ยึด ๆ วาง ๆ
- ผู้รู้ท่านแนะนำประมาณว่า
...ดูจิต อย่าดูเฉย ๆ
แต่ดูให้มีปัญญา
ให้เห็น...อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา...
- ด้วยความที่ปัญญายังมีน้อย ต้องใช้เวลาอยู่หลายเดือนกว่าจะดูจิตให้เห็นจิต และใช้เวลาอยู่เป็นปีดูจิตทื่อ ๆ เฉย ๆ
- ต่อมาผู้รู้ชี้ทางให้ดู...จนจิตมันอาย... ถึงได้เริ่มสงสัยว่า ...จริง ๆ จิตไม่ใช่เรา... แต่การจะเห็นความจริงอย่างนั้นในทางปฏิบัตินั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย
- แม้ ณ ช่วงเวลานี้ อุปทาน ความยึดมั่น ถือมั่น ว่าเป็นตนนั้น เผลอคราใดก็ยึดครานั้
- แต่ก็ใช่ว่าไม่ก้าวหน้า หลายเพ-ลา เราก็ปล่อยก็วางได้ (ชั่วคราว)
- มันยึดเอามาเป็นตนคราใด เราก็จะวางมันครานั้น
- มันยึด
- เราวาง
- มันยึด
- เราวาง ... แต่มันก็ไม่ยอม เผลอคราใด มันก็หาทางมายึดมั่นถือมั่นตามเคย....
ยกตัวอย่างเช่นวันนี้ มันยึดได้อีกแล้ว
- ช่วงที่ผ่านมา เดินมรรคดีมาก ทำให้มีบุญเก่าเป็นทุน
- เจ้าตัวตน มันก็หาทางก่อร่างสร้างตัว เข้ามายึดเข้ามาเกาะ แต่เราก็ปล่อยได้ทันควัน จนมันหมดปัญญาเช่นกันกะมัง
- แต่เมื่อคืนก่อน ต้องเตรียมงานหนัก นอนดึก เพื่อไปทำงานในวันหยุด ได้เราก็ไม่ค่อยชอบใจนัก
- ด้วยความไม่ชอบใจที่จะไปทำงานในวันหยุด แถมต้องมาเตรียมงานอย่างหนักดึกเข้าเรื่อย ๆ เป็นเหตุให้ สติ สมาธิ ปัญญา ก็เริ่มอ่อนแรง
- ต้องตื่นแต่เช้า ทำงานอย่างหนักทั้งวัน กว่าจะกลับเข้าบ้านได้ก็ตะวันตกดิน เอาหล่ะขอรับครานี้ ทั้งกายและใจเริ่มอ่อนแรง พิษของงานทางโลกเริ่มเข้ามาเล่นงานเรื่อย ๆ
- ตัวตนเดิม ๆ เริ่มก่อตัวขึ้นอย่างอัตโนมัติแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว กว่าจะสำนึกได้ ก็เมื่อมาเขียนบันทึกนี้นี่เอง
ความเห็น (7)
ยึด...
เมื่อเขก ก็เจ็บ
ไม่เขก ไม่เจ็บ
เมื่อยึด ก็ทุกข์
ไม่ยึด ไม่ทุกข์
วาง...
เมื่อจิตไหล ก็ให้รู้ ดูที่จิต
หลงครุ่นคิด ก็ให้รู้ ดูเอาไว้
เมื่อจิตเผลอ ก็ให้รู้ ดูเข้าไป
ผลสุดท้าย มีแต่รู้ "กู" ไม่มี
ที่มา: น้อมสู่ใจ พระอาจารย์ประสงค์ ปริปุณโณ
ธรรมะจัดสรร ชวนกันสู่ปัจจุบันขณะครับ
ผมว่า "สติ" นี่ก็เหมือนแบตเตอรี่โทรศัพท์นะครับ
ชาร์จแบ็ตเต็ม กำลังสติดี ก็พอดูจิตทันครับ
ที่นี้ใช้ "สติ" ไปมากๆ กำลังสติก็ชักอ่อน ครับ สัญญาณอ่อน "ดูจิต" ไม่ทันครับ แทนที่จะดูจิต กลับถูกจิตมันดูเอา
ต้องกลับมาชาร์จแบต "สติ" ใหม่ครับ ไปต่อสู้กับ "จิต"
โปรแกรมที่ชาร์จแบ็ต "สติ" ใช้โปรแกรม "ภาวนา" ครับ โปรแกรมนี้มีนามสกุลด้วยครับ
ประมาณว่า "ภาวนา ชนะจิต"
เห็นบ้างรู้บ้างก็ดีนะคะ
กว่าจะรู้ว่าจิตไม่ใช่เรา เราไม่มี คงใช้พละ5 ช่วยค่ะ
อนุโมทนาบุญด้วยค่ะ
- ขอบพระคุณมากขอรับกับ คำกลอนและเว็ปไซต์ดี ๆ จากท่าน ผศ. วัชรชัย วิริยะสุทธิวงศ์
- จะต้องตามไปเรียนรู้น้อมธรรมเข้าสู่ใจให้ได้ขอรับ
- ขอบพระคุณท่าน พ.ญ. อัจฉรา เชาวะวณิช ที่กรุณาชี้ทางสว่างให้ขอรับ
- จะตามไปเรียนรู้น้อมนำ "พละ ๕" เพื่อใช้เป็นแนวทางปฏิบัติต่อไปขอรับ
- วันนี้เดิน "มรรคทางโลก" ได้สนุกและดีมากขอรับ
- เมื่อวานศึกหนักทำงานทั้งวัน วันนี้ศึกหนักกว่า ประชุมทั้งวัน
- ลองปล่อยวางความคิดไม่สร้าง "ภพ" ไม่สร้าง "ชาติ" สัมผัสตรง ๆ ฝึกละวางตัวตน... สนุกดีขอรับ เข้าให้ถึงวาระของคนรอบข้าง ผ่อนคลาย สร้าง "ปัญญาร่วม" พลังร่วมหลายสิ่งหลายอย่างจะดีขึ้นอย่างผิดหูผิดตาขอรับ