สมุนไพร...ภูมิปัญญาอันทรงคุณค่า ตอนที่ ๒
เรื่อง กำจัดต้น
โดย ศุภฤกษ์ ภมรรัตนปัญญา
ชื่อวิทยาศาสตร์ Santhoxylum limonella (Dennst.) Alston. Syn. Z. rhetsa,Z. budrunga
วงศ์ RUTACEAE
ชื่ออื่น : พริกหอม หมากมาศ มะข่วง มะแข่น มะแขว่น ลูกระมาศ หมักข่วง
ลักษณะทั่วไป : ไม้ยืนต้น ขนาดกลางถึงใหญ่ ผลัดใบ สูง 12-20 เมตร เปลือกสีขาว มีหนามแหลมรูปกรวยปลายตรงหรือโค้งเล็กน้อยขึ้นตามลำต้น กิ่ง และก้านใบ ใบ เป็นใบประกอบเรียงสลับแบบขนนก ใบยาว 15-20 เซนติเมตร ใบย่อย 10-28 ใบ ก้านใบย่อยสั้น 0.5-1.0 เซนติเมตร ขนาดใบกว้าง 4-5 เซนติเมตร ยาว 10-14 เซนติเมตร รูปรี รูปไข่ หรือรูปขอบขนานโรตใบเบี้ยว ขอบใบเรียบหรือเป็นคลื่น ปลายใบเรียวแหลม ดอก เป็นช่อแบบ panicle ออกที่ปลายยอดหรือซอกก้านใบ ช่อดอกยาว 10-21 เซนติเมตร ก้านช่อยาว ดอกเล็กสีขาวอบเขียวเป็นกระจุกอยู่ตอนปลายช่อ ดอกตัวเมียและดอกตัวผู้อยู่คนละต้น กลีบรองดอก 4 กลีบ กลีบดอก 4 กลีบ เรียงสลับกับเกสรตัวผู้ 4 อัน เกสรตัวเมีย 1 อัน อยู่เหนือเกสรตัวผู้ ผล รูปร่างกลมผลอ่อนสีเขียวเส้นผ่าศูนย์กลาง 0.5-0.7 เซนติเมตร รสเผ็ดซ่ามาก เมื่อแก่เปลือกเป็นสีน้ำตาล และแตกอ้าเห็น เมล็ด สีดำเป็นมันออกดอก-ผล ช่วงเดือนมีนาคม-เมษายน
นิเวศวิทยาและการแพร่กระจาย : พบขึ้นตามป่าดิบ ในเขตภาคเหนือ ภาคกลาง และภาคใต้
ประโยชน์ : ด้านสมุนไพร ใช้เป็นยาบำรุงหัวใจ ด้านอื่น ใบ ใช้เป็นอาหาร ผลแก่และเมล็ด ใช้เป็นเครื่องเทศผสมเครื่องแกงของอาหารพื้นเมืองภาคเหนือ
สวัสดีค่ะคุณบ้านปลายเนิน
แวะมาทักทายและเรียนรู้เรื่องสมุนไพรด้วยคนนะคะ
สวัสดีครับ คุณยาย
ยินดีเเลกเปลียนความรู้ครับ ยังไงก็นำความรูหรือประสบการณ์มาเเลกเปลียนกันได้นะครับ
ส่วนผมเองไม่ได้จบด้านการเเพทย์เเผนไทยมาหรอกครับ เเต่พอทราบข้อมูลเนื่องจากมีความสนใจทางด้านวัฒธรรมพื้นบ้านเเละศาสตร์การแพทย์ทางเลือกครับคุณยาย
สวัสดีค่ะคุณบ้านปลายเนิน
สงสัยบ้านอยู่ปลายเนิน หรือว่าเป็นชื่อหมู่บ้าน ก็ไม่รู้
เคยได้ยินมาบ้างค่ะ กำจัดต้น อาจจะเคยเห็นบ้างแต่ก็จำไม่ค่อยได้ สงสัยต้องไปหาสมุนไพรช่วยเรื่องความจำซะแล้ว