12..ฉันเหนื่อยเหลือเกิน
ฉันเหนื่อยเหลือเกิน
บนทางเดิน ที่ไม่มี ใครห่วงหา
ฉันล้มลง จนไม่อยาก จะลุกขึ้นมา
หนทาง...ความฝัน ข้างหน้า ช่างห่างไกล
ฉันเหนื่อยจริง...
ยามท้อแท้ เหนื่อยใจ จนสิ้นหวัง
หมดกำลัง ต่อสู้ หมดทุกสิ่ง
หมดเรี่ยวแรง หัวใจ ที่พักพิง
ก็มี เธอหนึ่งสิ่ง ที่พิงใจ
ตอบฉันซักนิด
ใครกันนะ ลิขิต ชีวิตฉัน
พาให้เรา สองคน ได้พบกัน
แล้วทำไม ต้องทำร้ายฉัน บอกที
รัก
หมายเลขบันทึก: 356109เขียนเมื่อ 4 พฤษภาคม 2010 23:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 22:51 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (5)
- เศร้าจังเลยเป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆ กลอนไพเราะค่ะ
- ชื่นชมค่ะ เขียนบ่อยๆนะค่ะ จะเข้ามาอ่านบ่อยๆ
- สุข สมหวัง รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
-
สวัสดีครับ
- กลอนผิดหวังจากความรักเสียใจสุดๆ
- อ่านแล้วก็ได้อารมณ์ร่วม
- เพราะดีครับ...
- มาเป็นกำลังใจให้ครับ สู้ๆๆๆๆๆ
- โชคดีมีสุขนะครับ
หวานปนเศร้า...
แต่งเก่งมาก ชอบอ่านค่ะ
แต่ครูใจดีแต่งกลอนไม่เป็นเลยค่ะ...
เอาไว้มาอ่านก็แล้วกันนะจ๊ะ
เป็นกำลังใจให้ค่ะ
- สวัสดีค่ะ
- แวะมาอ่านบทกลอนเพราะ ๆ รู้สึกได้ว่าอินไปถึงหัวใจเลยค่ะ
- พี่นกแต่งกลอนไม่เป็นเหมือนคุณครูใจดีเลย แต่จะมาเป็นกำลังใจให้กันบ่อย ๆ ค่ะคนเก่ง ....อย่างว่าเนาะพี่นกผ่านวัยนี้มานานแล้ว....
กลอนดีๆสีไม่ตกใครคนเขียน
ไม่มีคนแวะเวียนหายไปหมด
กอมาอ่านอีกทีน้ำตาหยด
ไปหมดแล้วพรรักเกลื้อนเพื่อนรักกลอน