หนีไปทะเล หนึ่งวันหนึ่งคืนได้อะไรตั้งเยอะ
หากนึกได้ว่าควรหาเวลาพักผ่อนบ้าง ผมก็ตัดสินใจอย่างเร็วที่จะพาตัวเองไปอีกที่หนึ่ง แม้ใครสักคนบอกว่า ความสุขบางทีไม่ใช่การเคลื่อนตัวเองไปสถานที่แห่งใหม่ แต่เป็นการอยู่จุดเดิม มองสิ่งเก่าๆอีกมุมหนึ่งที่เเตกต่างออกไป ด้วยใจที่มีสุข เเต่.. ผมก็ยังอยากไปเที่ยวอยู่ดี
ผมเลิกจากมหาวิทยาลัยในช่วงบ่าย..รีบกลับห้องอาบน้ำ จัดเสื้อผ้าสองสามชุดลงเป้ จัดกล้อง เลนส์ให้พร้อมสรรพ์ พร้อมกับโทรศัพท์ไปจองที่พักปลายทางที่จะเดินทางไป
ผมตรงไปที่อนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิ ที่นี่มีจุดรถตู้เดินทางออกจากกรุงเทพ (แบบดาวกระจาย) คือ สามารถเดินทางออกไปทุกทิศทุกทาง โดยเฉพาะจังหวัดใกล้ สะดวกและราคาโดยสารที่ไม่แพง
ผมรับตั๋วพร้อมจ่ายเงิน ๑๖๐ บาท ปลายทางจังหวัดทะเลชายฝั่งด้านตะวันออก รถตู้คอมมูเนเตอร์ แล่นฉิว แอร์เย็น ผ่านถนนมอเตอร์เวย์ ไม่น่าเชื่อว่าเพียงไม่กี่อึดใจ ผมเดินทางออกจากกรุงเทพมาไกลถึงจังหวัดระยองแล้ว ...
เกิดอาการหิวฉับพลัน เวลาที่ยังมีเหลือเฟือ ผมเลยขอให้รถจอดบริเวณห้างแห่งหนึ่งของระยอง เดินดุ่มเข้าไปสั่งไก่ชุดใหญ่ นั่งกินอย่างเอร็ดอร่อยดูจากผลงานไม่น่าเชื่อว่าผมทานไก่ไปเยอะขนาดนี้ เล่นเอาอิ่มแปล้ ...รออาหารย่อยด้วยการเปิดคอมพิวเตอร์เข้า Facebook ทักทายกัลยาณมิตร และรายงานว่า ตอนนี้ผมเดินทางมาถึงไหนแล้ว
ผมค่อนข้างโชคดี...ที่ระยองกำลังจะมีงานผลไม้ ดังนั้นช่วงนี้ผลไม้ถูกมาก เป็นผลไม้ที่โปรดปรานทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นทุเรียน มังคุด ฯลฯ เป้าหมายที่ผมสนใจ ก็มีเรื่องผลไม้อยู่ด้วย งานนี้ไม่ผิดหวังครับ
ถึงเวลาเดินทางต่อไปยังที่พักริมทะเลที่จับจองไว้...อากาศยังร้อนอยู่บ้าง พระอาทิตย์ใกล้จะลับตรงมุมทะเลแล้ว ใครจะคิดว่าช่วงบ่ายผมยังอยู่ในมหาวิทยาลัย แต่เย็นนี้ผมกำลังย่างเท้า ก้าวช้าๆ ให้เท้าบดเม็ดทราย สัมผัสอากาศชายทะเล ที่พระอาทิตย์กำลังอัสดง...สวรรค์รำไร
กลับไปที่ห้องพัก ...เสียงคลื่น...ดังแผ่วๆ ...ลมทะเลพัดเข้าทางหน้าต่างห้องพัก กลิ่นทะเลเป็นกลิ่นเฉพาะ และรู้สึกโล่ง สบาย นอนเล่นดูทะเลยามเย็น มีความสุข สบายใจจัง
แสงไฟจากโป๊ะเรือเริ่มมองเห็น ท้องฟ้ามืดอย่างรวดเร็วหลังจากตะวันลับขอบทะเล ...จุดหมายในเย็นวันนี้ คือร้านอาหารทะเลสดๆ (ที่ผมแอบคิดเมนูไว้ในใจเสร็จสรรพ์) ไม่พ้น ปูม้านึ่งเป็นเมนูหลักๆ
ร้านที่ผมเลือกนั่งเป็นร้านเดิมที่ผมเคยมาเมื่อไม่กี่เดือนก่อน โต๊ะที่นั่งก็ยังเป็นโต๊ะเดียวกันในครั้งก่อน จะบังเอิญอะไรขนาดนั้น เมื่อโต๊ะที่ว่าว่างพอดี สั่งอาหารเสร็จ นั่งมองเกลียวคลื่นกลางคืนที่อยู่ไกลแค่ไม่กี่เมตร แสงไฟวิบๆอยู่ไกลๆ เป็นเรือประมง ผมนั่งมองดูจุดไฟเหล่านี้เป็นเส้นตรงที่มองได้ในระดับสายตา ก่อนที่จะจัดการอาหารทะเลสดๆที่วางตรงหน้า ...อิ่มหนำครับ
-------
คืนนี้เป็นคืนที่ผมรู้สึกว่า ปลอดโปร่ง สูดอากาศดีๆได้เต็มปอด แม้ปิดแอร์ในห้องพัก เรายังเปิดรับลมทะเลได้ ไม่อบอ้าว ...ผมเผลอนอนหลับไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว
จัดการตัวเองกับอาหารเช้า กาแฟสดๆ แกล้มทะเลเช้านี้ ทำให้อาหารเช้าวันนี้ผมนั่งยืดยาด ยาวนานกว่าปกติ...
ทริปวันนี้คือ ออกไปถ่ายรูปครับ...
เพื่อซ้อมมือ และ อีกอย่างที่ตั้งใจคือ นำมาฝากเพื่อนๆใน Gotoknow ไงครับ..
ความเห็น (27)
- ภาพสวยมากๆๆ
- เที่ยวให้สนุก พักผ่อนมากๆๆนะครับ
สวัสดีครับ...อ.ขจิต
ผมเรียก ทริปนี้ว่า "เที่ยวตามใจท้อง" ครับ เพราะ ทริปนี้ เน้น กิน เป็นประเด็นใหญ่ ทั้งอาหารทะเล ผลไม้ อิ่มหนำครับ
ก๊ากๆระวังกลับมากลิ้งได้นะครับ ฮ่าๆๆ
ผมใช้พลังกลางเเจ้งเยอะด้วยครับ เลยไม่ห่วงเรื่อง หุ่น ครับ :)
จริงๆผมอยากถ่ายภาพเมฆสวยๆ เยอะๆนะครับ เเต่ส่วนใหญ่ก็เห็นเเต่ เมฆอากาศดีครับ อากาศใสๆ ร้อนๆ คิวมูลัสเบิกบาน เลยได้เเต่เมฆอากาศดีมาฝากกัลยาณมิตร
แอบมาฟังหนุ่ม O O คุยกัน ๕ ๕ ห่วงกันและกันจังเลยนะคะ ;)
อะไรนิ ไวปานฉะนี้ น่าอิจฉาจริ๊ง จริง ฟ้าและเมฆงามมากๆ ค่ะ
... สถานที่เดิม โต๊ะตัวเก่า คนก็ ... ชอบภาพที่สาม ขอบคุณค่ะ
เมฆสวย
แต่ของกินไม่เห็นนำมาให้ชมล่ะคะ
ว้าว...ตาร้อนเลย
ไม่ห่วงเรื่องหุ่น ระวังสีผิวด้วยจ้า
อยากไปเที่ยวเกาะเสม็ด แต่อดไปแล้วค่ะ
สวัสดีค่ะ
ภาพมีชีวิตชีววามากค่ะ พี่คิมว่าจะชวนเอกไปทานส้มตำปูม้าและกลับในวันเดียวกัน ไปไหมละ
ชอบมากครับ...ได้ดูแล้วรู้สึกเหมือนได้พักผ่อนจริงๆ
ขอบคุณบันทึกดีๆครับ
สวัสดีครับ...
ภาพสวยมาก ๆ
มีคนเล่าให้ฟังว่าแถวระยองมาเอากุ้ง ปลาและปูทะเลไปจากบ้านผมทุกสัปดาห์เลย
แหะ แหะ เผลอ ๆ ปูที่ว่าอร่อยที่กินไป อาจเป็นปูจากบ้านผมก็ได้ (ปูนุ่งโสร่งครับ)
เพราะฉะนั้นอยากกินอาหารทะเลสด ๆ โปรดมาเยือน de'Musoi
...
ผมผลัดเฌวามานานมากแล้ว เรื่องพาไปทะเล
"พ่อ พ่อ ไปบางแฉน..."
...
วันที่ ๒๑ พบกันที่ศาลายาครับ
ผมชวนพี่คิมมาพักด้วยกันที่บ้าน ถ้ามาพักก็จะออกไปพร้อมกันครับ
สวัสดีค่ะ
ภาพสวยจังค่ะ...เหมือนได้บรรยากาศจริงๆ...ขอบคุณที่นำมาฝากให้ชมน่ะค่ะ
คุณปู : ภาพที่สาม เป็นการถ่ายแบบย้อนเเสงครับ ...ภาพนี้ นึกว่าจะใช้ไม่ได้เเล้ว เเต่พอโหลดลงคอมปรากฏว่าพอดูได้ครับ
ผมมีโอกาสมักหาเรื่องเที่ยว ก็ เลือกไปทะเลระยอง สะดวกครับ เเละการเดินทางถือว่าสบายๆไม่ไกลมาก
พี่แก้ว : ของกินไม่ทันได้ถ่ายรูปครับ มัวเเต่จ้องจะชิม จะกินครับ ;)
พี่ครู NU11 ครับ : ตอนนี้สีผิวก็หายห่วงครับ สีเเทนไปเเล้วครับ ;)
พี่ครูคิม : ไปที่ไหนดีครับ บางแสน ระยอง หรือ หัวหิน ครับ... :)
น้องฟูอ้าจ : บันทึกอาจน้อยสาระไปหน่อยครับ เเต่ก็อยากให้ทุกท่านได้คลายเครียดครับ โดยการชมภาพ และไปเที่ยวกับผม ;)
พี่เกียรติ :ผมนี่เเย่จริงๆ - ต้องขออภัยจริงๆครับ ที่ไม่สามารถไปที่ ดอยมูเซอได้ ทั้งๆที่รับปากเป็นมั่นเป็นเหมาะ ผมลืมไปว่า ผมมีภารกิจสำคัญที่อัมพวา ในวันเสาร์อาทิตย์นี้ ...ผมเสียดายมาก
วันนี้ผมเเจ้ง ดร.วิรัตน์ เเล้ว ว่าพี่เกียรติ พี่คิม จะมาร่วมเวทีครับ..
งั้นเราเจอกันในวันที่ ๒๑ นะครับ :)
คุณหนูรี : พยายามเอาบรรยากาศให้ได้เหมือนจริงมากที่สุด - เขียนอย่างเดียวไม่พอ ต้องเอารูปมายืนยันด้วยครับ
...สวัสดีค่ะ..ตามมาระยองเจ้าค่ะ...แวะไปเที่ยววังแก้วด้วยซิเจ้าคะ...งวดหน้าไปกะยายธีด้วยนะ..อิอิ (ยาย..หลงไหล ..เสม็ด..วังแก้ว...ปากน้ำประแสร์...ประการัง..ปลาหลากสี...มันเป็นสิ่งสวยสดในใต้ท้องทะเลเมื่อยายธีเริ่มเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย..เราได้รู้จักความงามในอดีต...และแล้ว...ทุกสิ่งไปจมอยู่ในทะเลเงิน..ทะเลอุตสาหกรรม..มาบตาพุด...ทะเลงาบ...อะอะ)...ยายธีค่ะ
ฟ้าสวย ทะเลใส...
ทานปูเผื่อนะคะ ^^
- สวัสดีครับพี่
- ว้าววววววววววว ได้ไปเที่ยวด้วยยยยย
- เดี๋ยวเร็ว ๆ นี้ผมจะเอาอย่างพี่มั่ง
- ปลีกตัวเอง ให้เวลาพาตัวเองไปนั่งคุยกับตัวเอง
- อิอิ รักษาสุขภาพเด้อครับ
สวัสดีค่ะ
ไม่รู้จะบอกว่ารู้สึกอย่างไร พี่ตั้งใจว่าจะไปกินส้มตำปูม้าเคล้าบรรยากาศชายทะเลบางแสน วางแผนไว้หลายเดือนแล้ว ยังไม่ได้ปฏิบัติเลย สงสัยต้องตัดใจจากพันธนาการต่างๆ แล้วทำตามความตั้งใจให้ได้ (แต่ก็ไม่รู้จะทำได้หรือเปล่าวันจันทร์นี้ก็เปิดเทอมแล้ว)
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ
พี่ศิริวรรณค่ะ
ถ่ายภาพได้สวยมากค่ะ
คืนนี้เป็นคืนที่ผมรู้สึกว่า ปลอดโปร่ง สูดอากาศดีๆได้เต็มปอด แม้ปิดแอร์ในห้องพัก เรายังเปิดรับลมทะเลได้ ไม่อบอ้าว ...ผมเผลอนอนหลับไปเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ มารู้ตัวอีกทีก็เช้าแล้ว
ภาพสวยมาก ไม่ได้แวะมาอ่านนานแล้ว ภาระงานมากเกินไป
วันนี้มาทำงานส่วนที่ค้างไว้ แล้วง่วงนอนมากเลยมาเปิดอ่านทีละตอน