"งานคือเงิน" และ "เงินก็คืองาน"

สวัสดีค่ะคุณผู้อ่านทุกท่านวันนี้กลับมาในบันทึกที่ 5 แล้ว กับ 365 วันกับวันยุ้งยุ่งนะค่ะ

คุณเคยสงสัยไหมว่า "มันคงจะดีถ้าเรามีเงินมากๆ โดยที่เราไม่ต้องหาเงินเอง"แล้วมันจะเป็นไปได้ไหม ? คำตอบนี้ถ้าให้ตอบตามหลักการของพระพุทธศาสนาแล้วนั้น คือ ไม่มีทาง แต่ถ้าในความเพ้อฝันของใครหลายๆคน คือได้สิ ทำไมจะไม่ได้ ตัวฉันในอดีตนั้น ก็ต้องยอมรับว่า ในทุกวันของการทำงาน ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่คิอถึงแต่เรื่อง "เงิน" เหมือนกันนะค่ะ

เพราะอะไรนั้นจึงทำให้คิดแบบนั้นก็เพราะ ถ้าคุณมีเงินมากๆ โดยไม่ต้องทำงาน คุณสามารถ ซื้อรถใหม่ได้ ซื้อบ้านใหม่ให้พ่อกับแม่ได้ พาคนที่คุณรักไปเที่ยวได้ ซึ่งก็คงจะได้แต่ฝันลมๆแล้งๆจนบางครั้งลืมทำงานไปเลย พอตื่นขึ้นมาได้สติงานก็ล้นจนทำไม่ไหวซะแล้ว ฉันเชื่อว่าคุณก็คงต้องมีช่วงเวลาที่เหนื่อย จากการทำงาน จนไม่อยากทำงาน แต่คุณอยากมีเงินใช้มากๆเช่นกัน ซึ่งในตอนนี้เพื่อนของฉันคนหนึ่งค่ะ เธอ อายุ 23 ปี เพิ่งจบปริญญาตรี เธอเป็นมนุษย์บ้างาน ที่ จังหวัดลำพูน บริษัท เอกชนแห่งหนึ่ง เธอทำงานเป็นกะมีทั้งกะเช้า และกะกลางคืน รายได้ต่อเดือนของเธอ คือ 15000 บาท/เดือน ซึ่งแตกต่างกับฉันอย่างมาก 365วันของเธอ คืองาน ปัจจุบันเธอยังคงทำงานอยู่ที่นี่ต่อไป และไม่มีเวลาเจอเพื่อนเลย แล้วคุณคิดเหมือนกันกับตัวฉันบ้างไหม เราทำงานทั้งหมดเพื่ออะไร ?

หลายคนพูกว่า เราทำงานเพื่อคนที่เรารัก เพื่ออนาคตของครัว ทำเพื่อให้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น และ ทำเพื่อเงิน อย่างเดียว ก็ต้องมี แล้วเราจะมีความสุขไหมครอบครัวเราจะมีความสุขจริงหรือ? มีคำกล่าวว่า "ถ้าเราทำงานที่ชอบ แต่ ได้เงินน้อย" กับ "งานที่เราไม่ชอบไม่ถนัด แต่ ได้เงินเยอะ" จะเลือกแบบไหน?คำกล่าวทำให้ฉันได้ฉุดคิด ถึง การทำงานทั้งที่ผ่านมาและงานที่กำลัง ทำอยู่ในปัจจุบัน นั้นตอนั้นทำงานเพื่อะไรกันแน่

ต้องขออนุญาติเล่าถึง งานที่ตัวฉันทำในอดีตนั้น คืองานด้านการท่องเที่ยว เป็น งานที่ต้องใช้ภาษา บุคลิกภาพ และความอดทน อย่างมาก และรายได้ก็ดีทีเดียว เป็นงานที่ฉันทำหลังจากป.ตรีใหม่ๆ และฏทำให้คิดถึงแต่เรื่องงานคือเงินอย่างเดียว ไม่ได้คำนึงถึงคนในครอบครัวเลย ไม่มีเวลาเจอเพื่อนๆเลย แต่แล้วเหมือนการเปลี่ยนโชคชะตาเเกิดขึ้น ตอนนี้ฉันเป็นครู ซึ่งไม่ใช่ครูทั่วไปที่ใครๆ ก็พบเจอง่ายๆ นะค่ะ โรงเรียนของฉันอยู่ห่างไกล จากตัวเมืองมากและอยู่บนดอยด้วย เพราะฉะนั้น 365 วันจึงเป็นวันยุ่งๆ จริงๆ การทำงานของฉันไม่ใช่แค่ครูสอนหนังสือเท่านั้น ยังมีงานแม่ครัวในการทำอาหารให้เด็กนักเรียนได้รับประทานทุกวัน และเป็นพยาบาลจำเป็น เวลาเด็กได้รับบาดเจ็บ เพราะโรงเรียนของเราโรงพยาบาล อนามัย ไม่มีนะค่ะ แถมยังเป็นภารโรงด้วยในบางครั้ง เพราะการดูแลโรงเรียนให้สะอาดนั้น ไม่ใช่หน้าที่ของพี่ภารโรงและเด็กนักเรียนเท่านั้น แต่คือหน้าที่ของคนทุกคน รวมถึงคุณครู อีกด้วย ฉันคิกว่าถึงแม้ 365 วันของ

การเป็นครูดอย ภารกิจจะเหนื่อย มากน้อยเพียงใด แต่สิ่งที่ได้ "เงิน " ซื้อไม่ได้นะค่ะ ถ้าคุณได้เห็นรอยยิ้มของ

เด็กดอย ความสดใส ก็เปี่ยมไปด้วยความสุขที่แท้จริง สุดท้ายฉันก็หวังว่า

ผู้อ่านที่เป็นครูอยู่แล้ว หรือว่ายังไม่ได้เป็น ไม่ว่างานที่คุณทำจะอาชีพอะไร ก็ขอให้ 365 วันของทุกๆ ปี ของคุณไม่ใช่เพียงทำงานเพื่อเงิน นะค่ะยังมีสิ่งที่มีค่ามากกว่า เงิน อีก คือคนข้างตัว และรอบๆตัวคุณ โปรดรักเขาให้มากๆ โปรดดูแลกันเมื่อยังมีลมหายใจ ดีกว่า คุณสูญเสีย เขาไปแล้วคุณจะไม่รับอ้อมกอดที่อบอุ่นตลอดกาล

นี่แหละหนา..คือ"ค่า..แห่งชีวิต"
ยากเพียงนิด..อย่าละเมอ..เพ้อพร่ำบ่น
ก้าวต่อไป..เยื้องย่าง..อย่างอดทน
สมกับค่า..ความเป็นคน.."ค้นถูกทาง".....

เขียนเพื่อคอยเตือนสติ ตัวเองค่ะ :)

เขียนใน GotoKnow โดย คุณครูฟ้าใส
ใน นวัตกรรมฯ ความเป็นครู

คำสำคัญ (Tags): #365 วัน#52741239#[email protected]#การสอน#คุณครูฟ้าใส#งานคือเงิน#งานยุ่งๆ#นวัตกรรมฯ ครู#บันทึกที่ 5#พิมประภา ธีระวาสน์

หมายเลขบันทึก: 354057เขียนเมื่อ 25 เมษายน 2010 22:38 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 13:50 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (6)

krusorn

เขียนเมื่อ 25 เมษายน 2010 22:48 น. ()

สวัสดีค่ะ

มาให้กำลังใจค่ะ การเป็นครูที่ดีไม่ใช่ใครๆจะทำได้ต้องเป็นเพราะความรักเด็ก ความศรัทธาต่ออาชีพ และความเสียสละเงินทอง ความสุข และเวลาที่เราจะให้กับคนที่เรารัก
การเป็นครูไม่ร่ำรวยเหมือนอาชีพอื่นๆ แต่ความภูมิใจมีไม่น้อย
ไม่มีอาชีพใด ที่จะได้ตอบแทนแผ่นดินแล้วได้เงินด้วย
ไม่มีอาชีพใด ที่ใครเห็นแล้วยกมือไหว้ด้วยความเต็มใจ
ไม่มีอาชีพใด ที่ครูดาวเรืองรักและภูมิใจเท่าอาชีพครู
เราอยู่ได้อย่างพอเพียงและเพียงพอค่ะ