือนสติค่ะ
สวัสดีค่ะน้องหนูรี
อยากอ่านเรื่องของ "มนุษย์ถ้ำ" อีกค่ะ สำหรับเรื่องเงินยังไม่ต้องรีบร้อนนะคะ พร้อมและสะดวกเมื่อไหร่ถึงส่งก็ได้ค่ะ ขอขอบคุณมากค่ะ
สวัสดีค่ะมาตายี
สบายดีหรือยังคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ และจะแวะติดตามไปเอาบุญบั้งไฟค่ะ
เรื่องเล่าทุกเหตุการณ์น่ารักออกค่ะ อ่านแล้วได้เรียนรู้ ได้ฉุกคิดย้อนกลับมาพิจารณาตัวเองด้วย สิ่งที่เกิดขึ้นกับคุณครูคิมเป็นเรื่องที่เกิดเป็นสามัญกับคนไม่น้อยรวมทั้งตัวเองค่ะ เพียงแต่รายละเอียดจะแตกต่างกันไป เรื่องกุญแจกันขโมยรถทำให้นึกถึงตัวเองที่ซื้อกล้องใหม่มาตัวหนึ่งที่มีความซับซ้อนกว่ากล้องดิจิตัลอันที่ใช้อยู่เป็นประจำ ว่าจะศึกษาการใช้งานก็ไม่ได้ทำจริงๆจังๆ เอามาทดลองถ่ายภาพก็ไม่ดีอย่างที่คิดเพราะยังไม่ได้เข้าใจการทำงานของมันจริงๆ
คุณครูคิมถ่ายภาพดอกบัวสวยมากเลยค่ะ
ทุกเรื่อง ทำให้เราได้เรียนรู้นะครับ
แวะมาอ่านเรื่องเจ้าหมาลูกหมี
เมื่อวานดู polar bear หรือ หมีขั้วโลก ชื่อ คนุท (knut) ครับ
นำรูปตอนเด็กมาฝากครับ ตอนนี้มันโตแล้วครับ...น่าเกรงขามครับ
สวัสดีค่ะคุณนายดอกเตอร์
ขอขอบคุณค่ะ คุณยุวนุชสบายดีนะคะ เรื่องเล็กน้อยเราละเลยที่จะใส่ใจนะคะ จะล็อกรถกลายเป็นล็อกคนค่ะ
กล้องก็เช่นกันค่ะ ใช้จนกล้องพังไปแล้ว เพิ่งจะทราบว่ากล้องมีโหมดตอนที่อ่านเม้นท์ของอาจารย์ขจิต และกล้องพังไปแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะน้องPhornphon
ตอนนี้เจ้าลูกหมียังนอนพักอยู้ในกรง แบบอ่อนแรงเหมือนป่วยหนัก หมอลงความเห็นว่าให้อยู่แบบนั้น แต่กินข้าวกินน้ำได้ค่ะ
ลูกหมีขาวน่ารักมากนะคะ ขอขอบคุณค่ะ