เด็กชาย...ผู้กตัญญู
รอยปาก
เป็นเรื่องเล่า เท็จจริงอย่างไรไม่มีใครยืนยัน
แต่เมื่อฟังแล้วก็ให้เก็บมาคิด
อาชีพครูสอนหนังสือนั้นต้องมีสติทุกขณะ
อย่างเรื่องเล่าจากปากต่อปากดังต่อไปนี้
วันหนึ่งหลังจากครูได้อธิบายนักเรียน จนเสร็จสิ้นกระบวนการไปแล้ว
แต่นักเรียนก็ยังไม่เข้าใจ ครูใจร้อน ขี้หงุดหวิด
จึงถามนักเรียนว่า”ใครรู้ตัวว่าเป็นคนโง่ยืนขึ้น”
เด็กชายวรพจน์ ยืนขึ้น
เพื่อนๆพากันหัวเราะ เพราะ
เด็กชายวรพจน์นั้นเป็นเด็กเรียบร้อย พูดน้อย
และตั้งใจเรียน
ครูถามเด็กชายวรพจน์ว่า
“เธอยื่นขึ้นทำไม เธอไม่ได้ยินหรือไร..
ครูบอกว่าใครรู้ตัวว่าเป็นคนโง่ให้ยืนขึ้น”
วรพจน์ตอบเบาๆว่า “ได้ยินครับ”
คำตอบของเด็กชายวรพจน์ เบาๆ
แต่กลับทำให้ครูเริ่มควบคุมอารมณ์ไม่ได้
จึงพูดเสียงดังมากขึ้นว่า
“โง่จริงๆ นั่งลง!
...แนะๆ..ยังดื้ออีก ฉันบอกให้เธอนั่งลง ได้ยินไหม”
แต่เด็กชายวรพจน์ก็ยังยืนอยู่แล้วพูดเสียงสั่นๆว่า
” ก...ก็..” พูดยังไม่ทันจบเสียงครูแว๊ดดังมาว่า.."ก็อะไร..นั่งลง”
เด็กชายวรพจน์ก็ไม่นั่ง เขาหายใจเข้าลึกๆ
ก่อน แล้วพูดเสียงดังฟังชัดว่า
“ คุณครูครับ ผมยืนเป็นเพื่อนครูครับผม”
ขอขอบคุณ line น่ารักจาก
http://www.yimwhan.com/board/show.php?user=peppa&topic=1&Cate=6
ขอบคุณค่ะ
ความเห็น (8)
สวัสดีค่ะ...krutoiting...
แบบนี้...ใครโง่กว่ากันค่ะ...555555555...ขอบคุณค่ะ...
หัวเราะได้แต่เช้าเลยค่ะพี่....
มีความสุขกับงานสอนเด็กนะคะ
- สวัสดีค่ะ krotoiting
- อยู่กับเด็กๆแล้ว อายุยืนนะคะ
- ต่อม....ฮา......แตก
ขอบคุณค่ะ
คิดว่าเป็นข้อเตือนสตินะคะ
คุณครูอยู่กับเด็กมากๆ หลากหลาย
ความแตกต่างของเด็กแต่ละคนนั้นครูต้องเรียนรู้
และทำใจให้รับให้ได้ เรียกว่าครูต้องบริหารจิตทุกเมื่อ
เพื่อครองสติตนเอง เพื่อจะได้สอนหนังสือให้สนุกได้ค่ะ
น่าเห็นใจคุณครูนะคะ อ่านขำๆไปคลายเครียดค่ะ
krugui Chutima
ขอบคุณค่ะ และยินดีด้วยที่เบิกบานแต่เช้า
พรุ่งนี้พี่ต้องไปประชุม GIVE AND TAKE ค่ะ
ก็เตรียมการบ้านสำหรับร่วมประชุม
ดึกไปหน่อย ราตรีสวัสดิ์นะคะ
ถ้าจะจริงนะคะน้องเอื้องแซะ
เพื่อนพี่ชมว่าเธฮนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะ
อิอิ...นิสัยค่ะ ฮาเลย
เป็นโจ๊กเตือนสติได้ระวังทั้งคำพูด
และความคิดค่ะ
ขอบคุณค่ะ