โลกเนิบช้า
ฉันหายไปจากโลกแห่งการเรียนรู้ในสังคม G2K นานนับหลายเดือน และหากจะเข้ามาก็เป็นเพียงนานๆ ครั้ง พี่ๆ หลายคนสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันจำไม่ได้แล้วว่าได้ตอบใครไปว่าอย่างไรบ้าง เพราะคำตอบหนึ่งใช้ได้แค่ในระยะเวลาหนึ่งๆ เท่านั้นเอง พอเวลาผ่านไป..ในคำถามเดิมๆ ที่พี่ๆ ถามฉันก็จะได้คำตอบใหม่ไม่ซ้ำกัน
--1-- หลังจากหนังสือทำมือเล่มที่หนึ่งของพี่กับน้องได้สำเร็จเป็นรูปเล่มให้ได้จับต้องกันจริงๆ ในที่สุด ฉันมีเวลาชื่นชมได้ไม่นานนักก็มีเหตุให้ต้องเดินทางไกลเพื่อไปยังจังหวัดสงขลาอย่างปัจจุบันทันด่วนในช่วงต้นเดือนธันวาคม 2552 เพื่อร่วมในงานศพญาติสนิท ในกาลนั้นฉันได้เจอพี่อ๋อย เจ้าของบล็อกนานาสาระ.แอมแปร์ กับบล็อกอะไรดี ?ที่โรงเรียนบ้านสายหมอ และแน่นอนที่สุด..แอมแปร์น้อยก็มา ฉันเองก็ไม่คาดคิดว่าจะได้เจอพวกเธอเพราะดันเข้าใจว่าพี่อ๋อยอยู่ปัตตานี (ตามที่อยู่ที่เคยติดต่อกัน) ฉันทำเหมือนทุกครั้งที่เดินทางไปไหนต่อไหน นั่นคือ ส่ง sms หาเจ้าบ้านแถวๆ นั้นว่า "มาแล้ว..กำลังจะไปแล้ว"
ปรากฏว่าเมื่อพี่อ๋อยโทรมาและถามว่าฉันพักอยู่ที่ไหน..ทำให้ทราบว่าที่พักของฉันกับบ้านพี่อ๋อยห่างกันแค่เพียงหนึ่งกิโลเมตรเท่านั้นเอง โอ้! รุ่งขึ้น..พ่อบ้านของพี่อ๋อยช่วยนำพาภรรยาและลูกสาวตัวน้อยๆ มาพบฉันที่วัดแห่งหนึ่ง เธออุตส่าห์หอบลองกองนอกฤดูมาฝากฉันกล่องโตๆ (หลังจากที่เคยหอบมาให้ก่อนหน้านี้ที่เชียงใหม่ -- แต่เราคลาดกันนิดเดียว)
ณ ตอนนั้น ฉันไม่ค่อยจะกล้าสบตาและพูดคุยกับพี่อ๋อยนัก ซึ่งนับเป็นเรื่องปกติกับปฏิกิริยาที่มักจะเกิดขึ้นเมื่อได้เจอใครต่อใคร จึงเป็นฝ่ายฟังพี่อ๋อยคุยเสียเป็นส่วนใหญ่ แต่มิวายจะกำชับ (ปนขู่)แอมแปร์น้อย ให้เรียกฉันว่า "พี่" แทนการเรียก "น้าต้อม" เพราะ(คิดเอาเองว่า)วัยของฉันกับแอมแปร์ห่างกันไม่มากนัก ไม่เหมือนพี่จ๊ะ 
(ดาวลูกไก่ ชื่นชมยินดี) ที่แม่หนูน้อยเรียก "ป้าดาว" น่ะ เป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้วหล่ะ อุ๊บ! สรุปแล้ว..เรามีเวลานั่งคุยกันไม่ถึงชั่วโมงด้วยซ้ำไปเพราะฉันต้องไปปฏิบัติภารกิจให้เสร็จสิ้น และต้องเดินทางกลับบ้านโดยด่วนๆๆ ในเย็นนั้น
--2-- ต่อมาตลอดทั้งเดือน ฉันแทบจะไม่ทำอะไรเลยนอกจากการดูหนัง ทั้งจากการโหลดฟรีดูตามเว็บไซต์ หรือเช่าซื้อแผ่นวีซีดีกลับมาดูที่บ้าน หนังที่อยากดูในปัจจุบัน และหนังที่เคยอยากดูในอดีตมีมากมายเสียจนฉันไม่มีเวลาสนใจโลกรอบๆ ตัว ชีวิตฉันช่วงนี้ผูกติดกับหนังซอมบี้ หนังปลาฉลาม หนังจระเข้ และ..หนังประเภทที่ชวนตื่นเต้น อ้อ..รวมทั้งหนังโรแมนติกด้วยนะ ฉันจึงละเลยการใช้ชีวิตอยู่ในโลกของการออนไลน์ (msn) ละเลยมือถือที่บางครั้งแบตฯ หมดไปเมื่อไหร่ก็ยังไม่รู้ ฉันแทบจะไม่ได้ติดต่อกับใครๆ เลย (หรือนี่)
--3-- หนึ่งเดือนต่อมาถัดจากการดูหนังอย่างบ้าคลั่ง ฉันก็หันมาอ่านหนังสืออย่างหนักทั้งกลางวันและกลางคืนตลอดทั้งเดือน หนังสือที่เคยเก็บลงกล่องมานานถูกนำมาเปิดอ่านอีกครั้ง..และอีกครั้ง จากนั้นฉันก็หันไปพึ่งพาร้านหนังสือเช่าเจ้าประจำ จนกระทั่งไม่มีหนังสือเรื่องอะไรที่อยู่ในความสนใจของฉันอีกต่อไปในร้านหนังสือเช่านั้น น่าเศร้าใจเหลือเกิน (ต่อมอยากอ่านยังไม่ทันตกสะเก็ดเลยนะเนี่ย) วัยรุ่นเซ็งเลย..
--4-- ระหว่างนี้หลายท่านจะต้องฉงนปนสงสัยว่าทำไมฉันไม่ทำหนังสือทำมือหรือโปสการ์ดที่นับเป็นงานอดิเรกแสนรัก นั่นเพราะมือของฉันทะเลาะกับคัตเตอร์อยู่เป็นประจำ บางครั้งทำเอาฉันหน้ามืดเป็นลมไปก็ตั้งหลายครั้ง (สาเหตุก็เนื่องมาจาก.. คลิกอ่าน Tag ความลับ..ที่ไม่ใช่ "ความลับ" ความลับเรื่องที่ 3 Fear Factor ก็..ฉันกลัว) ทำเอาฉันเข็ดขยาดกับการใช้คัตเตอร์ หรือของมีคมไปนานเลยทีเดียว เวลาจับคัตเตอร์ทีไรมันจะรู้สึกเสียวแปลบๆ และไม่มีความมั่นใจที่จะปฏิบัติการใดๆ อีกเลย และพี่เซ็กซี่บ่นว่า "โรคจิต..แผลขนาดนี้แทนที่จะรีบไปหาหมอ กลับมานั่งถ่ายรูปอยู่ได้ แว๊ดๆๆ ฉอดๆๆ @#$%^&*! รีบไปหาหมอเดี๋ยวนี้เลยนะ ไปเย็บแผลให้เรียบร้อย ฉอดๆๆ" โธ่เอ๊ย! นี่นะโดนน้อยที่สุดแล้วนา ก่อนหน้านี้เลือดกระฉูดยิ่งกว่านี้อีก อุตส่าห์เลือกรูปที่ดูดีมาลงแล้วนะเนี่ย
เพราะฉะนั้น..ฉันติดหนังสือทำมือหรือโปสการ์ดใครไว้ก็ "ขออภัย" ด้วยนะเจ้าคะ ขอความกรุณาอย่าเพิ่งบ่น (ให้ฉันได้ยิน) อย่าเพิ่งทวง(เพราะฉันยังขี้เกียจ เอ๊ย! หวาดกลัวไอ้อาการเสียวแปลบๆ) นะนะน๊า ร้องเพลงรออีกหน่อยน๊า ฉันสัญญาว่าจะพยายามทำให้เสร็จในเร็วๆ นี้
--5-- เหมือนฟ้าส่งเจ้ลงมาเป็น "นางฟ้าผู้พิทักษ์" ของฉัน เมื่อฉันเปรยๆ ว่าไม่มีหนังสืออ่าน เจ้ก็ใช้คฑาวิเศษเสกให้ เอ๊ย! ไม่ใช่ๆๆ เจ้ก็บอกให้ฉันลิสท์รายชื่อหนังสือที่อยากอ่านโดยด่วนจี๋ก่อนที่เธอจะบินปร๋อไปเมืองกรุง ฉันดีใจ....แต่ลืม ผ่านไปสองสามวัน..เจ้ทวงถามอีกที ทีนี้ฉันก็จัดการปฏิบัติภารกิจ (เพื่อตัวเอง) โดยการเขียนรายการหนังสือที่อยากจะอ่าน และบอกเหตุผลที่ว่าทำไมถึงอยากได้หนังสือเล่มนี้ รุ่งขึ้น..หนังสือทั้งหมดก็มาอยู่ในมือฉัน รักเจ้จัง! ฉันบอกเธอไปว่า.."วันนี้ รักเจ้ที่สุดในโลก..ก..ก" เธอบ่นว่า.."ก็รักแค่วันนี้วันเดียวใช่ไหม ฮึ!" เอาหน่า.. ชาติที่แล้วฉันทำบุญด้วยอะไรนะ..ชาตินี้จึงได้เจอเจ้ และเธอบังคับให้ค่อยๆ ละเลียดอ่าน ละเลียดน่ะ..เข้าใจไหม ไม่ใช่ตะบี้ตะบันอ่าน แต่คงจะเป็นเรื่องเดียวที่ฉันก็ฝ่าฝืนคำสั่งของเธออยู่เรื่อย
--6-- ใครคนหนึ่งถามฉันว่าอยากได้น้องแมวไปเลี้ยงไหม? ฉันอึ้งไปหลายวินาทีแล้วบอกว่า "ไม่อยากได้" เหตุผลก็คือ เกิดมาไม่เคยเลี้ยงแมวเลย และที่สำคัญบ้านฉันมีน้องหมาอยู่แล้วชื่อ "สปาย" ยัยนี่เป็นน้องหมาตัวเมียที่แสนจะเชิด..หยิ่ง..และขี้งอนสุดๆ คงจะไม่พอใจแน่ๆ ที่จู่ๆ จะรับน้องแมวแปลกหน้ามาเลี้ยงไว้ในบ้านอีกหนึ่งตัว แต่เพราะเธออยากให้รับเลี้ยง..ฉันก็ต้องรับมาเลี้ยงในที่สุด ตอนแรกก็นึกถึงปัญหาที่จะเกิดขึ้นเฉพาะหน้า ก็เจ้าแมวที่ได้มานั้นอายุห้าเดือน แถมยังเป็นแมวที่เริ่มจะตัวโตๆ แล้วน่ะสิ ตอนรับมา..ฉันแวะซื้อกรงและนึกอนาคตไม่ออก แต่เมื่อรับมาแล้วก็คงจะต้องเลี้ยงให้ดีที่สุด จากแมวคุณหนูตกอับมาเป็นหนุ่มชาวสวนล่ะทีนี้
คืนแรก..ฉันเอาแมวเลี้ยงใส่กรงไว้ในห้องนอน คงเพราะตื่นกลัว และแปลกที่จึงส่งเสียงร้องทำเอาฉันไม่ได้หลับไม่ได้นอน สารรูปก็หงอยเหงา..เฉาสุดๆ ฉันได้แต่นึกในใจว่า "เอาห่วงมาผูกคอแล้วหนอ..จะทำอย่างไรดีหนอ" ตื่นเช้า..ฉันฝากฝังเจ้าแมวน้อยไว้กับแม่ และพอเลิกงาน..ฉันต้องร้องกรี๊ดเพราะแมวหายไปจากกรง แม่บอกว่าปล่อยให้มันได้วิ่งเล่นบ้าง ทันใดนั้นเจ้าแมวน้อยก็วิ่งผ่านหน้าฉันโดยมีเจ้าสปายกวดไล่ติดๆ โอ้..แม่เจ้า แล้วกรงที่ฉันควักกระเป๋าตังค์ซื้อให้..เจ้านี่ได้ใช้แค่คืนเดียวเท่านั้นเอง มันน่านัก..ฮึ่ม!
ฉันตั้งชื่อเจ้าแมวตัวนี้ว่า "ถุงเงิน" และจากที่ซึมๆ เซาๆ หงอยๆ เหงาๆ กลายมาเป็นมีอาการคล้ายปลากระดี่ได้น้ำได้ในวันที่สองนั่นเอง วิ่งๆๆๆๆๆๆๆๆ จากตรงนี้ไปตรงนั้น จากหน้าสวนไปกลางสวน จากบนตักฉันเผ่นขึ้นต้นไม้ ชะรอยว่าเมื่อตอนอยู่ในเมืองคงจะอยู่ในที่แคบๆ เลยไม่มีโอกาสได้ปลดปล่อยเต็มที่ ฉันมองดูเจ้านี่ด้วยความสงสาร(ที่แมวไฮโซอย่างมันตกอับ อิอิ) แต่ทำไมรู้สึกว่าเขาจะโอ้ ลั๊น ลา มากเลย
วันที่ฉันรู้สึกเริ่มเอ็นดูจนเกือบจะหลงรักเขาเข้าให้ก็..ในวันวาเลนไทน์ เย็นนั้นฉันนั่งรีดผ้าอยู่ดีๆ เจ้าแมวตัวนี้เดินมาสะกิดๆ ฉันแล้วก็คายจิ้งจกให้เป็นของขวัญ เอาหน้ามาถูๆๆ กับแขนฉัน ทำตาปริบๆ ประหนึ่งว่ารักกันอย่างสุดซึ้ง (จึงมอบจิ้งจกให้เป็นของขวัญ) ฉันกระโดดหลบแทบไม่ทันเพราะไม่ชอบการสัมผัสจากใครทั้งนั้น และวีรกรรมเจ้านี่มีอีกเยอะมากๆๆ จนเดี๋ยวนี้..ฉันคิดว่าเจ้านี่ต้องนึกว่าตัวเองเป็นน้องหมาแน่ๆ เพราะอะไรที่สปายทำ..เจ้านี่จะพยายามทำตามจนได้ และสปายเดินไปไหน..เขาจะเดินตามต้อยๆ
ผ่านมาสองเดือน ฉันก็คิดว่าเจ้านี่ได้เป็นสมาชิกในบ้านอย่างเต็มตัวแล้วล่ะ เขาทำให้แม่ น้องชาย สปาย และฉันหายเหงา (แกมรำคาญและหมั่นไส้) ถึงแม้ว่าคนที่ให้เจ้านี่มากับฉันจะจบสิ้นสัมพันธภาพที่มีต่อกัน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าฉันจะต้องไม่พอใจ "เจ้าถุงเงิน" นี่นา
--7-- อยู่มาวันหนึ่งเพื่อนที่ทำงานชักชวนให้ไปส่งซื้อต้นไม้ที่กาดคำเที่ยง ฉันไปส่งอย่างแกนๆ แต่ก็ได้กระถางไม้น้ำมาหนึ่งอัน กกราชินีหนึ่งกอ กกญี่ปุ่นหนึ่งกอ กุหลาบสองต้น พุดพิชญาสองต้น มะลิสองต้น ติดไม้ติดมือกลับมาบ้าน แล้วก็ปล่อยกองๆ ไว้โดยไม่ได้ใส่ใจมากนัก เพราะในหัวหนักๆ มีเรื่องราวมากมายวิ่งพล่านอยู่ในนั้น เริ่มต้นจากแค่นี้จริงๆ นะ.. (ทำหน้าจริงจัง)
เย็นวันหนึ่ง..สายตาฉันลอยไปจับที่ต้นลีลาวดีมุมรั้ว ลีลาวดีต้นนี้เป็นต้นไม้ที่ฉันซื้อมาไว้เป็นเพื่อนในวันที่โศกเศร้าเมื่อสามสี่ปีที่แล้ว จากต้นเล็กๆ ที่สูงระดับเอวได้เติบโตจนสูงท่วมหัวฉันไปตั้งเยอะ แผ่กิ่งก้านสาขา และมีดอกสีขาวนวลผลิบานอยู่สม่ำเสมอ กลิ่นหอมบางเบาของเธอทำให้ฉันรู้สึกคลายโศกคลายเศร้า นานนับปีที่ฉันหลงลืมไปแล้วว่าเธอยังอยู่ที่นี่..ตรงนี้ เพื่อนของฉัน..ต้นไม้ของฉัน ฉันมักจะพูดคุยกับเธอ (ต้นลีลาวดี)โดยกระแสความคิด พูดๆๆ โดยปราศจากการได้ยินของใคร
แล้วฉันจึงลุกขึ้นมาปลูกต้นไม้ๆๆๆๆๆๆๆๆ แก้เครียด ในมือถือจอบ..ถือเสียม..และใช้สายยางฉีดรดน้ำต้นไม้เหล่านั้นเช้าเย็น ต้นไม้..ดอกไม้..นานาพันธุ์ที่ฉันสรรหามาปลูกไว้ในกระถางหรือกระทั่งจัดแจงให้พวกเขาอยู่ในผืนดิน วันคืนผ่านไป..แค่ไม่ถึงเดือน..พอเงยหน้าขึ้นมาอีกที ฉันก็พบว่านอกจากต้นชวนชม ต้นโป๊ยเซียน ตลอดจนต้นไม้ของแม่จำนวนหนึ่ง ปรากฏว่าที่ฉันสรรหามานั้น..ฉันจำแทบไม่ได้ด้วยซ้ำว่ามีอะไรบ้างที่เพิ่มขึ้นมา เพราะมันมีมากมายไปหมดน่ะสิ บอกอา(จารย์)จ๊ะ 
(เอื้องแซะ)ไปว่า..ลองนับดูเล่นๆ เฉพาะที่ใส่กระถางก็มีปาเข้าไปมากกว่า 70-90 กระถางด้วยซ้ำไป โอ้.... เธอร้อง.. "ห๊า!!!!!!!" และท่านพี่จ๊ะ
(naree suwan) เย้าว่า.. "มาปลูกดอกไม้เอาตอนหน้าร้อนนี่นะ???????" อือ..ใช่ ฉันปลูกพวกเจ้าดวงดอกไม้ทั้งหลายในฤดูร้อนที่แดดมะเร็งก็ใจร้ายเปล่งประกายฉายแสงกล้าอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน
แต่ช่างเถอะ..ก็ฉันมีอารมณ์อยากจะทำแบบนี้นี่ มาดูกันว่าเท่าที่จำได้มีอะไรกันบ้าง ลีลาวดีหลากหลายสี โมก ทิวาราตรี ดอกแก้ว รสสุคนธ์ กาสะลอง เก็ตถวา บุหงาส่าหรี มะลิ พุดพิชญา ยิปโซ กุหลาบไม่ซ้ำสีเลยทีเดียว และดอกไม้..ใบหญ้าอีกมากมาย บนพื้นที่เล็กๆ ทัศนียภาพภายใต้ท้องฟ้า และภูเขาที่โอบล้อม (อยู่ไกลๆ) ช่างสวยสด..งดงาม เหลือเกิน จนหลงคิดไปว่า "ฉันเป็นคนตัวเล็กๆ ที่มีความสุขที่สุดในโลก"
จู่ๆ ฉันก็นึกถึงอดีต ที่เคยตกใจเมื่อได้เห็นคำว่า "กุหลาบตอแหล" ความเรียงของ 'ปราย พันแสง ในหนังสือสวยสดและงดงาม แต่พอได้อ่านก็รู้สึกชอบใจนักหนาจนเก็บไปเขียนในบอร์ดแห่งหนึ่งเมื่อหลายปีก่อน แต่แล้วไม่คาดฝัน..เพราะนั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ฉันกับใครคนหนึ่งที่แสนจะเคารพรักเกิดวิวาทะต่อกันจนเกือบเป็นเรื่องราวใหญ่โต ดีที่เหตุการณ์คลี่คลายในที่สุด..
กุหลาบตอแหล โดย 'ปราย พันแสง [[[[ กุหลาบเป็นดอกไม้คลาสสิคโรแมนติก เป็นดอกไม้แห่งแรงบันดาลใจของคนอ่อนไหวช่างฝันหรือนักประพันธ์เสมอมา ถึงไม่ได้ชื่อว่ากุหลาบ..มันก็ยังเป็นราชินีแห่งดอกไม้ ฉันร้สึกเฉยๆกับดอกกุหลาบ แต่ก็อดพิศวงไม่ได้กับกุหลาบสีส้มสดสะดุดตาหลายดอกในแจกันสีน้ำเงินบนโต๊ะหนังสือ ยิ่งได้แสงไฟจากหลอดเดย์ไลท์บลูตกส่อง ทุกกลีบดอกสีสันร้อนแรง ก็ดูจะแข่งขันกันเบ่งบานเจิดจรัส ห้องทั้งห้องสว่างสดใส กระจ่างตากระจ่างใจไปหมด ฉันแปลกใจ..ทำไมก่อนหน้านี้ไม่เคยซื้อกุหลาบสีนี้มาปักแจกันเลย จะว่าไปแล้วฉันแทบไม่เคยซื้อกุหลาบเข้าบ้านเลยนั่นแหล่ะ ฉันเป็นคนไม่มีใจให้ดอกไม้ชนิดใดชนิดหนึ่งเป็นพิเศษ...............หลังๆ มาฉันรู้สึกว่าชักจะหมกมุ่นอยู่กับความคิดในดอกกุหลาบมากขึ้นทุกที จากการค้นพบประกายเจิดจ้าในแสงเดย์ไลท์ของกุหลาบสีส้มมดในวันนั้นแล้ว ฉันมักจะหิ้วมันติดไม้ติดมือเข้าบ้านบ่อยขึ้นทุกที จนอาจจะกลายเป็นดอกไม้ประจำชิวิตของฉันไปเลยก็ได้ ถ้าไม่เกิดอุบัติเหตุขึ้นมาในวันหนึ่ง
เพ่งพิศพิจารณา..กุหลาบหลายต้นที่ฉันมีในสวนไม่น่าจะมีต้นไหนเป็นกุหลาบตอแหลไปได้นะ เพราะฉันก็ค่อนข้างจะเรื่องมากอยู่ บรรดาสีสันที่เลือกหามาจึงล้วนแต่เป็นสีสันอ่อนหวานทั้งนั้น
ความที่ตื่นเต้นดีใจกับการค้นพบเล็กๆครั้งนี้มาก ฉันเลยออกปากอวดเพื่อนผู้หญิงรุ่นน้องคนหนึ่ง ผู้ซึ่งคุยเรื่องต้นไม้ใบหญ้ากับฉันได้ทั้งคืนทั้งวันโดยไม่มีเบื่อเลย วันนั้นไม่รู้นึกอะไร คุยกันอยู่ดีๆ หันไปเห็นกุหลาบสีส้มบนโต๊ะหนังสือ ฉันเลยเอ่ยปากบอกเธออย่างไม่ตั้งใจนักว่า.. "กุหลาบสีส้มนี่สวยดีนะ สีมันสะใจดีจังเลย " เธอนิ่งคิดไปอึดใจ ก่อนที่จะตอบกลับฉันอย่างระมัดระวังว่า "เหรอพี่ แต่หนูว่ากุหลาบมันเป็นดอกไม้ที่สง่างามเกินกว่าที่จะมีสีสดขนาดนี้นะ" คำตอบของเธอเล่นเอาฉันแทบตกเก้าอี้
อาจเป็นเพราะคำตอบนี้ก็ได้ ที่ทำให้ฉันเลิกหิ้วกุหลาบตอแหลเข้าบ้านอยู่พักใหญ่ จนกระทั่งนึกขึ้นมาได้ว่า.. "ถ้ากุหลาบสักดอกมันเกิดมามีสีสดขนาดนี้ แล้วกุหลาบมันมีความผิดอะไรตรงไหนมิทราบ" เมื่อคิดได้ดังนี้แล้ว ฉันจึงเริ่มหิ้วมันเข้าบ้านอีกครั้ง..อีกครั้ง..และอีกครั้ง แม้จะรู้สึกลึกๆ อยู่เหมือนกันว่า..กุหลาบสีสดจัดจ้าเนี่ยมัน..ตอแหลจริงๆ ]]]]
ตอนนี้..ชีวิตประจำวันของฉันคือ ตื่นนอนให้เร็วกว่าเวลาปกติหนึ่งชั่วโมง เพื่อที่จะลุกขึ้นมารดน้ำต้นไม้ใบหญ้าทั้งหลาย กระนั้นฉันก็ไปทำงานสายอยู่ดี จากที่เคยไปทำงานเช้าในเวลา 7.30 น. โดยประมาณ หลังจากได้ดูแลเพื่อนๆ สีเขียวทั้งหลาย (รวมไปถึงการกำจัดเหล่าวัชพืช)..ฉันจะไปถึงที่ทำงานปาเข้าไปจะเก้าโมงอยู่บ่อยๆ และในตอนเย็นจะต้องรดน้ำเพื่อนๆ อีกร่วมชั่วโมงกว่า สรุปแล้ววันๆ หนึ่งฉันจะใช้เวลาไปกับเพื่อนๆ สีเขียวมากถึงวันละเกือบสี่ชั่วโมง ฉันใช้ชีวิตแบบนี้มาเป็นเดือนๆ
ฉันมีความสุขกับการได้ละเล่นน้ำ แน่นอน..ความสุขเบื้องต้นที่สัมผัสได้แน่ๆ ก็คือ "เย็นกาย" พอเย็นกายปุ๊บ! ก็เย็นใจปั๊บ! เป็นปฏิกิริยาเกี่ยวเนื่องกัน มีรอยยิ้ม และมองอะไรก็สดใสไปหมด อาจจะเป็นไปได้ว่าความเย็นของน้ำกับสีสันเขียวขจีของเพื่อนๆ ฉันช่วยทำให้จิตใจฉันผ่องใส ฉันนึกถึงชีวิตเร่งรีบของหลายๆ คนในเมืองใหญ่ การแก่งแย่งแข่งขันกัน และมลพิษในอารมณ์ที่ผู้คนในเมืองใหญ่มักจะเป็นกัน ฉันนึกถึงพ่อ..พ่อที่ชอบทำงานในสวนอย่างมีความสุข บางทีการที่ฉันเลือกที่จะทำแบบนี้ (มีเพื่อนเป็นต้นไม้ใบหญ้า) อาจจะเพราะเป็นหนทางเดียวที่ฉันรู้สึกได้ว่าฉันได้อยู่ใกล้ชิดพ่อที่จากไปนานหลายปี
แต่แล้วหลายวันต่อมา ฉันกลับตั้งคำถามเอากับพี่คนสวย ว่า.. "ต้อมมีความสุขกับสิ่งเหล่านี้จริงๆ ไหมคะ? หรือเพียงคิดว่ามี" แล้วเธอก็ตอบกลับมาว่า.."ต้อมอย่ามีคำถามกับต้นไม้ใบหญ้าอย่างนั้นสิคะ มันอาจจะใช่หรือไม่ใช่ แต่นั่นไม่เป็นเรื่องสำคัญ สำคัญที่เราสามารถมีความสุขกับสิ่งง่ายๆ รอบๆ ตัว สิ่งที่เราได้ลงแรง..ลงไปไปกับมือ เรื่องอื่นๆ ก็คือเรื่องอื่นๆ อย่าเอามาปนกันนะคะ ไม่ใช่ใครๆ จะสามารถทำต้นไม้..ดูแลต้นไม้ ตลอดจนชื่นชม..สมใจ และมีความสุขกับต้นไม้ได้ทุกคน"
ฉันจึงเลิกตั้งคำถามอะไรแบบนั้นแล้วหันมาสนุกกับเพื่อนๆ สีเขียวต่อ ทั้งยังนำเมล็ดพันธุ์แห่งความงอกงามที่คุณครูใหญ่ใจดี 
(dd_L)แห่งโรงเรียนมงคลวิทยามอบให้มาปลูกลงในกระถาง ฉันเฝ้าดูจนถึงวันที่ในกระถางมีเจ้าต้นสีเขียวเล็กๆ โผล่พ้นออกมาให้ได้เชยชม ฉันได้ส่ง sms ไปบอกเล่าถึงความเป็นไปที่เกิดขึ้นในกระถาง เธอส่งข้อความกลับมาบอกฉันว่า "เมล็ดพันธุ์ที่ส่งมามีหลายแบบนะ ทั้งความสุขจากการเฝ้ามองอย่างสงบเงียบ ความสุขจากการเห็นใบกระจิดริดที่ค่อยๆ เติบโต เห็นใบสีเขียวใสในแสงสวย ความสุขจากรสกรอบหวาน ฯลฯ ถ้ามีเวลาคงได้เห็นภาพหรืองานเขียนน่ารักๆ เล่าถึงความสุขที่คนน่ารักคนนี้ค้นพบจากเมล็ดพันธุ์นี้เน้อเจ้า" ฉันมีความสุขมาก..ก..ก กับช่วงเวลานี้ ทั้งๆ ที่ฉันก็ไม่ใช่คนที่เข้าอกเข้าใจ และยังไม่รู้จักวิธีปลูกเจ้าพวกดอกไม้ และต้นผักกาด (ของครูใหญ่ใจดี) นี้เลย แต่ฉันก็ลงมือหว่านเมล็ด ขุดหลุม เตรียมกระถาง รดน้ำ พรวนดินทุกวันโดยไม่ต้องมีใครบังคับ มีแต่คนอ้าปากค้างเพราะไม่นึกว่าฉันจะจริงจังมากขนาดนี้
ต่อมาฉันก็สนุกกับการหาเศษไม้มาประดิษฐ์เป็นชั้นวางกระถาง และอะไรต่อมิอะไร เมื่อได้เห็นพี่สาว (ลูกป้า)ลุกขึ้นมาทำโต๊ะ ทำฉากบังตา ทำกระถาง และอะไรมากมายจากเศษไม้ ผลงานของพี่สาวทำเอาฉันอิจฉาชะมัด และบอกตัวเองว่า "จะต้องทำให้ได้บ้าง" และฉันก็ใช้เวลามานั่งเลื่อยไม้ นั่งตอกตะปู และทำอะไรมากมาย ผลงานที่ออกมา....ไม่สวยเหมือนที่พี่สาวทำ แต่ฉันก็ภาคภูมิใจไปกับสิ่งเหล่านี้
ความสุขของหัวใจ ก้อนเนื้อ..ที่เมื่อเราใช้มือคลำดูจะเจอที่ตรงทรวงอกด้านซ้าย (บางคนมีด้านขวา อิอิ) มันเกิดอาการแปลกๆ ฉันไม่ใคร่จะแน่ใจว่าหากใช้คำว่า "สุขสงบ" กับ "สมดุล" จะดูเว่อร์ไปไหม แต่ฉันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ เสียเพียงแต่..ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่เป็นสัจธรรม มีสุขก็ต้องมีทุกข์ มีหัวเราะก็ต้องมีร้องไห้ ไอ้ที่ฉันลงมือลงแรงดูแลเพื่อนๆ ดอกไม้เหล่านี้กลางฤดูร้อนๆ วันหนึ่งก็ได้รู้ว่าความรักและความใส่ใจบางทีมันก็ไม่เพียงพอ ใช่แล้วล่ะ..เพื่อนๆ ของฉันบางต้นเหี่ยวเฉา และแห้งไหม้ไปเพราะเจ้าแสงแดดที่แผดเผาอย่างรุนแรงกว่าที่เคยมีมาในปีไหนๆ แถมฝนฟ้าที่ตกตามจังหวัดต่างๆ ตลอดจนหมู่บ้านใกล้เคียงกันก็ไม่ได้พัดพามายังบ้านฉันเอาเสียเลย น่าโมโหยิ่งนัก นี่ล่ะหนา..ฝนตกไม่ทั่วฟ้า สงสัยมันจะ "ขึด" คือ "ขึด" ที่ตัวฉันนี่ล่ะที่ลุกขึ้นมาทำอะไรแบบนี้
ไม่เป็นไร ในเมื่อฉันตัดสินใจที่จะลงมือทำแล้ว และถึงแม้ว่าฉันไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในกาลข้างหน้า ความคิดและการดำเนินชีวิตของฉันเปลี่ยนไปจากเดิม(บ้าง) แต่ฉันก็ยังได้ซึมซับความงดงามของการที่ได้ลงมือทำอะไรอย่างจริงจัง ธรรมชาติสร้างสิ่งสวยงามเสมอเพียงถ้าเราจะมองเห็น ฉันเชื่อว่าการตั้งใจจริงจะช่วยให้เราเอาชนะอุปสรรคได้ แต่กระนั้นฉันก็ภาวนาให้ฝนมาเร็วๆ ก่อนที่เพื่อนของฉันจะเหี่ยวเฉาไปมากกว่านี้
--8-- การใช้ชีวิตเชื่องช้าทำให้ฉันได้สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงของเด็กในบ้าน ครอบครัวของเขาอาศัยอยู่กลางสวนของฉัน จำได้ว่าตอนที่เขามาขออยู่ด้วยนั้น..ฉันไม่อยากรับไว้จริงๆ จำนวนคนตั้งห้าคนจะต้องทำให้ฉันสูญเสียความสุขสงบ(บ้าง)แน่ๆ แต่ในที่สุดก็รับพวกเขาเข้ามา และพวกเขาก็กลายมาเป็นส่วนหนึ่งในสวนของฉัน หัวหน้าครอบครัวที่ฉันนึกในใจว่า "หน้าตาสุดโหด" กลับกลายเป็นผู้ชายใจดีเหลือหลาย เป็นครอบครัวที่แสนจะน่ารัก ช่วยกันทำมาหากิน ช่วยเหลืองานในสวน และที่ฉันดีใจที่สุดก็คือตอนนี้พวกเขามีบัตรประจำตัวกันแล้ว ไปไหนก็ไม่ต้องหลบซ่อน พวกเขามีเด็กผู้ชายตัวน้อยๆ ท่าทางเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน คนโตชื่อ "กร" คนเล็กชื่อ "อองขิ่น" เจ้าเด็กสองคนนี้มักทำให้ฉันยิ้มได้อยู่เสมอเพราะความใสซื่อของพวกเขา เจ้าคนน้องชอบเรียกชื่อฉันแล้ววิ่งมาจับมือฉัน ฉันชอบยิ้มของเจ้านี่จัง มันบอกไม่ถูก..และไม่รู้จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดยังไง ฉันชอบชะมัดเวลาเจ้านี่จูงมือพาฉันเดินไปไหน มือของเด็กๆ น่ะนิ่มชะมัด
จริงๆ แล้วฉันได้เรียนรู้อะไรจากครอบครัวนี้มากอยู่เหมือนกันตลอดระยะเวลานานนับปี ความห่วงใย ความเอื้ออาทร และได้แบ่งปันไม่ว่าจะเป็นข้าวของเครื่องใช้ อาหาร ทำให้หลายครั้งฉันยิ้มได้ ความสุขของคนเราบางทีก็หาเจอได้ง่ายๆ
มีใครเคยบอกว่า "สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว ย่อมดีเสมอ" ฉันจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่าเคยได้ยินประโยคนี้มาจากใคร หรืออ่านมาจากหนังสือเล่มไหน โลกของฉันกับโลกของใครคนอื่นจะคล้ายกันไหม? ฉันเป็นเพียงคนหนึ่งคนที่พึงพอใจกับโลกที่หมุนช้าลง เพราะเมื่อโลกหมุนช้า..เราจะได้สังเกตเห็นอะไรมากมาย และค้นพบอะไรหลายอย่าง มองเห็นตัวเอง มองเห็นผู้อื่น มองเห็นสิ่งใกล้ตัว และได้มีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น ได้ทบทวน ได้เยียวยารักษาบางความรู้สึก
และขอส่งท้ายบันทึกนี้..ด้วยการไว้อาลัยครูยุ้ย
ครุยุ้ย เจ้าของบล็อกบันทึกเล่มเก่า เป็นมิตรที่ได้พบปะพูดคุยกันในบันทึกของฉันหลายบันทึก ครูยุ้ยเคยเข้าไปชมบันทึกD.I.Y. ทำสร้อยร้อยใจ : ถักเชือกทำสร้อย 1 ของฉัน และ..เธอว่า..
จากนั้นเราก็ได้ติดต่อกัน เธอได้รับสร้อยคอและสร้อยข้อมือ เธอส่งขนมมากมายมาให้ฉัน และขอให้นำภาพที่เธอถ่ายเก็บไว้แล้วส่งมาให้ฉันนำลงบันทึกเพื่อยืนยันว่าเธอได้รับสร้อยแล้วจริงๆ ฉันได้แต่ผลัดวันประกันพรุ่ง แล้วก็ลืมไปในที่สุด ต่อมาเธอได้ติดต่ออวยพรปีใหม่ฉันทาง sms ในคืนวันที่ 31 ธ.ค.2552 เราจึงส่งโต้ตอบกันอีกหลายข้อความ จบลงที่..ฉันรับปากจะเดินทางไปเยือนเธอแน่ๆ หากมีโอกาสผ่านไปจังหวัดพิษณุโลก
ช่วงกลางเดือนมีนาคม..ฉันรู้สึกคิดถึงเธอมาก แต่ก็ไม่กล้ากดหมายเลขมือถือหากัน จนกระทั่งสิ้นเดือนมีนาคมจึงได้ส่งข้อความไป แต่แปลกที่เธอไม่ตอบกลับมา และได้ส่ง sms ไปสวัสดีปีใหม่ไทย(วันสงกรานต์)อีกครั้ง แต่ก็เหมือนเดิมไม่มีการตอบกลับมา ความรู้สึกคิดถึงมีมากขึ้นทุกขณะ แต่ก็มีความเกรงใจและไม่กล้ามาหักล้างเสมอ จนเมื่อสัปดาห์ก่อน..ความรู้สึกคิดถึงที่ว่านี้ก็ไม่จางหายไป และประหนึ่งว่าในหัวมีรูปที่เธอส่งมาให้ลอยวนอยู่ในนั้น จึงตั้งใจจะเมล์หาเพื่อถามความเป็นไป แต่ด้วยเจอเรื่องหนักๆ ในชีวิตส่วนตัว..ฉันจึงปล่อยให้ความตั้งใจนี้ผ่านเลย สองสามวันต่อมา..ฉันนึกไงไม่รู้หยิบรูปและโปสการ์ดของเธอออกมาดูและอมยิ้ม พร้อมบอกกับตัวเองว่า "เขียนแล้วๆๆ จะเขียนโปสการ์ดถึงแล้วนะค๊า พรุ่งนี้ได้ฤกษ์ส่งแน่"
ปรากฏว่าเมื่อมาถึงออฟฟิศ..ฉันลืมเอาสมุดจดที่อยู่มา เลยเข้าไปหาที่อยู่จากในบันทึกของเธอ แล้วฉันก็พบว่า..มีข้อความจากบล็อกเกอร์ท่านหนึ่งเขียนถึงเธอ ว่าเธอได้จากไปแล้ว ฉันจึงรู้สึกใจหายเป็นอย่างยิ่ง จึงเสิร์ชหาเรื่องราวของเธอ และได้เจอในบันทึก๕๐๑.ขอเชิญร่วมไว้อาลัยเพื่อนผู้จากไป"บันทึกเล่มเก่า" ของครูคิม
ขอดวงวิญญานของครูยุ้ยจงสู่สุขคติ และ..หากต้อมได้ล่วงเกินครูยุ้ยโดยไม่ได้เจตนาก็ขอให้อโหสิกรรมแก่ต้อมด้วย เช่นกัน..หากครูยุ้ยได้กระทำการใดให้ต้อมขุ่นข้องหมองใจ (ซึ่งไม่มีแน่) ต้อมขออโหสิกรรมให้แก่กันค่ะ
ครูยุ้ยขา..ที่เคยอยากให้ต้อมนำรูปนี้มาลงในบันทึกของต้อม ต้อมนำมาลงไว้ในบันทึกนี้แล้วนะคะ
ความเห็น (256)
น้องจ๊ะ...พี่มาทักทายแล้วค่ะ...โลกเนิบช้ายังไงนะ หมุนไปหาฤดูเย็นๆ เร็วๆ ไม่ได้เหรอ
นอกจากจะปลูกเหล่าดอกไม้งามนานาพันธุ์มาอวดให้ชื่นชมกันขนาดนี้แล้วยังไม่พอ คุณต้อมยังทำให้ทึ่งอีกแล้วด้วยฝีมือทำที่ตั้งกระถางต้นไม้ พี่ชอบมากเลยค่ะ จะรับออร์เดอร์บ้างมั้ยเนี่ย หรือจะทำแต่หนังสือทำมือ^____^
ทำงานไปไม่เหงาเลยทั้งเจ้าสปายและเจ้าถุงเงินอยู่คอยเป็นเพื่อน
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยมวันหยุดค่ะ
- โอโหน้องต้อมมา
- วันนี้ฝนตกแหงๆๆ
- แต่ทึ่งการทำที่วางต้นไม้ เก่งมากๆๆ
- แต่งง งงว่า spy นี่เกี่ยวอะไรด้วยหว่า
- งง งง ฮ่าๆๆๆๆ
- สวัสดีเจ๊า
- มาชื่นชมดอกไม้งามๆ ทำให้สดชื่น ขึ้นจ๊าดนักเนาะ
- ตั้งใจจะส้งเจ้าถุงทอง มาทักทายเจ้าถุงเงิน และ นาย spy สุดหล่อ
- แต่ไม่หวาย....กว่าจะเจอ ....ภาพเยอะมากๆๆ
- แปะ (ติด)ไว้ก่อนเน้อ (โรคติดต่อ)
ส่งดอกไม้คริสตัล มาแทนเจ๊า
สวยยมากครับ...
- พี่จ๊ะ..จ๊ะ..
ดีใจจังเลยที่พี่จ๊ะมาจิ เอ๊ย! มาเจิมบันทึกน้องจ๊ะเป็นคนแรก ^^ วันนี้ไม่ไปทำงานเหรอจ๊ะ?? หรือว่าอาทิตย์นี้สาวน้อยไม่ปิ้กบ้าน?? แต่ยังไงก็ดีใจที่พี่จ๊ะมาเจิมบันทึกต๊ะต่อนยอนเป็นคนแรก
"โลกเนิบช้า" เป็นอย่างไร?? ก็เป็นโลกที่เวลาเคลื่อนคล้อยต๊ะต่อนยอนไงล่ะ
- พี่นุชเจ้า..
ชั้นวางกระถางต้นไม้ กับที่ใส่กล้วยไม้ฝีมือต้อมนั้นนับว่าอ่อนหัดมากๆ ที่ทำขึ้นมาได้เพราะอารมณ์นึกสนุกน่ะค่ะ หลังจากเห็นพี่สาวลุกมาทำสิ่งละอันพันละน้อยจากเศษไม้ อย่างโต๊ะข้างบ้านเธอก็ทำมาจากบานประตูเก่า ที่ข้างบนใช้ไม้ตีเป็นซี่ๆ และข้างล่างทึบ ต้อมเห็นแล้วถูกใจนักหนา จนนึกอยากจะ(แอบ)แงะประตูบ้านใครต่อใครมาทำดูมั่ง
หรือไม่ว่าจะเป็นที่แขวนกล้วยไม้ หรือที่คล้ายๆ ฉากกั้นอะไรสักอย่าง ทั้งหมดนี้ของเธอ..ทำเอาต้อมบอกตัวเองว่า "ฉันต้องทำให้ได้(มั่ง)" และเราเลยมีเรื่องให้ทำอะไรแบบนี้กัน ไม่ก็เวลาใครไปเดินทอดน่องซื้อต้นไม้นานาพันธุ์ก็จะมีใจนึกถึงอีกคน หรือโทรถามอีกคนว่า "อยากได้ไหม?"
สนุกดีค่ะ ^^
สปายเป็นน้องหมาตัวควายๆ (ใครก็แซวว่าเหมือนเจ้าของมากๆ) ที่เข้ามาเป็นสมาชิกบ้านเราตั้งแต่วันแรกนับแต่วันที่เราย้ายเข้ามาอยู่ในสวน ส่วนเจ้าถุงเงิน..แมวน้อยจอมซน (กำลังจะตัวควายๆ เหมือนกัน) เพิ่งย้ายมาอยู่กับเราได้สองเดือนกว่ามั้งคะ อุ๊บ! ต้องตามอ่านจากเรื่องเล่าค่ะ ตอนนี้ อิอิ
คิดถึงพี่นุชเสมอนะคะ ^^ ฝนตกไหมคะที่อยุธยา?? แถวๆ บ้านต้อมล้วนตกกันทั่วฟ้า ยกเว้นบ้านต้อมค่ะ
- ธุ คุณอนงค์ค่ะ..
ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายกันค่ะ ^^ วันนี้ต้อมยังต้องทำงานค่ะ ไม่ได้หยุดเลย ฮือๆๆ
สวัสดีค่ะน้องเนปาลี
ดีใจจังเห็นบันทึกนี้
ห้ามหายไปนานๆอีกนะ
พี่คิดถึง
บันทึกนี้สวยงาม สดใสเหมือนเจ้าของเลย
- พี่ชายขจิต โจบาเอ..
ธุค่า ไม่ได้เจอกันนานๆๆๆๆๆๆๆๆๆ........ คิดถึงนะเนี่ย ^^
สปาย เป็นน้องหมา(ตัวโตๆ)ที่บ้านค่ะ เป็นสมาชิกคนสำคัญของบ้าน เธอชอบทานขนมมากๆๆๆๆๆๆๆ และที่มาของชื่อ "สปาย" ต้องรออ่านบันทึก อิอิ หลอกล่อๆๆ ให้พี่ขจิตเข้ามาอีก
เป็นไง ชั้นวางกระถางฝีมือต้อม.. สวยเหมือนต้อม อิอิ
ป.ล. ฝนที่บ้านต้อมไม่ตกเลย แอบเซ็งนะเนี่ย
- ธุ คุณชยุตพงศ์ค่ะ..
น้องหมาของใครเหรอคะ??????? อยู่ใกล้ถังน้ำแข็งเสียด้วย ไม่รู้หรือไงว่าเป็นกฏ ใครอยู่ใกล้ถังน้ำแข็งต้อง "ริน" กับ "ชง" อิอิ
- อา(จารย์)จ๊ะ..เจ้า
สุขสันต์วันดีๆ ขออวยพรหื้อ "สุข-ง่าย ทุกข์-ยาก" นะเจ้า และมีสุขภาพแข็งแรง
จริงๆ แล้วอยากจะบอกขอบพระคุณตี้มีวันนี้ ทำหื้อเฮาได้ป๊ะกัน ขอบคุณนะเจ้า ^^
มาเสียค่าปรับเสียดีๆ เจ้า ห้ามต่อรอง ห้ามเบี้ยว แม้ว่าวันนี้จะเป๋นวันพิเศษๆ เพราะเรื่องปรับนี่จัดหื้ออยู่ในข้อยกเว้นน๊า และ "สปาย" ของต้อม เปิ้นเป๋นสาวเจ้า บ่ได้เป๋นหนุ่มน่อย
ขอบคุณสำหรับกู้อย่างตี้อา(จารย์)จ๊ะมีหื้อกั๋นเสมอตลอดระยะเวลาตี้ได้ฮู้จักกั๋น ขอบคุณเจ้า ^^
สวัสดี ครับ คุณเนปาลี
เป็นภาพที่งามและสื่อความหมายภาพหนึ่ง เลย นะครับ
ความรู้สึกผ่อนปรน เนี่ย!! คือสิ่งสวยงามจริง ๆ ครับ
...
ขอบคุณ ครับ
kiTTyJuMP^^
- สวัสดีค่ะ พี่ต้อม แวะมาทักทาย สบายดีนะค่ะ คิดถึงจังเลยค่ะ
- morning !จ๊ะ สาวน้อย
- ส่งเค้กมาหื้อ จะส่งตั้งแต่เมื่อคืน...ไฟดับเป๋นชั่วโมง
- จ้วยกิ๋นโตยเน้อเจ๊า
- สวัสดีค่ะ คุณราชิต สุพร..
ที่ว่า "สวยยมากครับ..." นี่หมายถึงดอกไม้ใช่ไหมคะ??????? อิอิ
- ธุ คุณหมอรุ่งค่ะ..
ที่หายไปนานๆ เพราะติดกับดักทางอารมณ์ และหลงระเริงไปกับการใช้ชีวิตในโลกเนิบช้าค่ะ ตอนนี้กลับมาแล้ว..
ขอบพระคุณสำหรับความคิดถึงที่มีมาให้กัน ต้อมเองก็คิดถึงคุณหมอรุ่งเช่นกันค่ะ ^^ หมอรุ่งสบายดีนะคะ???????
- ธุ คุณแสงแห่งความดีค่ะ..
ต้อมเองก็ชอบรูปใบนี้มาก..ก..ก ยิปโซดอกเล็กๆ เป็นพุ่มทำให้รู้สึกเหมือนอยู่ในโลกแห่งความฝันทีเดียว
คุณแสงแห่งความดีสบายดีใช่ไหมคะ??
- สวัสดีค่ะ น้องก้อย..
หลายวันก่อนพี่โฉบผ่านไปแถวๆ ชั้น 3 แต่ไม่เห็นน้องก้อยเลย ^^ น้องก้อยสบายดีนะคะ?? เมื่อไหร่จะได้มีวันว่างตรงกันเสียทีเนอะ จะได้ไปจัดการกับเรดอีกครึ่งขวดที่เหลือ ไม่งั้นพี่อิงทำให้มันระเหยหายไปแน่ๆ อิอิ
- น้องตัวกลม
- พี่หมายถึง spy red แถมมี pink lady อีก
- มาได้ไงเนี่ย...
- ชั้นวางของสวยกง่าน้องต้อม ฮ่าๆล้อเล่ง..
- อา(จารย์)จ๊ะ..เจ้า..
ในวันคืนพิเศษนี้..ยิ๊นดีตี้เปิ้นมีความสุขท่ามกลางลูกๆ ตี้ฮักโตยเนอะเจ้า ^^ เอาเค้กมาอวดกั๋นแต่เจ๊า แล้วถ้าต้อมไปหาอา(จารย์)จ๊ะถึงเมืองสามหมอกจะยังมีเค้กลำๆ หื้อกั๋นกิ๋นแห๋มก่อ หรือต้องหอบหิ้วไปเองกา
กำลังกึ้ดว่า "แล้วจะปักเทียนครบต๋ามจำนวนตัวเลขที่กอดไว้ก่อ" อิอิ
ขอบคุณเน้อเจ้าสำหรับฮูปครอบครัวแสนสุข ^^
- ธุ พี่ชาย ขจิต โจบาเอค่ะ..
ชั้นวางของสวยกง่าน้องต้อม ฮ่าๆล้อเล่ง..
มาเสียค่าปรับ และคัดคำผิดเสียดีๆ ^^ อิอิ และกับข้อสงสัยทั้งหมดนั้น พี่ขจิตต้องวนกลับมาอ่านอีกครั้งในบันทึก หลอกล่อๆๆ ให้เข้ามาอ่านอีกทีและอีกที
- น้องตัวกลมไปทำคลอดให้แมวมาเหรอ 555
- เอาต้นไม้มาฝาก..
- ธุ คุณเกษตรปรีดาค่ะ..
ต้อมไปทำคลอดน้องแมว....... โหย..ย..ย คิดได้ไงเนี่ย ฮือๆๆ ไม่ใช่อย่างนั้น ^^ แต่จะเพราะอะไร หรืออย่างไรนั้นต้องกลับมาอ่านดู อิอิ
ต้นข้าวแบบนี้ ต้องเอาแจกให้คนไทยทานกันค่ะ บ้านเมืองจะได้สงบสุข..เนอะ
พยายามเข้าบันทึกนี้มาสองสามวัน แล้ว ดีใจวันนี้ ได้ทายทัก ชอบกระถาง เจ้าสปายเท่ห์ เจ้าถุงเงิน น่ารัก มีความสุขนะคะ
- ธุ พี่ปู ณ อันดามันค่ะ..
ต้อมตั้งใจจะเขียนบันทึกเรื่องราวต่างๆ ในบันทึกนี้ แต่ด้วยภารกิจเลย..เอารูปมาแปะๆๆ ไว้แถวนี้ก่อน นี่กำลังจะลงมือเขียนบอกเล่าค่ะ อดใจอีกนิ้ด..ด..ด
พี่ปูสบายดีนะคะ ^^
สวัสดีเจ้า น้องต้อม
หายไปซะนานเลย กึ้ดเติงหาครับ
ดอกไม้สวยมาก
ฝีมือทำกระชั้นวางไม่เลย ที่ de'Musoi มีเศษไม้แยะเลย
แวะมาทำให้มั่งสิ ฮิ ฮิ...
ได้ข่าวว่าเชียงใหม่กำลังจะป่วนเมือง ระมัดระวังตัวด้วยนะครับ
- ธุ คุณหนานเกียรติค่ะ..
ต้อมติดตามอ่านข่าวคราวของ de'Musoi ^^ เล็งๆ ไว้ ว่าสักวันหนึ่งจะดั้นด้นไปให้ถึงแน่ๆ จะได้แสดงฝี(ขี้)มือการทำกับแกล้ม และจะชวนเฌวาทำอะไรๆ เยอะแยะไปหมดเลย
ว่าแต่มีแอลกอฮอล์มาล่อหลอกให้ไปใช้แรงงานไหมล่ะคะ อิอิ ^^ และขอแสดงความยินดีกับ de 'Musoi ด้วยนะคะ
อ่านจนตาลายยยยยยยยยยย
- เจ้คนสวย..
สวมแว่น..ก็หายตาลายแล้วเน้อ ^^ หนังสือเค้าอ่านเหลือแค่เล่มเดียวนะ มีช่วงนาทีทองอีกไหมอ่ะ???????
- สวัสดีเจ๊า สาวน้อยเนปาลีน้องจ๊ะของพี่จ๊ะ
- กลับมาบันทึกครั้งนี้ สมใจแฟนๆเนาะ (รวมทั้ง อ.จ๊ะ)
- ชอบเรื่องราว และดอกไม้
- แต่ไม่ชอบภาพมือเปื้อนเลือด.....กลัวหลอน....เจ๊า
- อา(จารย์)จ๊ะ..เจ้า..
กลับมาทั้งที..เขียนยาวๆ เลยนะเจ้า บันทึกต้อมบันทึกเดียวยาวกว่าของอา(จารย์)จ๊ะสองสามบันทึกรวมกั๋นก่อนนา ประชดๆๆ อิอิ
ต้อมโรคจิต..ยิ่งอา(จารย์)จ๊ะบ่ชอบ ต้อมก่อจะเอาโชว์ไว้แบบนี้ ^^
งานสร่างซาพ่องก่อ กึ๊ดเติงหาเน้อเจ้า ^^
สวัสดีน้องต้อม
อ่านแล้วเนือยหัวใจจังหู...ปล่อยซะยาววววววเลย แต่ก็ดีใจที่มีสุขมากกว่าทุกข์
โชคดีน้องเหอ
- ธุ พี่นายช่างใหญ่ค่ะ..
ต้อมมีเรื่องเขียนมากกว่านี้อีก แต่สงสารพี่ๆ ที่เข้ามาอ่าน อิอิ ^^ คือเนื้อที่ในบันทึกจำกัดน่ะค่ะ เลยบีบให้ได้ตามที่เขาจำกัดไว้
เอาหน่าๆๆ นานๆ ต้อมเขียนที ให้พี่ๆ อ่านจนเบื่อเลยเนอะ
แค่ได้เห็นภาพ ก็สบายตาสบายใจ แล้ว ทำให้ผ่อนคลายจากภาวะประเทศ
- ธุ พี่อิงค่ะ..
ไปสงขลา..อดเจอพี่อิง ขอโทษด้วยที่รีบๆๆ ไปก็ด่วน..กลับก็ด่วน..เลยอดได้ขนมที่พี่อิงบอกว่าจะเอามาให้เลย ฮือๆๆ
น้องจ๊ะ...เล่นฟอนต์ัตัวโตหน่อยก็ไม่ได้ เห็นใจพี่สายตายาวหน่อยนะ (วันนี้ลืมเอาแ่นตาประจำตัวมาซะอีก)
โลกเนิบช้านี้ผ่านไปหลายเดือน จับประเด็นว่าทำหนังสือทำมือ โปสการ์ด DIY ดูหนังโหลดมา อ่านหนังสือที่ได้จาก "นางฟ้าผู้พิทักษ์" เอ๊..ชื่นคุ้นๆ แฮะ ชักคิดถึง"เทวดาฯ" ของพี่ขึ้นมั่งล่ะ แต่พอเห็นฝ่ามือเลือด เข่าพี่อ่อนไปเลย (จริงๆ) (ต้องออกเสียง จิง จิ๊ง...^^) แล้วอะไรล่ะเนี่ย กระโดดไปเลี้ยง pet (ชวนไปเลี้ยง e-Pet ก็ไม่เอา) ไปปลูกต้นไม้ กระโจนลงกระถาง แต่ชอบศัพท์คุณปราย พันแสง "กุหลาบตอแหล" ชมัด แต่ท้ายที่สุด ไม่รู้เลยจริงๆ (เพิ่ง) ทราบข่าว ครูแก้มยุ้ยของเรา จากน้องจ๊ะนี่แหละ ร่วมแสดงความเสียใจด้วย ครูยุ้ยไปสบายแล้ว อยู่ข้างบนสรวงสวรรค์ (วันคืนไหนที่คิดถึงน้องจ๊ะ เชิญครุยุ้ยแวะมาหาน้องจ๊ะได้นะคะ)
อ่านจนจบ โลกเนิบช้า นี่เป็นเรื่องสั้นฉบับกระป๋าหรือเปล่า คิดถึงนะจ๊ะ
- พี่จ๊ะ..ที่คิดถึง..
ก็....ยังไงล่ะ น้องจ๊ะก็อยากเขียนตัวโตๆ แต่ว่าเรื่องราวที่จะนำมาเขียนก็มีมากมายเหลือเกิน วันนี้เข้ามาแก้ไขเพิ่มเติม เขียนๆๆ เพิ่มเข้าไป..ปรากฏว่า "ข้อความไม่สมบูรณ์" ดู๊-ดู น้องจ๊ะเลยลบออกไปตั้งหลายย่อหน้า รู้ไหม?
โลกของเราค่อยๆ หมุนไปรอบตัวเองยี่สิบสี่ชั่วโมงในหนึ่งวัน อ๊ะๆๆ แต่พี่วิกิฯ บอกว่า "23.56 ชั่วโมง" ต่างหาก ทำให้น้องจ๊ะงุนงงไง ว่าทำไมบางทีเราก็รู้สึกโลกหมุนเร็วจี๋ บางวันก็หมุนช้าเนิบนาบ ต๊ะต่อนยอน..ต๊ะต่อนยอน
ที่พี่ๆ อยากรู้ว่า..หลายเดือนนี่ น้องจ๊ะหายไปมุดหัวอยู่ที่ไหน???....น้องจ๊ะก็เข้ามาเขียนบอกแล้วไง แต่อยากรู้แบบลึกๆ ก็ต้องต่อสายผักแคบมาถามเองจ๊ะ และพี่จ๊ะ..อย่าตกใจกับภาพหลอนๆ ที่อา(จารย์)จ๊ะกลัวเลย นี่นะ เป็นภาพที่โชกเลือดน้อยที่สุดแล้วนะ จะบอกให้ เป็นครั้งเดียวที่ยังมีสติคว้ามือถือมาแชะๆๆ เก็บภาพไว้ได้ ก่อนหน้านั้น หรือตอนอื่น..เป็นลมหมุนติ้วๆ ลอยขึ้นๆๆ แล้วหล่นตุ๊บกองกับพื้นเลยจ๊ะ น่าสงสารเนอะ
"นางฟ้าผู้พิทักษ์" << ก็เพราะคำของพี่จ๊ะนั่นล่ะนะ พี่เทวด๊า-พี่เทวดาฯ น่ะจ๊ะ และว่าไหม..รูปเจ้ใบนี้ส๊วย-สวย สวยงามสมเป็นนางฟ้าฯ ของน้องจ๊ะเลย
วันนี้เจ้ชวนน้องจ๊ะไปทำอะไรๆ (ไม่รู้ว่าคืออะไร)ที่เฟชบุ๊ค น้องจ๊ะเลยบอกให้ไปชวนพี่จ๊ะโน่น..น..น น้องจ๊ะไม่รู้จริงๆ ว่าจะไปทำอะไรที่โน่น เลี้ยง pet ก็เลี้ยงตัวเป็นๆ แล้วนี่ กินกันจุอีกต่างหาก อาหารถุงละตั้งแพง น้องจ๊ะมีแววผอมนะเนี่ย ฮือๆๆ
ครูยุ้ย..จากไปแล้วนะ จริงๆ น้องจ๊ะอยากจะเขียนเรื่องเกี่ยวกับสัมพันธภาพระหว่างเราๆ แต่พื้นที่บรรจุไม่พอ น้องจ๊ะแค่อยากจะเขียนความรู้สึกที่มีต่อใครๆ เท่านั้นเอง แต่บอกอา(จารย์)จ๊ะย้ำๆ ซ้ำๆ ว่า "ห้ามหายเกิน 7 วัน"
ครูยุ้ยจะมาหาน้องจ๊ะก็ได้นะ น้องจ๊ะรออยู่ ^^ จริงๆ นะ
พี่จ๊ะจะเริ่มคัดคำผิดคำไหนก่อนดีจ๊ะ???????
แ่นตา / ครุยุ้ย
คิดถึงพี่จ๊ะจังเลย....
ว้ายปิ๊กมาแล้ว หลานแก้วสมศรี เจ้าเนปาลี สวัสดีต้อม
มาเถิงก็เขียน บ่เวียนบ่อ้อม ตึงบ่ขอยอม พ่ายแพ้
เป๋นเส้นเป๋นสาย เขียนหลายบทแล้ ชดเชยที่แข้ มาเมิน
ปิ๊กมาดีแล้ว หลานแก้วอย่าเขิน อย่าหนีไปเมิน เกินเจ็ดวันเจ้า.
- ธุ พ่อ ผอ.ทนัน เจ้า..
ขอเวลากึ้ดค่าว กึ้ดโคลง มาตอบ ^^ ขอเวลาสักวันสองวัน (หรืออาจจะสามวัน)นะเจ้า อิอิ ก่อมันยากแต๊ ยากว่า
แล้วจะปิ้กมาส่งการบ้านเจ้า ^^
- สวัสดีค่ะ
- บุษราแวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ สบายดีนะค่ะ
- วันนี้ได้นำภาพน่ารัก ๆ มาฝากกันค่ะ
- ธุ พ่อ ผอ.ทนัน เจ้า..
ยินดีแต๊เน๊อ มาเจออาจ๋าร สั่งสอนมานาน ในลานแห่งนี้
สอนเขียนค่าวโคลง แล้วส่งมาจี้ ถูกผิดก่อมี ใส่ใจ
กู้สิ่งตี้สอน บ่นิ่งนอนใจ๊ หัดเขียนเป๋นใด ก่อกอย
บ่ดีอย่างกึ้ด มันขึดบ่ถอย เขียนใหม่หื้อกอย ผิดน่อยเน่อเจ้า
- พ่อ ผอ.ทนัน..
ขอบคุณเจ้าตี้บอกคำผิด และจ้วยแก้ไขหื้อใน msn เป๋น....
ยินดีแต๊เน๊อ มาเจออาจ๋าร(ย์) สั่งสอนมานาน ในลานแห่งหนี้ (หนี้-ทำให้เป็นเสียงโท)
สอนเขียนค่าวโคลง แล้วส่งมาจี้ ถูกผิดก่อมี จื่อใจ๊ (ต้องลงเสียงตรี)
กู้สิ่งตี้สอน บ่นิ่งนอนไซร้ (ใจ๊-มันซ้ำ) หัดเขียนปอได้(ลงเสียงโท) ก่อกอย
บ่ดีอย่างกึ้ด มันขึดบ่ถอย เขียนใหม่หื้อกอย ผิดน่อยเน่อเจ้า.
ต้อมเขียนผิดหลายตี้เลยนะเจ้าในเรื่องของวรรณยุกต์ และคำบ่เก่า ขอบคุณนักๆ เจ้า ^^
- สวัสดีค่ะ คุณบุษรา..
ขอบคุณสำหรับภาพน่ารักๆ นะคะ ^^ และสุขสันต์วันหยุดด้วยค่ะ ขอให้สบายๆ นะคะ
ตามมาดูดอกไม้งามๆ
วลีน่าอ่านจากน้องต้อม
ไม่ได้เข้ามาอ่านซะนาน
มาแล้วไม่ผิดหวังค่ะ
- ธุ พี่เขี้ยวค่ะ..
ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ ^^ สบายดีไหม? มาอ่านตัวหนังสือมากมายของต้อมแล้วตาลายไหมเอ่ย?
รักษาสุขภาพนะคะ....
สวัสดีค่ะ
วันนี้พี่คิมอยากอ่านหนังสือ ด้วยความตั้งใจหาหนังสือมากอง ๆ รอไว้ อ่านเล่มนั้นบ้งเล่มนี้บ้าง
ก่อนจะปิดหน้าจอ หันกลับมาสำรวจ เห็นบันทึกของน้องต้อม ที่นาน ๆ เจอกันอีกครั้ง
ทำให้ได้อ่านหนังสือรวมเรื้องสันื้มีสาระมากมาย จบไปแล้ว ๑ เรื่อง มีหลายรสชาติหลากหลายอารมรณ์กับความรู้สึกมากมายค่ะ
อ่านแล้วประทับใจกับการเล่าเก่ง เขียนเก่ง ขอขอบคุณอีกครั้งนะคะ
มาชวนน้องต้มไปร่วมกิจกรรมข้างล่างนี้ค่ะ
- ธุ ครูคิมค่ะ..
ดีใจที่ได้ต้อนรับครูคิมในบันทึกนี้ค่ะ ^^ ต้อมหายห่างไปจากสังคมแห่งการเรียนรู้ในนี้นานพอสมควรค่ะ ด้วยภารกิจยุ่งๆ และบางทีก็อยากอยู่เงียบๆ พอกลับมา..เลยมีเรื่องราวเยอะแยะมากมายมาเล่าสู่กันอ่าน
อยากเขียนยาวกว่านี้ ^^ แต่พื้นที่ในบันทึกไม่พอค่ะ
และต้อม มักถูกพี่ๆ เรียกเป็น "น้องต้ม" เรื่อย ฮือๆๆ
เข้ามาวันนี้ มีความฮู้หลาย อ่านต๋าปอลาย สุดปล๋ายเสี้ยงเบ้า
เขียนเก๋งแต๊หนา เนปาลีเจ้า ทั้งที่ยังเยาว์ วัยยะ
หลายเรื่องที่เขียน จั๊นเซียนเลยละ วาทะแห่งเจ้า สำเริง
"โลกเนิบช้า" ข้าอ่านแล้วเหลิง ปาหื้อร่ำเปิง กึ๊ดเถิงหญิงต้อม.
มาเยี่ยมยามรับกลับสู่ G2K ครับ
เขียนยาวมากเลย
อ่านจนลืมเหตุการณ์ในประเทศ
ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
- ธุ พ่อ ผอ.ทนัน เจ้า..
ยกมือสิบหนิ๊ว เหนือคิ้วเกศา ยกมือวันทา ครูข้าฉะนี้
มาเถิงมากอย มาคอยจู้จี้ คำผิดถูกมี ใส่ใจ๊
สอนกั๋นมาเมิน หื้อเพลินเข้าไว้ บ่เมินตึงได้ เขียนดี
ลูกศิษย์ก่อหลึ๊ก หัวปึกจะอี้ เขียนไปบ่ดี ครูนี้น้อยใจ๊
- ธุ ท่านอาจารย์หมอ JJ ค่ะ..
ขอบพระคุณค่ะ ^^ อาจารย์หมอ JJ สบายดีนะคะ..
จุ๊ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แอบ แว็บมา อยู่โรงเรียนใหม่ แว็บมา ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
- ธุ คุณครูสายฝนค่ะ..
กลับมาทีก็เขียนยาวๆ ค่ะ ให้พี่ๆ อ่านจนตาลายไปเลย ^^ ขอบพระคุณนะคะที่แวะมาทักทายกัน
- พี่ใหม่ๆๆ..
กอด..ด..ด..ด..ด..ด..ด กอดแน่นๆ ด้วยความคิดถึง อิอิ ^^ เป็นไงล่ะ ไม่ได้เป็น "เจ้าแม่" แล้ว อุ๊บ! อิอิ
คิดถึงพี่ใหม่ กับ "หลานฉัน" จังเลยอ่ะ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาเยี่ยมเยียนกันค่ะ สบายดีนะค่ะ พร้อมกับมาเชิญชวนไปชม "สุดยอดส้วม...โรงพยาบาลพะโต๊ะ"
- ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณบุษรา..
ต้อมสบายดีค่ะ แล้วคุณบุษราล่ะคะ สบายดีไหม? แล้วต้อมจะตามไปชม "สุดยอดส้วม...โรงพยาบาลพะโต๊ะ" นะคะ
ขอบคุณที่มาชวนค่ะ ^^
- สวัสดีเจ๊า สาวน้อยเนปาลี
- แวะมาฝากดอกโมกข์หอมๆ
- ค่ำนี้ตั้งใจ๋ว่าจะไปเวียนเทียนเจ๊า
- อา(จารย์)จ๊ะ..
เปิ้นว่าปลูกต้นโมกซึ่งเป๋นไม้มงคล เพื่อตี้บ้านจะได้สงบสุข เกิดความสุข เพราะ "โมกข" หมายถึงผู้ที่หลุดพ้นจากทุกข์ และยังช่วยปกป้องคุ้มครองคนในบ้านหื้อปลอดภัยโตยเน้อเจ้า
ดอกสีขาวๆ กลิ่นหอมสะอาด ท่าจะเยี๊ยะหื้อบ้านเปิ้นหอม..ม..ม ตึงวันเลยเนอะ ข๊อยแต๊เจ้า
สะดุ้งตื่นเพราะเสียง sms ก่อเจ๊านี้ ^^ ใคร่แกล้งอา(จารย์)จ๊ะ
- น้องต้อม
- ตะคืนนี้เวียนเทียนเผื่อตึงสามฮอบเน้อ
- ไค่ได้อะหยังก่ออธิษฐานโตยไป
- น่าจะได้กลิ่นบุญนา...สงสัยมัวแต่....คร๊อก..z....z...zzzzzz....
- อา(จารย์)จ๊ะ..
ตะคืนหลับเจ๊าเจ้า ^^ อ่านหนังสือจบเล่มก่อนอนฟังเสียงสวดมนต์ mp3 ต่อ ถึงบทไหนบ่ฮู้ สะลืมสะลือ..มาฮู้ตั๋วแห๋มกำก่อตอนดึงหูฟังออก เจื้อหรือยังเจ้าว่าเปิ้นบ่ไหว้พระ (เพราะงอน) แต่ถึงจะบ่ไหว้พระก่อฟังพระสวดมนต์ประจำเน้อเจ้า
ไค่ได้อะหยัง จะอธิษฐานแล้วเน่อ อิอิ สาธุๆๆ ว่าแต่ทำบุญแทนกั๋นมันจะได้แต๊ว๊า ก่อยังสงสัยอยู่เจ้า
และขอกราบขอบพระคุณอา(จารย์)จ๊ะเน่อเจ้า สำหรับบุญตี้ส่งมา
- เพื่อนตี้อยู่พะเยา
- บอกว่าตี้พะเยา เปิ้นพายเฮือเวียนเทียนกั๋น ตี้เจดีย์ก๋างกว๊าน
- ข่าวเที่ยงวันตะกี้ คุณสรยุทธ์ เอามาหื้อดู น่าสนใจ๋
- กึ๊ดใจ๋ได้ว่า ครูใหม่น้ำจุนเปิ้นอยู่ฮั่น แต่บ่ฮู้ว่าเปิ้นเวียนเทียนตี้ไหน น่าจะนำมาแลกเปลี่ยนกั๋นเนาะ
- ป.ล. ถ้าไปก็ตึงว่าไป ถ้าบ่ไปก็จะบอกว่าบ่ได้ไป
- จะจุ๊กันยะหยังละ...บาป..บ่ดายๆ
- อา(จารย์)จ๊ะ..
ตี้ไหนๆๆ บ่ได้ว่าอา(จารย์)จ๊ะจุ๊ล๊อ ^^ บ่ได้ว่าสักกำเตื้อ และถ้าอยากฮู้ว่าพี่ใหม่เปิ้นไปไหว้พระก่อเยี๊ยะหยังบ่โทรไปถามเปิ้นล่ะเจ้า อ้อๆๆ บ่เดี่ยวเปิ้นบ่ได้อยู่โฮงเฮียนน้ำจุนแล้วนาเจ้า เปิ้นย้ายไปไกล๊กว่าฮั่นแห๋มสักห้าสิบกิโล
อา(จารย์)จ๊ะมีเพื่อนครบ 76 จังหวัดหรือยังเจ้า??????? อุ๊บ! แซวบ่ดาย
- น้องตัวกลมน้องรัก
- งานยุ่งมาก
- แต่สบายดีใจ
- โห มีดบาดขนาดนั้น
- ไปฉีดยากันบากทะยักบ้างไหมนั่น
- กลัวน้องเป็นโรค...พิษสุนัขบ้า เอ้ยโรคบาดทะยัก
- ดูแลตัวเองดีๆๆนะ
มาแล้ววววววจ้า....หนูต้อม
อืมมมมมอ่านบันทึกแล้วถึงเข้าใจว่า...ทำไมโลกถึงได้หมุนช้า....
อ่านจ๋นปอต๋าลายแต้ๆเลยเจ้า แต่อ่านไปก่กึดไปตวยแล้วก่ยิ้มไปตวยกั๋บบันทึกตี้อ่านแล้วมอกม่วนใจ๋ อ่านจ๋นปอจะผ่อหันว่า...หนูต้อมเป๋นคนหยั่งใด...อารมณ์แบบไหนเพราะว่า..คนอะหยังหยั่งใดเยี่ยะอะหยังก่จ้างหม๋ด
แล้วจะคอยตามอ่านบันทึกที่ชวนให้ติดตามตลอดอีกนะจ้ะหนูต้อม
มีความสุขกับวันหยุดมากๆนะคะ
- พี่ชาย ขจิต โจบาเอ ที่คิดถึง..ถึง..ถึง..
เช้าวันนั้นหลังจากประสบเหตุ น้องตัวกลมๆ รีบมาทำงานเลยทันได้ล้างแค่น้ำเปล่าๆ ลวกๆ ไปสองสามรอบ แล้วรีบแต่งตัวเผ่นไปทำงาน ลุงคนขับรถเจ้านายจอดรถรอนานแล้วที่ปากซอย จึงไม่ได้ทันล้างแอลกอฮอล์หรือใส่ยาอะไรเลย มาล้างแผลและใส่เบตาดีนที่ออฟฟิศอ่ะ
ตอนนี้..เลยมีแผลเป็นสวยๆ ประดับที่ฝ่ามือเป็นที่ระลึก ไว้เจอกันจะให้ดู จะให้ชม คิดค่าดูแค่ 20 บาท อิอิ กลัวหมอเลยไม่ได้ไปหาหมออ่ะ จริงๆ นะ กลัวหมอจะทำให้เจ็บมากกว่าเดิมไง
มิน่า ช่วงหลังๆ ต้อมชอบมีอาการตาขวาง หงุดหงิดง่าย และน้ำลายใกล้จะฟูมปาก เหอๆๆ
ขอบคุณนะคะที่มาทักทาย คิดถึงเหมือนกันค่ะ
- ธุ คุณครูkrugui Chutimaเจ้า..
กำลังจะอาศัยช่วงเวลาเจ้านายไม่อยู่แวบๆ ไปตลาดเสียหน่อย แต่มาเจอคุณครูที่หน้าบ้านเสียก่อน ไม่ได้ๆๆ ต้องอยู่ต้อนรับค่ะ (ต้อนรับในบันทึก แต่ตัวเป็นๆ อย่าเพิ่งมานะคะ ไม่งั้นต้อมกระโดดหลบหนีออกนอกรั้วออฟฟิศไม่ทัน อิอิ)
จริงๆ แล้วบันทึก "โลกเนิบช้า" ต้อมตั้งใจเขียนเกี่ยวกับการใช้เวลากับหมู่มวลดอกไม้ในสวน ที่ต้อมริบังอาจจะลองปลูกดูในวันที่รู้สึกแย่ๆ กับชีวิต แต่พอดีหายไปนานจนพี่ๆ โทรถามไถ่ถึงสาเหตุที่หายไป มานั่งนึกๆ ดู เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา รวบยอดเลยทีเดียว..จบ ให้พี่ๆ อ่านกันจนตาลายค่ะ ^^ แต่นี่ยังไม่สะใจคนเขียนเลย ทำไงดี
อะหยังๆ ตี้บ่เกี่ยวกับงานประจ๊ำล่ะจ๊างโหม๊ด..ด..ด เจ้า ^^
ขอบพระคุณนะคะ ที่แวะมาทักทายกันในบันทึก และยินดีที่ได้รู้จักกันค่ะ บ้านเราใกล้กัน..แค่เนี๊ยะ หางดง-จอมทองเนี่ย
อ่านเพลินเหมือนอ่านหนังสือเล่มเล็กๆเลยนะคะ^___^
คุณต้อมทำอะไรมากมายจริงๆ สาวน้อยมหัศจรรย์
ชอบเด็กน้อยพี่น้องสองคน ท่าทางเขามีความสุข บุญกุศลที่คุณต้อมให้ครอบครัวเขามาอาศัยในสวนส่งผลในชาตินี้เลย ได้รับความสุขจากความบริสุทธิ์ใจใสซื่อของเด็กที่จูงคุณต้อมชมสวน
คุณต้อมทำไมเก่งไปทุกเรื่องนะคะ ทั้งทำอาหาร ทำสวน งานไม้ งานศิลปะ เรื่องไฮเทคก็ทำเป็น อิ อิ เชื่อมั้ยว่าพี่ดูหนังจากอินเทอร์เน็ตไม่เป็นหรอกค่ะ
พี่ตอนนี้กำลังเขียนหนังสือกึ่งวิชาการกะให้เสร็จปลายเดือนมิถุนายน แต่พี่กำลังอยู่ในโลกเนิบช้า จริงๆ อิ อิ เขียนได้วันละนิดวันละหน่อยค่ะ ย้ายคอมพิวเตอร์ สัมภาระทำงานมาอีกห้องที่ไม่โดนแดดบ่าย (ประหยัดการทำงานของแอร์) เลยลืมเอกสารเรื่องเล่าเที่ยวญี่ปุ่นที่พี่ทำ พรินต์แล้ว บอกว่าจะรีบส่งให้คุณต้อมไปทำปกเอง เพิ่งเห็นเมื่อไม่กี่วันว่ายังไม่ได้ส่งเลย ^___^
ไอศกรีมกระท้อนยังเหลืออีกกระปุกเล็ก หมดแล้วว่าจะต่อด้วยการทำไอศกรีมกะทิค่ะ
ฝนตกลงมาสองสามครั้งแล้ว สวรรค์โปรด ต้นไม้เริงร่าขึ้นเยอะ กำลังจะลงผักสวนครัวใหม่ค่ะ
- พี่นุชเจ้า..
ดีใจเหลือเกินที่วันนี้พี่นุชว่างมาเยือนกันในบันทึกโลกเนิบช้าแห่งนี้ ^^
ต้อมว่าไม่ใช่เพียงต้อมที่ดูเหมือนจะทำอะไรๆ มากมายในแต่ละวัน คนอื่นอาจจะทำมากกว่าต้อมนะคะ เพียงแต่บางทีเราก็ไม่รู้ว่าวันนี้เราได้ทำอะไรบ้าง ค่ะ..เราหลงลืมกันไป เราขาดการสังเกตุ เพราะเราเคยชินกับโลกที่หมุนติ้วๆๆ ตามแรงเหวี่ยงของแกนโลก
เด็กน้อยสองคนนี้หน้าตาน่ารักน่าชังค่ะ และก็ซนเอาเรื่อง ปกติเราก็ไม่ค่อยได้เจอกันเพราะต้อมอยู่หน้าสวน..พวกเขาอยู่กลางสวน เห็นกันบ้างตอนพ่อแม่ของเขาพาขี่มอเตอร์ไซค์ออกมาทางบ้านต้อม พวกเขาจะเรียก "พี่ต้อมๆๆ" ซึ่งไม่แน่ใจว่าเรียกเพราะความเคยชิน หรือเรียกให้ต้อมหันไปมอง ตอนนี้เจ้าตัวเล็กจะเข้าอนุบาล 1 ค่ะ ซึ่งก่อนนั้นต้อมบอกว่า..เปิดเทอมวันไหนก็มาให้ถ่ายรูปเสียดีๆ เลยได้รูปนี้มาค่ะ
พ่อแม่เขาทำมาหากิน และเสียเงินค่าทำบัตรประจำตัวแพงๆ ต่อปีก็เลยออกจะ....อืม ยังไงดีนะ พวกเขาไม่อยากให้ลูกสุรุ่ยสุร่าย ไม่พาออกนอกสวนถ้าไม่จำเป็นเพราะไม่อยากให้เห็นอะไรที่ยั่วยุต่อความอยากได้และความต้องการ อย่างเช่น ขนมที่ตลาด เพราะงั้น เวลาต้อมซื้ออะไรเยอะก็ต้องเผื่อไปยังบ้านเขาโดยปริยาย เพราะถ้าไม่มีพวกเขา..ครอบครัวต้อมก็ลำบาก ทุกวันนี้ก็มีพวกเขาคอยเป็นหูเป็นตา และช่วยทำงานให้ค่ะ
เรื่องของการดูหนังจากทางอินเตอร์เน็ต ปกติต้อมหาดูใน youtube ค่ะ แต่เจ้าน้องชายยุให้เข้าไปดูในเว็บ mthai คราวนี้เขาให้พาสเวิร์ดมาก็ดูกันเพลิน เสียแต่บางทีก็โหลดช้าไปไม่ทันใจ ไว้พี่นุชลองดูสิคะ อิอิ
เรื่องเล่าเมืองญี่ปุ่นของพี่นุช.. แล้วแต่พี่นุชสะดวกเถอะนะคะ ของต้อมน่ะเมื่อไหร่ก็ได้ ต้อมเองก็เกรงใจพี่นุชเหลือเกิน และขอเป็นกำลังใจให้พี่นุชทำงานให้เสร็จเร็วๆ นะคะ ^^ อืม รู้ล่ะ ต้อมติดสัญญาทำขนมโดยไม่ต้องอบให้เจ้มาหลายปี งั้นไปบอกเจ้ว่าขอเปลี่ยนเป็นทำไอศครีมดีไหมคะ? ให้เจ้ใช้แต้มสะสมจากบัตรเครดิตไปซื้อเครื่องทำไอศครีม โอ้..ลั๊น ลา ว่าแต่เจ้จะยอมไหมเนี่ย??????? ถ้าเจ้ยอม..ต้อมก็สนุก..เจ้ก็อร่อย
ฝนแถวบ้านต้อมไม่ตกค่ะ ทำเอาต้อมพาลโมโหดินฟ้าอากาศไปหลายรอบ ก็ที่ไหนๆ ก็ตกทั่วฟ้า ยกเว้นหมู่บ้านที่ต้อมอยู่ ฮือๆๆ
ป.ล. คิดถึงพี่นุชมาก..ก..ก ค่ะ ^^
อ้าวววววแค่ จอมทองเอง...จะเข้าเวียงเมื่อใดก่แวะหางดงตวยเน้อหนูต้อม บ้านตาลฟ้ายินดีต้อนฮับซำเหมอ
ลูกสาวเอ้ย...น้องสาวทำงานที่แบ๊งค์กรุงไทยสันป่าตองเจ้า....
แวะมาสวัสดีไปผ่อหนังก่อนเจ้า...
ยกมือสิบหนิ๊ว เหนือคิ้วเกศา ยกมือวันทา ครูข้าฉะนี้
มาเถิงมากอย มาคอยจู้จี้ คำผิดถูกมี ใส่ใจ๊
สอนกั๋นมาเมิน หื้อเพลินเข้าไว้ บ่เมินตึงได้ เขียนดี
ลูกศิษย์ก่อหลึ๊ก หัวปึกจะอี้ เขียนไปบ่ดี ครูนี้น้อยใจ๊
ยอมือสิบนิ้ว ก่ายกิ๊วเกศา อะหังวันทา ครูข้าฉะอี้
มาเถิงมากอย มาคอยจู้จี้ คำผิดถูกมี จื่อใจ๊
สอนกั๋นมาเมิน หื้อเพลินเข้าไว้ บ่เมินตึงได้ เขียนดี
ลูกศิษย์ก่อลึ้ก หัวปึกเต๋มถี เขียนไปบ่ดี ครูนี้ใจ๋หน้อย.
- ธุ คุณครูkrugui Chutimaเจ้า..
เจ๊านี้ต้อมไปฮับเพื่อนตี้กลับจากเมืองกรุงในตัวเมืองเจียงใหม่ ตอนก๊ายหางดงก่อเซาะผ่อบ้านตาลฟ้า..บ่หันมี หมู่บ้านนี้มีตั๊ดไดนะ?????? หรือว่าต้อมไปเจ๊าเกิน ต๋อนตีสาม ถนนหนทางก่อดูมืดเลยเซาะผ่ออะหยังบ่หัน
มีลูกสาว เอ๊ย! น้องสาวเป๋นสาวน้อยแล้วกาเจ้า?? ระวังหัวกะไดบ้านบ่แห้งเน้อ ^^
คืนวันเสาร์..จิบน้ำขาวคนเดียว ^^ นัดกับต้อมไว้..ลืมแล้วกา???????
- ธุ ผอ.ทนันเจ้า..
ยินดีเจ้นล้ำ หันกำอาจ๋าร มาสอนถึงลาน เขียนจารตั๊ดนี้
ป้อช่วยแก้ไข ใส่ใจ๋จะอี้ ลูกศิษย์คนดี ยังง่าว
กู้เรื่องตี้สอน ค่าวกลอนค่ำเจ๊า หัดเฮียนฮู้เข้า ใส่ใจ
ล่ะอ่อนเขียนผิด บ่คิดแก้ไข ป้อมาทันใด เขียนใหม่หื้อแก้
ผอ.เจ้า ^^ ขอบพระคุณจ๊าดนักตี้แก้คำค่าวหื้อต้อม ยากแต๊ยากว่า..
.
ยินดีเจ้นล้ำ หันกำอาจ๋าร(ย์) ไปสอนถึงลาน เขียนจ๋ารตั๊ดนี้ (หนี้)
1. "อาจ๋าร" ลง”ย์”ด้วยก็ดี
2. “นี้” น-เป็นอักษรต่ำเดี่ยว รูปเอก-เสียงโท, รูปโท-เสียงตรี ต้องใช้”ห”นำ ลดเสียงเป็นโท เช่น น้า-ตรี, หน้า-โท / ล้า-ตรี, หล้า-โท
ป้อช่วยแก้ไข ใส่ใจ๋จะ(จ้ะ)อี้ ลูกศิษย์คนดี ยังง่าว(ง้าว)
1. "จะ" เพิ่มเสียงเป็น จ้ะ หรือ จ๊ะ จะเพราะขึ้น
2. ง่าว รูปเอก-เสียงโท ตรงนี้ต้องตรี ถ้าไม่มีก็ใช้ “ง้าว” ไปเลย ให้ผู้อ่านตีความเอง
กู้(กุ้)เรื่องตี้สอน ค่าวกล๋อนค่ำเจ๊า หัดเฮียนฮู้เข้า ใส่ใจ(ใจ๋ใน)
1. "กู้" สำเนียงได้ แต่กลัวเพี้ยน กู้(เงิน) ใช้ “กุ้” ก็ดีนะ ให้มันแปลกไปเลย
2. "กลอน" คำเมืองน่าจะเป๋น กล๋อน (จัตวา)
3. ใจ คำเมืองต้อง ใจ๋ เลยเปลี่ยนเป๋น "ใจ๋ใน"
ล่ะอ่อนเขียนผิด(เพี้ยน) บ่คิดแก้ไข ป้อมาทันใด เขียนใหม่หื้อแล้(ไขแก้)
1. “ผิด” เสียงเอก ตรงนี้ต้องตรี “เพี้ยน” (พ-อักษรต่ำ รูปโท เสียงตรี)
สระเสียงสั้น อะ อิ อุ ... และคำตาย(สะกดด้วยแม่กก กด กบ) เป็นเสียงเอก
2. “แล้” เสียงตรี (เหมือน นี้) ตรงนี้ต้องลงโท “แก้”
ลูกเขียนผิดเพี้ยน บ่เปลี่ยนแก้ไข ป้อมาทันใด เขียนใหม่ไขแก้
(บรรทัดสุดท้าย เปลี่ยนเป็นอย่างนี้ ก็ได้ความดีนะ)
- ผอ. ทนันเจ้า..
ป๊าด..ด..ด โท๊ะ ป๊าดโถ ต้อมหยังมาเขียนผิดนักจะอี้ ลำบากป้ ผอ. มาจ้วยแก้ไขแต๊ๆ เน่อ งั้นลองดูอันใหม่เน้อเจ้า ^^
ยินดีแต้หน๊อ หันกำอาจ๋าร(ย์) มาแก้คำจาร คำขานหนูต้อม
เขียนผิดประจำ ในคำค่าวก้อม ตี้ส่งมาฮอม อย่างนี้
ป้อช่วยแก้ไข ใส่ใจตั๊ดนี๊ ว่าเขียนจะอี้ ทำไม
ศิษย์หน้อยน้อมฮับ กลับมาแก้ไข ลำบากอย่างใด ก่อใจ๋ฮักสู้
ขอกราบขอบพระคุณตี้ช่วยแก้ไขอันเดิมนาเจ้า.. คราวหน้าจะพยายามหื้อผิดน้อยๆ อิอิ เพราะจะพริ้นท์เอาไปเป็นโพยเวลาส่งการบ้านคราวหน้านะเจ้า
ยินดีแต้หน๊อ(น้อ) หันกำอาจ๋ารย์ มาแก้คำจาร คำขานหนูต้อม
เขียนผิดประจำ(จ๋ำ) ในคำค่าวก้อม ตี้ส่งมาฮอม อย่างนี้
ป้อช่วยแก้ไข ใส่ใจตั๊ดนี๊(นี้) ว่าเขียนจะอี้ ทำไม
ศิษย์หน้อยน้อมฮับ กลับมาแก้ไข ลำบากอย่างใด ก่อใจ๋ฮักสู้.
เหน็ดขึ้นมาแล้วเฮาเฮ่ย
ค่าว : บังคับเสียงวรรณยุกต์ มิใช่รูปวรรณยุกต์
- ผอ. ทนันเจ้า..
อิด..ด..ด แต๊ อิดว่า T_T หัวต้อมหยังมาปึกจะอี้เนอะ ไว้พรุ่งนี้จะลองเขียนใหม่ วันนี้หมดแฮงซาลาเปา 7-11 แล้วเจ้า
อะแฮ่ม สาวพะเยา จุ๊บ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ พี่ต้อม เจ้า
- พี่ใหม่เจ้า..
กอด "หลานฉัน" บ่กอดพี่ใหม่ อิอิ ^^ เป๋นจะไดพ่อง..โรงเรียนใหม่??????? พี่ใหม่ไปแผลงอิทธิฤทธิ์อะหยังแล้วพ่อง อุ๊บ!
กึ้ดเติงหาขนาด.. "หลานฉัน" ตัวใหญ่ม่อกใดแล้วนะ???????
ตัวใหญ่ ไม่ใหญ่ ก่อ ได้ รับตำแหน่ง หัวหน้าห้อง แล้วเน้อ ว่าจะให้ พี่ต้อม ฉลอง ตำแหน่งให้หลาน หน่อย อ่ะ ( คุณตา ถามว่า พอไปขอ คุณครู กา น้องพอ บอกว่า คุณครู บอกว่า พอ " เหมาะสม " ครู ถามเพื่อนด้วยว่า ใครว่า พอเพียง เหมาะสม ให้ยกมือขึ้น
อ้อ อีก ตำแหน่ง น้องพอ บอกว่า คุณครูประกาศ ว่า พอ ตัวหนังสือ สวยที่สุด ในห้อง ด้วย เย้ เย้
อีก อ้อ วันแรก ๆ ครู ประกาศว่า พอ อ่านเก่ง เขียนเก่ง ด้วย เน้อ
ปล. พรุ่งนี้ หมอ นัด ทดสอบ ไอ คิว หลาน 9 โมง เพราะ หมอ ดูแนวโน้ม ว่า จะ อัจฉริยะทางด้าน ภาษา ( เด็กอะไร ฟ่ะ )
ลืม ไป แฮะ โรงเรียนใหม่ ............................ไม่เม๊าท์ ดีกว่า จุ๊ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
สวัสดีค่ะ
เคยทักทายกลับห่างหายเฉกเช่นกัน ด้วยเรื่องราวที่นำมา สืบต่อเจตนาของหัวใจดีเหลือเกิน ...มนุษย์เป็นเฉกเช่นนี้...ผูกพัน กับกาลเวลาเสมอ
ระลึกถึงค่ะ
- พี่ใหม่ๆๆ..
"หลานฉัน" ถูกแม่ยัดเยียดทั้งวิชาการ + วิชาเกิน + ศิลปะ + ศิลเปรอะ + กิจกรรมซะป๊ะ น่าก้า อิอิ ว่าแต่ที่นัดไอคิวนี่..รายการคุณแม่ดัน หรือคุณหมอเชิญเจ้า??????? หลานฉันนี่..อีกน่อยจะเป็น ส.ส. นางงามตี้เป๋น ดร. เสียแล้วกาเจ้า??????? ห้ามลืมนา สัญญากั๋นไว้เมิน ตำแหน่งผู้ช่วยดำเนินงาน ส.ส. ต้องของต้อม (แห๋มสี่คน ก่อ ตา ยาย พ่อ แม่ 5 คนครบพอดีเลย)
สมุดบันทึกที่ให้ไปเขียนเต็มเล่มหรือยัง? "หลานฉัน" จะเอาแห๋มก่อเจ้า???????
"หลานฉัน"..ปากนักเจื๊อแม่ เป๋นดีเอ็นดูคนพ่อบ่าเฮ้ย! อุ๊บ!
- พี่ใหม่ๆๆ..
"หลานฉัน" ไปใช้อิทธิพลเถื่อนตี้โฮงเฮียนใหม่หรือเปล่า??????? เพิ่งย้ายไป ทำไมเพื่อนยกมือหื้อจะอั้น อิอิ ล้อเล่นบ่ดายเน้อ.. "หลานฉัน" ตึงเก่งล้ำไผอยู่แล้ว โดยเฉพาะเรื่องจ้างอู้จ้างจ๋า
น้องเพียงล่ะ..มีอะหยังคืบหน้าพ่องเจ้า???????
- ธุ คุณครูphayorm แซ่เฮ..
แม้จะห่างหายจากกันไปด้วยภารกิจใดๆ แต่ในที่สุดเราก็ได้กลับมาหากันนะคะ ได้มาพบ..มาเจอ..มาพูดคุยกัน ^^
สบายดีไหมคะ???????
- ธุ ผอ.ทนัน เจ้า..
โมโหแห๋มแล้ว หลานแก้วสงสัย วรรณยุกต์ใด ใส่ใจ๋นาเจ้า
ฮักอ่านฮักเขียน มาเรียนผังค่าว คล้ายหลงมัวเมา ฉะนี้
ป้อค่อยปรับสอน อวยพรจ้ำจี้ ล่ะอ่อนคนนี้ ใส่ใจ
ศิษย์น้อยน้อมฮับ จะขับขานไข ยากเข็ญเพียงใด บ่ไกล๋เกินแก้
สวัสดีครับน้องต้อม...
อ่านเพลินจริง ๆ
เรื่อยลงมาอ่านการสนทนาระหว่างกัน กระทั่งเห็นซอโต้-ตอบ
โหย... สุดสอด
นาน ๆ ได้อ่านบันทึก อ่านทีอิ่มไปหลายเพลา
ช่วงนี้ผมยังอยู่กรุงเทพฯ อีกสองวันจะขึ้นไป de'Musoi แล้วเลยไปช่วยค่ายพี่คิม
ต่อด้วยการลงพื้นที่เก็บข้อมูลเขียนหนังสือหาตังค์ไปพลาง ๆ ระหว่างรอเปิดกิจการ de'Musoi
ชื่นใจจริงๆ "ลูกสิกข์ข้าฯ"
.
โมโหแห๋มแล้ว หลานแก้วสงสัย วรรณยุกต์ใด ใส่ใจ๋นาเจ้า
ฮักอ่านฮักเขียน มาเรียนผังค่าว คล้ายหลงมัวเมา ฉะนี้
ป้อค่อยปรับสอน อวยพรจ้ำจี้ ล่ะอ่อนคนนี้ ใส่ใจ
ศิษย์น้อยน้อมฮับ จะขับขานไข ยากเข็ญเพียงใด บ่ไกล๋เกินแก้.
.
แหมหน้อยเดียวบ่ดาย อันตี้ขีดเส้นใต้ไว้ ลองสังเกตุผ่อดีดีเน่อ
ขอเป๋นก่ำลังใจ๋หื้อเน่อครับ
- ธุ คุณหนานเกียรติเจ้า..
อ่านเพลินแค่นั้นหรือ??????? ทำไมไม่กระโดดลงมาร่วมวงสนทนาค่าวซอด้วยกัน อิอิ ผอ. ทนัน กับต้อมกำลังอยากได้คนร่วมวงค่ะ (บ่ใช่ตั้งวงเหล้าเน้อ)
งานคุณหนานเกียรติก็เยอะเหมือนเคย แล้วต้อมจะตามไปเยือนเดอ มูเซอ หรือ เดอ มูเซอ คะ? อย่าลืมนะ ที่บอกว่าจะเลี้ยงแอลกอฮอล์ อิอิ
มาแอ่วหา.....
มาจวนไปจิตอาสาปี้คิมตวยกั๋น กะลังอยากได้เปื้อน ไปบ๋อเจ้าหนูต้อม???
เอ้อเฮ้ย....จะไปเซาะป๊ะได้หยั่งได ก่ตาลฟ้า...มันอยู่ตางคันคลองตั๊ดสี่แยกราชพฤกษ์ปู้น.....
- ผอ. ทนันเจ้า..
โหย..ย..ย ผิดแห๋มแล้ว..ว..ว T_T
ไว้ก้อยปิ้กมาแก้ได้ก่อเจ้า ^^ ก๊านนัก อิอิ บ่ไจ้ข้ออ้างนา
- ธุ คุณครูkrugui Chutimaเจ้า..
ยิ๊นดียิ่งแล้ว แขกแก้วมาเยือน ^^ ช่วงนี้ก๋ารนักเจ้า (ตะวากับวันนี้ก่อยุ่งกับการทำเคสทุนล่ะอ่อนส่งศูนย์พัฒนาสังคมที่ 13 อยู่เจ้า) เพิ่งเสร็จไปแล้วตะกี้ แต่ว่า..ยังบ่ได้ตรวจทานเตื้อเลย รอสักกำก่อน..(ฟั่งโล่นมาอู้มาจากับคุณครูก่อน)
ถ้าจะบ่ได้ไปโตยคุณครู เพราะ..ก๋ารตี้สำนักงานมักมีเวลาสวนทางกับคนือ่นเปิ้น อย่างวันตี้คนอื่นหยุด..ต้อมก่อมาทำงาน วันทำงานของคนอื่น..เจ้านายบ่อยู่ ต้อมก่อสบาย
ไว้โอกาสหน้า แวะมาฮับโตยเน่อ อิอิ ^^
ว่าแล้ว บ่หันหมู่บ้านตาลฟ้าเพราะจะอี้นี่เอง.....
- ผอ.ทนัน เจ้า..
โมโหแหมแล้ว หลานแก้วสงสัย วรรณยุกต์ใด ใส่ใจ๋นาเจ้า
ฮักอ่านฮักเขียน มาเรียนแต่เจ้า คล้ายหลงมัวเมา ฉะนี้
ป้อค่อยปรับสอน ดูกอนบอกจี๊ หื้อเขียนจะอี้ เป๋นใด
ศิษย์น้อยน้อมฮับ จะขับขานไข ยากเข็ญเพียงใด บ่ไกล๋เกินแก้
---- (ตรี) ----(จัตวา) ----(สามัญ) ----(โท)
----(สามัญ/จัตวา) ----(โท) ----(สามัญ) ----(ตรี)
----(สามัญ/จัตวา) ----(ตรี) ----(โท) ----(สามัญ)
----(ตรี) ----(จัตวา) ----(สามัญ) ----(โท)
1. แหม ตี้เขียนเป๋น "แห๋ม" เพราะจะได้ตอกย้ำว่ามันต้องออกเสียงเป๋นจัตวาน่ะเจ้า
2. เปลี่ยนจาก "ผังค่าว" มาเป๋น "แต่เจ้า" คำนี้ต้องออกสำเนียงพื้นบ้านน่อยเน่อจะได้เสียงโทตามผังตี้บังคับ
- ปอใจ๋จ้าดนักเน่อครับ
- มีสัมผัสซ้ำคำอยู่หน้อย คือคำว่า"เจ้า" แต่ก็ถือว่า บ่เสียหาย
- ลองแถมสักก้อม จะตั้งต้นหื้อ ดังนี้
- อู้เถิงเรื่องน้ำ มันจ๊ำหัวใจ๋ หน้าแล้งเมื่อใด น้ำหายเหือดแห้ง
- ผอ.ทนันเจ้า..
การบ้านบทนี้ เอาไว้ส่งแห๋มพูกเน่อเจ้า ^^ วันนี้หมดแฮงแล้ว
น้องต้อมจ๊ะ ดีใจที่ได้มาเดินเล่นท่ามกลางดอกไม้สวยๆ
เป็นคนมือเย็น ปลูกดอกไม้ได้สวยงามสมเป็นศิลปินทีเดียว
อืม แต่รูปมือนั่น น่ากลัวชะมัดเลย คงเจ็บมากๆแน่
.......................................................
คิดถึงสีเขียวๆ ท้องฟ้าภูเขา ดอกไม้ และใบหญ้า
โชคดีแล้ว น้องต้อมที่ได้อยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมงดงามที่เราสร้างได้
พี่คงเป็นเหมือนเจ้าถุงเงินที่ อยู่แต่ในกล่องสี่เหลี่ยมเย็นๆท่ามกลางคนเมืองที่แล้งน้ำใจ
.......................................................
ยังเศร้า และเศร้า กับเหตุการณ์ไฟไหม้ กรุงเทพ
ไม่คิดเลยว่าเขียนบันทึกไฟไหม้ เมื่อวันที่ 6 แล้วจะเกิดไฟไหม้ประเทศไทยวันที่ 19
เห็นควันไฟลอยเหนือท้องฟ้ากรุงเทพครั้งแรกจากสำนักข่าวต่างประเทศ sky news แล้วใจสลาย
ครอบครัวพี่เป็นหนึ่งในผู้เสียหาย พี่สาวพี่ยังทำใจไม่ได้
ที่ต้องตกอยู่ในสภาพหมดตัวในชั่วพริบตา
กว่า20ปีที่สร้างตัวจากศูนย์ในสยามซอย 4 วันนี้ต้องกลับไปนับหนึ่งใหม่เป็นเรื่องยากยิ่งนัก
........................................................
คนไทยลืมง่ายน้องต้อม เราไม่เคยใช้บทเรียนในอดีตมาพัฒนาปัจจุบันและอนาคต
หลังวันที่ 11 มิถุนา คนส่วนใหญ่ก็จะลืมเรื่องนี้ แล้วสนุกกับมหกรรมลูก กลมๆ
----------------------------------------------
ท่านประธานที่เคารพ ได้ฟังแล้วยิ่งเศร้า และเศร้า หนักกว่าเดิมที่ถูกซ้ำเติม แถมตีความเข้าข้างตัวเอง
ของคนหลายๆกลุ่ม ยิ่งทำให้ช่องว่างระหว่างคนในสังคม กว้างขึ้น จนไม่มีวันจะเยียวยาได้ สงสารประเทศไทย
- ท่านพี่จ๊ะ..
กอด..ด..ด อยากจะกอดแน่นๆ นานๆ ให้สมกับที่ได้คิดถึง ^^ วันนี้ หรือพรุ่งนี้ก็ไม่รู้ วันคล้ายวันเกิดพี่ยาหยี ต้อมส่งเค้กสวยๆ พร้อมคำอวยพรไปให้แล้วเมื่อวาน (แต่เราจะไม่อวยพรให้เธอมีใครใช่ไหม? อิอิ เพราะเราเป็นสมาชิกชมรมแห้วคลับ) เธอโทรมาหาดึกๆ เลยได้คุยกันเสียหน่อย และเราบอก "คิดถึงท่านพี่จัง"
และขอแสดงความเสียใจในความสูญเสียนานานัปการของพี่สาวท่านพี่ และคนไทยทั้งชาติ และขอเป็นกำลังใจในการกอบกู้ทุกๆ อย่างให้คืนมานะคะ ขอให้เข้มแข็งนะคะ
คนไทยลืมง่ายจริงๆ จากอดีตยาวนานมาจนถึงปัจจุบัน..ไม่เคยนำมาพัฒนาปรับปรุงแก้ไข หมายถึงโดยรวมหลายๆ เรื่อง โดยเฉพาะเรื่องระดับชาติ ที่กำลังคุกรุ่นกันอยู่
ตอนนี้ในสภากำลังถกเถียงกันหน้าดำหน้าแดง ซึ่งแต่ละฝ่ายก็หาเหตุผลมาเข้าข้างตัวเอง สิ่งที่ต้อมไม่เข้าใจก็คือ..ทำไมเราไม่ยอมรับ ไม่เปิดใจ อย่างกรณีสองฝ่าย ทำไมคนที่ไม่ใช่ฝ่ายนี้ถึงจะต้องถูกตราหน้าว่าไม่รักชาติ ไม่รักสถาบันอันสูงสุด แล้วสองฝ่ายก็ตีกันจนตาย แน่นอน..เป็นภาพที่ต้อมไม่อยากเห็น และเชื่อแน่ว่าคนทั้งชาติก็ไม่อยากดู
ประเทศไทยป่วยจนเกินเยียวยาแล้วกระมัง..
ป.ล. ขอกอดท่านพี่อีกหลายๆ ที ต้อมคิดถึงพี่มากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คราวนี้เจ็บนัก อยากจักฮักษา บำบัดด้วยยา กิ๋นทาห่อนได้
จักต้องฮักษา ผ่าตัดคนไข้ ล้างประเทศไทย หนึ่งนับ
สร้างกติก๋า ว่าต้องยอมฮับ กับก๋ารเลือกตั้ง ใหม่มี
ชาติศาสนะ ราชะเหนือศีรษ์ ฮักสามัคคี เลิกสีแบ่งขั้ว.
- ผอ.ทนัน เจ้า..
ป๊ะกันแต่เจ๊า ครูค่าวนี้หนอ บ่กึ้ดรีรอ มาซอสักหน้อย
เหมือนนัดกั๋นมา อู้จ๋าค่าวสร้อย ผิดถูกหื้อกอย นะจ๊ะ
ว่าคำนี้เฮียน หื้อเขียนอี้ล๊ะ อย่าลืมใส่นะ ศิษย์เฮย
คนตั๋วหน้อยฮับ ขานรับเฉลย ค่าวซอก่อเลย ได้เผยจะนี้
ป.ล. การบ้านตี้ส่งตาง msn ตะวา บ่ได้เซฟไว้สักกำ ผอ.ตรวจหื้อล๊ะเจ้า
- มารับเมล็ดพันธุ์แห่งความสุขจากน้องต้อมค่ะ
- แล้วก็ไม่ผิดหวังจริงๆ
- ชอบใจและอยากลองทำหนังสือทำมือบ้างค่ะ
- อีกหน่อยถ้าลองลงมือทำบ้าง
- แล้วติดขัดทำไม่ได้อย่างไร
- จะแวะมาขอให้อาจารย์ต้อมสอนเน้อ
- ......
- ดูแลสุขภาพไว้ให้แข็งแรงนะคะ
- ธุ คุณหมอเจ๊ค่ะ..
ดีใจจังเลย ที่คุณหมอเจ๊แวะมาทักทายกัน ^^ สบายดีไหมคะ?
"เมล็ดพันธุ์แห่งความสุข.." ต้อมอยากจะหว่านโปรยไปให้ทั่วๆ ให้ผลิใบ เบ่งบาน งอกงาม ออกดอกออกผล ใครๆ ก็จะได้มีความสุขกันถ้วนหน้า เมื่อได้เข้าใกล้กัน ได้ยิ้มแย้ม ได้สดชื่น
หนังสือทำมือ..ทำไม่ยากค่ะ ^^ คุณหมอเจ๊ลองทำดูนะคะ ต้อมขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ อย่าเรียก "อาจารย์ต้อม" เล้ย..ย..ย ไม่ได้ทำเก่งขนาดนั้นค่ะ
ดูแลสุขภาพนะคะ ^^
ลุงแวะมาเยี่ยมแล้ว ดีใจ๋
หันหลานผะหญาใส ผ่องแผ้ว
เก่งแท้เก่งกว่าใคร เก่งยิ่ง เก่งเนอ
หลานทำดียิ่งแล้ว ยิ่งแท้จ๋ำเริญ....เจ้าเฮย
(กะโลงล้านนา)
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน....พรหมมา
- ธุ พ่อลุงหนานพรหมมาเจ้า..
ยินดีแต๊เน่อเจ้า ลุงหนาน
ตี้แวะแอ่วหาหลาน วันนี้
ฝากกะโลงสืบสาน ดีใจ๋
หื้อไผฮู้ว่ามี คนอู้..สืบไป
บ่มีผังกะโลงเจ้า เลยเดาๆ ไปว่าจะต้องเขียนจะอี้ และยิ๊นดีจ๊าดนักตี้พ่อลุงหนานพรหมมาแวะมาแอ่วหากันในบันทึกนี้
ดูแลสุขภาพเน้อเจ้า ^^
สวัสดีครับ
แวะมาเยี่ยมชมบันทึกขนาดยาว
อ่านซะเพลินเลยครับ
อย่าทะเลาะกับ cutter บ่อยนะครับ น่าหวาดเสียวครับ...
- สวัสดีค่ะ คุณPhornphon..
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ ^^ ต้อมตามไปดูรายชื่อหนังสือแล้วเจอที่น่าสนใจหลายเล่มค่ะ..
ค่ะ จะพยายามระมัดระวังมากกว่านี้ จะไม่ไปทะเลาะกับคัตเตอร์..เพราะมันเจ็บมากๆๆ อิอิ
สวัสดีค่ะ
แวะมาทักทายและเป็นกำลังใจ
ยินดีที่รู้จักค่ะ
- ธุ คุณถาวรค่ะ..
ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ^^
สวัสดีค่ะน้องต้อม
หายไปนาน (ทั้งคู่เลยเรา)
อยู่ในโลกที่เร่ง ๆ ๆ มาก ๆ เข้าก็เหนื่อยหน่าย พอได้หลุดไปอยู่ในโลกเนิบช้า...ก็สบายใจจนไม่อยากเจอโลกเก่า ๆ อีก....
ผ่อนพัก ตระหนักรู้ ย่อมทำให้ชีวิตผ่อนคลาย สงบสุขค่ะ
(^___^)
- ธุ พี่คนไม่มีรากค่ะ..
ต่างคนต่างก็หายกันไปนาน ^^ ด้วยภารกิจ และเรื่องราวใดๆ แต่ในที่สุดก็กลับมาเจอกัน(ในบันทึก)นะคะ
หลายๆ ครั้งเราหมุนชีวิตไปเร็วจี๋จนแทบจะสะดุดหกล้มไปเอง เมื่อมีเวลาได้หยุดพัก หรืออยู่ในโลกเนิบช้าบ้าง จึงนับเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขค่ะ ได้หายใจเข้าออกช้าๆ ลึกๆ ยาวๆ ได้มีเวลามองท้องฟ้าสวยๆ ก้อนเมฆแปลกตา หรือได้สัมผัสกับสายลม แสงแดด มั่ง
รักษาสุขภาพนะคะ ^^
จุ๊บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
- พี่ใหม่..
เช็คเมล์หรือยัง? หายเครียดหรือยัง?
สวัสดี เนปาลี
เข้าขั้นแล้วเข้าขั้น
ป๊ะกันแต่เจ๊า ครูค่าวนี้หนอ บ่กึ้ดรีรอ มาซอสักหน้อย
เหมือนนัดกั๋นมา อู้จ๋าค่าวสร้อย ผิดถูกหื้อกอย นะจ๊ะ
ว่าคำนี้เฮียน หื้อเขียนอี้ล๊ะ(ละ) อย่าลืมใส่นะ ศิษย์เฮย
คนตั๋วหน้อยฮับ ขานรับเฉลย ค่าวซอก่อเลย ได้เผยจะนี้(อี้)
1. "ละ" เป็นเสียงตรีอยู่แล้ว
"นะ" เสียงตรี ตรงนี้อนุโลมได้ (สระเสียงสั้น หาคำเสียงโทได้ยาก)
นอกจากจะจับสัมผัสก่อน แล้วลงโท เช่น
ว่าคำนี้เฮียน หื้อเขียนอีละ นะจะบอกหื้อ ศิษย์เฮย
2. "นี้" รูปโท-เสียงตรี ตรงนี้ต้องลงโท อี้
ยินดีแต๊เน่อเจ้า ลุงหนาน
ที่แวะมาหาหลาน ที่นี้
กะโลงฝากสืบสาน ดียิ่ง ใจ๋นา
ฮู้ว่ามีไผชี้ ใคร่อู้สืบไป
0 0 0 เอก โท 0 0 (0 0)
0 เอก 0 0 0 เอก โท
0 0 เอก 0 0 0 เอก (0 0)
0 เอก 0 0 โท เอก โท 0 0
1. รูปเอก ใช้คำตายแทนได้
2. ค่าว บังคับเสียงสระ / กะโลง บังคับรูปสระ
ดีจ้า
น้องต้อมสบายดีน่ะค่ะ
พี่แวะมาอ่านบันทึกจ้า
ขอบคุณค่ะ
- ไหว้สา ผอ.ทนัน เจ้า..
ยินดียิ่งแล้ว ป้อแก้วมาหา ข้าขอวันตา เปิ้กษาสักหน้อย
ขอขอบพระคุณ ตี้หนุนค่าวสร้อย ว่างแวะมากอย จะนี้
จ้วยใจ๊เวลา มาอู้มาจี๊ สอนเขียนจะอี้ เป๋นใด
แก้ไขแหมแล้ว บ่แคล้วใจ๋หาย แต่บ่เต้าใด แต่งได้แน่เจ้า
วันนี้บ่มีผิดพลาดแล้วเน่อเจ้า เพราะได้เฮียนกันตาง msn อิอิ ^^ ขอขอบพระคุณตี้จ้วยสั่งจ้วยสอนต้อมมาตลอดเน้อ แถมยังบ่ปอ วันนี้มีผังกะโลง และมาจ้วยแก้ไขหื้อต้อมแหมโตย ขอบคุณเจ้า....
- ธุ พี่หนูรีค่ะ..
พี่หนูรีสบายดีไหมคะ? ต้อมสบายดีค่ะ อ้วนๆ กลมๆ อิอิ ขอบพระคุณที่แวะมาอ่านบันทึกนะคะ
ก๋ารเฮียนฮู้นั้น ต้องหมั่นใส่ใจ๋ เปียรอยู่ร่ำไป จักไหลเลื่อนขั้น
หมั่นเฝิ้กหัดไป หมั่นไป่แป๋งปั้น หมั่นแต่งตึงวัน หมั่นเยียะ
จากดิบเขียวกรัก จักสุกใสเตี๊ยะ เปี๊ยะอวดเปิ้นได้ ใหม่งาม
เหมือนคำพุทธะ สัจจะจื่อจ๋ำ เปียรอยู่ไหนความ สำเร็จอยู่หั้น.
คุณสมบัติ สวย เชิด หยิ่ง และขี้งอนนนนน..อิอิ
(ปล. ยังอ่านไม่จบ..เดี๋ยวมาใหม่)
- ธุ ผอ.ทนันเจ้า..
ตี้ครูสอนนั้น ศิษย์หมั่นเอาใจ๋ เปียรอยู่ร่ำไป เขียนใหม่ใจ๋สู้
บ้างขอเวลา แล้วปิ้กมาอู้ โต้ตอบค่าวครู แหมไซร้
เขียนแล้วผิดแหม บ่แหนมจดไว้ หยังมาใคร่ไห้ แต๊นอ
หนึ่งสองสามนับ กลับเข้ามาหนอ กลั๋วป้อมารอ มาผ่อตี้หนี๊
ป.ล. ขอขอบพระคุณ ผอ.ทนัน เน่อเจ้าตี้ได้แก้ไขหื้อใน msn ค่าวบทนี้เลยได้ผ่านกระบวนการการพาสเจอไรซ์แล้ว ^^
- ท่านหัวหน้าๆๆ..
ตกลงอ่านกี่รอบแล้วเนี่ย ห๊า??????? น้องหมาต้อมก็ต้องนิสัยเหมือนต้อมอ่ะดิ ไม่งั้นจะให้ไปเหมือนใครล่ะ ฮึ!
สวัสดี ค่ะ คุณ เนปาลี
ได้เคยอ่านเรื่องราวของ คุณต้อมมานานแล้ว ยังจำเรื่องราวน่ารักๆ มากมายที่เคยเขียนเล่า ไม่ว่าเป็นเรื่อง ความรัก ความทรงจำ ที่เกี่ยวกับพ่อ หรือแม้แต่กับ พี่สาว ซึ่งมีความรู้สึกดีๆให้กัน อ่านแล้ว รู้สึกว่าต้องยอมรับว่า มีบางอย่าง ที่มันทำให้เรารู้สึกว่า คนๆ นี้ ช่างเป็นคนที่ยอมรับความเป็นตัวตนของตัวเองดีนะ เรารู้สึกอย่างไร เราก็บอกเล่าตามความรู้สึกของเรา... รวมถึง เรื่องราวในบันทึกนี้ด้วย ไม่เคยรู้จัก หรือพบกับครูยุ้ย แต่..เมื่ออ่านบันทึกของคุณต้อมแล้ว รู้สึกถึงความรัก อาลัย ที่ให้กัน ไม่ว่าใครคนนั้น จะเป็นอย่างไร จะยังอยู่หรือไม่ก็ตาม ยอมรับว่าอ่านแล้วหน่วยตารื้นเล็กน้อย เพราะตัวเองบางทีจะอ่อนไหวกับบางเรื่องราว ที่เรารู้สึกใกล้เคียงกัน
สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจเรา บางที บางอย่างที่เราทำ มันอาจ ใช่ หรือไม่ใช่ ความต้องการ
ของเราตลอดไป วันนี้ วันหน้า วันไหน อาจเปลี่ยนไปอีก
เหมือนที่คุณต้อมบอกว่า
ไม่ใช่ใครๆ จะสามารถทำต้นไม้..ดูแลต้นไม้ ตลอดจนชื่นชม..สมใจ และมีความสุขกับต้นไม้ได้ทุกคน"
ขอบคุณ บันทึกของคุณ เนปาลี มากๆ ค่ะ ที่ทำให้เราสำรวจใจของเราได้อยู่เสมอๆ
ความสุข หาง่ายจากสิ่งรอบๆ ตัว ไม่ต้องกังวล กับผลของการกระทำที่ดี เหมือนคุณบอกว่า
"สิ่งใดเกิดขึ้นแล้ว ย่อมดีเสมอ"
ขอบคุณ อีกครั้งค่ะ
แม่ลูกสามค่ะ
เอาดอก ลีลาวดี หน้าบ้านมาฝากค่ะ
- ธุ คุณรุ่งฤดีค่ะ..
เมื่อกี้ต้อมตามไปอ่านบันทึกจดหมายถึงความสุขของคุณ ^^ อ่านแล้ว..รู้สึกดีจังเลย ได้สัมผัสถึงความรักที่มีระหว่างกันในครอบครัว เป็นความรู้สึกดีๆ ดีชะมัดเลย ขอบคุณนะคะ....
ตอนนี้น้องบีเป็นอย่างไรบ้าง??? ต้อม(เดาเอาเอง)ว่าน้องคงสบายดีแล้ว ก็ม๊ะของน้องดูแลน้องดีขนาดนี้ อาจจะเพราะต้อมกับแม่ไม่ค่อยได้แสดงออกถึงความรักที่(คิดว่า)มีต่อกัน พออ่านบันทึกจดหมายที่คนเป็นแม่เขียนถึงลูกแล้วจึงรู้สึกดี แม้จะมีเวลาได้อ่านเพียงบันทึกเดียว(ในตอนนี้ -- เดี๋ยวสะสางงานแล้วจะตามอ่านบันทึกอื่นต่อไป)ที่เขียนถึงน้องบี หนุ่มน้อยที่ม๊ะนับเป็น "มุมสอง"
ต้อมว่าน๊า.. สามหนุ่มสามมุมของคุณรุ่งฤดีต้องรัก "ม๊ะ" คนนี้เท่าจักรวาลเหมือนที่บอกรักป๊ะนั่นล่ะค่ะ เพียงแต่..อาจเป็นแผนหลอกล่อให้แม่แสดงความรักมากๆๆ จะได้เลื่อนจาก "ฝ้ากระดาน" เป็น "จักรวาล" สักที อิอิ
- สวัสดีเจ๊าเนปาลี
- เข้ามาเมื่อใดก่อจะม่วนอกม่วนใจ๋กับดอกไม้งามๆ
- ความน่าฮักของหมาหมา แมวแมวเนาะ
- ฝนตกถ้าจะแควนน่อยบ่ต้องฮดน้ำต้นไม้
- อา(จารย์)จ๊ะ..
ตอนนี้กำลังเป๋นกำกึ๊ดเจ้า T_T แหมพูกมีนัดคุยเรื่องตกแต่งร้าน เมนูอาหาร และอะหยังซะป๊ะ บ่ฮู้ว่าจะออกมาเป๋นจะได ถ้าทำได้ก่อจะทำ ถ้าทำบ่ได้ก่อคงต้องขอถอนตั๋วแล้วเนอะ ใจต้อมนะ..ตุ้มๆ ต่อมๆ เหมือนจะเป๋นไข้เลยตอนนี้
ความฝันบางทีมันก่อเป๋นคนละเรื่องกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงเนอะเจ้า ต้อมบ่ฮู้ว่าจะเยี๊ยะจะไดดี
ฝนตางบ้านต้อมบ่ตก ลอยข้ามหัวไป - ข้ามหัวมาจะอั้น ดอกไม้เริ่มเฉาไปพ่อง คงเพราะคนปลูกอาการหนักเจ้า มันเลยเฉาโตยต้อม ส่วนน้องหมาน้องหมาก่อ..ลึ๊กแต๊ลึ๊กว่า
- อา(จารย์)จ๊ะ..
พรุ่งนี้ดอกกุหลาบน่าจะเบ่งบานหลากหลายสี ^^ ใคร่ส่งหื้อดูขนาด
ดูเรื่งราวย้าวๆๆๆๆยาว ต้องใช้เวลานิดนึงกับการอ่าน มีอะไรน่ารักน่ารัก สดใสก็นำมาเล่าต่อนะครับ สงสารผมหน่อย มีแปลเสียงในฟิล์มให้ด้วยก็จะดีครับ
สวัสดีครับ พี่ต้อมที่คิดถึง มากกกกกกกกก (เน้นๆๆๆ)
แม้จะห่างแต่กาย ใจกู๊ดดี้ยังคิดถึงเหมือนเดิมนะครับ..
บันทึกนี้หวาดเสียวไปกับภาพ ที่พี่เซ็กซี่พูดน่ะท่าจะจริง.. พี่ต้อมมีอารมณ์ถ่ายภาพมีดบาดมือได้ขนาดนั้น..เหอๆๆๆ น่ากลัวอ่ะครับ
อืมม.. เห็นหนังสือทำมือของพี่ต้อม ..ขอบอกว่า คุณแม่ก็ยัง..รอคอย..ว่าเมื่อไหร่จะถึงคิวหนังสือของคุณแม่บ้าง อิอิ ทวงครับ ทวงๆๆๆ
แต่อย่างว่า..ของดีก็ต้อง ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม..รึเปล่า..
รักษาสุขภาพด้วยนะครับ..อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย.. ((ฮัดเช้ยยยยยยย !!!)) :)
- ธุ อาจารย์รชกิตค่ะ..
ขอบพระคุณที่แวะมาเยือนบันทึกนี้นะคะ ^^ ส่วนเสียงซาวด์แทรคนั้นเอาไว้อู้กับคนตี้อู้กำเมืองเหมือนกั๋นเจ้า เพราะเอาไปอู้ตี้อื่น..เปิ้นอ่าน เอ๊ย! ฟังบ่ฮู้เรื่องแน่ๆ อิอิ
- พี่เกร๋ and กู๊ดดี้..
กอด..ด..ด ก๊อด กอด..ด..ด ^^ คิดถึงคุณพี่กับคุณน้อง (ไม่นับเป็นหลาน อิอิ แบบว่าวัยใกล้กัน) มากๆๆ+++++++ เหมือนกันค่ะ.. หายไปนานเลย พอเข้ามาก็ทวงแร่ะ ไม่เคยได้ยินหรือยังไงว่าอ้อยเข้าปากช้างแล้วเอาคืนยาก กะตังค์เข้ามือต้อมก็..กว่าจะได้หนังสือทำมือเลยต้องยากเหมือนกัน อิอิ อุ๊บ!
ก็เห็นไหมว่ามือเจ็บเลยทำหนังสือไม่ได้ เนอะๆๆ กู๊ดดี้เนอะ กู๊ดดี้ดูมือพี่ต้อมสิครับ..น่ากลัวไหม? คิดถึงกู๊ดดี้จัง (เกี่ยวอะไรกับมือล่ะเนี่ย)
กู๊ดดี้ย้ายโรงเรียนแล้วเป็นอย่างไรบ้างคะ??????? รูปหล่อแบบนี้..มีแฟนหรือยัง? ระวังนะ น้อง..อะไรที่โรงเรียนเดิมจะงอนตุ๊บป่อง แน่ะ..
คิดถึงจังๆๆ ^^
พี่ต้อมมมมมมมมมม...
กู๊ดดี้ยังวนเวียนอยู่ อิอิ ไม่ไปไหน...
อ๊ะ..โอเคคร๊าบบบ มือเจ็บ ก็ต้องรักษาแผลก่อนสินะ อิอิ โอมเพี้ยง หายไวๆ นะคร๊าบบ..
กู๊ดดี้มีแฟนตั้งแต่โรงเรียนเดิมแล้วครับ มี 2 คน ชื่อน้องคิม กับ น้องพราว ส่วนน้องพราวนี่..ตามมาสอบที่สาธิตรามเหมือนกันครับ..
พี่ต้อมอย่าลืมตามไป วันสอบเข้าสาธิตรามของน้องกู๊ดดี้ นะครับ.. จะโชว์รูปแฟนให้ดู.. คิดถึงพี่ต้อมที่สุดในโลกาธานี...
- กู๊ดดี้คร๊าบ..บ..
พี่ต้อมตามไปดูกู๊ดดี้กับน้องพราวในบันทึกวันสอบเข้าสาธิตรามของน้องกู๊ดดี้แล้วครับ อุ๊บ! ^^
แผลหายแล้วครับ มันเหลือแต่รอยแผลเป็น.. ว่าจะรอกู๊ดดี้มาเป่าเพี๊ยง! มาโอ๋ ก็แผลเน่าแน่ๆ เลยรักษาตามมีตามเกิด..หายาที่มีแถวๆ นี้ใส่ไปก่อนครับ
หวงหนังสืออะราย..ย..ย เหรอ??????? ม่าย..ย..ย รู้ จำอะไรไม่ได้ เป็นเอ๋อไปแล้ว อิอิ ^^ คิดถึงนะครับ
สวัสดีครับ น้องต้อม
บันทึกนี้ยาวจัง สมกับที่หายไปนานใช่ใหมครับ
อ่านยังไม่จบ พอเจอมือเปื้อนเลือดก็ถอย แฮ่ๆ
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมโลกของคนรักเห็ดนะครับ
มาชวนน้องต้อมไปดูหมวกเมฆสีรุ้ง ที่บ้านพี่สวยมากๆจริงๆ
แวะมาบล๊อกนี้ หลายทีหลายหน เนปาลีชน ล่องหนหายจ้อย
หนีไปตางใด ไปไหนศิษย์หน้อย หยังบ่มากอย บล๊อกนี้
เป๋นคนหายตั๋ว มัวหลบหลีกลี้ หายไปจ้ะอี้ หลายวัน
บ่เขียนค่าวจ๊อย ส่งถ้อยหื้อหัน กลั๋วลืมเจิงบรรณ ฉันทลักษณ์สร้อย.
- ธุ คุณเจษฎาค่ะ..
ใครว่าเห็ดเผาะรสดี มีกินปีละครั้ง ^^ อิอิ บ้านต้อมกินสองสามครั้งแล้วนะ แต่ท่าแม่ยังจะไม่สาแก่ใจ เห็นร่ำๆ อยากทานอีก เอาต้มแล้วจิ้มพริกแห้งผิงไฟโขลกๆ กับเกลือ..อร่อยค่ะ
ต้อมบอกไม่ถูกว่าชอบทานไหม? มีทานก็ดี ไม่ได้ทานก็ไม่เป็นไร เพราะต้อมว่าราคาเห็ดสูงจัง
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ ^^
- ธุ พี่เขี้ยวค่ะ..
คิด..ด..ด ไม่ถึงสักที อยู่ใกล้กันแค่เนี๊ยะ..เนอะ อิอิ ^^
สบายดีไหมคะ?
- ท่านพี่จ๊ะ..
ไปแอบดูมาแล้วค่ะ ^^ คนอะไร..ถ่ายได้แต่ภาพเมฆสวมหมวก อิอิ คราวนี้มีเป็นสีรุ้งเสียด้วย
คิดถึงนะคะ กอด..ด..ด แน่นๆ ให้หายใจไม่ออก
- ธุ ผอ.ทนัน เจ้า..
ศิษย์ปิ้กมาแล้ว ครูแก้วเจ้าเหย ต๋ามลมรำเพย พัดเจยมาอั้น
ตี้ห่างหายไป เพราะได้แป๋งปั้น กึ้ดนักตึงวัน นั้นล๊ะ
ลำบากพากเพียร ก่อเปียรน่ะจ๊ะ บ่ได้ลดละ ผละเลย
เพื่อนชวนหื้อฮับ ตอบรับป้อเหย จะเปิดฮ้านเอย ก่อเลยหายจ้อย
^^ วันนี้ดีใจ๋ตี้ได้รับคำชม ว่า "เยี่ยม" จนตั๋วใหญ่ๆ จะลอยไปหยังว่าวแล้วเน้อเจ้า...
เพื่อนชวนเปิดร้าน ต้อมขานสนใจ๋ เปิดร้านอันใด ช่วยไขบอกแจ้ง
ร้านขายของชำ เครื่องสำอางค์แป้ง เต้าแต๋งฟักแฟง ผักไม้
ขายแว่นขายหวี บุหรี่ยาไป๊ ตั้งร้านไกล๋ใกล้ ทำเล
หากเสร็จแล้วไซร้ ร้านใหม่คงเก๋ ลูกค้าฮาเฮ มาเปย์ไจ้ไจ้.
อ่านบันทึกนี้หลายรอบมาก อยากเอ่ยความในใจต่อบันทึกนี้พอพิมพ์ตัวอักษร สมองปิดสวิชต์รู้สึกใจอ่อนแรง .. ชีวิตก็อย่างนี้ ขอวางความรักความคิดถึงไว้ก่อนนะคะ
ขอไว้อาลัยแด่คุณครูยุ้ยคนดีนะคะ
- ธุ ผอ.ทนันเจ้า..
ป้อเข้ามาย้ำ ถามกำสงสัย เปิดร้านตั๊ดใด หื้อไขบอกเสี้ยง
เป๋นฮ้านเพื่อนสาว นะเจ้าป้อเลี้ยง ตั้งอยู่ในเวียง เจียงใหม๊
เมนูมากมาย มีน้ำแข็งไส อยากกิ๋นสั่งไว้ ได้นา
ข้าวไก่เทอริ ยากิ..ลำหนา รอวันป้อมา เหมาหล้าพ่องเน้อ
- แม่หมูคะ..
ขอกราบขอบพระคุณที่เข้ามาหากันในบันทึกนี้..
คาถาประจำของต้อมคือ "พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว..และมันก็จะผ่านไป" ขอเป็นกำลังใจให้แม่หมูสำหรับทุกเรื่องนะคะ ดูแลสุขภาพ..และหัวใจของตัวเองด้วย
ส่วน "ความในใจ" ไว้พร้อม..เราค่อยมาคุยกันก็ได้ค่ะ
ป้อเข้ามาย้ำ ถามกำสงสัย เปิดร้านตั๊ดใด หื้อไขบอกเสี้ยง
เป๋นฮ้านเพื่อนสาว บอกเล่าหื้อเกลี้ยง ตั้งอยู่ในเวียง เจียงใหม๊
เมนูมากมาย มีน้ำแข็งไส้ อยากกิ๋นสั่งได้ เนอรา
ข้าวไก่เทอริ ยากิ..ลำหนา รอวันป้อมา เหมาหล้าพ่องเหน้อ
ฮ้านอยู่ตี้ไหน จะไปกลั๋วเก้อ กลั๋วหาบ่เจอ ต้อมฮ้าน
หากได้เข้าไป ในเวียงย่านนั้น จะแวะว่าอั้น ลองจาม
ข้าวไก่เทอริ ยากิ..ขอถาม อาหารลือนาม ดอยหล่อกาเจ้า.
- ธุ ผอ.ทนันเจ้า..
ขอสูมาเต๊อะ มาจ๊า..เพราะตะวาไปหัดทำซะป๊ะเมนูตี้ร้านเจ้า
ดีใจ๋เจ้นล้ำ ฟังกำอาจ๋าร(ย์) มาบอกตั๊ดลาน เขียนจารถึงถ้อย
ว่าจะไปหา ศิษย์หล้าตั๋วน้อย ตี้เฝ้ารอคอย กอยฮับ
เมนูข้าวปลา อาหารนานัป รสชาติพอจั้บ เตรียมรอ
ก๋วยเตี๋ยวลุยสวน หมูรวนไว้หนอ ไก่ย่างอีกนอ หื้อป้อเต๋มถ้วย
เข้าเวียงแต่เจ๊า เตรียมข้าวไว้หนอ ซื้อไก่ท่ารอ หมูนอแหมหน้อย
หัดเฝิกหัดทำ เปียรตำจ้อยจ้อย รสชาติรอกอย บ่นี้
ผิดหวังแต๊หนอ ใคร่ขอไผจี๊ แนะบอกจะอี้ เป๋นใด
หนึ่งสองสามนับ ก่อกลับแก้ไข ทดลองต่อไป จะได้ลำเจ้า
อ่านค่าวต้อมแล้ว แน่แน่วด้วยใจ๋ ต้อมนี้ต่อไป ใผบ่เทียบถ้อย
วางคำต๋ามหมาย ในบาทค่าวสร้อย ลงล๊อกต๋ามฮอย เหมาะล้ำ
แต่งถ้อยร้อยเรียง ลื่นเปียงดั่งน้ำ ไหลลอดฮอดจ้ำ สำเนียง
เสนาะม่วนล้ำ ลำนำคำเสียง ต้อมจับมาเรียง หาเปียงบ่ได้.
- ธุ ผอ.ทนันเจ้า..
ดีใจ๋เจ้นล้ำ ยินกำป้อจ๋าร(ย์) ตี้สอนมานาน ในลานความฮู้
หลายครั้งแก้ไข ใส่ใจคำอู้ เป๋นศิษย์มีครู ฮู้จี๊
ป้อคอยฮ่ำสอน ล่ะออนคนนี้ หื้อเขียนได้ดี อย่างใด
มากครั้งที่นับ ต้องกลับแก้ไข ยากเย็นเปียงใด เอาใจ๋เข้าสู้
สวัสดีเสาร์สบายๆค่ะน้อง นางเอกต้อม
แค่ได้อ่านกิจกรรมเนิบช้าของน้องนางเอก ก็ได้รอยยิ้มอิ่มสุขไปด้วยเลยจ้ะ เป็นความสุขที่รื่นรมย์มากๆ เลยนะเนี่ย
อ่านค่าวน้องต้อม แบบเพลินๆ เริ่มเขียนคล่องแล้วนิคะ มีความสุขอย่างนี้เสมอไปนานๆค่ะ
- ธุ พี่ปูค่ะ..
พี่ปูลองมาเขียนค่าวด้วยกันมั่ง..นะนะนะ ^^ พี่ปูต้องเขียนคล่องกว่าต้อมแน่ๆ เพราะพี่ปูเขียนโคลงกลอนเก่งชะมัด ต้อมน่ะ..กว่าจะด้นไปได้ก็แทบตาย
กิจกรรมประจำของต้อมตอนนี้ก็คือ ทำอาหารค่ะ อิอิ เปลี่ยนไปเรื่อยๆ ตามจังหวะและเวลา ไม่รู้ว่าเดือนหน้าจะได้ทำอะไร
พี่ปูสบายดีนะคะ???????
ดีใจ๋เจ้นล้ำ ยินกำป้อจ๋าร(ย์) ตี้สอนมานาน ในลานความฮู้ (ฮู้ รูปโท เสียงตรี ตรงนี้ต้องเสียงโท)
หลายครั้งแก้ไข ใส่ใจคำอู้ เป๋นศิษย์มีครู ฮู้จี๊
ป้อคอยฮ่ำสอน ล่ะออนคนนี้ หื้อเขียนได้ดี(ตรงนี้ต้องเสียงโท) อย่างใด
มากครั้งที่นับ ต้องกลับแก้ไข ยากเย็นเปียงใด เอาใจ๋เข้าสู้
ปรับให้แล้ว ได้อย่างนี้...
ดีใจ๋เจ้นล้ำ ยินกำป้อจ๋ารย์ ตี้สอนมานาน จ้วยกั๋นกอบกู้
หลายครั้งแก้ไข ใส่ใจคำอู้ เป๋นศิษย์มีครู ฮู้จี๊
ป้อคอยฮ่ำสอน ล่ะออนคนนี้ ตึงจ๋ำตึงจี้ ดีใด
มากครั้งที่นับ ต้องกลับแก้ไข ยากเย็นเปียงใด เอาใจ๋เข้าสู้
สวัสดีค่ะ น้องต้อม
ไม่ได้คุยกันนาน มาอีกทีเจอะบล็อกนี้เหมือนอักอั้นทีเดียวเลยน๊าาาา (พี่แซวเล่นจ้ะ)
เข้ามาขอบคุณสำหรับโปสการ์ดใบน่ารัก แหมๆ ช่างรู้ใจว่าพี่ชอบสไตล์นี้
มาชวนน้องต้อมไปชมโปสการ์ดคิกขุของพี่ ตามนี้จ้ะ
สวัสดีค่ะน้องต้อมพี่มาเยี่ยมคุ้นเคยกับชื่อนี้มานานแสนนานแต่เพราะไรนะไม่ได้มาทักทาย..วันนี้พี่ครูกีร์ต้าร์บอกกล่าวค่ะ..ชื่นชมในการเล่าเรื่องและผลงานสมุดทำมือนะคะ..
- ธุ ผอ.ทนัน เจ้า..
ผิดแหมแล้ว..ผิดแหมแล้ว.. อิอิ
ยิ๋นดีเจ้นล้ำ ครูพร่ำกำจ๋าร ตี้เขียนกระดาน ค่าวขานของต้อม
ผิดแล้วแก้ไข ใส่ใจ๋ค่าวก้อม ป้อจ้วยปรับฮอม ตั๊ดนี้
โชคดีแต๊หนอ มีป้อมาจี๊ เขียนบอกจะอี้ อย่างไร
ลูกศิษย์น้อมฮับ จักกลับแก้ไข ผิดแหมเต้าใด ใส่ใจ๋แล้วเจ้า
- ธุ พี่เอค่ะ..
ดีใจที่พี่เอแวะมาทักทายกันค่ะ ^^ อิอิ เหมือนไม่ได้เจอกันนาน..คิดถึงมากๆๆๆๆๆๆๆ+++++++
โปสการ์ดที่ส่งไปให้นั้น คนรู้จักส่งมาให้จากอเมริกาเมื่อหลายปีที่แล้วค่ะ ต้อมเห็นว่าน่ารักดี..และอยากส่งต่อไปให้พี่เอบ้าง
และโปสการ์ดในบันทึกใหม่ที่ให้ตามไปดู..น่ารักค่ะ แอบไปดูมาแล้วด้วย อิอิ
- ธุ คุณครูrindaค่ะ..
เห็นคุณครูจากในหลายบันทึกของพี่ๆ บล็อกเกอร์เชียงใหม่มาก่อนหน้านี้แล้วค่ะ ^^ และก็เคยเข้าไปอ่านบันทึกบ้างโดยไม่แสดงตน
ขอบพระคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ....
แวะมาค้นหาบันทึกใหม่ๆ ^---^ ได้เวลาแล้วนะ นานมากแล้วจ๊ะ เดี๋ยวโลกก็จะหยุดหมุน (เพราะมันเนิบช้ามาก ฮิฮิ)
- พี่จ๊ะ..
ตอนนี้โลกของน้องจ๊ะหยุดหมุนเป็นพักๆ คาดว่า..ไม่ได้หยอดน้ำมันหล่อลื่น และไม่มีแรงบันดาลใจ อิอิ ^^
ต้นไม้ที่เคยเขียวสะพรั่งท้าแดดก็เหี่ยวแห้งล้มตายไปมาก เจ้ากรรดน้ำต้นไม้ยังไง(วะ)เนี่ย??????? o_O
โลกของพี่จ๊ะคงหมุนเร็วจี๋ใน FB เนอะ อิอิ ^^
น้องต้อม
โลกของพี่ทำไมหมุนไวจัง วันหนึ่งๆ หมดไปไวเหลือเกิน ไม่ได้มองหน้าใครนอกจากตัวเองกะเจ้านายรักกันเหลือเกิ๊น..คริ คริ
พี่ต้อมคร๊าบบบบบบ....
อยากบอกว่า "คิดถึงมากกกกกก" จริงๆ นะ
แผลที่มือเป็นไงบ้าง คงหายแล้วนะครับ หรือว่ามีแผลใหม่มาเกิดอีก เพราะความขยันของพี่ต้อมนี่แหละ มันถึงเป็นแบบนี้..
ที่โน่นฝนตกบ้างไหมครับ ที่กรุงเทพตกทุ๊กวัน.. รักษาสุขภาพทำร่างกายให้อบอุ่นด้วยนะครับ
เป็นห่วง..เป็นใย..เป็น..คิดถึง
บันทึกใหม่ คลอดได้แล้ว กา
เนิบช้า
เนิ่นนาน
รออ่าน
เรื่องราว
จุ๊บๆ
- สวัสดีเจ๊าสาวน้อยเนปาลี
- แวะมาจ่อมความกึ๊ดเติงหาเน้อ
- วันนี้นั่งยะก๋านอยู่ใจ้ก่อ
- ขอหื้อม่วนหื้องันเน้อ
- พี่ยาหยี..
น้องตัวกลมเป็นหวัด..เจ็บคอ..เจ็บใจ..ปวดใจ เอ๊ะ! เกี่ยวกันไหม อิอิ ^^
เจ้านายสวยไหม? ส่งน้องตัวกลมไปรักแทนดีกว่า หุๆๆ จะได้ออดอ้อนให้เลื่อนตำแหน่งพี่ยาหยีเป็นท่านรองประธานฯ
- กู๊ดดี้คร๊าบ..บ..บ
ก๊อด..ด..ด กอด แน่นๆ ครับ ^^ ตอนนี้ฝนกำลังโปรยปราย พี่ต้อมเลยต้องการความอบอุ่นมากกว่าเดิม อิอิ
แผลหายเจ็บนานแล้วครับ เหลือ "แผลเป็น" เป็นแนวยาวๆ ให้ดูต่างหน้า เวลาโดนทีก็แปลบๆ ทีครับ คงเหมือนอาการอกหัก.. ไม่นึกถึงก็รู้สึกเจ็บแปลบ อุ๊บ! ไม่เกี่ยวกันใช่ไหมครับ อิอิ
เป็นห่วง..เป็นใย..เป็นคิดถึง..เป็นคนสวยครับ อิอิ
ป.ล. คิดถึงแม่เก๋ของใครก็ไม่รู้ด้วยครับ ฝากกระซิบบอกด้วยนะครับ
- พี่ใหม่..
"หลานฉัน" สองสาวน้อยๆ เป๋นจะไดพ่องเจ้า?
รอ..
คอย..
ไป..
เต๊อะ..
บันทึก..
ใหม่..
อิอิ ^^
- อา(จารย์)จ๊ะ..
หันแวบๆ ว่าอะหยัง? เต๊งผ่อ-เต๊งกอยถึงฮู้ว่าเป๋น "ความกึ้ดเติงหา" ตี้อา(จารย์)จ๊ะแวะเอามา "จ่อม" หื้อกั๋น ขอขอบพระคุณโตยเจ้า..
ฝนตี้จ๋อมตองตกเจ้า ทำเอาต้อมเป๋นหวัด..เจ็บคอ..ขนาด แต่กึ้ดเติงหาอา(จารย์)จ๊ะนักกว่านะเจ้า ตะคืนจะโทรหา..แต่ดูเวลาแล้วดึกขนาด ไปเวียงปิ้กเข้าบ้านก่อสี่ทุ่มกว่าแล้ว ไปกิ๋นบาบีคิวพลาซ่า..ตี้โรบินสัน อิ่มเจ้า..
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายด้วยความระลึกถึง สบายดีนะคะ
- วันนี้บุษราได้นำภาพดอกไม้สวย ๆ มาฝากกันค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
- ขอหื้ออิ่มบุญตลอดพรรษาเน้อเจ้า
- เมื่อใดจะได้ฤกษ์ขึ้นเรื่องใหม่
- Fan Club รออ่านนา
- สวัสดีเจ๊า..ต้อม
- สุขใจ..ในเทศกาลวันหยุดยาว...เจ๊า
- ถ้ามาแม่ฮ่องสอนจะปามาพักตี้นี่
- อา(จารย์)จ๊ะเจ้า..
ตะกี้บ่ได้โทรไปเส๊ย..ย..ยนะเจ้า เรื่อง "จุด..จุด..จุด" แต่เนี๊ยะ ตั้งใจจะโทรไปแซวเรื่องเชิงเทียนตี้ก๋ำนะก่า ดูอลังการงานสร้างเนอะ อะหยังตี้เป๋นอา(จารย์)จ๊ะนี่ต้องดูอลังการและสวยงามเสมอ
วันแม่..เป๋นจะไดพ่องเจ้า??????? ลูกบ่าว - ลูกสาว ท่าจะทำหื้อเปิ้นชื่นใจ๋เนอะ บ่เหมือนเฮา บ่ได้อู้กับแม่มาเป๋นติ้ดแล้ว
ถ้าไปแม่ฮ่องสอนจะปาไปพักตี้ธนโชติรีสอร์ทแต๊กาเจ้า??????? ไหนบอกว่าจะหื้อพักตี้เกสเฮ้าส์หน้าบ้าน สรุปแล้วตี้ไหนแต๊หา จะได้เสิร์ชหาดูข้อมูลล่วงหน้าไว้ก่อนนะเจ้า ^^
มาขอกอด...ก๊อด...กอด
สบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะครูกั๊ต
มีคำถามรบกวนถามครูหน่อยค่ะ
คือวันนี้ได้ทำน้ำหมักมังคุดค่ะ
วิธีทำ นำเปลือกมังคุดมาหั่นชิ้นเล็ก ๆ
แล้วใส่น้ำตาลทรายลงไปหมักไว้ 15 วัน
วันที่ 16 ใส่น้ำตาลทรายอีกครึ่งนึงลงไป
รอ 30 วัน ก็จะได้น้ำหมักชีวภาพ
สูตรนี้หาได้จากในเน็ตค่ะ
แล้วรู้สึกว่าทำง่ายก็เลยลองทำ
แต่ปรากฎว่า มันขึ้นราค่ะ
อาจเป็นเพราะว่าไม่ได้เขย่าขวดก็เลยขึ้นรา
แล้วแบบนี้น้ำหมักยังจะใช้ได้อีกหรือเปล่าคะ???
อีกอย่างปริมาณของน้ำตาลกะมังคุดก็กะปริมาณเองค่ะ
เพราะไม่มีตาชั่ง
สาเหตุที่ทำน้ำชีวภาพมังคุด
เพราะว่าทำสบู่ก้อนจากเปลือกมังคุด(ทำเองค่ะ)ใช้แล้วดีมาก
เวลาโดนแดดแรงแรงเป็นเวลานานก็ไม่แสบหน้าด้วย
เพื่อนที่ทำงานใช้แล้วฝ้าจางลงเยอะมากค่ะ
ก็เลยอยากทำเป็นสบู่เหลวค่ะ
แต่หาน้ำหมักชีวภาพไม่ได้
เลยต้องทำเองแบบนี้
สูตรนี้พอจะใช้ได้ไหมคะ???
ปกติสบู่เหลวก็ทำใช้เองค่ะ
ผสมน้ำผึ้งลงไปทำให้ผิวใสขึ้นเยอะ
อยากผสมน้ำมะขามลงไปด้วย
แต่ไม่มีสูตรก็เลยไม่กล้าทำค่ะ
รบกวนครูกั๊ตด้วยนะคะ
รอคำตอบค่ะ
ขอบคุณมากมากค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะเนปาลี(ชอบชื่อนี้จังเพราะมั่กมากค้า)
ขอบโทษค่ะ
เผอิญมีข้อสงสัยอยากถามครูกั๊ตอ่ะค่ะ
ขอโทษนะคะ
เนปาลีสบายดีนะคะ
คงยุ่งยุ่งนะช่วงนี้
ก็เลยห่างหายไปนาน
เอ...หรือว่าเป็นเราเองที่ผลุบผลุบ โผล่โผล่เนี๊ยะ???
อิอิ
ขอบคุณค่ะ
และ...
ขอโทษจริงจริง
แวะมาหาน้องต้อมด้วยความคิดถึงมากๆ
ไม่ได้เข้ามาซะนานจำทางเข้าบ้านไม่ถูก
อ้าวนี่บันทึกน้องต้อมหรือพี่กั๊ตกันแน่จ๊ะ
พี่เขียนบันทึกใหม่แล้วจ้า แต่เขียนเรื่องอะไร ไม่บอกต้องตามไปดูเน้อ
น้องตัวกลม คิดถึงๆๆ สบายดีนะครับ มาฝึกท่องนะครับ กล้วตานี ปลาย... ฮ่าๆๆ
สวัสดีค่ะ
อ่านเรื่องราวยาวๆ สัตว์เลี้ยงน่ารัก เล่าสนุกด้วยนะคะ และชมดอกไม้สวยงาม มีความสุขกับต้นไม้นะคะ วันนี้ก็ปลูกไม้มงคลค่ะ กันเกรา ทองหลาง ฯ เริ่มใช้น้ำมันมะพร้าว หรือทำหรือยังค่ะ ที่สวนมีมะพร้าวหรือเปล่าค่ะ ได้มะพร้าวจากสวน ก็ดีมากเลยค่ะ
ปลูกไว้ไหมค่ะ ทำลอยแก้วอร่อยค่ะ
- ธุ พี่กั๊ตค่ะ..
กอด ก๊อด กอด กันค่ะ ^^ อิจฉาคนจะไปเที่ยวทะเล อย่าลืมส่งน้ำทะเลมาเป็นของฝากต้อมด้วยนะคะ
- ธุ คุณNatcha Chalermklang ค่ะ..
เดี๋ยวต้อมบอกครูกั๊ตให้นะคะ ว่าจะบอกหลายครั้งแล้วแต่ลืมตลอด อิอิ ช่วงนี้ครูกั๊ตเตรียมพานักเรียนไปประกวดอะไรสักอย่างค่ะ เลยอาจจะยุ่งๆ
- ท่านพี่จ๊ะ..
กอด ก๊อด กอด ค่ะ ^^
วันหลังจะต้องตั้งระบบ "นึกถึงหน้ากันปุ๊บ โผล่มาบันทึกนี้ปั๊บ" เลยดีไหมคะ??????? อิอิ จะได้แก้ปัญหาหาทางเข้าบ้านไม่เจอเสียที
รีบหาวันว่างไปลั๊น ลา ที่ทะเลกันเถอะ ปีหน้าๆๆ ^^ นะนะน๊า น้องๆ ขอร้อง
- พี่ขจิต..
ไม่อยากจะคุยโม้เลยว่า ท่อง "กล้วยตานี ปลายหวีเหี่ยว น้ำไหลเชี่ยวปลายหวีหัก หิ้วหวีไปหิ้วหวีมา " ได้แล้วอ่ะ อิอิ
ตัวกลมๆ สบายดีค่ะ อ้วนกลมๆๆ ^^
- ธุ คุณกานดาเจ้า..
ขอบคุณที่แวะเข้ามาทักทายบันทึกยาวๆ ใน "โลกเนิบช้า" นะคะ ^^ เสียดายไม่มีโอกาสได้เจอกันในคราวที่บล็อกเกอร์พบปะกันที่ร้านห้องแถว
เช้านี้ต้อมขุดดินได้สองหลุมค่ะ จะปลูกลีลาวดี ^^ ส่วนตัวแล้วชอบความสวยงาม และกลิ่นหอมของดอกลีลาวดีมากๆ ค่ะ
ถ้าเข้าเมืองจะลองไปหาดูน่ะค่ะ น้ำมันมะพร้าว หรือไม่ก็จะลองหาเวลาทดลองทำไว้ใช้เอง เมื่อคืนต้อมโทรคุยกับ อ.เอื้องแซะ เรื่องน้ำมันมะพร้าวด้วย คุยกันว่าสรรพคุณครอบจักรวาลเลยน่ะค่ะ
สำหรับว่านหางจระเข้ นั้นก็น่าสนใจค่ะ กำลังคิดอยากหามาปลูกพอดีเลย ^^
น้องตัวกลมครับ วันนี้ว่างมาได้ไงเนี่ย ฝนตกไหมที่เชียงใหม่
- ธุ พี่ขจิตค่ะ..
วันนี้เจ้านายยังไม่เข้ามาค่ะ อิอิ จุ๊ๆๆ เลยนะคะ ^^ ที่เชียงใหม่..เมื่อคืนฝนตกไปหลายรอบค่ะ ตื่นเช้ามาสดชื่นชะมัด หมายถึงอากาศสดชื่น แต่คนขี้เกียจ อิอิ
พี่ชายสบายดีน่อ???????
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาทักทายก่อนอาหารเที่ยงค่ะ....พร้อมกับนำเมนูโปรดมาฝากกันค่ะ
- ขอบคุณค่ะ
- ธุค่ะ คุณบุษรา..
มื้อเที่ยงน่าทานมากค่ะ ^^ หิวมากเลยนะเนี่ย ขอบคุณนะคะที่แวะมาทักทายกัน
น้องต้อม....
วันนี่เจ้านายบ่าอยู่แหละ....ชะแว๊ปไปชะแว๊ปมา
เอาน้ำมะเฟืองมาฝากเจ้า 
เอ....กาว่าเอามาฝากผิดหา....ต่องน้ำอย่างอื่นก้า อิ อิ
- ครูกีร์เจ้า..
ขอบคุณจ๊าดนักเจ้าตี้เอาน้ำมะเฟืองมาฝาก แต่ฮูปบ่ขึ้น อิอิ ^^ สงสัยบล็อกต้อมรับแต่ฮูปเมรัย อุ๊บ!
ขอบคุณ 
น้องต้อมเนปาลีด้วยนะค่ะ
วันนั้นให้เด็กลองทำแล้วแต่ยังไม่สวยงาม มีปัญาหเรื่องการติดกาว เข้าเล่ม
เดี๋ยวผลงานดีแล้ว จะเอามาให้ช่วยแนะนำนะคะ
- สวัสดีปีใหม่
- สุข สมหวัง ไม่จน ไม่เจ็บนะจ๊ะ
สุขสันต์วันปีใหม่ ๒๕๕๔ ค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะน้องต้อม
สวัสดีปีใหม่ครับ ขอให้พี่ต้อม คนสวย และครอบครัว มีความสุข สมหวังในทุกสิ่งที่ปรารถนาครับ ด้วยความเคารพ : น้องกู๊ดดี้
มาเอากลางเดือน มาช้าแต่มาด้วยใจนะคร๊าบบบบ...
มาแอ่วหาลูกหลานเกือบจะหมดเดือนมกราคมเดือนต้นปี๋ 2554.....แต่ก็ยังบ่ขวายล้ำ....
ขอหมู่เฮาจุ่งก้านกุ่งวฮุ่งเฮืองตลอดไปจิ่มเท้อะ....
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน.....พรหมมา
- ธุ ครูเอค่ะ..
ขอโทษสักร้อย..สักพันครั้ง อย่างจริงจังและจริงใจนะคะ ที่ต้อมลืมเสียสนิท..ไม่ได้ส่งหนังสือทำมือไปให้ดู T_T
ไว้ขอแก้ตัวโอกาสหน้านะคะ ^^
- อา(จารย์)จ๊ะ..
สูมาเต๊อะเจ้า ตี้เข้ามาตอบจ๊า แต่เฮาก่ออู้กั๋นบ่อยๆ ตางโทรฯ แล้วเนอะ และเฮาก่อบ่เกยพลาดตี้จะอวยพรกั๋นกันเทศกาลต่างๆ อยู่แล้ว
ยิ๊นดีเจ้า ^^
- ธุ พี่หนูรีค่ะ..
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขกับทุกวันนะคะ ^^ ขออภัย ที่ต้อมมาตอบช้าไปเกือบครึ่งปี..
- ธุ พี่เก๋ กับกู๊ดดี้สุดหล่อคร๊าบ..บ..บ
ถึงพี่ต้อมจะมาตอบช้า แต่ใจเกินร้อยนะคร๊าบ..บ..บ ยังไงก็นึกถึงกันเสมอ ^^
- ธุ ลุงหนานพรหมมาเจ้า..
ขอบพระคุณเจ้าสำหรับคำอวยพร และยิ๊นดีจ๊าดนักตี้แวะมาแอ่ว มาเอิ้นหากั๋นนะเจ้า ขอหื้อพ่อลุงสุขภาพแข็งแรงเน่อเจ้า
น้องตัวกลม(คู่แข่งนิ้วกลม)555 หายไปนาน ไป ลำปางและเลยไปเชียงใหมมาด้วย แต่ต้องรีบกลับมาทำงานครับ...
- ธุ พี่ขจิต โจ บา เอ..
ไม่ได้เจอกันนาน (ในบล็อก) สบายดีไหมคะ? ตอนนี้น้องตัวกลมไม่ได้กลมธรรมดา แต่เป็นน้องตัวกลมๆ ระดับ advance อิอิ
เขียนสนุกมากเลยค่ะน้องต้อม..ชอบค่ะ
ลืมไปว่ามีภาพกุหลาบที่ไปถ่ายในงานเกษตรแฟร์ นำมาฝากน้องต้อมค่ะ
- ธุ อาจารย์ธันยาค่ะ..
ขอบพระคุณสำหรับดอกกุหลาบสีสดสวยค่ะ ^^ ดีใจที่อาจารย์ชอบที่ต้อมเขียน ต้อมก็ชอบเล่าเรื่องเรื่อยเจื้อยแบบนี้ล่ะค่ะ
ฝากกอดน้องออมนะคะ ^^
น้องตัวกลมระดับ Advance 555 รออ่านเรื่องใหม่อยู่ครับ เย้ๆๆ
- พี่ขจิต..
จริงๆ แล้วเมื่อต้นปีจะเขียนบันทึกเรื่อง "ภัยเงียบ" เนื่องจากการประสบกับภาวะเส้นเลือดตีบในสมอง แต่ช่วงหลังงานยุ่งมากๆๆ ในระดับเว่อร์ เลยไม่ได้เขียน มาคราวนี้ ถ้ามีโอกาสเขียนก็คงจะเขียนเรื่อง "โรคหัวใจ" นะคะ ขอดูข้อมูลและเวลาก่อน เพราะอาจจะไม่เขียนเลยก็ได้
ว่างจากงานที่วุ่นวาย จึงได้เปิดหาแหล่งความรู้และได้พบกับWWW.คนหนองบัว
ลืมบอกไปว่างานที่วุ่นวายคือทำงานโลจิติกขนส่งสินค้ามีตำแหน่งรองจัดส่ง กทม.
และตำแหน่งนี้จะหมดพ้นความวุ่นวายลงเมื่อสินเดือน30 มิย.54
ดีใจ ที่ยะได้ไปตายที่บ้านเกิด "คนหนองบัว"
ดีใจมากที่คุณต้อมไปอ่าน ไปชมภาพบันทึกใหม่ของพี่และทักทายเป็นคนแรกเลย ทั้งๆที่คุณต้อมเคยบอกว่าหลังๆไม่ค่อยได้เข้ามาในโกทูโนว์
คุณต้อมทำอะไรๆได้หลากหลายมาก พี่ทึ่งในความมหัศจรรย์ของคุณต้อมจริงๆค่ะ^___^
- สวัสดีค่ะ คุณ cha..
อะไรเหรอคะ??????? ^^
- พี่นุชเจ้า..
เมื่อวาน..กำลังจะออฟไลน์ แต่เห็นรูปภาพที่พี่นุชกำลังโหลดขึ้น ต้อมจึงคิดเอาเองว่า..อีกประเดี๋ยวพี่นุชอาจจะขึ้นบันทึกใหม่ จากนั้นก็เห็นบันทึกใหม่ของพี่นุชจริงๆ ด้วย ดีใจมากเลยค่ะ ก็บอกแล้วไง..ต้อมแฟนคลับพี่นุช อิอิ
ต้อมทำอะไรได้มากมาย แต่ต้อมไม่มี "ใบปริญญา" เลยสักกะใบนี่สิปัญหาของต้อม พี่คนสวยเพิ่งหยิบเรื่องนี้มาเป็นประเด็นคุย ว่าในความเป็นจริงมันต้องมีสักใบ เฮ้อ!
คิดถึงพี่นุชเสมอค่ะ ^^ ได้ข่าวว่าหน้านี้จะเดินทางไปเยือนแม่ฮ่องสอนเหรอคะ? เที่ยวเผื่อต้อมด้วยนะคะ อิอิ
ชว่ยแนะนำวิธีการใช้http://www.gotoknow.org/blog/naepalee/358892
จะได้ไหม่ค่ะ
- หวัดดีจ๊ะหนูต้อม
- ดีใจที่แวะเข้ามาแอ่วตี้นี้
- บ่ดีลืมพกแผนที่ จ.แม่ฮ่องสอนไปโตยเนอะ
- จะได่ช่วยเปิ๊นลงนาถไม่
- สวัสดีค่ะ คุณ cha..
ถ้ามีปัญหาเกี่ยวกับการใช้งานของระบบ gotoknow ให้สอบถามกับผู้ดูแลระบบนะคะ ตัวอย่างเช่นลองหาดูบันทึกของน้องมะปรางคนนี้น่ะค่ะ
ขอให้สนุกกับการใช้งานในเว็บบล็อกแห่งนี้นะคะ ^^
- อา(จารย์)จ๊ะ..
"จะได่ช่วยเปิ๊นลงนาถไม่"
แปลว่าจะไดกาเจ้า??????? ภาษาอะหยังกา??????? อา(จารย์)จ๊ะเข้ามาดึกเนอะ "แม่ฮ่องสอน" หลับตาก็เหมือนหัน..ไว้มีโอกาสจะไปแน่ บ่ต้องพกแผนที่..เพราะต้อมมีอา(จารย์)จ๊ะแล้วนี่
- น้องต้อม...
- แน่ใจ๋กาว่า"แม่ฮ่องสอน"หลับตาก็เหมือนหัน
- ระวังเต๊อะ จะบ่จ้วยต๋อน"เปิ๊นลงนาถ..ปล๊าดลงเนิน".จะไดล่ะ
- ...ฮา..
- อา(จารย์)จ๊ะ..เจ้า..
ก่อเกยเอารูปถ่ายจากบนน่านฟ้าตี้หันหลังคาบ้านอาจ๋ารย์หื้อดูแล้วลอ.. ^^ ร้านไหน..เปิ้นว่าลำ ร้านไหนเปิ้นว่าดี ร้านไหนมีอะหยังพ่อง ต้อมฮู้(เกือบ)หมด..แม่นก่อ???????
ไปแม่ฮ่องสอนวันได ถ้าอาจ๋ารย์บ่ฮับเลี้ยง(สปาย)ดู(แล) ก่อถ้าจะเลิกอู้กั๋น ฮึ
- ม็อกเลี้ยงสปาย...บ่กั๋ว..
- แต่ถ้ายกลังก็ชักลังเล..
- กั๋วแขก(ต้อม)จะหงายผึ่งนะกะ
- อา(จารย์)จ๊ะ..
งั้นเอาหนึ่งลังนะ ตกลงนะ..ตกลงนะ ^^ ถึงต้อมจะหงายผึ่งก่อบ่กลัว ขออา(จารย์)จ๊ะห้ามละกั๋นก่อปอ อิอิ
ขอแสดงความเสียใจต่อการจากไปของครูยุ้ย ด้วยนะครับ
สิ่งที่เหลือไว้คือ ความดีงาม ที่เราจะพึงระลึกถึงได้เสมอ ....มิเสื่อมคลาย
คุณเนปาลี สบายดีนะครับ
- ธุ คุณแสงแห่งความดี..
ครูยุ้ยจากไปครบ 1 ปีกว่าแล้ว เธอยังอยู่ในความทรงจำของต้อมอยู่เลย โปสการ์ด และตัวหนังสือแสนสวยของเธอ..ถูกต้อมหยิบมาอ่านในบ่อยๆ ครั้ง
ต้อมก็..ช่วงนี้ "องค์ลง" บ่อยค่ะ แล้วคุณแสงฯ สบายดีไหมคะ?
- สวัสดีจ๊ะน้องต้อมของพี่จ๊ะ
- วันนี้เฝ้าอ๊อฟฟิส ถ้าจะบ่ง่อมบ่เหงาเนาะ
- มีเรื่องหื้อตื่นเต้นตลอด หลับฝันดีเน้อ
- พรุ่งนี้อย่าลืมไปเลือกผู้แทน ปาคนดีเข้าสภา
- สวัสดีเจ๊า
- มาแสดงความยินดีกับผลการเลือกตั้งเน้อเจ๊า
- ดึกแล้วราตรีสวัสดิ์ก่อนเนาะ
- อา(จารย์)จ๊ะ..
ก่อนวันเลือกตั้งก่อมีข่าวการวางระเบิดให้พอตื่นเต้นบ้างน่ะก๊ะเจ้า เลือกเจ้านายแน่นอนเจ้า แม่ต้อมนี่ถึงกับต้องพยุงปีกเข้าคูหา เปิ้นบอกว่า "1 สิทธิ์ก่อมีความหมาย"
ขอบคุณนักๆ เน่อเจ้า
น้องต้อม...
เสียใจด้วยนะคะ
ผลการเลือกตั้งออกมาแล้ว...สรุปว่า เฮ หรือ แห้ว จ๊ะ...^_^
- พี่อิง..
เสียใจ๊อะหยัง? เดี๋ยวปั๊ด..ด..ด ^^ ยังบ่ตกงานเตื้อเจ้า และพี่อิงๆๆ ตื่นๆๆ เมื่อกี้เกือบถูกงูเห่ากัด
เดิน ยังไงให้งูเห่า...^_^
สวีดัดต๋อนขวายๆ....
ช่วงนี้รู้สึกอารมณ์ดี๊ดี ฟังเพลงไปตวยเอิ้นคนนั่นคนนี่ไปตวยม่วนใจ๋แต้
เมื่อไหร่จะบันทึกเรื่องดีๆมาแบ่งปันกันน่ะ รีบๆเอามาลงเน้อจะคอยอ่าน บันทึกนี้
ก้ายแล้วเตียวจ๋นเลี่ยมแม่บ
- พี่อิง..
เล่าไว้ในเฟสฯ น่าหวาดเสียวชะมัด ดีที่ปากงูไม่ว่าง ต้อมเพิ่งรู้ว่า "งู" ไม่ได้ทำได้แค่ "ฉก" นี่มัน "จก" ไส้อึ่งอ่างอย่างเมามัน ไม่เช่นนั้น....ไม่อยากนึกภาพคนหามต้อมเข้า รพ. เลยแฮะ อื๊ย..ย..ย
- ครูกีร์เจ้า..
ตกลงต้อมบ่มีโอกาสเข้าเวียงเลย งั้นต้อมส่งไปตี้หมู่บ้านตาลฟ้าเน่อเจ้า ^^ เอาไว้งานซาๆ และอะหยังลงตัว ต้อมคงมีโอกาสขึ้นบันทึกใหม่เจ้า
ไหนๆ ก็ลงแล้ว ขอคะแนนเลยครับ อิอิ
- ธุ ผศ.โสภณเจ้า..
"ขอคะแนน" อะไรคะ??????? ที่เกี่ยวกับการเมืองนั่น หมายถึง "เจ้านาย" ต้อมค่ะ ไม่ใช่ต้อม ^^
- สวัสดีเจ๊า แวะมาทักทายยามดึก
- งานคงจะซาซาลงแล้วเนอะ
- แต่ก่อยังบ่ได้อ่านบันทึกใหม่เตื้อเลย
- ปี้ ป้า น้า อา เปิ้นรออ่านกั๋นจ๊าดนัก
น้องตัวกลม จะชวนมาดูสาวๆศิลปากร
- คุณหนานเกียรติ..
ตอนนั้นที่เห็นข้อความที่คุณหนานเกียรติเข้ามาโพสข้อความชักชวนให้ไปร่วมเจอกันระหว่างบล็อกเกอร์เชียงใหม่ ก็ครุ่นคิดว่าจะให้คำตอบคุณหนานเกียรติอย่างไรดี ผ่านไป.... ณ วันนี้ไม่มีคุณหนานเกียรติแล้ว แต่ต้อมยังระลึกถึงมิตรภาพดีๆ ระหว่างกันที่ได้มาพบกันผ่านตัวหนังสือ ณ ที่แห่งนี้
- อา(จารย์)จ๊ะ..
-
ยังบ่มีแรงบันดาลใจนักปอตี้จะเขียนได้เจ้า มาจ้วย "สร้าง" กำล๊อ ^^
- พี่ขจิต..
ไปๆๆ ไปด้วยคนค่ะ ^^
- สวัสดีเจ๊า NUTOM
- ได้รับของบริจาค 1 กล่อง แล้ว
- ขอให้ความดีที่ได้กระทำในครั้งนี้
- จงบันดาลให้น้องต้อม เพื่อนๆ และครอบครัวมีความสุข
- โชคดีตลอดไปนะจ๊ะ
- ขอบคุณมาก
น้องนางเอก เจ้า มารออ่านบันทึกใหม่ เน้อเจ้า คิดถึงๆ ค่ะ
+ เพิ่งได้เดินทางตามเข้ามาค่ะ...
+ จะว่าไปไม่มีบันทึกไหนของต้อมที่ไม่ประทับใจซักบันทึก
+ แม่ลูกดูด้วย...เฮ้ย...มือพี่ต้อมโดนอะไร...ท่าจะเจ็บมาก
+ แม่ ๆ ....หมาพี่ต้อมน่ารักจังเลยค่ะ
+ ส่งไปต๊ะ...แม่
- น้องตัวกลม
- ไม่ได้ข่าวเลย
- สบายดีไหมเนี่ย
- เอาแมลงมาฝาก
พี่ขจิต....
ว้าวๆๆ ผีเสื้อสวยจังค่ะ ^^ ขอบพระคุณมากๆๆ ไม่ได้หายไปไหนเลย เพียงแต่ไม่ได้เข้ามาเขียนอะไรในบล็อก
คิดถึง..คิดถึง..
น่ารัก น่าดู น่าอ่านอย่างยิ่ง เพลิดเพลินมากมาย
เศร้าค่ะ..ขอให้ครูยุ้ยมีความสุข ได้พบแต่สิ่งที่ดีๆทุกภพทุกชาติไป
- ธุค่ะ ภญ.ปราณี..
ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะคะ ^^ หลายท่านที่จากไป..ยังอยู่ในความทรงจำของเราเสมอค่ะ ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานเพียงไหน
น้องต้อม หายไปไหน น๊า
กึ๊ดเติงหา เน้อเจ้า
อิอิ ตามหาต้อมเหมือนกันค่ะพี่เขี้ยว
- ธุ ปีใหม่ค่ะ พี่เขี้ยว..
กึ้ดเติงหา..เหมือนกันเจ๊า ที่หายๆ ไปเพราะงานวุ่นวายเกาะติดหลัง และ..มัวแต่ไปเขียน "จ่ม" ตี้เฟสฯ กั๋นหมดเจ้า
- พี่อิงงงงงงง..
ถ้าจะโตยหากั๋นแต๊ๆ ท่าจะยากสักน่อย ^^
- อ่านเพลินเลยครับ ชีวิตที่เนิบช้า เป็นชีวิตน่าอิจฉาครับ
- ขอบคุณประสบการณ์ดีๆ และขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยือนด้วยครับ
- ธุ อ.ธนิตย์ค่ะ..
ขอบพระคุณค่ะ ที่แวะเข้ามาเยี่ยมชม และทักทายกันในบันทึกนี้ ดูเหมือนว่าบล็อกเกอร์ส่วนใหญ่จะหายไปจากโลก G2K แต่ก็ไปเจอะเจอกันในเฟสฯ นะคะ
ต้อมมักจะแอบเข้าไปชมภาพถ่ายฝีมืออาจารย์เสมอ ชอบในแสงสี และองค์ประกอบในภาพของอาจารย์ค่ะ ((และชอบนางแบบประจำ อิอิ)) เห็นภาพถ่ายของอาจารย์แล้วทำให้นึกถึงพ่อค่ะ พ่อต้อมชอบถ่ายรูปมากเว่อร์เลยจนต้อมชักจะสับสนว่าพ่อเป็นคุณครูหรือช่างภาพกันแน่ เสียดายวันนี้พ่อไม่อยู่ ไม่งั้นคงต้องแวะเวียนเข้าชมรูปภาพของอาจารย์บ่อยพอๆ กับต้อมแน่ๆ ค่ะ
ขอบพระคุณค่ะ ^^
- สวัสดีค่ะน้องต้อม..
- เห็นรูปน้องสาวที่น่ารัก ทั้งหน้าตาและคารม ชอบมากๆ
- พี่อยากให้โลกหมุนช้าลง เพื่อเก็บเกี่ยวความชอบ ความสุข ไว้ให้เต็มหัวใจ..
- คิดถึงน้องสาวค่ะ
- ธุ คุณครูค่ะ ^^
สิ่งสำคัญไม่อาจมองเห็นได้ด้วยดวงตา..ค่ะ 555 ภาพลวงตาล่ะคุณครู แต่ดีใจที่เราได้เจอกันในนี้นะคะ ต้อมชอบชีวิตที่ดำเนินไปอย่างเนิบช้าค่ะ มันช่างรื่นรมย์เสียนี่กระไร
คิดถึงนะคะ ^^
สวัสดีหลานเนปาลี....ขึ้นปี 2556 ลุงมาอวยพร...
ขอให้เป็นสุขตลอดปีใหม่และปีต่อๆไปเนอเจ้า..
ด้วยความปรารถนาดีจากลุงหนาน.....พรหมมา
สวัสดีปีใหม่ 2556 ค่ะ http://www.gotoknow.org/posts/514705
เนปาลี หายไปไหนค่ะ คิดถึงจังเลยค่ะ
หนูสบายดีไหม กลับมาเขียนบันทึกใหม่นะคะ มีคนคิดถึงมากมายค่ะ