บ้านที่แสนดี


ครั้งแรกเลยที่ฉันได้เห็นสนามหลวง ฉันก็มีความรู้สึกที่ไม่สู้ดีเอาซะเลยกับคนที่นั่น มันช่างรกรุงรังระเกะระกะตาไปด้วยขยะ มิหนำซ้ำพื้นที่ท้องสนามหลวงเกลื่อนกลาดด้วยกลุ่มคนไร้บ้านนอนเรียงรายไม่น่าดู ไม่น่าประทับใจเอาซะเลย มองดูแล้วมันไม่ปลอดภัยสำหรับฉัน ตอนนั้นฉันคิดเช่นนั้นจริงๆ มันช่างเป็นทัศนคติที่โหดร้ายเหลือเกินสำหรับคนที่นั่น .....แต่วันนี้ สายตาคู่เดิมนี้มันเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อฉันได้เข้ามาในที่แห่งนี้

ครั้งแรกเลยที่ฉันได้เห็นสนามหลวง ฉันก็มีความรู้สึกที่ไม่สู้ดีเอาซะเลยกับคนที่นั่น มันช่างรกรุงรังระเกะระกะตาไปด้วยขยะ มิหนำซ้ำพื้นที่ท้องสนามหลวงเกลื่อนกลาดด้วยกลุ่มคนไร้บ้านนอนเรียงรายไม่น่าดู ไม่น่าประทับใจเอาซะเลย มองดูแล้วมันไม่ปลอดภัยสำหรับฉัน ตอนนั้นฉันคิดเช่นนั้นจริงๆ มันช่างเป็นทัศนคติที่โหดร้ายเหลือเกินสำหรับคนที่นั่น .....แต่วันนี้ สายตาคู่เดิมนี้มันเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อฉันได้เข้ามาในที่แห่งนี้ ความจริงแล้วที่นี่เป็นชุมชน เป็นบ้านที่น่าอยู่ที่เดียวล่ะ ฉันได้เห็นในสิ่งที่คนร่ำรวยไม่มีโอกาสได้เห็น คือรอยยิ้มที่จริงใจ การช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แบ่งปันสิ่งดีให้กันได้อย่างเต็มใจโดยไร้ซึ่งคำว่าเสียดาย ทั้งที่ความจริงพวกเขาก็ไม่ได้มีอะไรเลย เสื้อผ้าก็คือของบริจาค อาหารก็ได้มาจากการรับจ้างทำงาน บ้างก็ถูกเอารัดเอาเปรียบ แต่หากวันไหนที่ไม่มีงานทำล่ะ..ฉันนึกไม่ออกเลยว่าถ้าเป็นฉันจะอยู่อย่างไง แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันได้เห็นคือพวกเขารักในศักดิ์ศรีของตนเอง ถึงแม้ไม่มีอะไรตกถึงท้องก็ไม่ยอมที่จะขอใครกินหรือลักขโมยของใคร สิ่งนี้ทำให้ฉันประทับใจมากทีเดียวเลย บางคนก็ต้องรับการรักษา แต่ก็ยากเพราะไม่มีเงินมากพอสำหรับการรักษาไม่ค่อยมีหน่วยงานไหนมารองรับให้การดูแล แต่ทุกคนที่นี่ก็พร้อมที่จะดูแลกันเหมือนพี่น้อง ส่วนช่วงที่มีฝนตกเขาก็ต้องตกอยู่ในสภาพที่น่าลำบากหาที่หลบฝนอย่างทุลักทุเล แต่ก็ไม่มีใครเอาเปรียบกัน พี่ที่เป็นทีมงานที่นั่นบอกฉันว่าที่นี่ทุกคนคือเพื่อนกัน แต่สำหรับฉันแล้วขอเรียกที่นี่ว่า “ครอบครัว” น่าจะเหมาะกว่า

หลังจากที่ฉันได้มีโอกาสไปสัมผัสครอบครัวแห่งนี้ ฉันพยายามที่จะบอกเรื่องราวมากมายที่น่าประทับใจ และขอการช่วยเหลือ สำหรับบางคนก็ไม่แปลกหรอกที่จะมองว่าชุมชนที่สนามหลวงอันตรายไม่น่าอยู่ ไร้เกียรติ หมดคุณภาพ เป็นขยะสังคม เพราะนั่นก็เป็นความคิดเดิมของฉันเหมือนกัน หากคุณได้ลองเข้ามาสัมผัสในที่แห่งนี้ คุณจะเข้าใจว่าชุมชนแห่งนี้แสนดีจริงๆ

ฉันเคยมีคำถามสำหรับคนที่นี่ว่า “เขามาที่นี่กันทำไม” คำตอบที่ฉันได้ก็คือ “ความรัก การยอมรับ การเข้าใจ และเพื่อน” นั่นคือความสุข และความต้องการที่แท้จริง ฉันก็นั่งลงมองดูตัวเองแล้วคิดใคร่ครวญชีวิตไป ความจริงฉันก็ไม่ต่างอะไรไปจากเขา เพราะฉันก็ยังต้องการความรักจากคนรอบข้าง มีใครมาเป็นเพื่อนและเข้าใจฉัน

ตอนนี้ฉันกล้ายืนยันได้เลยว่าฉันได้เปลี่ยนทัศนคติที่แย่ต่อพวกเขา แปรเปลี่ยนเป็นรัก และผูกพันแล้วจริงๆ ฉันก็เชื่อว่าหากใครได้เข้ามาสัมผัสกับชุมชนแห่งนี้ก็ไม่ต่างไปจากฉันเลย ฉันยังกล้ารับรองได้อีกเลยว่าชุมชนแห่งนี้มีศักดิ์ศรีที่ยิ่งใหญ่ คุณภาพเต็มล้น ยังมีศักยภาพหลายอย่างที่เปี่ยมล้นที่เรายังไม่รู้ ลองเข้ามาซิ “พวกเขามีหัวใจที่ยอดเยี่ยม” ยังมีอะไรอีกมายมายที่ฉันได้จากชุมชนแห่งนี้ ฉันถือว่าทุกคนในชุมชนแห่งนี้เป็นครูของฉัน

แต่ถึงอย่างไรก็ตาม พวกเขาก็ยังต้องการความช่วยเหลือจากพวกเราทุกคน เพราะเราทุกคนเป็นครอบครัวเดียวกัน อย่าลืมแบ่งปันสิ่งดีต่อกันนะคะ....ร่วมบริจาคได้ที่สมาคมสร้างสรรค์กิจกรรมอิสรชน เลขที่บัญชี 031-00-3432-9 ธ.กรุงไทย สาขาเซ็นทรัลปิ่นเกล้า หรือ 086-687-0902


น้องก๊อต อาสาสมัครจากม.ราม ผู้เขียน

หมายเลขบันทึก: 363068เขียนเมื่อ 2 มิถุนายน 2010 01:56 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 14:27 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท