aomsuwannee

 Mendel  คัดเลือกถั่วลันเตา 7  ลักษณะที่แตกต่างกันอย่างชัดเจน  คือ  ความสูงของลำต้น  รูปร่างของฝัก  รูปร่างของเมล็ด  สีของเมล็ดและสีของฝัก  ทำการผสมในดอกเดียวกันหลายๆ รุ่น  จนแน่ใจว่าทุกลักษณะเป็นพันธุ์  แล้วคัดเลือกต้นพ่อและต้นแม่ที่มีลักษณะแตกต่างกัน นำมาผสมกัน  จากการผสมกันจะได้ต้นใหม่จำนวนมากเป็นรุ่นลูก  หรือ  รุ่น F₁  ซึ่งออกฝักสีเขียวทั้งหมด  ต่อมาได้นำเมล็ดที่เกิดจากการผสมพันธุ์ภายในดอกเดียวกันของรุ่น F₁  ไปปลูก  ได้รุ่นหลานหรือรุ่น F₂  จึงบันทึกลักษณะต่างๆ ของรุ่น F₂  แล้วหาอัตราส่วนของลักษณะในแต่ละคู่  พบว่ารุ่น F₂  มีอัตราส่วน  3:1  สาเหตที่เลือกถั่วลันเตา  ลักษณะที่ศึกษาถูกควบคุมด้วยยีนเพียงคู่เดียวเท่านั้นและสามารถแยกลักษณะต่างๆ  ได้อยางชัดเจน  เช่น  ต้นสูง  ต้นเตี้ย  เมล็ดเรียบ  เมล็ดขรุขระ  เป็นต้น  และต้นถั่วลันเตาเป็นถั่วที่หาง่าย  ปลูกง่าย  อายุสั้น  และให้เมล็ดได้จำนวนมาก  นอกจากนี้ยังสามารถควบคุมการผสมพันธุ์ได้  Mendel  ใช้รุ่นพ่อแม่  (parent  breeding)  ที่เป็นพันธุ์แท้มาผสมกัน  ทำให้ได้ลักษณะต่างๆ  ที่ออกมาเป็นแบบแผนเดียวกัน