นับว่าเป็นความทรงจำที่น่าประทับใจ
ผู้ใหญ่มีวิธีสอนเด็กๆด้วยความแยบยลนะคะ
สวัสดีค่ะคุณมณีวรรณ
ที่มากกว่าการจำ ผู้ใหญ่ท่านสอนให้เราทำได้ค่ะ
พี่อุ้มกลับไปบ้านมาเหรอคะ ขอบคุณที่ยังไม่ลืมน้องคะ อ๋อยก็เพิ่งหนีร้อนไปเที่ยวชะอำกับหัวหินมาคะ กลับมาวันนี้เองคะ อ่านคำสอนนอกตำราเป็นการปลูกฝังที่เกิดจากประสบการณ์ ต่างจากอ๋อย คุณแม่เป็นลูกชาวนา แต่ชอบเรียน เลยได้เรียนพยาบาล มาจากnurse aid ต่อผู้ช่วยพยาบาล แล้วต่อพยาบาล เลี้ยงลูกไม่ให้ลำบากคุณแม่พยายามทำให้ทุกอย่าง แต่อ๋อยเรียนรู้จากความอดทนของแม่ ทำอะไร ทำจริง หลายๆครั้งเหนื่อย ไม่มีใครบังคับให้ทำแต่ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ถึงได้ทำ ทำแล้วก็ทำ คิดเสมอว่าเหนื่อยก็พัก หายเหนื่อยก็ทำต่อคะ
เป็นความทรงจำที่ประทับใจในวัยเด็กค่ะ...คุณพ่อน้องท่านมีวิธีสอนลูกๆ นะค่ะ
การเรียนการสอนในห้องเรียนมีเพียง 30 เปอร์เซ็ต วิชาชีวิต(นอกห้องเรียน) อีก 70 % นะครับ..
สวัสดีค่ะน้องอ๋อย
พี่อุ้มไปบ้านมา3-4วัน คิดถึงน้องอ๋อยค่ะรีบแวะไปทักทาย เที่ยวสนุกไหมค่ะ อย่าลืมเอาภาพสวยๆมาอวดนะค่ะ เห็นชีวิตน้องอ๋อยก็ชื่นชมค่ะ พี่อุ้มมาจากPNค่ะทำงานด้วยเรียนด้วยจนจบม.6การศึกษานอกโรงเรียนแล้วสอบเรียนพยาบาลได้ หนทางไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เราต้องฝ่าฟันเช่นกัน ตัวน้องก้าวไปไกล ก้าวหน้ามากๆ ชื่นชมจริงๆค่ะ
เหนื่อยก็พัก หายเหนื่อยก็ทำ ชอบคำนี้จัง
คิดถึงค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ปริมปราง
ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ
พ่อท่านสอนให้ลำบาก ตอนนี้พี่ๆที่ยกกระสอบด้วยกันก็ก้าวหน้า เป็นผอ.โรงเรียนแถวบ้านทั้งสองคนท่านสอนโดยที่ตอนนั้นเราไม่รู้ มาคิดได้ทีหลัง ตอนนี้คุณพ่อท่านเสียแล้วค่ะ เสียมา30ปีพอดี
สวัสดีค่ะคุณราชิต
พ่อแม่คือครูคนแรกของลูก ท่านสอนนอกห้องเรียน เป็น70%ที่ประทับใจไม่แพ้คุณครูในโรงเรียนค่ะ
แว่ะมาขอบคุณที่ตอบนะครับ ว่างแว่ะไปอ่านบล๊อกผมนะครับ
สร้างใหม่วันนี้ 4 บล๊อกครับ...
สวัสดีค่ะ
แวะมาเยี่ยมเยียน
เลยได้รับรู้ประสบการณ์ที่ดีด้วยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณราชิต
ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยม
แวะไปทักทายแล้วค่ะ เขียนบันทีกน่าอ่านมากค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ณัฐรดา
ขอบคุณที่แวะมเยี่ยมเยียนค่ะ
เล่าเรื่องพ่อเหมือนกับเหตุการณ์เพิ่งเกิดค่ะ เป็นความทรงจำดีๆ ถึงวัยหนึ่งก็รูว่าทั้งหมดคือคำที่พ่อสอน เคยต่อต้านในบางเรื่อง เคยเกเรกับท่านจนโดนไม้เรียว แต่ทุกเหตุการณ์เป็นบทเรียนดีๆของชีวิตค่ะ พ่อเสียมา30ปีแต่ท่านอยู่ในใจตลอดค่ะ
สวัสดีค่ะคุณกบ
ขอบคุณค่ะที่มาร่วมแชร์ประสบการณ์วัยเด็ก
คิดถึงทีไรเหมือนเหตุการณ์ผ่านมาไม่นาน ความสุขวัยเด็กเราจำได้ดีเสมอ โดยเฉพาะความอบอุ่นกับผู้เฒ่าผู้แก่ กับพ่อแม่ ปู่ย่า ตายาย คิดแล้วก็มีความสุขนะค่ะ
สวัสดีครับคุณ ถาวร ขอบคุณที่นำประสบการณ์วัยเด็กมาแบ่งปันแลกเปลี่ยนครับ
อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ถาวร เดี๋ยวนี้เห็นพี่ถาวรทุกเช้าเลย เป็นคนคุ้นเคยแล้วนะคะเนี่ย (ตู่เองซะเลย อิ อิ )
ประสบการณ์วัยเด็ก ยามระลึกถึงคราใดก็ได้อมยิ้ม เป็นกุศโลบายในการสอนที่เนียนมากๆ ค่ะ
มีความสุขกับการงาน ผู้คน ราบรื่น ทั้งวันเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะท่านวอญ่า
ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียนค่ะ
ประสบการณ์วัยเด็กเป็นสิ่งที่หลายๆคนไม่เคยลืม เกี่ยวโยงกับผู้ที่เรารักอย่างพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย ส่วนใหญ่เป็นความทรงจำที่ดีๆนะค่ะ
สวัสดีค่ะน้องpoo
สวัสดีตอนเช้าค่ะคนคุ้นเคย ก็รู้สึกคุ้นเคยกับน้องเช่นกัน พี่เป็นคนตื่นเช้าทุกวันค่ะ
วัยเด็กสดใส คิดถึงคราวใดก็มีความสุข พ่อแม่มีวิธีดีๆมาสอนลูกเสมอ
มีความสุขเช่นกันค่ะ
ได้อ่านบทเรียนชีวิตของน้องอุ้มเข้าใจดี ซึ้งใจด้วย เพราะตัวเองก็มาจากจุดนั้น หรือยิ่งกว่านั้น ชื่นชมอุ้มเสมอและชอบที่มีเลือดนักสู้ ประสบการณ์ที่เล่าพอบอกได้ว่าค่อนข้างมีฐานะ (ระดับหนึ่ง) นะ พี่นาถเป็นเด็กบ้านนอกเหมือนกัน เล่นกีฬาอะไรไม่เป็นไม่รู้โอกาสมันไปไหนหมด รู้แต่ว่าสมัยเป็นเด็กประถมเลิกเรียนแล้วต้องรีบกลับบ้านไปช่วยงานพ่อแม่ในไร่นา กลับจากนาค่ำมืดแล้วยังต้องได้ไปตักน้ำจากบ่อที่อยู่ห่างจากบ้านครั้งกิโลเมตร ตื่นนอนแต่เช้ามืด (มืดจริง ๆ ไม่รู้เป็นเวลาตีอะไรเพราะไม่มีนาฬิกา) ต้องไปดำนาถึงเวลาตะวันสูงพอสมควรก็รีบวิ่งหน้าตั้งกลับไปบ้านเพื่อเตรียมตัวไปโรงเรียน ระหว่างทางวิ่งผ่านโรงเรียนได้ยินเสียงเพลงชาติไทยแล้ว ทั้งวิ่งทั้งร้องไห้วันนี้ต้องโดนครูทำโทษวเพราะไปโรงเรียนสายอีกตามเคย และจำได้ว่าได้สลับกันขาดเรียนกับพี่ชายเพื่อไปช่วยพ่อแม่ทำนาบ่อยมาก เป็นอยู่อยางนี้เป็นประจำเลยจ๊ะ
แต่ก็ไม่เคยเสียใจที่ได้เกิดมาเป็นลูกชาวนา เพราะพี่คิดว่ามันสอนให้เรามีความอดทน ดิ้นรนเพื่อที่จะออกไปจากจุดนั้นให้ได้ เมื่อเปรียบเที่ยบกับเด็กสมัยปัจจุบัน (ลูกเราเอง) เราตั้งใจจะชดเชยสิ่งที่เราเคยขาด สรรหามาให้เขาในสิ่งที่เราเคยอยากได้ เช่นหนังสือ อุปกรณ์เสริมการเรียนรู้ แต่เขากลับไม่เห็นคุณค่า ไม่ได้ใช้ประโยชน์จากมันเลย ทำให้เราเข้าใจว่า การสรรหาสิ่งต่าง ๆ ให้ลูกเช่นนั้นเป็นการทำร้ายลูกโดยที่เราไม่ได้ตั้งใจ (เข้าข่ายซึมเศร้าแล้ว ช่วย counseling หน่อยซิ)
คิดถึงอุ้มเสมอ
สวัสดีค่ะพี่นาถ
ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียนน้อง คิดถึงพี่นาถมากนะค่ะ ขอบคุณค่ะที่แชร์ประสบการณ์
ตอนนั้นพ่ออยู่ก็ฐานะพออยู่พอกินแต่ไม่นานจากนั้นท่านก็เสียโดยกระทันหัน ฐานะก็กลับตาลปัตรค่ะ ทุกคนก็ต้องสู้ต่อ กิจการเดิมทำต่อไม่ได้ก็เลิกไปโดยปริยาย แต่แรงอึดก็มาสู่แม่ ที่ต้องหาเงินส่งลูกเรียนพร้อมกันหลายคนโดยขายผักขายปลา ขีวิตต้องสู้จริงๆค่ะ
เห็นภาพในอดีตของพี่นาถ พี่สู้ชีวิตมากๆ ชื่นชมค่ะ ความอดทนวันนั้นส่งผลให้เรามีขีวิตที่ดีในวันนี้ ประสบความสำเร็จในชีวิต มีครอบครัวที่น่ารัก อุ้มชื่นชมพี่มากๆนะค่ะ
พ่อแม่หลายๆคนอยากให้สิ่งดีๆแก่ลูก อุ้มว่าเขารับรู้ได้นะค่ะถึงความรักความห่วงใยของเรา
เป็นกำลังใจให้นะค่ะพี่สาวที่แสนดี คิดถึงค่ะ