เราทำงานด้วยความเป็นมนุษย์มากขึ้นหรือน้อยลง?
คำถามนี้เป็นคำถามของวิทยากรที่มาบรรยายเรื่อง White ocean ยุทธศาสตร์น่านน้ำสีขาว คือคุณ ดนัย จันทรเจ้าฉาย ในห้องบรรยายหนูตอบท่านว่า
“หนูทำงานด้วยความรู้สึกว่า ความเป็นมนุษย์มีน้อยลง มันค่อย ๆ ถูกลดทอนลงเพราะระเบียบระบบ”
วันนี้หนูหยิบคำถามนี้ขึ้นมาถามตนเองอีกครั้ง
จริงรึ? นั่นคือคำตอบของคำถามนี้ของใจหนูหรือ
ดูเหมือนว่าระเบียบจะเป็นจำเลยที่ไม่มีสิทธิแก้ต่าง หนูทบทวนอีกครั้ง ที่ผ่านมาเกิดอะไรขึ้น
ที่ผ่านมาหนูทำงานโดยมุ่งผลลัพธ์เล็งไปที่เป้าหมาย โดยไม่สนใจเลยว่าระหว่างทางนั้นจะทำร้ายใจใคร หรือเพื่อนร่วมงานไปกี่คน เพียงแค่โครงการหรืองานสำเร็จลุล่วง ได้รับการยกย่อง ชื่นชม หรือ มีชื่อเสียงเท่านั้นก็พอ
สิ่งเหล่านี้ต่างหาก การกระทำเหล่านี้ของหนูต่างหาก ที่ทำให้ความเป็นมนุษย์ของหนูลดลง ลดลง และก็ลดลง ขาดความมีชีวิตชีวา มุ่งผลลัพธ์จนลืมความเป็นธรรมชาติใสตนเอง
คุณทราบไหม ขณะที่หนูยืนกอดผลลัพธ์แห่งความสำเร็จ ตอนนั้นใจหนูรู้สึกอ้างว้าง แต่ก็ยังหลอกตนเองว่านี่แหละ “มันสุดยอด”
ในตอนนี้เมื่อหันไปมองวันนั้น ทำให้เข้าใจว่า “การมีความสุขที่ได้ทำ ได้เข้าใจ ได้ซึมซับธรรมชาติของงาน ธรรมชาติของเพื่อนร่วมงาน แล้วร่วมจับมือกันเดินไป ทำงานไปด้วยกัน แม้จะไม่เร็ว แต่ก็ไม่มีใครบาดเจ็บ ที่สำคัญ เรามีทีม มีเพื่อนที่พร้อมจะทำงานด้วยใจ สำหรับวันนี้นี่แหละคือความสำเร็จในใจของหนู”
ความเห็น (4)
- มาขอเรียนรู้ความเป็นมนุษย์ให้มากขึ้นด้วยคนขอรับ
- หวนให้นึกถึงเมื่อวาน ที่นั่งวางแผนการพัฒนางาน เกิดคำถามคล้าย ๆ กันว่า จะเน้นผลสำเร็จของงานอย่างสูงสุด หรือ เน้นที่การพัฒนาคนในองค์กร ประมาณนั้นขอรับ
- คิดอยู่นานก็ยังหาทางสายกลางไม่เจอขอรับ
- เป็นบันทึกที่ยอดเยี่ยมมากค่ะ...มันโดนใจค่ะ...บางครั้งพี่ก็เป็นแบบนี้เช่นกัน
" ที่ผ่านมาหนูทำงานโดยมุ่งผลลัพธ์เล็งไปที่เป้าหมาย โดยไม่สนใจเลยว่าระหว่างทางนั้นจะทำร้ายใจใคร หรือเพื่อนร่วมงานไปกี่คน เพียงแค่โครงการหรืองานสำเร็จลุล่วง ได้รับการยกย่อง ชื่นชม หรือ มีชื่อเสียงเท่านั้นก็พอ "
- ขอบคุณมากค่ะ
ขอบพระคุณค่ะคุณ เด็กข้างบ้าน ~natadee แผนงานหลายอย่าง กรอบงานตามการประเมินหลายชิ้น และใจที่เต็มไปด้วยความอยากของเรา มุ่งเพียงการประเมินผ่าน ทำให้หนูรู้สึกว่า ความเป็นมนุษย์ของหนูลดลง เพราะความอยาก
น่าตกใจมาก เพราะแท้ที่จริง ไม่ใช่ใคร ไม่ใช่ระบบ แต่เป็นเราเองที่เห็นผิด
ขอบพระคุณค่ะที่แลกเปลี่ยน
รู้สึกดีจังเลยค่ะ ที่เห็นความคิดเห็นของพี่ ปริมปราง ที่คอยให้กำลังใจและแลกเปลี่ยนอยู่เสมอ
เรามาร่วมกันใช้เวทีนี้แลกเปลี่ยน ขัดเกลาจิตใจตนเองกันนะคะ
(^_^)