สุดสวาทขาดลมลอย
โอ้รักยังคงคอย คอยด้วยใจร้อนเร่า
ดวงใจดั่งมีไฟแผดเผา
เขาพรากรักเราต้องอับเฉาเร้าทรวง
ยากนักเหลือที่จะหักใจ ความรักนี่ไฉน
เกิดกับใครก็หวง จนตายก็ยังรักแนบทรวง
ใจรักใจหวงห่วงอาลัยให้รักคืน
บ่วงสวาทขาดจากใจ ถูกเขาเอาคืนไปหมองหม่นใจๆไร้ชื่น
ทำไมให้มาแล้วเรียกคืนมิยั่งมิยืน
สุดกล้ำกลืนฝืนตรม พรากรักควักใจไปจากทรวง
พรากรักที่หวงเจ็บในทรวงขื่นขม
ทรมานด้วยคิดถึงคู่ชม บุญน้อยไม่สมต้องตรอมตรมในหัวใจ
บ่วงสวาทขาดคลายคลอน
ปวดร้าวใจรอนๆฉันต้องนอนร้องไห้ เธอเป็นสุดที่รักจากใจ
แม้ผิดพลั้งไปให้อภัยเสมอมา โอ้รักใครทำให้พรากกัน
จงรู้ว่าฉันเศร้าโศกสันต์ครวญหา
ใจเดียวซื่อตรงและบูชา ยังรักหนักหนา กรุณาขอรักคืน ..
ไม่มีความเห็น