Evansville เมืองแห่งความสงบของมลรัฐ Indiana ตอนที่ ๓ : กิจกรรมเผยแพร่เอกลักษณ์ของชาติที่ Evansville Day School
ก่อนเดินทางมาที่นี่คุณพี่ Rose สอบถามเรื่องกิจกรรมเผยแพร่เอกลักษณ์ของชาติที่ Evansville Day School ผู้เขียนตอบตกลงทันทีโดยไม่ลังเล แม้ช่วงนั้นจะอยู่ในระหว่างการเดินทางแบบส่วนตัว แต่ด้วยจิตสำนึกของความเป็นครู ความภาคภูมิใจในความเป็นคนไทยและเพื่อประสบการณ์ที่ดี เราสองคนจึงปฏิบัติหน้าที่เผยแพร่เอกลักษณ์ของชาติไทยทั้งการไหว้ทักทาย ภาษาไทย การรำไทย ประเพณีไทย แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวของไทยและอาหารไทย ฯลฯ
ลำเลียงอุปกรณ์ทั้งโปสเตอร์และของจริงมานำเสนอ เรียกความสนใจทั้งครูและเด็กได้อย่างล้นหลาม
คุ้มค่ากับความเหนื่อยยากในการนำเสนอและแบกขนอุปกรณ์จากห้องนี้ไปสู่ห้องโน้น ระยะเวลา ๒ วันไม่ต่ำกว่า ๑๐ ห้อง หลังเสร็จสิ้นภาระกิจต้องพักเหนื่อยหลายชั่วโมงเลยทีเดียว
หนุ่มน้อยกับผ้าคาดเอวของไทย
ฝึกไหว้ทักทายโดยกล่าวคำว่า "สวัสดี"
ฝึกท่าจีบก่อนการรำประกอบเพลงไทยทั้งเด็กและครู
ชาวอเมริกันจำนวนมากความรู้รอบตัวมีน้อย เนื่องจากเป็นประเทศที่ใหญ่มาก ประกอบไปด้วย ๕๐ มลรัฐ บางมลรัฐอย่างเช่นมลรัฐเท็กซัส มีเนื้อที่ใกล้เคียงกับประเทศไทย ฯ ดังนั้นแค่เรียนรู้ประเทศของตนเพียงประเทศเดียวชาวอเมริกันก็จำได้ไม่หมดแล้ว สมัยก่อนเคยนึกตำหนิที่พวกเขาช่างไม่ค่อยรู้จักประเทศอื่นๆ ความรุ้รอบเอวแทบไม่มีเลย แต่ปัจจุบันเข้าใจมากขึ้นหลังจากได้สัมผัสกับพวกเขาโดยตรง บางคำถามแม้จะสะกิดใจจนฉิวไปบ้างแต่ด้วยความที่เขาไม่รู้ถามแบบซื่อๆจริงใจสักขนาดนั้นก็ต้องให้ความรู้กับพวกเขา บอกไปอย่างภาคภูมิใจว่า ประเทศไทยไม่เคยเป็นเมืองขึ้นของประเทศใดๆ ด้วยพระปรีชาสามารถอันฉลาดเฉลียวของพระมหากษัตริย์ไทย จึงยอมตัดเฉือนเนื้อที่บางส่วนเพื่อแลกกับอิสรภาพและเอกราชของไทย เพราะหากสู้รบกันจริงๆ ประเทศไทยย่อมเสียเปรียบในด้านยุทธโนปกรณ์และกำลังทหาร เราสืบทอดประเพณีและวัฒนธรรมอันดีงามของบรรพบุรุษมาหลายร้อยปีตราบจนทุกวันนี้ (แต่สงสัยว่าในยุคปี
พ.ศ. ๒๕๕๓ นี้คนไทยยังต่อสู้กันเอง...ฤาอยากให้ประเทศไทยถูกแบ่งแยกหรืออย่างไร)
คนไทยยุคใหม่มีความรู้-มีความสามารถก้าวทันโลก และรับรู้ข่าวสารทั่วโลกภายในชั่วเวลาไม่กี่วินาที
เด็ก ๆฝึกเขียนชื่อของตนเป็นภาษาไทยด้วยความตื่นเต้น และทึ่งกับภาษาไทยที่ประกอบด้วยพยัญชนะถึง ๔๔ ตัว และสระอีก ๓๒ ตัว
ผู้เขียนได้โชว์สติ๊กเกอร์ตัวอักษรไทยบนคีย์บอร์ดของเน็ตบุ๊คตัวใหม่ล่าสุดที่ซื้อจาก Washington DC. พระมหาเรืองฤทธิ์ได้อนุเคราะห์ติดสติ๊กเกอร์ภาษาไทยให้ที่วัดไทย Washington ไม่ได้คิดว่าจะนำ Laptop ของตนมาจากเมืองไทยด้วยทั้งๆที่น้ำหนักเพียงแค่กิโลกว่าๆ เนื่องจากภาระแบกขนโดยเฉพาะของฝากน้ำหนักมากกว่าอย่างอื่นเกือบสองเท่า แต่พออยู่ไปนานๆ รู้สึกไม่สะดวก เลยตัดสินใจซื้อๆให้มันสิ้นเรื่องได้ประโยชน์ตั้ง ๓ ด้าน ทั้งLoad ภาพถ่าย พิมพ์บันทึก และใช้ Internet
คุณครูท่านหนึ่งถามว่าอักษรไทยประดิษฐ์มากี่ปีแล้ว ตอบไปว่า ๗๐๐ กว่าปี จากหลักฐานการจารึกของพ่อขุนรามคำแหง
เด็กๆ หลายคนถามเรื่องอาหารในชีวิตประจำวัน บอกไปว่าคนไทยส่วนใหญ่รับประทานอาหารที่อุดมไปด้วยสารอาหารครบตามหลักโภชนาการเกือบทุก ๓ มื้อ มีภัตตาคารอาหารต่างชาติมากมายในเมืองใหญ่ๆ เช่น กรุงเทพฯ ภูเก็ต เชียงใหม่ พิษณุโลก นครราชสีมา ขอนแก่น อุบลราชธานี ฯลฯ มีร้านอาหารบริการตลอด ๒๔ ชั่วโมง อุปกรณ์การรับประทานอาหารก็ขึ้นอยู่กับประเภทของอาหาร หากเป็นอาหารตะวันตกหรืออเมริกันก็ใช้มีด ซ่อม ช้อน หากเป็นอาหารประเภทก๋วยเตี๋ยวก็ใช้ช้อนและตะเกียบ หากเป็นอาหารไทยก็ใช้ช้อนและซ่อม สำหรับอาหารบางประเภทเช่น ข้าวเหนียว บางคนอาจถนัดที่ใช้มือรับประทานเพื่อเพิ่มอรรถรสของการรับประทานให้สนุกสนาน ประเทศไทยมีทุกสิ่งทุกอย่างเหมือนเช่นที่คุณมีนั่นแหละ (ชัดเจนไหมคะ)
พี่ Rose และผู้เขียนช่วยกันนำเสนอแบบนิ่มนวลไม่ใช่โอ้-ไม่ใช่อวด แต่เป็นเรื่องจริงที่เรามีการพัฒนาเหมือนกับประเทศอื่นๆทั่วโลก
เป็นการนำเสนอทั้งสาระความรู้- ความบันเทิง และข้อเท็จจริงโดยสอดแทรกภูมิปัญญาท้องถิ่นของคนไทยที่แสดงให้เห็นถึงความเจริญทั้งทางด้านวัตถุและจิตใจ มีความเป็นเอกลักษณ์ที่โดดเด่นและน่าภาคภูมิใจเป็นอย่างยิ่ง
ความเห็น (13)
เก่งมากลูกสาวเรา
มีการนินทาเกิดขึ้นแล้วครับ
สัวสดีค่ะ
ตามท่านเบดูอินมาค่ะ
ประทับใจมากๆ
ด้วยจิตสำนึกของความเป็นครู ความภาคภูมิใจในความเป็นคนไทยและเพื่อประสบการณ์ที่ดี เราสองคนจึงปฏิบัติหน้าที่เผยแพร่เอกลักษณ์ของชาติไทย
* ขอบคุณที่เผยแพร่วัฒนธรรม เอกลักษณ์อันงดงามและโดดเด่นให้ชาวต่างชาติได้รู้จัก
* ขอบคุณจากใจจริง และขอขอแสดงความนับถือค่ะไว้ ณ โอกาสนี้
สวัสดีค่ะ
ตามคุณพ่อของน้องมาค่ะ คุณพ่อเล่าความน่ารักให้ทราบ
เห็นการทำ กิจกรรม แล้วดีใจและประทับใจมากนะคะ ขอบคุณนะคะ
สวัสดีค่ะ
- ตามคุณพ่อมาด้วยค่ะ เก่งมากๆเพิ่งอ่านบันทึกนี้ แล้วจะกลับไปทวนอ่านทุกบันทึก รู้แล้วค่ะว่าคุณพ่อเก่งได้ใคร เพราะลูกสาวนี่เอง 555555
- ฝากประชาสัมพันธ์ประเทศของเราด้วยนะคะ
DAD คะ
* ขอต้อนรับสู่ G2K อีกครั้งนะคะ
* เขาเรียกวิพากษ์-วิจารณ์ ไม่ใช่นินทาค่ะ
* ขอบคุณนะคะ สำหรับทุกสิ่ง-ทุกอย่าง
คุณครูใจดีคะ
*** ขอบคุณนะคะ พยายามใช้โอกาสที่มีได้อธิบายความ และประชาสัมพันธ์เอกลักษณ์ของชาติไทย ระหว่างการเดินทางได้พบชาวต่างชาติหลายคนที่เคยมาประเทศไทย ต่างก็ชื่นชมและรู้สึกดีๆกับประเทศของเราค่ะ ***
คุณกานดาคะ
* DAD เขามองโลกในแง่บวกเสมอค่ะ จริงๆแล้ว อาจเป็นภาพลวงตาก็ได้ (ล้อเล่น)
* ขอบคุณนะคะ ที่กรุณามาเยี่ยมชมค่ะ
คุณดาวเรืองคะ
* แค่มีโอกาสได้ทำเท่านั้นแหละค่ะ เชื่อว่าทุกคนสามารถทำได้ดีเช่นกัน ..อย่างน้อยเพื่อภาพลักษณ์ที่ดีของประเทศไทยนะคะ
* ขอขอบคุณ คุณดาวเรืองเช่นกันนะคะ ที่กรุณาติดตามอ่านค่ะ
สวัสดีค่ะ
- คุ้มค่ากัลการเดินทางสู่การเรียนรู้มากนะคะ
- พี่คิมมาติดตามเรียนรู้แล้วค่ะ
- หายไปสิงสามวัน เพราะไปเที่ยวเมืองคายมาค่ะ
- ขอเป็นกำลังใจให้ต่อไปนะคะ
น่าสนุกมากๆๆๆๆเลยพี่ กลับมาแล้วนะครับ ผมว่าต่อไปอยากเอาขลุ่ยไปเผยแพร่ แต่กลองยาว ผมคงเอาไปลำบากนะครับ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆ เอามาฝากครับ
พี่คิมคะ
* ไปเที่ยวไม่ชวนเลยนะ
* เดี๋ยวจะตามไปเที่ยวด้วยนะคะ
* ขอบคุณพี่คิมค่ะ
น้อง ดร.ขจิตคะ
* นำไปเฉพาะของที่หอบหิ้วง่ายน่ะค่ะ นั่นซินะ....หากกลองมันยาวเกินก็นำกลองสั้นๆไปล่ะกัน
* แต่พี่ Pually ว่า..ระดับน้อง ดร.ขจิต คงไม่ต้องอาศัยอุปกรณ์ช่วยละมั๊ง....น่าจะประยุกต์ใช้ได้ทุกส่วน Hu Hu Hu !
* ขอบคุณนะครับ