ระยะของการทำใจ
แม่คะ
เราเพิ่งผ่านพ้นงานสีดำของพ่อไปเดือนกว่า หลังงานพ่อ หนูไม่สบายอยู่หลายสัปดาห์ เลยไม่ได้เขียนจดหมายถึงแม่
พ่อทรมานอยู่นานเหมือนกัน แล้วก็จากเราไปแบบง่ายๆ โดยที่ทุกคนไม่ได้เอ๊ะใจ
พวกเราลูกๆพาพ่อออกจากโรงพยาบาล เพราะไม่รู้ว่าต้องรักษาอย่างไรต่อดี "พาพ่อกลับบ้านเราดีกว่า"
งานของพ่อ หนูมีความรู้สึกว่า ยิ่งใหญ่มาก หากพ่อรู้พ่อต้องอมยิ้มตามบุคลิกของพ่อแน่ๆ
เราจัดงานแบบบ้านบ้าน ดั่งเดิมชาวอิสาน หนูไม่ได้ทำการ์ดเชิญแต่ใช้วิธี SMS ถึงคนที่มักถามถึงพ่อ
ตั้งศพไว้ห้าวันห้าคืน เหมือนที่พ่อจัดงานให้แม่ สวดอภิธรรมเย็นและเลี้ยงพระทุกเช้า
หลานๆของแม่ ที่เคยมาช่วยเฝ้าธูป ไม่สบายกันหลายคน หนูกับพี่สาวจึงต้องทำหน้าที่ พลัดกัน จุดธูปให้พ่อ อาๆกำชับนักว่า “อย่าให้ธูปและตะเกียงดับ พ่อจะมองไม่เห็นทางไปสวรรค์”
มีผู้คนมากมายมางานของพ่อ อากาศร้อนมาก แต่คนก็มากมายอย่างคาดไม่ถึง เพื่อนของหนูที่ไม่เคยเจอกันเป็นสิบปีก็มางานนี้ พี่สาวบอกว่า “เป็นบุญของพ่อ ที่สะสมมา”
วันทำบุญ พวกเราทำ”พาสาท ผึ้ง”ให้พ่อและญาติของเรา ปู่ย่า ตายาย ที่ล่วงลับไปแล้ว
“พาสาทผึ้ง หรือ ปราสาทผึ้ง” มักจะทำขึ้น เพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ญาติผู้ล่วงลับไปแล้วและเจ้ากรรมนายเวร ปราสาทจะบรรจุเอาสิ่งของที่จำเป็นต้องใช้ไว้ข้างใน มีเงินสี่บาท มีข้าวต้ม และของใช้ต่างๆ
ปราสาทผึ้งนี้จะ ทำจากหยวกกล้วย เรียกกันว่า แทงหยวก มีช่างฝีมือที่มีชื่อเสียงมากันหลายคน บางคนบอกว่า ได้ไปโชว์ตัวถึงอเมริกาก็เคย เป็นอีกหนึ่งความภาคภูมิใจของภูมิปัญญาชาวบ้านเรา
ญาติหลายคนบอกหนูว่า “ให้สานต่อเรื่องการบำรุงพระศาสนา แทนพ่อแม่” หนูรับปาก
หนูไปทำบุญต่อที่วัดอีกหลายวัน และตั้งใจไว้ จะไปทุกวันหยุด เพราะวันทำงาน ตื่นเช้าไม่ไหว ดูเหมือนเป็นคนสันหลังยาวนะคะ แม่คงไม่ว่าหนู หนูยังคงเหมือนเดิม เหมือนที่เถียงกับแม่ว่า”แค่คิดจะทำบุญ ก็ได้บุญแล้ว”
แต่หนูตั้งใจจะสานต่อเรื่องบำรุงพระศาสนาของพ่อและแม่ต่อจริงๆ
รักแม่
ลูก
20 พ.ค. 53 : 22.53 น.
ความเห็น (15)
อ่านแล้วซึ้งค่ะป้ามณีแดง ปูยังประทับใจพาสาทผึ้งเมื่อคราวไปร่วมงานบุญอิสานค่ะ ปราสาทผึ้ง ภูมิปัญญาที่ เรียบง่าย หากงดงาม เหลืองอร่าม หยดย้อยเทียน
ขอเป็นกำลังใจกับความตั้งใจ “ให้สานต่อเรื่องการบำรุงพระศาสนา แทนพ่อแม่”ด้วยจิตคารวะค่ะ
ป้าแดง คะ คิดถึงค่ะ
คนไม่มีพ่อ เหมือนกัน ค่ะ
สวัสดีค่ะน้องป้าแดง
ขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้ง
กับการจากไปโดยมิทันคาดหมายของคุณพ่อ
การที่มีลูกเป็นสัมมาทิฏฐิ
เชื่อมั่นในบุญ
ก็ถือว่าคุณพ่อโชคดีมาแล้วค่ะ
คิดถึงนะคะ รักษาสุขภาพให้ดี
สวัสดีครับ ป้าแดง ไม่ได้แวะนาน
สบายน่ะครับ
ไม่ทั้งพ่อและแม่นานแล้วครับ
- สวัสดีค่ะ น้องpoo น้องพอลล่า พี่รุ่ง ผู้เฒ่าวอญ่า
- ระยะของการทำใจค่ะ ระบายหน่อยหนึ่ง อิอิอิ
- ขอบคุณทุกท่านค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
เราต่างก็ไม่มีพ่อเหมือนกัน
ก่อนมาต้องบอกล่วงหน้า
จะชวนมากินพิซซ่า
สวัสดีค่ะ
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ
เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นธรรมดาของชีวิต...
ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง...
คนที่ยังอยู่ก็ดำเนินชีวิตต่อไป บนเส้นทางเห็นความดีงามและเป็นประโยชน์สูงสุดค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
สวัสดีค่ะ
ขอรำลึกถึงพระคุณของ คุณพ่อด้วยคนนะคะ และขอส่งกำลังใจให้น้องป้าแดงและคุณแม่ ขอให้มีพลังใจเข้มแข็งค่ะ คิดถึงเสมอนะคะ
ขอบคุณ pa daeng ที่แวะเยี่ยมอ่านบันทึก เสียใจด้วยกับ พ่อ แม่ ขออนุโมทนาบุญด้วยกับการ ตั้งใจจะสานต่อเรื่องบำรุงพระศาสนาของพ่อและแม่ต่อจริงๆ
ครูป้อมก็ไม่มีคุณพ่อครับ
ขอบคุณมากครับ ดูแลสุขภาพนะครับ
ขอบคุณกับการติดตาม "โรงเรียนนอกกะลา" นะครับ..
พี่ก็ไม่มี ทั้งแม่และพ่อมาเป็น 10 แล้ว
เมื่อเวลาผ่านไป เราก็อยู่ได้ แล้ว มันจะลงตัวของมันเองค่ะ
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมเยียน อีกรอบ เห็นเงียบหาย ไปนาน
ยังคิดถึงเสมอนะคะ มิตร คนแรกที่เข้า blog ครูเตือนค่ะ
สวัสดีค่ะป้ามณีแดงแรงฤทธิ์ ค่ะ
ช่วงนี้เห็นเงียบหายไป หนูก็ไม่ได้เข้าไปเอฟบี เลยค่ะ คิดถึงป้าแดง เช่นเคย ชวนไปกินส้มตำ เคล้าบรรยากาศ ชมดอกไม้ นายเมฆ และน้อง ฟ้าค่ะ
แม้ดิฉันไม่เคยรู้จักพ่อแต่รับรู้ความรักที่ป้าแดงมีต่อพ่อนะคะ เสียใจด้วยนะคะ