ทฤษฎีการเกิดวัฒนธรรมพลาสติก

รายละเอียดของทฤษฎี 

          ทฤษฎีการเกิดวัฒนธรรมพลาสติกหมายถึงวัฒนธรรมที่ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของวิถีชีวิตในสังคมปัจจุบันมีให้พบเห็นเพียงแค่เป็นการแสดงเพื่อการอนุรักษ์เท่านั้น เนื่องจากวัฒนธรรมแบบดั้งเดิมล่มสลาย การแสดงเพื่ออนุรักษ์แม้จะลอกเลียนจากการวัฒนธรรมแบบดั้งเดิมแต่ก็ขาดซึ่งจิตวิญญาณความลึกซึ้งและความเข้าใจอย่างแท้จริงเปรียบได้กับดอกไม้พลาสติกที่ถึงแม้จะสวยงามเหมือนจริงแต่ก็ไร้ซึ่งกลิ่นหอมและแมลงดอมดม วัฒนธรรมแบบพลาสติกนั้นพบได้มากในสังคมปัจจุบัน เช่น การแสดงการละเล่นแบบไทย ๆ ซึ่งจะหาชมได้เป็นบ้างในบางโอกาส เป็นการแสดงโดยเด็ก ๆที่ถูกฝึกซ้อมมาเป็นอย่างดี แต่ในชีวิตจริงเด็ก ๆเหล่านั้นก็ไม่ได้ละเล่นในแบบที่ตนแสดงไป หรืออย่างเช่นวัฒนธรรมประเพณีสงกรานต์รดน้ำดำหัวซึ่งกำลังอยู่ระหว่างการแปรเปลี่ยนเข้าสู่วัฒนธรรมพลาสติก วัฒนธรรมพลาสติกอาจเกิดขึ้นทั้งในแบบที่มองเห็นได้ด้วยตาหรือในแบบที่มองไม่เห็นก็ได้ วัฒนธรรมพลาสติกที่มองไมเห็นเช่น วัฒนธรรมทางดนตรีที่ปัจจุบันเริ่มแปรเปลี่ยนเข้าสู่ดนตรีพลาสติก คือมีการสร้างเสียงเลียนแบบเครื่องดนตรีจริงและใช้การโปรแกรมด้วยคอมพิวเตอร์แทนการใช้คนเล่นจริงและเครื่องดนตรีจริง

 ฐานคติหรือหลักการ 

          หลักการของทฤษฎีการเกิดวัฒนธรรมพลาสติกสรุปได้ดังนี้

1. ทฤษฎีการเกิดวัฒนธรรมพลาสติกเกิดจากสาเหตุสำคัญคือ การเปลี่ยนแปลงของธรรมชาติและ  ทรัพยากรธรรมชาติ ความก้าวหน้าของเทคโนโลยี การเปลี่ยนแปลงทางสังคม

2. ทฤษฎีการเกิดวัฒนธรรมพลาสติกเกิดขึ้นในสังคมที่ขาดจิตสำนึกและความหวงแหนซึ่งแบบแผนดั้งเดิมและโดนกลืนกินจากวัฒนธรรมตะวันตก

3. การอนุรักษ์วัฒนธรรมนั้นต้องเริ่มจากการอนุรักษ์ธรรมชาติและทรัพยากรธรรมชาติ อนุรักษ์วิถีชีวิตแบบดั้งเดิมไว้ให้ได้มากที่สุด เมื่อนั้นวัฒนธรรมแบบดั้งเดิมจึงจะย้อนกลับคืนมา มิใช่การจัดการแสดงเป็นครั้งคราวหรือการเก็บรักษาในพิพิธภัณฑ์เพียงอย่างเดียว

 

 (เป็นความคิดเห็นโดยส่วนตัวของผู้เขียน)