ชวนไปเล่น หมากล้ม หรือโกะ เป็นเกมที่ชวนให้เวียนหัวมากสำหรับฉัน
แต่โกะก็มีเสน่ห์ที่กระตุ้นชวนให้เกิดความอยากนะ
อยากเล่น อยากสนุก
แต่แพ้หลายหนก็เกิดอากาเพลียใจ เอ๊ะขึ้นมา
เราอาจพลาดด้วยการเดินเพียง 1ตา
แต่ก็ยังได้คิดจากหมากล้อมว่า
ขณะที่เราเล่นและคิดโจมตีผู้อื่นนั้น
เราต้องอย่าลืมว่า ผู้อื่นก็กำลังวางแผนที่จะโจมตีเราเช่นกัน
การแสวงหาพันธมิตรเป็นเรื่องสำคัญ
ลองคิดดู ทำไมร้านค้าใหญ่ จึงไม่ไล่แผงลอยให้ออกไปจากหน้าร้าน
เราสามารถเดินโกะได้ครั้งละ 1 ตา ทำไมเราไม่เลือกที่จะเดินตาที่ดีที่สุด
อย่าเสียเวลาไปกับสิ่งไร้ประโยชน์
แต่ไม่แน่เสมอไปในความไร้ประโยชน์ก็อาจเกิดประโยชน์ได้เช่นกัน
เพราะระหว่างการเกิดทั้งประโยชน์ และไร้ประโยชน์นั้น อากาศเคลื่อนที่!
ขณะเล่นต้องระลึกเสมอว่าขณะนี้หมากในมือเหลืออยู่กี่ตัว
จึงไม่ควรผลัดวันประกันพรุ่ง เพราะกำลังใจที่ฮึกโหม อาจเย็นลง เมื่อเวลาผ่านไป
เล่นไม่เป็น แต่ เคยอ่าน ว่า นักบริหาร ควรเล่นครับ
เรียนท่านJJ
งั้นครูต้อยสมควรเลิกเล่นนิ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ น้องครูคิม
เล่นไม่เป็นไม่เป็นไร
พี่ก็งูๆ ปลาๆ เล่นกับครอบครัวทีไรแพ้ทุกที
งั้นเรามาเล่นอย่างนี้ดีกว่านะ
กระโดดเชือกหมุ่นี่แหละดีที่สุดเคยเล่นใช่ไหม
คุณครูที่สอนให้พี่เล่นกระโดดเชือกหมู่นี่
ท่านชื่อคุณครูหม่อมหลวงสุภาภรณ์ นพวงค์ ณ อยุธยา
เน็ตฝืดมากๆเลย ไม่ทราบเป็นอะไร เมื่อเช้าพยายามเช้าก็เข้าไม่ได้