ไปประชุมที่เมืองแกลงแหล่งกวี ช่วยตอบทีพระอภับมณีเป่าเป็นปี่อะไร ได้ปี่มาจากใหน
เมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม 2553 ที่ผ่านมา ได้ไปประชุมสัญจร ลูกจ้างประจำกระทรวงสาธารณสุขแห่งประเทศไทย ที่เมืองแกลง แหล่งกำเหนิดกวีศรีสยาม นามสุนทรภู่ครูกวี ตอนหนึ่งของการสนทนา รำลึกถึงพระอภัยมณีเรื่องปี่หาย หลายคนได้สงสัยถามว่าพระอภัยมณีใช้ปี่อะไรเป่า
ภาพจากหุ่นขี้ผึ้ง
ที่ได้ถามถึงปี่ของพระอภัยเพราะผู้เขียนได้ทายปัญหาปริศนาคำทายว่า "ม้าของสินสมุทร ชื่อนิลมังกร แล้วไม้เท้ากายสิทธิ์ของสุดสาครชื่ออะไร" ในบรรดากรรมการลูกจ้างไม่มีใครตอบได้ ผู้เขียนเฉลยว่า ไม้เท้ากายสุดสาครตามไปเอาไม้เท้าคืนจากชีเปลือยว่า"เจ้าจงตามไปเอาไม้เท้า"เถิด" มาอ้างเฉลย 555555ฮากันรอบวง
แต่พอถูกถามเรื่องปี่พระอภัย ก็ตอบไม่ได้ทั้งคนถามและคนถูกถาม กลับมาบ้านก็มีเพื่อนนักเขียน คุณ วีระศักดิ์ ขันแก้ว เจ้าของวรรณกรรม"ชายบ้าและหญิงใบ้"ก็มาหารือว่าว่าพระอภัยมณีใช้ปี่อะไรเป่า ถึงได้ไพเราะเสนาะโสตดังบทกวีที่พรรณาไว้ว่า
" แล้วพาไปยอดเขาให้เป่าปี่ ที่อย่างดีสิ่งไดก็ได้สิ้น
แต่เสือช้างกลางไพรถ้าได้ยิน ก็ลืมกินน้ำหญ้าเข้ามาฟัง
ประมาณเสร็จเจ็ดเดือนโดยวิตถาร พระกุมารได้สมอารมณ์หวัง
สิ้นความรู้ครูประสิทธิ์ไม่ปิดบัง จึงสอนสั่งอุปเทห์เป็นเล่ห์กล
ถ้าแม้นว่าข้าศึกมันโจมจับ จะรบรับสารพัดให้ขัดสน
เอาปี่เป่าเล้าโลมน้ำใจคน ด้วยเลห์กลโลกาห้าประการ
คือรูปรสกลิ่นเสียงเคียงสัมผัส เกิดกำหนัดลุ่มหลงในสงสาร
ให้ใจอ่อนนอนหลับด้วยวายปราณ จึงคิดอ่านเอาชัยเหมือนใจจง....
ตัวละครในเรื่องพระอภัยมณี ภาพจากหุ่นขี้ผึ้ง
ผู้เขียนเข้าไปหาปี่พระอภัยในคุณกู (กูเกิ้ล) ก็ไม่ได้ความกระจ่างว่าพระอภัยใช้ปี่อะไรเป่า จึงได้สอบถามโทรหา..พระ เพื่อนรัก พระทิณภัทร อาภัสโร แห่งวัดละหาร พระท่านไม่ตอบทางโทรศัพท์ แต่ส่งหนังสือ ศิลปวัฒนธรรมฉบับพิเศษ "สุนทรภู่ครูเสภา และทะเลอันดามัน" มาให้อ่าน
แต่ยังไม่ได้อ่าน คืนนี้เข้าไปอ่านบันทึกของครู ป.1 รำลึกถึงสุนทรภู่ นึกขึ้นว่า คุณวีระศักดิ์ได้ถามเรื่องปี่พระอภัย จึงได้หยิบหนังสือที่พระกรุณาฝากมาให้อ่าน
ในหนังสือเล่มนี้หน้าที่ 138 บรรทัดที่ 6 นับจากล่าง ได้บอกว่า"ปี่ที่สุนทรภู่กำหนดให้พระอภัยมณีเป่า ไม่ใช่ปี่จีน ไม่ใช่ปี่มอญ และไม่ใชปี่แขก(ประเภทปี่ไฉน กับปี่ชวา) แต่เป็นปี่พื้นเมือง ที่มีพัฒนาการขึ้นเองในภูมิภาคอุษาคเนย์นี้ แต่นิยมใช้อยู่ในราชสำนักไทย ลาว และเขมร รวมไปถึงใช้ในวงโนราชาตรีด้วย"
กลับจากประแวะเยี่ยมสหายพระ พระชวนมาเที่ยวหุ่นขี้ผึ้ง
หากผู้อ่านท่านไดมีข้อมูลนอกเหนือจากนี้ เรียนเชิญนำมาบอกเล่าเพื่อเป็นความรู้ร่วมกัน....ในวันสุนทรภู่ปีนี้ มาร่วมรำลึกถึงครูกวี ศรีสุนทร นามกรสุนทรโวหาร และปี่พระปี่พระอภัยร่วมกัน
ขอขอบคุณ เพื่อนพระ ทิณภัทร
ขอขอบคุณหนังสือ ศิลปวัฒนธรรมฉบับพิเศษ 2553
และขอขอบคุณ คุณสุจิต วงษ์เทศ บรรณาธิการบริหาร
และขอบคุณ ครู ป 1 ที่บันทึกให้มาได้รำลึกถึงกวีเอกของไทยเรา
หาดหน้าโรงแรมสินสยามแกลง
เลื่นนี้เขามีไว้ทำอะไรที่ชายหาด
ตัวเพรียงเกามะพร้าว
หอยแมงภู่
หอยแครง
หอยเชล
หอยนางรมแกะใส่ถุงราคาถูกกว่าภาคใต้
นี่ไม่ใช่หอยแต่อร่อยครับ
ความเห็น (53)
ไปประชุมทั่วราชอาณาจักร
สวัสดีครับ บังวอญ่า
จะแวะมาใหม่ครับ อย่าลืมใครรู้เพิ่มเติมมาเล่าต่อนะครับ
ในวันสุนทรภู่ปีนี้ มาร่วมรำลึกถึงครูกวี ศรีสุนทร นามกรสุนทรโวหาร และปี่พระปี่พระอภัยร่วมกัน
ปี่พระอภัย..ไม่รู้จักค่ะ
แต่ไม้เท้า "เถิด"..ได้ใจจริงๆ
ขอบคุณค่ะ.ที่ร่วมใจอนุรักษ์ภาษาไทย
- สวัสดีค่ะ
- อ่านแล้วได้ ยิ้ม กับ ไม้เท้าเถิด...นี่แหละ เสน่ห์ของ ท่าน วอญ่า
- ใครเข้ามาเยี่ยมเยียน ได้รอยยิ้มกลับออกไปทุกครั้ง...
- เห็นภาพ ที่อบอวลไปด้วย กลิ่นไอ ทะเล..อิจฉา คนทะเลจัง...
- ระลึกถึงเสมอค่ะ..
-
สวัสดีครับท่านศุภรักษ์ เภสัชพันธ์หายาก
เพื่อนในวงวรรณกรรม ชอบมาคุยเรื่องราวแต่หนหลังด้วยเสมอครับ
บางคุยกันลึกถึงอาณาจักร ศรีวิชัย ลังกาสุกะ ตาพรลิงค์ เรื่อยๆไปตามประสาคนสูงวัยครับท่าน
สวัสดีครับคุณประกาย สมาคมลูกจ้างกระทรวงสาธารณสุข ประชุมใหญ่สามัญประจำปี 2553 วันที่ 4 กันยายน ครับ มีงานสืบสานประเพณีไทยในวันเกษียน นำไหว้พระ เก้าวัดที่อยุธยาครับ ลูกจ้างที่เกษียนปีนี้เชิญมาร่วมกิจกรรมครับ
แอบหนีคุณป้าและน้องนาเซียไปเที่ยวนะคะ :-) อิ อิ
มาร่วมรำลึกถึงครูกวี สุนทรภู่ ด้วยคนค่ะ
สวัสดีครับท่านเดชา
การตามรอยประวัติศาสตร์ สืบโยด สาวย่าน ทำให้เห็นถึงคุณค่าและเรียนรู้ความเป็นมา
เช่นปากนังเมื่อส่งข่าวไปขาย เมืองจีน อินโด มาเลย์
มีร่องรอยของการเดินเรือ มีตำนานนายสำเภาจีนเล่าให้ฟังรอบๆริมเล
สวัสดีครับคุณครู ป1 นัดอาจารย์สามารถ แต่ยังไม่นัดวันว่าจะไปสุพรรณ ไปเยี่ยมลุงท่านที่ชำนาญการพิเศษ เรื่องทำมีด
จะถือโอกาสแวะคารวะครูด้วยครับ
สวัสดีครับคุณครู ส้ม มาตามรอยพระอภัยซิครับ
ตามรอยมาเที่ยวเกาะภูเก็ต
เห็นในพระอภัยกล่าวถึงเกาะแก้พิศดารอยู่
ครูมีมีโอกาสแวะมาทางใต้ อย่าลืมส่งข่าวมาน่ะครับ
สวัสดีค่ะท่านพี่วอญ่า
- เต็มเปี่ยมด้วยสาระค่ะ
- ไม่มีความรู้เรื่อง ปี่ พระอภัยมณีเลยค่ะ
- ไม่เคยพบในตำราเล่มใด
- เพิ่งได้ความรู้เพิ่มเติมจากบันทึกนี้ นี่แหละค่ะ
- ขอบพระคุณค่ะ
มาคารวะท่านวอญ่า(ภู่)เฒ่า
ที่โรงเรียนเด็กก็สืบค้นจากกูเกิล มาทำบันทึกครับ ยังลงรูปไม่ได้ครับ
เอามาฝากก่อนครับhttp://gotoknow.org/blog/thairathwittaya63/368871
แหม...อิจฉาจัง ชีวิตได้สัมผัสหลายๆรูปแบบเชียวล่ะ
สวัสดีค่ะวันหยุดค่ะท่านวอญ่า..อิอิ..มาตามมุขเยอะ..ของท่านค่ะ..อารมณ์ดีมีที่นี่นะคะ..ร่วมรำลึกถึงท่านกวีศรีสุนทรโวหารค่ะ
สวัสดีค่ะ
วันนี้ได้ทราบข้อมูลเรื่องปี่ของพระอภัยมณี ไม่เคยทราบเลยว่าใช้ปี่ชนิดใด อ่านพระอภัยมณีก็ทราบแต่ว่า พระอภัยมณีเป่าปีได้ไพเราะมากเท่านั้นเอง....
ต้องขอขอบคุณท่านวอญ่า ที่ช่างสงสัยและหาข้อมูลมาเผยแพร่ค่ะ
ขอให้มีสุขภาพแข็งแรงค่ะ
สวัสดีครับน้องบี๋
ไม่ได้แอบหนี แม่บ้านจัดกระเป๋าให้ ไปทำงานสังคมให้กับลูกจ้างของกระทรวงสาธารณสุขครับ
การเดินทางคือการพักผ่อนครับ
สวัสดีครับครู กระแต มาตายี
ขอบคุณภาพสร้างสุขที่มาแบ่งปันครับ
สวัสดีครับน้องครูอิง อยากแนะนำให้อ่าน วรรณกรรมเรื่อง ชายบ้าและหญิงใบ้ ของวีรศักดิ์ ขันแก้ว นักเขียนปากยูนบ้านเรา
ลาออกจากจากราชการ คณะทรัพย์ มอ. เพื่อมาเขียนหนังสือ หลายเล่มที่เป็นเรื่องสั้น ผม พิสูจน์อักษรให้
ชายบ้าหญิงใบ้เป็นความรักบริสุทธิ์ ที่งดงามของคนพิการครับ
สวัสดีครับท่านผอ.พร ผมเชื่อมั่นว่า จากค่าย สุจิปุลิ คงได้นักเขียนในอนาคตจากบ้านคำแดง
จะรอจนถึงวันนั้น
มีโอกาสคงได้แวะมาเยี่ยมอีกครับท่าน
บังเฉลยแล้วพระอภัยมณีได้ปี่มาจากไหน
กอล่ะสงสัยตั้งนาน ได้รู้ว่าบังนี่เอง ว่าไหนเป็นคนให้ปี่พระอภัยอิอิ
มุกนี้...เอามาใช้ทำไมเนี๊ยะ
เห็นหอยเอียง อิอิ หอยแคง
เล่นมุก ติดบัง แง่แง
เห็นหอยแคลงแล้วอยากกินน้ำจิ้มแซบๆ
สวัสดีครับคุณท้องฟ้า
ผมและคณะลูกจ้าง เราได้ร่วมก่อการจัดตั้งตั้งสมาคมลูกจ้างสาธารณสุขแห่งประเทศไทย มีที่ทำการอยู่ที่ รพ.พระนครศรีอยุธยา
วันที่ 4 กันยายน 2553 จะจัดประชุมใหญ่สามัญประจำปี และจัดงาน"สืบสานประเพณีไทยในวันเกษียณ โดยการนำผู้อาวุโสไปกราบพระ 9 วัดของอยุธยาครับ
กรูณาบอกต่อลูกจ้าทุกประเภทของชาวสาธารณสุขให้ กรรมการมีโอกาสได้รับใช้
(รายละเอียด เข้าไปดูได้ ที่สมาคมลูกจ้างกระทรวงสาธารณสุ๘แห่งประเทศไทย อยุธยาครับผม)
สวัสดีครับครู รินดา ศิลปวัฒนธรรมฉบับพิเศษ ให้ประโยชย์ให้ความรู้เรื่องพระอภัยมากมาย
ขอบคุณเพื่อนพระ ทิณภัทร ที่ถามเรื่องปี่พระอภัยแล้วไม่บอก แต่ให้หนังสือมาอ่าน ให้ปัญญา เป็นกุศโลบายในการตอบคำถามครับ
- สวัสดีคะ...
- เข้ามาอ่านบันทึกนี้ช้าไปคะเพิ่งจัดกิจกรรมวันสุนทรภู่ให้กับนักเรียนเมื่อวันศุกร์น่าจะได้นำเรื่องราวนี้มาเล่าให้นักเรียนฟัง
- ได้ความรู้มากมายจากบันทึกนี้
- ขอบคุณคะ...
สวัสดีค่ะ ท่านลุงบัง
จากที่น้องร่ำเรียนมาน่าจะเป็นปี่ในน่ะค่ะ เพราะเป็นที่นิยมกันในสมัยนั้น และเป็นปี่ของภาคกลาง เสียงไพเราเพราะพริ้ง และใช้เป่าตอนมีละครพื้นบ้าน จักรๆวงค์ๆด้วยค่ะ
แต่ถ้าปี่นอก จะเป็นปี่พื้นเมืองของทางภาคใต้ค่ะ ก็ยังกำกวมอยู่
อิอิ สงสัยต้องเรียนถามกรมศิลป์..เดี๋ยวจะไปหาคำตอบให้ได้จ๊ะ..สงสัยเหมือนกัน
ได้ความรู้เรื่อง ชื่อไม้เท้าไปแล้ว ชอบใจจัง อิๆๆ
ไม่รู้ชื่อปี่ไม่เป็นไร แต่อยากฟังเสียงมากกว่า
ว่าจะหลับหลงใหล ใหลหลงพระอภัยมั๊ย อยากพิสูจน์
แต่รูปสุดท้ายที่บังว่าไม่ใช่หอย แต่มันเป็นหอย เพราะมันไม่ใช่ปลา
เขาเรียกว่าหอยหมึก ว่าตามครูสอนวิทย์ ผิดถูกอยู่ที่ตำรา 555555555
ผมจำได้ว่านางพันธุรัตน์ หลงรักพระอภัยมณีเพราะปี นั้นเอง
สวัสดีครับคุณครูใจดี
ร่วมรำลึกถึงครูกลอนสุทรภู่
ร่วมรำลึกพระอภัยมณี
กลับมาอ่านอีกที
เป็นปัญญาจินตนาการ ชำนาญศิลป์ เป็นมรดกอันล่ำค่าที่ฝากไว้ในบรรณภิภพให้คนรุ่นหลังได้ศึกษาเรียนรู้ ภูมิประวัติ และอักษราภาษาศิลป์
สวัสดีน้องกอ ตามหาปี่พระอภัย
ตามหาไม้เท้าเถิด ของสุดสาคร
ตามหาม้านิลมังกร
ตามหาพระอาจารย์
ตามหามาอ่านพระอภัยให้สนุกคิดครับน้อง กอ
สวัสดีครับ ครู พรเพ็ญ
ว่างๆหยิบหนังสือของนายหังลอง (จำลอง ฝั่งชลจิต) มาอ่านใหม่ ขนำน้อยกลางทุ่งนา สีของหมา ผ้าทอลายหางกระรอก น้ำใจยังหาได้ และลิกอร์ รักนครศรีธรรมราชขึ้นครันครับครู
สวัสดีค่ะท่านวอญ่า
วันนี้อยู่บุญช่วงบ่าย แวะมาทักทายร่วมรำลึกถึงครูกลอน อ่านสาระดีๆก่อนไปออกกำลังกายค่ะ
ได้คำตอบแล้วว่าพระอภัยมณีใช้ปี่อะไรเป่า
ขอบคุณความพยายามค้นคว้ามาแบ่งปันค่ะ
บรรยากาศดีนะค่ะ
สวัสดีค่ะท่านผู้เฒ่าวอญ่า
- แวะมาอ่านสาระดี ๆ ชอบ ๆค่ะชอบมากเลย
- ท่านยังคงเป็นผู้มีความสุขในการเล่าเรื่องราวอยู่มิรู้จางนะคะ
- ขอบคุณนะคะเกี่ยวกับปี่ของสุนทรภู่ค่ะ
- รักษาสุขภาพนะคะ รออ่านบันทึกต่อไปค่ะ
ระลึกถึงเสมอ...เมียวดี
หวัดดีหัวเช้าค่ะพี่บัง
ว่าไปก็สงสารนางพันธุรัตน์ ความรักไม่เข้าใครออกใคร ความรักทำให้ยักษ์ตาบอดได้ เอิงเอย รำลึกวันสุนทรภู่
สวัสดีครับเกลอน้องเล็ก ขอบคุณสำหรับการหาข้อมูลมาสานเสริมครับ
จากที่น้องร่ำเรียนมาน่าจะเป็นปี่ในน่ะค่ะ เพราะเป็นที่นิยมกันในสมัยนั้น และเป็นปี่ของภาคกลาง เสียงไพเราเพราะพริ้ง และใช้เป่าตอนมีละครพื้นบ้าน จักรๆวงค์ๆด้วยค่ะ
แต่ถ้าปี่นอก จะเป็นปี่พื้นเมืองของทางภาคใต้ค่ะ ก็ยังกำกวมอยู่
อิอิ สงสัยต้องเรียนถามกรมศิลป์..เดี๋ยวจะไปหาคำตอบให้ได้จ๊ะ..สงสัยเหมือนกัน
ตามรอบประวัติศาสตรืร่วมกันครับ
สวัสดีครับคุณครู ดาวเรือง
โร้แหะ เห็นเขาเยียกมันว่าปลาหมึกๆ นึกว่ามันเป็นปลา ไม่ใช่หอย ไม่หอนได้ยินใครเยียกว่าหอยหมึก
แต่ว่ามีหลายสิ่งที่ยังเยียผิดๆกันอยู่
เหมือนอ้ายโถ หนังลุงว่า"มันเป็นคนรวยมีสมบัติมาก นาทั้งประเทศสมบัติของอ้ายโถ..."เห็นแหลงกันว่า"อัตตาหิ อัตโนนา..."โถ"
อ้ายโถจึงว่านาเป็นของโถ 555555555 หัวเราะวันละนิดจิตแจ่มใสครับครู
ฮ่าๆๆๆๆแม่นแล้วครับ นางพันธุรัตน์ ตายเพราะ เสี่ยงปี่ เพราะฟังอยู่ในน้ำ (อย่าคิดต่อน่ะ)
สวัสดีครับคุณ ถาวร อยู่บุญบ่ายวันครอบครัวหรือครับ
ผมไม่ต้องอยู่บุญแล้ว สภาพร่างกายไม่อำนวย
อดมีเรื่องดีดีๆที่อยู่บุญมาเล่กัน
สวัสดีค่ะพี่วอญ่า
*** ชื่นชมภาพงามและความรู้ใหม่ๆ ในบันทึกทรงคุณค่านี้
*** ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับ อาจารย์ เมียววดี เพื่อนพระมีกุศโลบาย ให้หนังสือมาศึกษา จึงรู้ที่มาที่ไป ในศิลปวัฒนธรรมฉบับพิเศษ
อยู่บ้าน หยิบวรรณกรรมของจำลอง ฝั่งชลจิต มือเรื่องสั้นแห่งยุคสมัย หลายเรื่องที่ตั้งหน้าอ่าน
มีสุขได้พักผ่อนกับหนังสือครับ
ระลึกถึงเสมอครับ
สวัสดีครับน้องปู เรื่องพระอภัยมณี สุดยอดบทอัศจรรย์ ขนาดยักษ์ยังตาบอดดังว่าและครับ
สวัสดีครับครู กิติยา
เพราะเพื่อนนักเขียนจุดประกายจึงได้หาข้อมูลมาคุยกัน
ประเด็นเรื่อง ปี่หาย มาสู่พระอภัยใช้ปี่อะไรเป่า เป็นประเด็นแลกเปลี่ยนครับ
เนื้อหาสาระดีมากครับ
ขออนุญาตนำมุข ไม้เถ้าไปหลอกเด็ก ๆ บ้างนะครับ
คงไม่ว่ากะไร
สวัสดีครับคุณครู พลาย ด้วยความยินดีที่มีมุขให้นักเรียนครับครู
ไปเอาไม้เท้าเถิดครับ
สวัสดีค่ะ ท่นวอญ่า ที่โรงเรียนจัดงานวันสุนทรภู่ตั้งแต่ 22 มิ.ย ค่ะ เสียดายที่ไม่ทันได้นำความคิดนี้ไปขยาย มิฉะนั้น การแสดงบนเวทีจะเรียกเสียงกรี๊ดได้มากกว่านี้ แต่ยังมีอีกงาน วันภาษาไทยที่ 30 จัดกิจกรรมทั้งวัน คงจะมีรายการดีๆ อีกค่ะ ขออนุญาต ยืมมุข ไม้เท้าของสินสมุทรชื่อ "เถิด" ไปใช้นะคะ เอ...ไม่ใช่ไม้เท้าของสุดสาครหรือคะ
ขอบคุณที่แบ่งปันความรู้ค่ะ
สวัสดีครับดาลา ขอ อภัยมณี ศรีสุวรณ สุวรรณมาลิ ผีเสื้อสมุทร สุดสาคร มัฃ้านิลมังกรกร และไม้เท้าเถิด เกิดความผิดพลาด
ต้องขอขอบคุณที่ตั้งข้อสังเกตุ แก้ไขแล้วครับ
ขอบพระคุณมากครับ กับความตั้งใจในการนำเสนอเรื่อง กระผมเข้ามานั่งอ่านดูครับครูวอญ่า
- ตามมาดูปี่ เอ๊ย..!! อ่านเรื่องราวของปี่พระอภัยครับท่านวอญ่า
- อ่านแล้วก็ให้นึกสนุกไปกับข้อความที่ตามหาปี่ของพระอภัย ของท่านวอญ่า
- ขอบคุณครับที่นำเรื่องราวดี ๆ มาให้อ่าน
ด้วยความขอบคุณ ครับ คุณเนิ่ม เป็นประเด็นจุดประกายในวงคุยกัน จึงเกิดเป็นการคิดต่อแล้วนำเขียนแลกเปลี่ยนกันครับ
สวัสดีครับท่านก้ามกุ้ง
ที่มุ่งมาดูปี่พระอภัย ด้วยสงสัยในปี่ที่ใช้เป่า
คนเขียนหนังสือมาปรึกษา หาข้อมูลให้ จึงได้ความว่า เป็นปี่บ้านเราไม่ใช่ของนอกชาวชวา
กล่าวถึงพระอภัยในเพลงปี่ ครั้งที่หนึ่งเป่าที่หาดแหลมสน
เพราะอวดปี่มีค่าว่ามีมนต์ ให้โมรา.สานนท์.วิเชียร.ฟัง
ในเพลงปี่ว่าพี่พราหมณ์ทั้งสามเอย พี่ไม่เคยเชยสตรีที่หมายหวัง
แม้นร้อยรสพันกลิ่นบุปผายัง เสมอดั่งรสนารีไม่มีเลย
เปรียบพระจันทร์วันเพ็ญเด่นบนฟ้า จะโสภาเทียบโฉมไม่ได้เหลย
แม้นได้นางจะไม่ห่างประคองเชย เหมือนคุ้นเคยมานานการประโลม
เปิดเสียงเอกเหมือนเสกด้วยมนต์เวท หน่อนเรศวร์ศรีสุวรรณอันทรงโฉม
พร้อมสามพราหมณ์หลับไหลกลางสายลม
เพราะเพลงชมด้วยปี่สตรีงาม
ฝ่ายนางยักษ์ผีเสื้อก็เหลือทน เหมือนถูกมนต์เสียงปี่ที่วาบหวาม
เหาะมาตามเสียงปี่รำพันความ ถึงความงามผู้หญิงมิ่งอนงค์
มาเจอพระอภัยเกิดใจภักดิ์ เกิดความรักสุดหัวใจด้วยไหลหลง
เข้าโจมจับอุ้มพาฝ่าแดนดง มุ่งไปตรงถํ้าทองของมารมัน
พระอภัยไปเป็นผัวนางยักษ์ เพราะทรงศักดิ์อวดปี่ที่เคยฝัน
ว่าเพลงปี่มีค่ามากอนันต์ จบนิทานเป่าปี่(ครั้ง)ที่หนึ่งเอย
..พระอภัยมีของดีปี่วิเศษ เมื่อมีเหตุเภทภัยใช้เสมอ
เป่าให้หลับ เป่าให้ฟื้นตื่นละเมอ เป่าให้เพ้อเร่มาหาเจ้าปี่
แม้นข้าศึกหมู่มากยากจะรับ เป่าให้หลับจับมัดไม่ให้หนี
เป่าให้รักให้หลงเข้าท่าดี เป่าให้สิ้นชีวาตขาดใจตาย
จะเป็นปี่อะไรยังไม่รู้ ค้นคว้าดูยังไม่ถึงซึ่งจุดหมาย
รู้แต่ว่าเป็นปี่ในนิยาย สำคัญหมายว่าป๊่วรรณคดีไทย
..พระอภัยมีของดีปี่วิเศษ เมื่อมีเหตุเภทภัยใช้เสมอ
เป่าให้หลับ เป่าให้ฟื้นตื่นละเมอ เป่าให้เพ้อเร่มาหาเจ้าปี่
แม้นข้าศึกหมู่มากยากจะรับ เป่าให้หลับจับมัดไม่ให้หนี
เป่าให้รักให้หลงเข้าท่าดี เป่าให้สิ้นชีวาตขาดใจตาย
จะเป็นปี่อะไรยังไม่รู้ ค้นคว้าดูยังไม่ถึงซึ่งจุดหมาย
รู้แต่ว่าเป็นปี่ในนิยาย สำคัญหมายว่าป๊่วรรณคดีไทย